Bezoekrapport 'The Night Before': It's A Kanye Christmas in NYC

Het was eind september 2014 nog steeds warm - goed nieuws voor miljoenen NYC-inwoners die nog steeds probeerden de laatste sintels van de zomer vast te houden - maar een uitdaging voor regisseur Jonathan Levine (Warme lichamen) en zijn bemanning, die in het warme weer kerstmis in de stad probeerden te creëren.

De look en feel van de feestdagen is cruciaal voor Levine's nieuwe film, De avond ervoor. Het is een komedie met kerstthema waarin Levine herenigd wordt met Seth Rogen en Joseph Gordon-Levitt (sterren van Levine's veelgeprezen kankerdramedyfilm, 50/50) - net zoals Captain America: Burgeroorlog ster Anthony Mackie - in een verhaal over drie vrienden die van plan zijn een oude kerstavondtraditie af te sluiten door van bar naar bar te reizen, helemaal naar het grootste en beste feest van de stad.

Screen Rant behoorde tot een handvol journalisten die zich naar de studio's in Brooklyn waagden, waar De avond ervoor was een belangrijke comedy-scène aan het opnemen - een die de drie hoofdrolspelers in een iconische setting plaatst, om een ​​iconische filmscène op te sturen, met behulp van een populair nummer.

Bezoek instellen

De scène die we zagen filmen is een uitgelicht moment in de trailer; een soundstage was ingericht om er niet-zo-toevallig uit te zien als een iconische speelgoedwinkel in NYC (eerste initialen "F.A.O.", achternaam rijmt op "quartz"), waar ons werd verteld dat onze drie hoofdrolspelers - aanstaande vader Isaac (Rogen), wees Ethan (Levitt) en beroemde atleet Chris (Mackie) - zijn gearriveerd na een vroege start met het inademen van die vakantie geesten.

Wat volgt in de speelgoedwinkel is een riff op de iconische scène van Tom Hanks uit Groot, spelend op de al even iconische gigantische vloerpiano van die iconische NYC-speelgoedwinkel. Alleen in dit film, in plaats van een vrolijke vakantiemelodie, is het dronken ravotten van Isaac, Ethan en Chris ingesteld op de pianomelodie van "Runaway" van Kanye West compleet met de jongens die het deuntje zingen met dronken ijver, terwijl families van winkelend publiek, gespeeld door echte lokale families, toekijken (horror? Amusement?). De drie hoofdrolspelers kwamen zo in de scene dat Mackie tijdens één take een episch morsen op de vloer nam, terwijl hij rondreed op een pluche speelgoed van een paard.

Dat was de scène (letterlijk) op de set, in het algemeen: veel gelachen en spel, op zoek naar een film die zowel de fans van Rogen als die van producer Evan Goldberg tevreden zal stellen (Super slecht) merk van oprechte ranzige komedie, terwijl hopelijk thuiskomen met legioenen kijkers voor wie meer harde films zoals Slechte Kerstman zijn een normale kijktraditie voor de feestdagen geworden, net naast Kerstvakantie, alleen thuis of Een kerstverhaal.

We gingen zitten met Seth Rogen, Joseph Gordon-Levitt en Anthony Mackie, evenals regisseur Jonathan Levine, om praten over het maken van kerstfilms, en alle beroemde grappige dames die ze hebben laten verschijnen in de film.

Wat bracht jullie naar dit project?

Joseph Gordon-Levitt: Euh, Levine is ermee begonnen.

Seth Rogen: Ja. Hij kwam naar mij en Evan als producenten en zei dat hij een idee had voor een kerstfilm. En we dachten: "Dat is raar." [lacht] En toen legde hij een soort van zijn visie uit en herinnerde ons eraan dat van alle kerstfilms waar we van hielden toen we opgroeiden en alle soorten nostalgie die je krijgt spelen met en het feit dat er een soort leegte is als het gaat om kerstfilms die gericht zijn op onze generatie en over het algemeen gewoon het soort film zijn waar mensen zoals wij graag naar toe zouden gaan zien. Dus daar begon het allemaal, met het idee van Levine. En toen vroegen we Joe of hij er eigenlijk in zou zitten. Ben je weer naar Vancouver gevlogen om The Interview te filmen? Was dat toen we het er allemaal over hadden?

Joseph Gordon-Levitt: Ja. Klopt. Er is een patroon bij ons...

Seth Rogen: Joe moet altijd naar Vancouver vliegen [lacht] en hem overtuigen om in onze films te spelen.

Waarom wilde je een kerstfilm maken?

Jonathan Levine: Dit was eigenlijk iets dat ik deed met mijn vrienden die hier opgroeiden [in NYC]. Ik ben joods, andere vrienden die ofwel hun familie echt niet mochten of die om de een of andere reden geen familie hadden. Ik zou met Kerstmis met hen uitgaan, want iedereen, een beetje toen we op de universiteit zaten... het was een tijd waarin iedereen terug was van de universiteit. Het was een tijd waarin je je met mensen kon herenigen. We kwamen altijd in rare situaties terecht. Het leek gewoon een heel vruchtbaar ding om te verkennen voor een gekke nachtfilm met Kerstmis.

Het andere aan kerstfilms, en ik hou echt van kerstfilms in het algemeen, is dat ze echt... ik vind het altijd leuk een genre nemen en vervolgens in het genre kunnen [spelen], maar die steno hebben met het publiek van de genre. Dus het kerstgenre, je kunt er een beetje mee rotzooien. Het kan bitterzoet zijn. Het kan soms best triest zijn. Maar het wordt altijd heel gelukkig. Je kunt meer soort gecompliceerde dingen doen als je binnen een genre als dat werkt, dat wil zeggen, in de macro, een publieksvriendelijk genre.

En ik denk dat ik een persoonlijke... je weet wel, omdat ik het had gedaan, had ik een persoonlijke reden om het te doen. En ook, voor mij is het altijd gewoon leuk om stijlen binnen bepaalde genres en dat soort dingen te verkennen. Ik heb altijd erg van kerstfilms gehouden. Hiervoor heb ik Home Alone gekeken. Ik heb Eyes Wide Shut gekeken. Het is gewoon gek hoeveel verschillende geweldige... Eyes Wide Shut je zou niet denken aan een kerstfilm, en je zou ook niet denken dat het een tonale referentie is voor een film als deze. Maar ik vind het altijd leuk om, als ik iets aan het doen ben, gewoon van allerlei verschillende plaatsen te grijpen. En er zijn zoveel verschillende coole kerstfilms en ze hebben allemaal iets... alsof het unieke ervan is dat het gewoon een tijd van existentiële verkenning is.

Ik weet dat dit een lang antwoord is, maar het andere leuke eraan is, voor mij, in een film over opgroeien, over volwassenen die een beetje... zoals hoe groei je op met je vrienden? Dit zijn thema's die we onderzoeken. Wat betekent het om op te groeien? Hoe groei je op met je vrienden, je jonge vrienden die misschien niet willen dat je verandert of de dynamiek kan anders zijn als de ene succesvol is en de andere niet. Voor mij was de allegorie over Kerstmis en de kindertijd, en het achterlaten van de kindertijd, iets dergelijks heel treffends om dit verhaal te vertellen. Dus ik dacht dat het op die manier ook een beetje semi-slim was.

Het is duidelijk dat je een kerstfilm maakt. Je wilt dat het een soort van groenblijvende kwaliteit heeft. Je wilt dat het iets is om jaar na jaar te laten zien. Beperkt dat je in termen van de popcultuurreferenties en dingen die je erin gooit?

Seth Rogen: Nee.

[gelach]

Seth Rogen: We doen het gewoon. Ik denk in het algemeen... ik bedoel, we hebben geprobeerd geen referenties te gebruiken die een minuscule houdbaarheid hebben. Maar veel van onze humor is gebaseerd op het erkennen van de wereld waarin we leven en er commentaar op leveren.

Joseph Gordon-Levitt: Veel van de meest tijdloze films hebben zeer actuele... Casablanca is…

Seth Rogen: ...het is waar. Annie Hall heeft meer popcultuurreferenties voor die tijd dan veel films. Dus ik denk dat als ze goed zijn gedaan en ze grappig zijn... ik me herinner dat ik niet eens wist wie de auteur was die hij naar buiten bracht toen ik een kind was. Maar dat je gewoon kunt vertellen dat het grappig is. Dat is een beetje de benadering.

Dus in eerdere films hebben we deze geweldige hallucinatie-achtige scènes gehad. Zal het hier zoiets zijn waar we een beetje gekheid zien?

Seth Rogen: Het wordt raar. Er zijn enkele stilistisch surrealistische momenten, zou ik hier en daar zeggen.

Joseph Gordon-Levitt: Wat ik leuk vind, is dat het niet alleen een komedie is van mensen die praten en grappige dingen zeggen. Het is echt visueel en ook nog eens een lust voor het oog.

Seth Rogen: Er zit veel muziek in en dat soort dingen.

Komedie valkuilen en ga zo maar door?

Seth Rogen: Ik zou niet per se pratfalls zeggen, maar er wordt gevochten, er is achtervolging, er zijn auto-achtervolgingen. Ik bedoel alles wat je zou hopen te...

Joseph Gordon-Levitt: Er zijn psychedelische sequenties...

Seth Rogen: Er zijn veel psychedelische sequenties...

Joseph Gordon-Levitt: Er is magie. Er is muziek. Het is Kerstmis.

Seth Rogen: Anthony Mackie is een Marvel-ster. Dat kun je niet gebruiken.

[gelach]

Anthony Mackie: Ik ben meer een liefdesmachine dan iets anders. Omdat ik een atleet ben en... eigenlijk is mijn personage al bijna 15 jaar een atleet, maar hij heeft eindelijk bekendheid gevonden. Dus hij houdt er echt van om beroemd te zijn, en als je uitgaat in New York, zie je veel van deze jongens, zoals: "Oh mijn god !!!" Dus hij zit erg vast in het idee van: "Ik ben nu beroemd, dus ik ga het gebruiken voor alles wat ik kan." Dus hij is gewoon een roem hoer. Hij is de man die het is als: "Oh, man. Daar komen we nooit binnen.'' "Stop. Parkeer de auto." Hij is een van die jongens.

Hoe beïnvloedt de iconografie van de kerstvakantie de visuele steno van de film?

Jonathan Levine: Het is in de eerste plaats heel leuk omdat kerstverlichting prachtig is. Omdat we hier eigenlijk in augustus hebben geschoten, komen we in januari terug om Rockefeller Center te fotograferen en allerlei andere grotere dingen die we kunnen krijgen. Maar het is echt leuk om die steno bij het publiek te hebben. Het is alsof je kerstverlichting in een foto hebt, je voelt je er gewoon een beetje warm en nostalgisch van. En het is niet alleen een visuele steno. Het is ook een tonale steno. Er zijn zoveel films waarin je grappig kunt zijn, maar je kunt ook introspectief zijn, die plaatsvinden rond de feestdagen.

Maar visueel, eerlijk gezegd, Ogen wijd dicht is een enorme referentie voor ons. Alleen thuis is een enorme referentie voor ons. Ik probeer aan andere te denken...Alleen thuis 2: Verloren in New York.

Die hard?

Jonathan Levine: Die hard was voor ons een referentie. Kus kus knal knal… er zijn zoveel coole kerstfilms... En ja, het is best verbazingwekkend. Ook al zijn we hier in augustus, je zet een verdomde kerstboom met kerstverlichting in een schot en een beetje sneeuw op de grond en je koopt het gewoon.

Seth Rogen: Het is interessant. Toen we er veel aan begonnen te schrijven, realiseer je je dat er gewoon veel verwachtingen zijn met een kerstfilm. We zouden het aan onze vrienden geven om te lezen wie schrijvers zijn en ze zeggen: "Oh, jullie hebben dit niet gedaan! Het is een kerstfilm. Waar is dit ding? Waar is dit ding?" En een beetje zoals de tropen. Ik denk dat we in het begin een beetje terugdeinzen voor ze en niet volledig omarmden, zoals, het is een verdomde kerstfilm.

Dus ik denk dat hoe meer we dat gewoon omarmen en ons er gewoon één mee laten worden en het feit omarmen dat er dingen zijn die je in een kerstfilm doet die je normaal niet zou doen. Je geeft een soort van toestemming, geen woordspeling bedoeld, om dingen in een pakket te verpakken waar je normaal gesproken geen toestemming voor zou krijgen. Ik denk dat het publiek er veel ontvankelijker voor is. Ik bedoel, het is vakantie. Je wilt ze achterlaten met een mooi, warm, emotioneel gevoel dat onze films over het algemeen niet veel hebben. Dus dat was iets waar we veel over spraken, was als hoe maak je dit niet alleen een film die alle humor heeft die je zou verwachten van een van onze films, maar iets dat echt de doos van een kerstfilm deed, zoals iets waar je emotioneel jaar na jaar in wilde duiken en je hield van de manier waarop je je voelde, in principe?

Anthony Mackie: We gingen zeker met kerst. Nee halverwege.

Voelde je de druk om te proppen... want iedereen viert Kerstmis op zijn eigen manier. Had je de behoefte om elke traditie erin te proppen?

Jonathan Levine: Niet nodig, maar het punt is dat dit een film is voor mensen die Kerstmis vergeten zijn. Het is voor het soort rechteloze mensen van Kerstmis. Het is alsof ik joods ben, maar ik hou verdomme veel meer van Kerstmis dan van Chanoeka. Er zijn zoveel leuke dingen. En Joe's karakter is een wees. Toen ik met Kerstmis uitging, was het alsof er een soort geheim genootschap was van mensen die niet... ik weet het niet. Ik weet niet wie de familie heeft in Bing Crosby-films of wat dan ook. Maar ik denk dat niemand dat tegenwoordig heeft. Voor mij is dat een heel coole manier om een ​​vakantiefilm te benaderen. Het is een soort anti-vakantiefilm die dan verandert in een vakantiefilm.

Joseph Gordon-Levitt: Ik hou echter van de wortel ervan, omdat het niet alleen drie jongens zijn die gewoon voor de lol uitgaan. Er is een cool oorsprongsverhaal in hun traditie om elke kerstavond uit te gaan en dat is alles. Mijn personage Ethan heeft een soort familietragedie waarbij hij zijn beide ouders verliest in de buurt van Kerstmis, 10 jaar eerder. Dus hij is alleen met Kerstmis. En zijn twee beste vrienden komen en zeggen een beetje: "Hé, laten we wat rondhangen. We willen niet dat je alleen bent met Kerstmis.” Dat begint onbedoeld een jaarlijkse traditie van een groot avondje uit met Kerstmis. En nu is het 10 jaar later en ze doen dit elk jaar.

En het eindigt omdat iemand op het punt staat een baby te krijgen. Men is zeer succesvol geworden in zijn carrière als profvoetballer. En men wil niet dat het stopt. [lacht]

Seth Rogen: Hij heeft niets anders aan de hand. Het is dus geworteld in echte emotie. En veel van het soort dingen dat je in deze kerstfilms aantreft, waren eerlijk gezegd waar veel van de ideeën vandaan kwamen. We hebben zoiets van: "Gaan we het idee van een wees en al deze dingen volledig omarmen?" Ze zeggen: "Ja. Het is een kerstfilm. Laten we het zo goed mogelijk doen." En het laat ons wegkomen met veel belachelijke dingen, want ja, er zit een echte emotionele kern in.

Het is interessant hoe je kerstfilms lijkt aan te pakken vanuit een soort creatieve familie versus de familie waarin je geboren bent.

Jonathan Levine: Ja. Vast en zeker. Het is voor mensen die niet bediend worden door de traditionele kerstfilm of de traditionele gezinsstructuur. En het gaat erom dat je vrienden tot op zekere hoogte je familie zijn, want hoeveel ik ook van mijn familie hou, ik ben niet zo hecht met hen als met mijn vrienden.

Zijn er grote gechoreografeerde dansstukken?

[overspraak]

Seth Rogen: Het is Kerstmis! [lacht]

Ik vind het leuk dat je antwoord daarop was: "Het is Kerstmis."

Seth Rogen: Dat is waar je in begint te raken. Het is als: "Het is een kerstfilm. Ik denk dat we ergens een gechoreografeerde danssequentie nodig hebben!” [lacht]

GOTG 3: Adam Warlock is verbonden met Rocket Raccoon - theorie uitgelegd

Over de auteur