10 films die meer in de war zijn dan Netflix' Velvet Buzzsaw
Fluwelen buzzsaw, hoewel langverwacht, schiet het helaas tekort in zijn doel om zijn horror- of satirische elementen waar te maken. De film gaat over de ontdekking van vervloekte kunst, die iedereen die ervan profiteert ernstig ongeluk brengt. Jake Gyllenhaal levert opnieuw een geweldige prestatie voor hem Nachtcrawler regisseur Dan Gilroy, maar de film voldoet nooit aan de verwachtingen.
Je zou denken dat met zo'n gekke premisse en een kans om echt in de pretentieuze kunstwereld te graven, Fluwelen buzzsaw zou het publiek wat meer kunnen geven. Het raakt echter nooit helemaal de juiste beats. Dit zijn tien films die veel meer in de war zijn dan wat dan ook in Fluwelen buzzsaw.
10 ERFGENAAM
Erfgenaamis het speelfilmdebuut van Ari Aster, een regisseur die al naam had gemaakt door verschillende rustig verontrustende korte films te regisseren. Met Erfgenaam, zette Aster zijn naam op de kaart van auteurs die buiten de typische stijlfiguren van moderne horrorfilms werkten.
Na een verwoestend verlies (dat volledig aan het publiek wordt onthuld zonder enige uitstel), begint een gezin een neerwaartse spiraal in verdriet en trauma. Dit wordt allemaal gecompliceerd door occulte krachten die de familie beginnen te achtervolgen en hen nog verder in mentale angst drijven.
9 DE TOVEREN
Hoe vaak wordt er een film uitgebracht die zo eng is dat hij een R-rating krijgt, alleen maar omdat hij zo beangstigend is? Dat is wat er gebeurde met James Wan's de bezwering, een spookverhaal zo onuitwisbaar griezelig en beklijvend dat het moest worden beperkt voor een ouder publiek. Een horrorfilm kan niet echt een betere goedkeuring krijgen dan dat.
De film, gebaseerd op de waargebeurde heldendaden van paranormale experts Ed en Lorraine Warren, volgt het paar terwijl ze een spook onderzoeken in een recent gekochte boerderij. De film levert zowel griezelige angst als angstaanjagende beelden op en is een must-see voor elke horrorfan.
8 SUSPIRIA
Luca Guadagnino kreeg veel lovende kritieken voor regie Noem me bij je naam, die hij opvolgde met een ambitieuze remake van de Italiaanse horrorfilm uit 1977 Suspiria. Guadagnino nam een ambitieuze benadering van dit project en creëerde een film die veel artistieker was dan zijn voorganger.
Guadagnino begreep echter nog steeds dat hij een horrorfilm aan het maken was, en hij laat de griezeligheid, het intense geweld of de angst die zich gedurende de film opbouwt niet los. Boordevol geweldige optredens van Dakota Johnson, Mia Goth en de onvergelijkbare Tilda Swinton, Suspiria biedt een meer substantiële horrorfilmervaring dan de meeste anderen.
7 DE OGEN VAN MIJN MOEDER
Gefilmd in zwart-wit en soms rustig beschouwend, De ogen van mijn moeder is niettemin een enge duik in verdorvenheid en geweld. De film draait om Francisca, een jonge vrouw wiens moeder wordt vermoord door een indringer. Deze gebeurtenis leidt tot de rest van het uiterst verwarde verhaal van de film.
Hoewel het het fineer heeft van een arthouse-film, moet iedereen die van plan is deze film te bekijken weten dat hij net zo verdraaid en gewelddadig is als elke goede slasherfilm. Dat het in zwart-wit is gefilmd en op bepaalde stukken de tijd neemt, betekent nog niet dat De ogen van mijn moeder is niet minder verrassend en huiveringwekkend dan al het andere.
6 MOEDER EN VADER
Dit is de eerste film op deze lijst met Nicholas Cage in een hoofdrol, wat alleen maar laat zien dat als je een film wilt die in de war is, het geen kwaad kan om door zijn filmografie te kijken. Moeder en vader Cage en Selma Blair spelen ouders die, nadat een vreemd signaal over de ether is uitgezonden, geobsedeerd raken door het vermoorden van hun familie.
Voor het geval je je afvraagt, ja, de film is net zo krankzinnig als de beschrijving het doet klinken. Cage duikt meteen in een van de wildste uitvoeringen van zijn carrière, en Blair slaagt erin hem bij te houden met haar eigen stille dreiging die onmiddellijk kan veranderen in een gloeiend hete woede. Het werd ook geregisseerd door krukas co-regisseur Brian Taylor, die de film doordrenkt met hetzelfde gevoel van waanzinnige directheid.
5 ZWARTE ZWAAN
Psychologische horrorfilms doen meer dan alleen het publiek schrik aanjagen: ze laten ze onrustig achter en stellen vragen of iets wat ze zagen echt was of niet. Zwarte zwaan, met in de hoofdrol Natalie Portman en Mila Kunis, maakt zeker indruk en laat iedereen die kijkt zich afvragen wat ze misschien hebben gemist.
Zwarte zwaan is het soort film dat meerdere keren moet worden bekeken om alles uit te zoeken (hoewel regisseur Darren Aronofsky in een vroege montage het hele plot van de film beschrijft). Naarmate het publiek het personage van Portman dieper in haar spiraalvormige waanzin volgt, beginnen ze ook de ontrafeling van de realiteit te voelen.
4 VERNIETIGING
Natalie Portman staat weer op de lijst in de film Vernietiging geregisseerd door Alex Garland en gebaseerd op het boek van Jeff VanderMeer. Vernietiging is een sciencefictionverhaal over een groep vrouwen die een mysterieuze zone betreden die bekend staat als de Shimmer, waar buitenaardse levensvormen zijn begonnen te muteren en andere levensvormen te imiteren.
Er zijn tal van films die eenvoudige antwoorden bieden op de vragen die hun plots oproepen, maar Vernietiging doet zoiets niet. Het is afhankelijk van het begrip van het publiek van gebeurtenissen om de meer thematische relevantie van gebeurtenissen samen te voegen. Tegen het einde is het misschien niet zo logisch voor de kijkers, maar Vernietiging levert spanning op en beloont degenen die het nauwlettend in de gaten houden.
3 ONOMKEERBAAR
onomkeerbaar is niet een film voor iedereen. Het is op zijn zachtst gezegd een uitdagend horloge, maar wie de beroemdste film van Gaspar Noé kan verdragen, zal hoogstwaarschijnlijk zowel bewondering als afschuw ervaren. De film trekt zijn klappen niet uit, waardoor elk misselijkmakend moment blijft hangen.
De film, die in omgekeerde chronologische volgorde wordt verteld, volgt twee mannen die proberen de aanvaller van een van hun vriendinnen te vinden. Er zit zeker veel lelijkheid in deze film, maar het is een van die werken die betekenis proberen te vinden in het groteske. Iedereen die enkele van de meer aangrijpende scènes kan volhouden, kan veel uit deze film halen.
2 BEEN TOMAHAWK
Het komt niet vaak voor dat de genres western en horror door elkaar lopen, maar Bot Tomahawk weet de beste elementen van beide in één film vast te leggen. Kurt Russell schittert als de sheriff van een kleine stad, die zich samen met drie andere mannen in de woestijnbergen waagt om mensen te redden van een stam kannibalen.
Bot Tomahawk, hoewel het enkele echt hartverscheurende momenten van geweld bevat, is het vaak contemplatief en stil, waardoor de spanning langzaam afneemt bouwen terwijl de mannen zich in steeds meer gevaar bevinden, voordat ze uiteindelijk een vijand moeten confronteren die ze niet volledig kunnen begrijpen.
1 MANDY
Voor degenen onder jullie die op zoek zijn naar een film die echt de grenzen van het filmmaken verlegt, dan Mandy misschien wel iets voor jou. In deze film speelt Nicholas Cage een man die aan een vreemde reis begint om zijn kunstenaarsvriendinnetje te redden. De film werd geregisseerd door Panos Cosmatos, die ook aan het hoofd stond van het al even psychedelische In de leegte.
Mandy is misschien een film waarin Cage een kettingzaaggevecht aangaat met een andere kerel, maar de ongelooflijk creatieve beelden, toon en uitvoeringen geven deze uiterlijk gekke film een vleugje authenticiteit. Zijn pastiche van wraakthrillers uit de jaren 80 krijgt een neon- en blacklight-fineer, en Cage levert een opvallende prestatie die de hele film verankert.
VolgendeDe 10 beste memes- en Twitter-reacties uit de Batman DC Fandome-trailer