Οι 5 καλύτερες ταινίες σε σκηνοθεσία διάσημων ηθοποιών του Χόλιγουντ (& 5 από τις χειρότερες)

click fraud protection

Κάθε τόσο, ένας διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ θα δείχνει στον κόσμο ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα όμορφο πρόσωπο. Είναι πάντα συναρπαστικό να βλέπεις μια διασημότητα να κάνει ένα διάλειμμα από το να βρίσκεται μπροστά στην οθόνη και αντ' αυτού να κάνει το δρόμο της πίσω από την κάμερα. Μερικές φορές, μας συναρπάζει το εύρος των ταλέντων που αυτοί οι ηθοποιοί μπορούν να προσφέρουν ως σκηνοθέτες. Άλλες εποχές... όχι τόσο πολύ.

Όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με το λαμπρό ταλέντο που έφεραν οι ηθοποιοί που έγιναν σκηνοθέτες όπως ο Ρομπ Ράινερ και Marlon Brando, αλλά τι γίνεται με μερικές από τις πιο πρόσφατες ταινίες των τελευταίων δεκαετιών ηθοποιός που έγινε σκηνοθέτης; Ποιος από αυτούς μας ξάφνιασε; Ποιο απέτυχε;

Ας μάθουμε στην παρακάτω λίστα.

10 mid90s - Jonah Hill (Καλύτερο)

Το Mid90s (2018) είναι μια ιστορία ενηλικίωσης που σας επιτρέπει να κάνετε μια νοσταλγική βουτιά στην εποχή των midriffs, του Capri Sun και του grunge. Η δεκαετία του '90 είναι ίσως η εποχή που οι άνθρωποι της χιλιετίας νοσταλγούν περισσότερο και για καλό λόγο. Ήταν μια εποχή που το να γελάς με τους φίλους σου και να κάνεις ο ένας τον άλλον ήταν το μόνο που χρειαζόσουν για να περάσεις καλά. Χωρίς βιντεοπαιχνίδια, χωρίς τηλεόραση, χωρίς κινητά τηλέφωνα που να αποσπούν την προσοχή όλων, μόνο η αγνή χαρά της παρέας ο ένας του άλλου.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Jonah Hill αποτυπώνει άψογα την τέχνη του να γυρίζεις πίσω στον ήλιο και να χάνεις χρόνο με την οικογένεια που έχεις δημιουργήσει για τον εαυτό σου. Αυτή η ηλιόλουστη indie ταινία υπενθυμίζει στο κοινό πόσο πολύτιμες μπορεί να είναι οι απλές στιγμές στη ζωή.

9 Garden State- Zach Braff (Χειρότερο)

Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολλά καλά στο Zach Braff's Garden State. Το soundtrack είναι απίστευτο, η κινηματογράφηση και η ιστορία είναι αρκετά μοναδικά. Ωστόσο, αυτό που κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μπραφ μια από τις χειρότερες ταινίες που σκηνοθέτησε διάσημος ηθοποιός σε αυτή τη λίστα, έρχεται από την υποβάθμιση που η Νάταλι Πόρτμαν πρέπει να υποκύψει στο ρόλο της ως το παιδί της αφίσας του Manic Pixie Dream Κορίτσι.

Ο χαρακτήρας της είναι νηπιακός μέχρι τον πυρήνα και υπάρχει αποκλειστικά για να δίνει στους ερασιτέχνες τις τελευταίες της λίστες αναπαραγωγής indie μουσικής και για να κάνει ιδιόρρυθμες μικρές χορευτικές κινήσεις που είναι αδύνατο να μην ανατριχιάσεις. Η Poor Nat δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή της στο Vanity Fair πόσο μετανιώνει που ανέλαβε τον ρόλο. Δεν την κατηγορούμε!

8 8.Million Dollar Baby - Clint Eastwood (Καλύτερος)

Μωρό εκατομμυρίων δολαρίων είναι μια ταινία εκατομμυρίων δολαρίων για περισσότερους από έναν λόγους. Η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του 2004 έχει μεγάλη καρδιά και ένα λαμπρό σύνολο χαρακτήρων με αξιόλογους και αυθεντικούς διαλόγους. Ο Eastwood όχι μόνο σκηνοθετεί, αλλά παίζει και στην ταινία, αναλαμβάνοντας τον ρόλο ενός μάνατζερ πυγμαχίας που ονομάζεται Frankie Dunn. Μετά από πολύ δισταγμό, ο Dunn αποφασίζει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα πυγμάχο (Hillary Swank) ως ασκούμενη.

Με ένα κρύο ξεκίνημα, οι δυο τους αρχίζουν σιγά σιγά να ζεσταίνονται ο ένας με τον άλλον και τελικά σχηματίζουν έναν δεσμό που ισοδυναμεί με αυτόν της σχέσης πατέρα/κόρης. Είναι μια υπέροχη και αξέχαστη σύνδεση που δίνει στο αριστούργημα του Eastwood όλα τα απαραίτητα για να γίνει ένα στιγμιαίο κλασικό. Αυτή η ταινία πυγμαχίας είναι τόσο συναισθηματική, που θα σας εντυπωσιάσει.

7 7. Run Fatboy Run - David Schwimmer (Χειρότερος)

Τι? Μια ταινία με τον Simon Pegg ως πρωταγωνιστή που εξετάζεται κακό? Δυστυχώς ναι. Ούτε η γοητεία του Pegg θα μπορούσε να σώσει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του David Schwimmer το 2007 Τρέξτε το Fatboy Run από το να χαρακτηριστεί ως μέτρια στην καλύτερη περίπτωση.

Ίσως ο Schwimmer θα έπρεπε να μένει στο να παίζει μάγκες που κυνηγούν γυναίκες που μοιάζουν με την Jennifer Anniston και να επιμένουν ότι ήταν «σε διάλειμμα». Ίσως αυτό να είναι το μόνο «διάλειμμα» που θα κάνει γιατί όσον αφορά τη σκηνοθεσία, δεν έχει προχωρήσει ακόμα.

6 6. The Disaster Artist - Τζέιμς Φράνκο (Καλύτερος)

Ο Τζέιμς Φράνκο είχε λίγο δύσκολο ξεκίνημα όσον αφορά την καριέρα του ως σκηνοθέτης. Συχνά χαρακτηριζόταν ως «προσποιητός» και ως εκ τούτου θεωρήθηκε λίγο αστείο από θαυμαστές και κριτικούς. Ευτυχώς, ο Φράνκο μπόρεσε να δεχτεί όλη αυτή την κριτική και την αποθάρρυνση που προκάλεσε το ευρύ κοινό και να τη μετατρέψει σε κινηματογραφικό χρυσό. The Disaster Artist αφηγείται την αληθινή ιστορία του Tommy Wiseau (Παίζεται άψογα από τον Franco), ενός ανθρώπου του οποίου το βαθύτερο πάθος στη ζωή είναι να θεωρείται αληθινός καλλιτέχνης.

The Disaster Artist ξετυλίγει τη δημιουργία της ταινίας του Wiseau Το δωμάτιο, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως «η χειρότερη ταινία που έγινε ποτέ». Αντί να κοροϊδεύει τον Wiseau, ο Φράνκο δημιουργεί μια ταινία που είναι πρόθυμη να τον συμπάσχει. Ακόμη και εκείνοι που δεν είναι εξοικειωμένοι με το cult classic Το δωμάτιο θα μπορέσει να εκτιμήσει το κωμικό αριστούργημα που έχει σκηνοθετήσει ο Φράνκο.

5 5. The Passion of The Christ - Mel Gibson (Χειρότερο)

Τα πάθη του Χριστού είναι μια από τις πιο μικτές κριτικές όλων των εποχών. Ενώ μερικοί άνθρωποι χαρακτηρίζουν την ταινία του Γκίμπσον ως το σπουδαιότερο κινηματογραφικό κομμάτι που έγινε ποτέ, άλλοι τη θεωρούν ως μια εκμεταλλευτική αντισημιτική ταινία. South Park αφιέρωσε ακόμη και ένα ολόκληρο επεισόδιο στο πόσο απαίσιο Τα πάθη του Χριστού είναι. Το επεισόδιο δικαίως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η εστίαση σε πως Ο Ιησούς σκοτώθηκε είναι αυτό που έκαναν οι άνθρωποι στους σκοτεινούς αιώνες και καταλήγει με πολύ άσχημα αποτελέσματα». Το επεισόδιο αποφασίζει ότι είναι λάθος να επιτρέπουμε στη βία να εμπνέει πίστη, και αυτό ακριβώς είναι Τα πάθη του Χριστού προσπαθεί να κάνει.

4 A QUIET PLACE - JOHN KRASINSKI (Καλύτερο)

Αν και οι μέρες που ο Krasinski υποδύεται έναν χαρακτήρα που κάνει φάρσες με τον σφιχτό συνάδελφό του μπορεί να είναι πίσω του, εξακολουθεί να μας φέρνει μεγάλη διασκέδαση στην οθόνη στις ταινίες του όπως π.χ. Ένα ήσυχο μέρος. Ο Krasinski όχι μόνο πρωταγωνιστεί στην ταινία, αλλά τη σκηνοθετεί επίσης και δεν μπορούμε παρά να βρεθούμε τρελά εντυπωσιασμένοι με Το γραφείο βετεράνοι μπριζόλες.

Τι κάνει Ένα ήσυχο μέρος ξεχωρίζει το πόσο πρωτότυπο είναι το concept του. Σε έναν κόσμο ριμέικ ταινιών και ταινιών που βασίζονται αποκλειστικά σε μυθιστορήματα, το αριστούργημα του Κρασίνσκι ξεχωρίζει ως δημιουργικό ατομικό κομμάτι που αφηγείται την ιστορία ενός δυστοπικού σύμπαντος όπου «Αν σε ακούσουν, θα κυνηγήσουν εσείς". Αν ψάχνετε για μια συναρπαστική ταινία με μεγάλη καρδιά και φανταστική προϋπόθεση, μην ψάχνετε άλλο.

3 Sonny - Nicolas Cage (Χειρότερος)

Υιός αφηγείται την ιστορία ενός αρσενικού ζιγκολό στη Νέα Ορλεάνη που υποδύεται ο Τζέιμς Φράνκο. Με ένα ατυχές 23% στο Rotten Tomatoes, είναι ξεκάθαρο πώς ένιωσαν οι κριτικοί για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Nic Cage και το ευρύ κοινό δεν φάνηκε να έχει και πολλούς επαίνους για αυτό. Ο Sonny έχει χαρακτηριστεί ακόμη και ως "Ένας άμεσος υποψήφιος για τη χειρότερη ταινία της χρονιάς".

Ναι! Δεν μπορεί το NC να κάνει διάλειμμα; Ο καημένος κατάφερε να δημιουργήσει μια από τις πιο γελοίες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου, παρά το γεγονός ότι σίγουρα δεν προορίζεται να είναι κωμωδία.

2 Όγδοη τάξη - Bo Burnham (Καλύτερο)

Ο Bo Burnham κατάφερε να επιτύχει καλλιτεχνικό θρίαμβο στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, Όγδοη τάξη. Είναι δύσκολο να δημιουργήσεις μια ταινία που να είναι τόσο ξεκαρδιστική όσο και σπαρακτική, αλλά αυτό ακριβώς κάνει η ταινία διάρκειας 90 λεπτών του Burnham. Όγδοη τάξη ακολουθεί τη 13χρονη Kayla (Elsie Fisher), μια αδέξια νεαρή κοπέλα που παλεύει με το κοινωνικό άγχος.

Όποιος ήταν μαθητής σε ένα γυμνάσιο θα κατανοήσει αμέσως το ταξίδι της Kayla σε τεράστιο βαθμό. Η ταινία του Μπέρναμ αξίζει όλο τον έπαινο στον κόσμο για την προσεκτική ανάλυσή του για το πώς είναι η ζωή για έναν κοινωνικά ανήσυχο μαθητή του γυμνασίου.

1 The Brave - Johnny Depp (Worst)

Ο Τζόνι Ντεπ σπάνια παραδίδει μια κακή ταινία, αλλά όταν το κάνει, τη σκηνοθετεί. Το 1997, ο Ντεπ αποφάσισε να τραβήξει τη φωτογραφία του πίσω από την κάμερα (και μπροστά από αυτήν) στην ταινία Ο γενναίος. Ο Ντεπ θεώρησε ότι ήταν το έργο του πάθους του, ωστόσο, παρά το πόσο πολύ του άρεσε, το ευρύ κοινό δεν φαινόταν να συμφωνεί με την άποψή του για την ταινία.

Η ταινία έχει επικριθεί ως «Περαιτέρω απόδειξη ότι οι αστέρες του Χόλιγουντ που προσπαθούν να επεκτείνουν το εύρος τους είναι ικανοί να το ξεπεράσουν». Ωχ!

ΕπόμενοDCEU: Τα 10 πιο θλιβερά αποσπάσματα, κατάταξη