Die Hard: 5 λόγοι που το franchise δεν έχει γεράσει καλά (& 5 είναι διαχρονικό)

Πεθαίνω δύσκολα ξεκίνησε ως α χτύπημα ύπνου και έθεσε υψηλά πρότυπα στο είδος δράσης. Η άνευ προηγουμένου επιτυχία του, η περαιτέρω αναγνώριση των κριτικών και η διαρκής κληρονομιά του οδήγησαν σε πολλές ταινίες δράσης που μιμήθηκαν τη φόρμουλα, με αποτέλεσμα το «Πεθαίνω δύσκολα σε μια τάση [εισάγετε τη ρύθμιση εδώ]». Αλλά κυρίως, δημιούργησε ένα franchise με τέσσερις συνέχειες που είχαν διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας.

Κοιτάζοντας πίσω στη σειρά, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που το κοινό μπορεί να βρει αγαπητά ή χρονολογημένα, τα οποία μπορεί να εκτροχιάσουν την εμπειρία. Για αυτό, εδώ είναι πέντε λόγοι που Πεθαίνω δύσκολα franchise δεν έχει παλιώσει καλά και άλλα πέντε ότι είναι διαχρονικό.

10 Hasn’t Aged Well: Hidden Family Drama

Καθιερώνεται πριν από τα γεγονότα του πρώτου Πεθαίνω δύσκολα ότι Τζον ΜακΚλέιν (Bruce Willis) είχε τραχιά μπαλώματα με τη γυναίκα του Holly. Έτσι, εκτός από το να ξεπεράσει ξένους αντιπάλους που κρατούν όμηρο το Nakatomi Plaza, ο McClane έπρεπε να φτιάξει τη σχέση του με τη γυναίκα του. Και η σχέση τους ενισχύθηκε περαιτέρω Die Hard 2.

Ωστόσο, οι δύο τελευταίες ταινίες, Ζήσε ελέυθερος και Μια καλή μέρα, πέταξε αυτή την εξέλιξη υπέρ του χωρισμού τους προκειμένου να αυξήσει το δραματικό διακύβευμα σε σχέση με τη Λούσι (Μαίρη Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ). Ανεξάρτητα από το πλαίσιο, το οικογενειακό δράμα γέρασε, γρήγορα.

9 Διαχρονικό: Χρήση πρακτικών ακροβατικών

Ένα από τα χαρακτηριστικά που έκανε Πεθαίνω δύσκολα ένα διαρκές franchise είναι η εξάρτησή του από βαριά πρακτικά κόλπα. Κάθε ταινία έχει τις δικές της στιγμές με σκληρές σεκάνς δράσης και στιγμές γεμάτες ένταση που πρακτικά εκτελούνται όσο το δυνατόν περισσότερο. Η πρώτη ταινία εδραίωσε αυτή τη διάκριση με τον Willis να κάνει τα περισσότερα ακροβατικά. Και αυτό περιλαμβάνει το διάσημο κόλπο με firehose στην κορυφή Nakatomi.

Η δεύτερη ταινία έχει σκληρή μάχη με τους μισθοφόρους. Το τρίτο έχει το έντονο κυνηγητό με αυτοκίνητο σε όλη τη Νέα Υόρκη. Και το τέταρτο έχει την αεροπορική σύγκρουση ελικοπτέρου και καταδρομικού.

8 Hasn’t Aged Good: Cop-With-His-Own-Rules Trope

Σε μια σημερινή εποχή όπου η κοινωνία ζητά την ευθύνη της αστυνομίας, το στοιχείο του McClane να είναι ένας αστυνομικός που παίζει με τους δικούς του κανόνες δεν αισθάνεται το ίδιο όταν το παρακολουθούν σήμερα. Ο πρώτος Πεθαίνω δύσκολα άφησε να εννοηθεί ότι ο McClane είναι ένας αστυνομικός της Νέας Υόρκης με μια σειρά επιτυχιών, αλλά ένα διαβόητο ρεκόρ με τον περίβολό του.

Παραμερίζοντας τους ηρωισμούς του, ο John McClane είναι ένας ελαττωματικός χαρακτήρας που τρέχει με τη δική του κατανόηση και αντεπιτίθεται βαριά σε όποιον θεωρείται εχθρός. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα λάθος προηγούμενο για όποιον αναζητά παραδείγματα επαναστάτες μπάτσοι. Πολύ νωρίς.

7 Timeless: Quotable Lines

ο Πεθαίνω δύσκολα Το franchise είναι γεμάτο με γραμμές που μυρίζουν εκπληκτική ταινία δράσης. Die Hard 2 ο ΜακΚλέιν ανακαλεί την πρώτη ταινία με το «Άλλο υπόγειο, άλλος ανελκυστήρας…» Με μια Εκδίκηση έχει Σάμουελ Λ. Τζάκσον φωνάζοντας για το όνομά του - "Hey Zeus!" - και ακόμα Μια καλή μέρακάνει τον McClane να κοροϊδεύει τον γιο του με το "The 007 of Plainfield, New Jersey".

Η πρώτη ταινία από μόνη της έχει μερικά απίθανα one-liners. Όχι μόνο από τον McClane με την υπογραφή του «Yippie-ki-yay, motherf***er», αλλά και από τον Hans Gruber, Sgt. Πάουελ, Ρίτσαρντ Θόρνμπουργκ και Άργκιλ.

6 Hasn’t Aged Well: Villain Stereotypes

Ένας κοινός παρονομαστής του Πεθαίνω δύσκολα ταινίες είναι ότι το ανταγωνιστές τυχαίνει να είναι ξένοι. Η πρώτη ταινία έχει τον Χανς Γκρούμπερ, ο οποίος είναι εγκληματικός εγκέφαλος από τη Δυτική Γερμανία. Η δεύτερη ταινία έχει μισθοφόρους που διαπραγματεύονται την απελευθέρωση του βαρόνου των ναρκωτικών στρατηγού Ραμόν Εσπεράντζα. Η τρίτη ταινία έχει τον αδελφό του Χανς, Σάιμον. Το τέταρτο έχει τη Μάι Λιν της Maggie Q ως μπράβο. Και το πέμπτο είναι γεμάτο με Ρώσους κακούς.

Σύμφωνοι, το πρώτο Πεθαίνω δύσκολα Η ταινία κυκλοφορεί σε μια εποχή υπερβολικών ξένων κακοποιών. Αλλά αυτό το στερεότυπο δεν θα λειτουργούσε σήμερα.

5 Διαχρονικό: Ακολουθίες δράσης Ticking-Clock

Οι ακολουθίες δράσης του Πεθαίνω δύσκολα franchise προωθούνται από κίνηση γεμάτη ένταση. Το διακύβευμα είναι πάντα ωρολογιακές βόμβες. Αυτό είναι προφανές σε Die Hard with A Vengeance, με τους John McClane και Zeus Carver να ανατίθενται από τον Simon να ολοκληρώσουν τις αποστολές τους πριν τελειώσει ο χρόνος. Από την απειλή με τη σχολική βόμβα μέχρι το αίνιγμα του γαλονιού, καθεμία από αυτές τις εργασίες είναι συναρπαστική και σπάει τα νεύρα.

Παρατηρώντας τις καλύτερες σεκάνς δράσης της σειράς, οι περισσότερες (όπως το Nakatomi έκρηξη στην ταράτσα) ενισχύονται από αυτήν την αντίστροφη μέτρηση ζωής και θανάτου.

4 Hasn’t Aged Well: The Knock-Off

Λόγω της επιτυχίας του πρώτου Πεθαίνω δύσκολα, ο ταινίες δράσεις που ακολούθησε άρχισε να εμπνέεται από τη φόρμουλα της ταινίας, σύμφωνα με την οποία ο κάθε άνθρωπος ήταν λιγότερος αριθμός, αλλά ξεπερνούσε τους τρομοκράτες. Έτσι, όπως αναφέρθηκε, το «Πεθαίνω δύσκολα σε μια [εισάγετε τη ρύθμιση εδώ]» επινοήθηκε.

Υπάρχουν αξιοσημείωτα παραδείγματα που είχαν θετική υποδοχή (όπως Cliffhanger, Υπό πολιορκία και Ταχύτητα) και υπάρχουν εκείνα που είναι διαβόητα, όπως Κάτω ο Λευκός Οίκος, 3 Νίντζα: High Noon Στο Μέγα Βουνό και Ουρανοξύστης. Με αυτή την αφθονία Πεθαίνω δύσκολα κλώνους, περιορίζει το franchise στην προσπάθεια να παραμείνει σχετικό.

3 Διαχρονικό: Χανς Γκρούμπερ

Ο Χανς Γκρούμπερ είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς κακούς του κινηματογράφου και μπορεί αναμφισβήτητα να είναι ο μεγαλύτερος του είδους δράσης. Όντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο μετά από ρόλους στο θέατρο και την τηλεόραση, Άλαν Ρίκμαν δίνει μια φανταστική ερμηνεία ως πονηρός εγκέφαλος που ήταν έτοιμος να κάνει την πιο έξυπνη συγκάλυψη για να διατηρήσει την εγκληματική του δραστηριότητα.

Η παρουσία του Gruber θέτει τον πήχη για τους αντιπάλους για την υπόλοιπη σειρά. Και ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούν οι άλλοι, ο John McClane δεν θα ήταν ο John McClane χωρίς τον Hans Gruber.

2 Hasn’t Aged Well: Aftermath Of The Fifth Movie

του 2013 Ένας καλός τρόπος να πεθάνεις σκληράείναι αναμφίβολα η χειρότερη δόση της σειράς, αυτή τη στιγμή με βαθμολογία 15 τοις εκατό στο Rotten Tomatoes. Και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί: οι σεκάνς δράσης που μουδιάζουν το μυαλό, η υπερβολικά ασταθής κάμερα, η επινοημένη πλοκή, οι παράλογες αποφάσεις, τα κραυγαλέα λάθη, η απουσία έφεσης με τον Jai Courtney και η τηλεφωνημένη απόδοση του Μπρους Γουϊλίς.

Αυτή η πέμπτη καταχώριση εκτροχιάστηκε κάθε ελπίδα για μια έκτη ταινία που θα διορθώσει τα λάθη και θα επαναφέρει τον McClane στις ρίζες του, και δυστυχώς τοποθετεί το franchise σε στάση, ανεξάρτητα από τη δυνατότητα επανεξέτασής του.

1 Διαχρονικό: John McClane’s Charisma

Την εποχή του ντεμπούτου του, Τζον ΜακΚλέιν έσπασε το κλισέ του παραδοσιακού ήρωα δράσης που ήταν στο ίδιο επίπεδο με τον Sylvester Stallone και τον Arnold Schwarzenegger. Η απήχησή του προερχόταν από τις ρίζες και τη σωματότητά του με τον μέσο άνθρωπο, που του παρείχαν περισσότερη συγγένεια όταν χρειαζόταν να ξεπεράσει εγκληματικά σχέδια που δεν έπαυαν ποτέ.

Η έξυπνη ευφυΐα του, ο έξυπνος σχεδιασμός, η ύπουλη γοητεία, οι αστυνομικές ικανότητες και το περίεργο λεξιλόγιό του άντεξαν στη δοκιμασία του χρόνου. Και ήταν συναρπαστικό να βρίσκομαι στη θέση του και να τον βλέπω να ξεπερνά τέτοια σενάρια ζωής και θανάτου. Η δημοτικότητα του John McClane βοήθησε να καθοριστεί η καριέρα του Bruce Willis από εκείνο το σημείο και μετά.

ΕπόμενοSons Of Anarchy: The 10 Most Unnecessary Deaths On The Show

Σχετικά με τον Συγγραφέα