10 beste Ewan McGregor Trainspotting-citaten

Zeer weinig acteurs in Hollywood hebben de kans gehad om hun assortiment te laten zien zoals Ewan McGregor dat heeft gedaan. Van de legendarische Jedi Master Obi-Wan Kenobi in Star Wars naar de gelikte superschurk Zwart masker in Roofvogels, hij heeft het allemaal gespeeld - misschien omdat McGregor naadloos tussen genres kan schakelen en gemakkelijk een van de beste acteurs in de industrie van vandaag is.

Veel van zijn fans geloven echter nog steeds dat zijn beste optreden tot nu toe zijn vertolking van de verontruste Mark Renton in de donkere komediefilms is, Treinspottingen T2 Treinspotten. De originele cultfilm had een aantal van de meest meeslepende en intense scenario's en dialogen van dat decennium, en het vervolg was net zo goed.

10 "Maar ze zeiden niet wat ze met die 30 jaar moesten doen."

Treinspotting 2 toont een 46-jarige Mark Renton die lijdt aan dezelfde oude existentiële crises, zij het op een andere manier. Hij was al zo'n twintig jaar clean en stond op het punt te scheiden, en wanneer hij besluit terug te gaan naar Edinburgh, weet hij niet precies wat hij wil.

Hij praat met Simon over zijn gezondheidsproblemen en zijn somberheid wordt afgebeeld in zijn omzwervingen. 'Ze hebben hier een buisje geplaatst en ik heb een metalen stent in mijn linker kransslagader. Zo goed als nieuw blijkbaar. Zo goed als nieuw. Het moet nog 30 jaar meegaan, zeiden ze. Maar ze zeiden niet wat ze met die 30 jaar moesten doen', zegt Renton.

9 "Er bestond niet zoiets als de samenleving en als die er al was, had ik er zeker niets mee te maken."

De reden Treinspotting zo aantrekkelijk was als een fictief werk, is dat het verschillende aspecten van het leven in een economisch achtergebleven Edinburgh verkende. Naast drugsverslaving kregen de jongens ook te maken met een vorm van sociale vervreemding die hun strijd nog zwaarder maakte.

Dus wanneer Mark Renton uithaalt tegen de samenleving, kanaliseert hij ook zijn angst tegen de sociale opzet die hem en zijn vrienden in ellende houdt en hem financieel niet vooruit laat komen. Dit is ook de reden waarom deze regel zo aangrijpend is omdat het laat zien hoe de jongens zichzelf nooit als onderdeel van de samenleving zagen.

8 "Als de pijn eenmaal weg is, begint de echte strijd. Depressie, verveling ..."

Treinspotting werd pijnlijk echt over hoe brutaal en hard verslaving is. Renton probeerde meerdere keren heroïne op te geven. In de eerste film vult hij zelfs zijn voorraadkast met eten en zijn flat met alles wat hij nodig heeft, zodat hij zichzelf kan opsluiten en proberen schoon te maken.

Maar het is duidelijk moeilijker dan dat voor hem en Renton vertelt wat er precies gebeurt als iemand probeert over zijn verslaving heen te komen en hoe de fysieke pijn niet het enige probleem is.

7 "Ik ben 46 en ik heb geen huis."

T2 laat zien hoe het verlaten van Edinburgh Renton behoorlijk stuurloos achterliet. De film maakt niet duidelijk hoe lang hij al in Amsterdam was, maar het was duidelijk dat hij Amsterdam niet als thuis beschouwde.

Als hij terugkomt in Edinburgh, vertelt Renton Simon hoe hopeloos hij zich voelt. Het maakt deel uit van zijn midlifecrisis op het randje, zoals de film uiteindelijk zou onthullen, maar zijn gevoel van vervreemding is cruciaal om zijn karakter te begrijpen. 'Ik ben 46 en heb geen huis. Ik kan nergens aan denken als een thuis. Ik ken eigenlijk niemand. En wat is de inhoud van onze kennismaking?” vraagt ​​hij Simon.

6 "De waarheid is dat ik een slecht persoon ben. Maar dat gaat veranderen."

In de kern van zijn hart heeft Renton er altijd al bij willen horen, en zijn laatste monoloog in Treinspotting verraadt eigenlijk dat hij verlangt naar een huis, een vaste baan en een grote televisie. Met andere woorden, hij zoekt een soort van stabiliteit. Het is niet duidelijk of het deel uitmaakt van zijn social engineering of dat hij deze dingen echt voor zichzelf wil, maar Renton streefde er naar om tegen het einde van de film een ​​betere versie van zichzelf te worden.

'Ik word net als jij. De baan, het gezin, de grote televisie. De wasmachine, de auto, de compact disc en elektrische blikopener. Goede gezondheid, laag cholesterolgehalte, tandartsverzekering, hypotheek, starterswoning, vrijetijdskleding, bagage, driedelige suite, doe-het-zelf, spelshows, junkfood, kinderen, wandelingen in het park, negen tot vijf, goed in golf, auto wassen, truienkeuze, familiekerst, geïndexeerd pensioen, belastingvrijstelling, dakgoten opruimen, rondkomen, vooruitkijken, de dag dat je dood gaan." 

5 "... Wie is, op haar eigen huiselijke en sociaal aanvaardbare manier, ook een drugsverslaafde."

Dit was misschien wel de meest aangrijpende regel in de Treinspotting franchise en het is grappig dat de meeste fans misschien over het hoofd hebben gezien wat Renton hier probeerde over te brengen. Voordat hij cold turkey gaat, maakt hij zijn voorraadkast klaar en vult deze met tomatensoep, mondwater, vitamines en andere benodigdheden.

Hij neemt een fles valium van zijn moeder en impliceert dat zij ook een verslaving heeft, maar dat die van haar acceptabeler is voor de bredere samenleving en toch niet te veel verschilt van de verslaving waarmee haar zoon wordt geconfronteerd.

4 "Hier werd ik omringd door mijn familie en mijn 'zogenaamde' vrienden en ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld."

Het isolement van Renton was eigenlijk behoorlijk gelaagd, wat zijn karakter zo intrigerend maakte. Hij deelde wel een verwantschap met zijn vrienden, maar hij verraadde hen en noemde hen zijn 'zogenaamde' vrienden. Sommige critici hebben erop gewezen dat de jongens alleen met elkaar omgingen omdat ze hun verslaving gemeen hadden.

Ze vonden een verband in hun strijd, maar hun emotionele banden zijn misschien wat zwak. Dit zou eigenlijk verklaren waarom Renton zijn hele leven zo alleen was, zelfs als hij omringd was door mensen.

3 "We zouden vitamine C hebben geïnjecteerd als ze het illegaal hadden gemaakt!"

Verslaving voor Renton en zijn vrienden was ook een manier om de ketenen van de samenleving te doorbreken, waarvan ze voelden dat ze hen op een echte manier vasthielden en tegenhielden.

Het was hun manier om wraak te nemen op het systeem, wat inhoudt dat de verslavingsproblemen van Renton dieper gingen dan ze voor het eerst verschenen. Als hij zegt dat hij en zijn vrienden zichzelf zouden hebben geïnjecteerd met vitamine C als het illegaal was, vertegenwoordigt dat een gevoel van rebellie dat ze allemaal deelden.

2 "Ik wou dat ik iets kon bedenken om te zeggen, iets sympathieks, iets menselijks."

Deze regels worden uitgesproken door Renton tijdens de meest aangrijpende scène in Treinspotting wanneer Allison haar dochtertje dood aantreft in haar wieg. Noch Renton, noch Sick Boy hadden iets te zeggen, want Allison schreeuwde van afschuw bij het zien van de dode baby.

Het was duidelijk dat de baby stierf door verwaarlozing en honger of uitdroging, aangezien haar ouders werden afgeleid door hun verslavingen. Na enkele ogenblikken schreeuwde Sick Boy naar Renton om iets te zeggen, en hoewel Renton troostende woorden wilde vinden, zweeg hij."

1 "Kies je toekomst. Leven kiezen."

Deze woorden, die deel uitmaakten van de openingsmonoloog van Renton, werden eigenlijk een slogan voor de franchise. Ze zijn natuurlijk geschreven door Treinspotting auteur Irvine Welsh en regisseur Danny Boyle veranderden geen woord in deze verbluffende monoloog.

Renton vraagt ​​kijkers eigenlijk om het leven een kans te geven, hoe ingehouden of saai het ook mag lijken. Maar hij maakt er ook een punt van om hen te vertellen dat hij besloot het leven niet te verkiezen boven drugs, aangezien dat laatste hem voor even, maar echte voldoening schonk. “Ik heb ervoor gekozen om niet voor het leven te kiezen. Ik koos iets anders. En de redenen? Er zijn geen redenen. Wie heeft er redenen nodig als je heroïne hebt?” zegt Renton.

VolgendeEncanto: alles wat u moet weten over de nieuwste animatiefunctie van Disney

Over de auteur