'Bones' Season 8, Επεισόδιο 23: Επιδημία

Μετά από μερικά μέτρια επεισόδια στη σειρά, Οστάδίνει στους θαυμαστές του την απόδειξη ότι, με το σωστό σενάριο, εξακολουθεί να είναι ικανό να συναρπάσει την ψυχαγωγία του.

Από την αρχή, οι θεατές ρίχνονται στο χάος ενός εργαστηρίου που ετοιμάζεται να λάβει ένα δυνητικά επικίνδυνο σύνολο λειψάνων και ο σκηνοθέτης Chad Lowe ενισχύει την ένταση χρησιμοποιώντας γρήγορες κοπές και παρτιτούρα με γρήγορο ρυθμό σε αντίθεση με τα streams διάλογος. Αυτός ο ρυθμός επιταχύνεται μόνο όσο εξελίσσεται το επεισόδιο, κάνοντας τις τελευταίες στιγμές πολύ πιο εκρηκτικές.

Το «The Pathos in the Pathogens» χρησιμοποιεί επίσης τη χημεία των συντελεστών της σειράς για να παρουσιάσει ένα συμπαγές κομμάτι συνόλου. Κάθε μέλος της ομάδας - από τον Brennan (Emily Deschanel) και την Angela (Michaela Conlin) στο εργαστήριο έως Sweets (John Francis Daley) και Booth (David Boreanaz) στο FBI - έχει κάτι ζωτικής σημασίας συμβάλλει. Μια από τις καλύτερες σκηνές είναι μια μικρή μεταξύ του Hodgins (TJ Thyne) και του Brennan όπου η ιατροδικαστική Η ανθρωπολόγος καταπλήσσει τον συνάδελφό της προσφέροντάς της να βοηθήσει στην εξεύρεση μιας φυτικής λύσης όταν είναι η σύγχρονη επιστήμη αποτυγχάνοντάς τους.

Είναι επίσης η πρώτη φορά που το ειδύλλιο μεταξύ της Cam (Tamara Taylor) και του Arastoo (Pej Vahdat) είναι περισσότερο οργανικό παρά αναγκαστικό. Η Cam είναι ένας δυνατός χαρακτήρας και καταφέρνει να διατηρήσει αυτή την ψυχραιμία μέχρι το τέλος, όταν φαίνεται ότι θα πρέπει να αφήσει τον Arastoo να φύγει. Τα συναισθήματα που προκαλούνται είναι παρόμοια με ένα παλαιότερο επεισόδιο, «The Man in the Cell» (2007), στο οποίο ο Cam η ίδια ήταν θύμα ενός εισπνεόμενου παθογόνου και η ζωή της εξαρτιόταν από την ομάδα για την ανακάλυψη του αντίδοτο.

Η μουσική είναι επίσης βασικός παράγοντας σε αυτό το δράμα. Από το up-beat μοντάζ στην αρχή (που απεικονίζει την ομάδα να εργάζεται πυρετωδώς για να διακρίνει τι θα μπορούσε να είχε σκοτώσει το θύμα και αν πρόκειται ή όχι για πράξη βιο-τρομοκρατία) στις καταπραϋντικές νότες που παίζουν πάνω από σαρωτικές νυχτερινές λήψεις της Ουάσιγκτον μόλις ο Arastoo είναι καθαρός, η παρτιτούρα δίνει τον τέλειο τόνο σε όλη τη διάρκεια.

Μια άλλη δύναμη αυτού του επεισοδίου είναι η παρουσία του Booth. Για πάρα πολύ καιρό οι συγγραφείς έχουν επικεντρωθεί στον Μπρέναν και στους στριμωγμούς που περιστρέφονται μέσα και έξω από το εργαστήριο και ένας από τους κύριους χαρακτήρες που πλήρωσε το τίμημα ήταν ο Σίλι Μπουθ. Με τα χρόνια, ο Μπουθ σιγά-σιγά γινόταν όλο και πιο υπάκουος και πιο πρόθυμος να βασιστεί στην επιστήμη για την επίλυση εγκλημάτων παρά στο δικό του έντερο. Όχι ότι αυτό είναι εγγενώς κακό, αλλά χάνει κάτι από την αρχική γεύση της παράστασης και τη δυναμική που τράβηξε τον κόσμο να παρακολουθήσει εξαρχής.

Αν μη τι άλλο, αυτή η σεζόν έχει δει μια αναβίωση του Booth ως άνδρα της δράσης και ενός αστυνομικού πρόθυμου να κάνει ό, τι είναι απαραίτητο για να καταρρίψει τον κακό. Θα πρέπει να είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς αυτό θα κορυφωθεί στο φινάλε της σεζόν της επόμενης εβδομάδας.

Συνολικά, αυτό ήταν ένα ακόμη εξαιρετικό έργο συνόλου από το καστ και το συνεργείο του Οστά. Ο Λόου παραδίδει μια καθαρή, καθαρή ιστορία που οι ηθοποιοί εμποτίζουν με ενέργεια και χημεία που προέρχονται από τη συνεργασία τόσα πολλά χρόνια. Εν τω μεταξύ, η παρτιτούρα λέει μια υπέροχη ιστορία που ταιριάζει απόλυτα με τις πολλές ανατροπές της πλοκής.

Αυτό το επεισόδιο είναι θετική απόδειξη ότι η σωστή περίπτωση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη χαρακτήρων χωρίς να θυσιάζει πάρα πολλά στη διαδικασία. Ας ελπίσουμε ότι αυτό ισχύει και για το πολυδιαφημισμένο φινάλε της σεζόν, με την επιστροφή του κατά συρροή δολοφόνου Christopher Pelant (Andrew Leeds).

Οστάμεταδίδεται Δευτέρα στις 20:00 στο FOX.