Disney's live-action remakes, gerangschikt op Rotten Tomatoes-score

click fraud protection

Een paar jaar geleden begon Disney hun oude tekenfilmklassiekers opnieuw te maken als live-actiefilms (hoewel sinds ze CGI-effecten gebruiken om de meeste personages en omgevingen te creëren, het zijn nog steeds in wezen animatiefilms – het zijn gewoon mooiere animatiefilms). En aangezien die films steeds populairder werden, het maken van ongeveer $ 1 miljard per pop, het lijkt er niet op dat het Muizenhuis ze binnenkort zal stoppen.

VERWANT: De 10 beste Disney-live-actiefilms aller tijden, volgens IMDB

Veel van hen zijn gewoon goedkope cash-ins, maar met een paar hebben de regisseurs van de gelegenheid gebruik gemaakt om de klassieke tekenfilms waarmee ze zijn opgegroeid opnieuw te bedenken. Toch zijn ze een allegaartje. Hier zijn Disney's live-action remakes, gerangschikt op Rotten Tomatoes-score.

9 Dom (46%)

Tim Burton's Dombo remake van eerder dit jaar wilde zijn taart hebben en ook opeten. In een misplaatste poging om een ​​niet-pc-film bij te werken voor het huidige pc-publiek, de 2019

Dombo film wil de praal van het circus vieren en tegelijkertijd de dierenmishandeling van het circus bekritiseren, zonder de dichotomie van de twee te erkennen. Zoals altijd is de cast briljant, met grootheden als Colin Farrell, Eva Green, Michael Keaton en Danny DeVito die het ensemble vormen.

Misschien was Burton niet de beste keuze om deze te regisseren, want wat maakte het origineel? Dombo zo geweldig was zijn warmte en zijn ziel, en Burtons films hebben over het algemeen geen warmte of ziel (behalve Edward Scissorhands, maar dit was niet het werk van Schaarhanden Burton; het was het werk van Lijk bruid Burton).

8 Alice in Wonderland (51%)

Tim Burton regisseerde een live-action remake van Alice in Wonderland voor Disney lang voordat de studio als een uurwerk live-action remakes uitbracht. Burtons versie was niet zo surrealistisch als het Disney-geanimeerde origineel - of, inderdaad, zo surrealistisch als het bronmateriaal van Lewis Carroll. Het is niet verwonderlijk dat hij het regisseerde als een Tim Burton-film, met alle sombere beelden, gotische architectuur, griezelige personages en Johnny Depp in een dwaas kostuum speelt een rare dat zijn fans zijn gaan verwachten.

Het sombere palet en de deprimerende historische context waren niet naar ieders wens, maar Burton zette tenminste zijn persoonlijke artistieke stempel op en ging voor iets waar hij trots op zou zijn om zijn naam op te zetten in plaats van een fabrieksproduct voor een sappige salaris.

7 De Leeuwenkoning (53%)

Jon Favreau's vervolg op zijn fotorealistische remake van Het Jungle Boek was een fotorealistische remake van De Leeuwenkoning. Het grootste probleem met de laatste is dat – terwijl Favreau heeft een aantal interessante wijzigingen aangebracht in Het Jungle Boek om het wakker te schudden voor een modern publiek - De Leeuwenkoning is eigenlijk een shot-voor-shot remake. Favreau's rechtvaardiging hiervoor is dat de meeste opnamen in het origineel niet konden worden verbeterd, maar dat betekent alleen maar dat de remake volkomen zinloos was.

Als het origineel het verhaal al perfect vertelde, waarom zou je dan nog een remake maken? Het antwoord is natuurlijk geld, en De Leeuwenkoning's instant succes aan de kassa kan dat bevestigen. Het ziet er prachtig uit en de cast is gevuld met toptalent, maar het geheel is zo schaamteloos onnodig.

6 malafide (54%)

Dit is meer een heruitvinding dan een remake, omdat het de slechterik van Schone Slaapster en maakt haar een tragische held, en de focus van het verhaal, maar het is technisch gezien nog steeds een remake en het voedt zich met dit hele geld-grijpende plan van Disney, dus het telt. Volgens alle rekeningen, malafide is eigenlijk best een goede film. De kostuums van de film zijn spectaculair (echte kostuums, ontworpen door mensenhanden en gedragen door menselijke acteurs, zullen altijd beter zijn dan CGI-versies), de cinematografie is om voor te sterven, en de muzikale score van James Newton Howard is, zoals verwacht, gevuld met briljante composities.

Het succes van de film berust natuurlijk op de hoofdrol van Angelina Jolie, en ze is fascinerend, duidelijk genietend van de kans om een ​​klassieke, grommende, boosaardige schurk te spelen met een beetje meer gravitas dan je gewoonlijk krijgt zien.

5 Aladdin (56%)

Arme Wil Smit. Zijn kijk op het Genie-personage was: gepland op internet vanaf de tweede liet Disney de eerste vallen Aladdin aanhangwagen. Smith is een prima acteur met veel charisma, dus het is zeker niet zijn schuld. Het is niet zo dat Will Smith de Genie niet kon spelen; dat is het niemand kon de Genie spelen, behalve Robin Williams. Het personage is letterlijk gemaakt en geanimeerd om zijn Robin Williams, dus niemand anders kan of mag de Genie spelen. Het is dezelfde reden waarom James Earl Jones werd teruggebracht om Mufasa te spelen in De Leeuwenkoning remake - niemand anders kon dat personage zo goed spelen als hij.

Robin Williams is helaas een paar jaar geleden overleden, dus hij kon niet teruggebracht zijn om de Genie te spelen (en zou het waarschijnlijk toch niet hebben gewild, op basis van hoeveel Disney hem naaide toen het origineel Aladdin film uitkwam), maar misschien betekent dat gewoon Aladdin had niet opnieuw gemaakt moeten worden.

4 Belle en het Beest (71%)

Behalve een van de personages homo maken (en daarmee de film verbannen te krijgen in een paar bekrompen markten, wat overigens niet de minste deuk in de kassa-inkomsten deed), Schoonheid en het beest is vrij veel een rechttoe rechtaan remake.

Er zijn alle iconische momenten en scènes uit de animatieklassieker uit de jaren 90 nodig (een van de weinige animatiefilms in de geschiedenis die een Oscar-nominatie voor Beste Film heeft gekregen) en herschept ze in live-action. Dit was echter begin 2017, lang voordat de hele reeks Disney-remakes vermoeiend werden en het was nog steeds een noviteit om onze favoriete geanimeerde personages in live-action op het grote scherm gerealiseerd te zien.

3 Assepoester (84%)

De reden waarom 2015's Assepoester remake is degene die de trend van live-action Disney-remakes op de juiste manier heeft ingezet, in tegenstelling tot die van 2010 Alice in Wonderland ondanks het feit dat hij de helft van het geld verdiende, is dat Kenneth Branagh de toon heeft weten te zetten die deze remakes zo succesvol heeft gemaakt. Alice in Wonderland was somber en koud en volledig gescheiden van het geanimeerde origineel.

Branagh's Assepoester, aan de andere kant, was warm en nostalgisch en nauw aansluitend bij de visuele stijl van het geanimeerde bronmateriaal. Nostalgie is het klimaat tegenwoordig, met mensen als de Star Wars vervolg (ook Disney) en Vreemde dingen daarop inspelen - Assepoester geholpen om dat klimaat te scheppen.

2 Piet's Draak (88%)

Wat gemaakt Piet's Draak anders dan sommige van de andere Disney-remakes zoals De Leeuwenkoning en Schoonheid en het beest is dat Piet's Draak is niet zo'n geliefde klassieker als die anderen. Disney-fans zijn er niet zo dierbaar in als over zoiets als Assepoester. Dus het team achter de remake zou kunnen nemen het uitgangspunt van een jongen die vrienden maakt met een draak en het omtoveren tot iets nieuws, iets fris, dat... gewoon gemaakt voor een heerlijke, gezinsvriendelijke ravotten met storytelling zo sterk als zijn waarden.

Regisseur David Lowery slaagde erin de stijl van het origineel te updaten met gelikte effecten zonder iets van zijn te verliezen hart en ziel, terwijl de cast, waaronder Bryce Dallas Howard en Robert Redford, uitstekend speelde optredens.

1 Het Jungleboek (94%)

Jon Favreau's live-action versie van Het Jungle Boek was Disney's eerste echt grote remake, met een wereldwijd brutobedrag van meer dan $ 900 miljoen. De kracht van de remake is dat het de plot en karakters van het origineel gebruikt en er iets nieuws mee te maken heeft. Sommige camerahoeken, de volgorde van de scènes, de lengte van sommige ervan veranderen - het script en de richting van het origineel is aangepast aan het huidige publiek en de adembenemende visuele stijl die is toegestaan ​​door fotorealistische cinematografie.

Elke rol was perfect gecast met een andere A-lister, van de indrukwekkende, wijs klinkende stem van Ben Kingsley als Bagheera tot de goofy, rustgevende, lieve stem van Bill Murray als Baloo.

VolgendeEncanto: alles wat u moet weten over de nieuwste animatiefunctie van Disney

Over de auteur