Concrete cowboy-einde uitgelegd
op het einde van Concrete Cowboy, zijn de verhaallijnen van de film heel netjes in elkaar gezet, waardoor er weinig te verklaren valt. Echter, gezien de subtiliteit van het einde van de film, verdienen een paar details wat meer uitleg dan wat op film wordt geboden.
Concrete Cowboy is een coming-of-age-film over Cole (gespeeld door Vreemde dingen' Caleb McLaughlin), een getroebleerde jongen die gaat wonen bij zijn vader die paardrijden in de stad, Harp (Idris Elba), voor de zomer. En terwijl het primaire plot van de film Cole's groei en de ontwikkeling van zijn relatie met zijn vervreemde volgt, vader, het vertelt ook het verhaal van hun cowboy-erfgoed en de voortdurende bedreigingen waarmee het wordt geconfronteerd door racisme en gentrificatie.
Cole's moeder vreest dat hij op het verkeerde pad zit in het leven thuis in Detroit en hoopt hem in de goede richting te sturen door hem bij zijn vader in Philadelphia te laten wonen. In het begin botsen ze, met Cole schijnbaar vastbesloten om de fouten te herhalen die Harp in zijn jeugd heeft gemaakt, waardoor hij gevaarlijk dicht bij een einde in de gevangenis of in het mortuarium terechtkomt. Tegelijkertijd beginnen ze een band te krijgen en Cole vindt uiteindelijk waarde, richting en uiteindelijk een nieuw gezin in de Fletcher Street Stables.
Zijn de Fletcher Street-stallen echt?
Het is geen geheim dat Concrete Cowboy is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De film is een bewerking van de roman van Greg Neri uit 2011 Getto Cowboy, die op zijn beurt is gebaseerd op de echte Fletcher Street Urban Riding Club in de wijk Strawberry Mansion in North Philadelphia. Niet alleen de Fletcher Street Stables komen uit: Concrete Cowboy echt, maar de worstelingen waarmee de personages in de film worden geconfronteerd, zijn ook echt. Generaties lang hebben echte ruiters van Philadelphia geworsteld om hun levensstijl en erfgoed te behouden, dat al generaties lang is doorgegeven, en niet alleen op Fletcher Street.
Een groot deel van de strijd van de Philadelphia-rijders is te wijten aan racisme, en zoals de karakters in Concrete Cowboy vermeld, zwarte cowboys (of beter gezegd, zwarte koeienhanden) zijn grotendeels weggelaten uit geschiedenisboeken en massamedia. Echte organisaties zoals de Fletcher Street Urban Riding Club bevorderen het publieke begrip van de enorme bijdrage die zwarte koeienhanden hebben gehad en nog steeds hebben in gemeenschappen overal ter wereld land. Als bewijs van dit feit onthult een reeks interviews tijdens de aftiteling dat veel van de acteurs in de film echte leden waren van Philadelphia's paardrijgemeenschap.
Waarom groeide Cole op zonder harp?
Gedurende Concrete Cowboy, doet Cole veel ontdekkingen over zichzelf, zijn vader en zijn erfgoed. Hij leert dat het temmen van een wild paard liefde vereist, geen overheersing. Evenzo leert hij dat deze liefde in vele vormen voorkomt en niet altijd gemakkelijk is. Ondanks zijn ontdekkingen voelt Cole zich nog steeds ongewenst door zijn vader Harp, die meer gehecht lijkt aan zijn paarden en zijn mederuiters dan aan zijn zoon. Wanneer Cole echter dreigt weg te lopen, stelt Harp Cole gerust door zijn bitterzoete herinnering aan Cole's geboorte te vertellen. Hij vertelt ook het verhaal van Cole's naamgenoot, de legendarische saxofonist John Coltrane, die zonder vader opgroeide en toch een groot man werd.
Eventueel, Concrete Cowboyonthult dat Harp vervreemd was van zijn zoon vanwege de slechte keuzes die hij in zijn jeugd maakte, niet vanwege onverschilligheid. Toen Cole werd geboren, had Harp al problemen met de wet en riskeerde hij een gevangenisstraf van vijf jaar. (Dit is vermoedelijk de reden waarom Cole's moeder hem meenam van Philadelphia naar Detroit.) Als gevolg hiervan, Harp koos er met tegenzin voor om uit Cole's leven te blijven om hem te beschermen tegen de gevolgen van zijn eigen leven tekortkomingen. Harp's vernoeming van Cole naar Coltrane was evenzeer een zegen als een belofte om een veilige afstand te bewaren. In wezen was wegblijven een daad van liefde. Dit blijkt uit het feit dat Cole's moeder Harp genoeg vertrouwde om haar enige zoon midden in de nacht af te zetten in een onbekende buurt.
Waarom huilt Cole's moeder aan het eind?
De laatste scène van Concrete Cowboy toont Cole's moeder die bij Harp's huis aankomt, vermoedelijk aan het einde van de zomer om haar zoon terug naar huis te brengen. Ze huilt en omhelst Harp in een duidelijke blijk van liefde voor de man. Door de hele film heen is het niet duidelijk wat de status van hun relatie is, maar deze scène laat geen twijfel bestaan. Ze zorgen nog steeds voor elkaar en houden van elkaar. In eerste instantie lijkt het erop dat Cole's moeder huilt van verdriet - en dat is ze gedeeltelijk ook. Smush (Jharrel Jerome), een jonge jongen die veel lijkt op haar eigen zoon, werd onlangs neergeschoten, ze heeft haar zoon waarschijnlijk al maanden niet gezien en haar gemeenschap wordt langzaam ontmanteld. Het lijdt geen twijfel dat haar tranen wat droefheid bevatten. Haar tranen zijn echter ook tranen van geluk. Ze ziet dat haar zoon een man is geworden en vertelt hem dat hij er goed uitziet als cowboy. Het is een bitterzoete reünie die een van de belangrijkste boodschappen van de film onderstreept: liefde komt in vele vormen.
Wat is de echte betekenis achter Concrete Cowboy?
De echte betekenis achter Concrete Cowboy is dat opgroeien niet betekent dat je alle antwoorden hebt; het betekent vertrouwen op de antwoorden die je hebt. Voor Cole en de Fletcher Street-rijders is het antwoord paarden. Tegen het einde van de film staat Cole op het punt dit te begrijpen, maar daarvoor is de plotselinge, gewelddadige dood van zijn vriend Smush, het dreigende verlies van de stallen en de dreiging van het verliezen van hun paarden om de les echt te raken huis. Cole realiseert zich eindelijk dat hij zijn vader moet vertrouwen om zijn vorm van liefde te accepteren, net zoals een wild paard zijn baas moet vertrouwen.
In Concrete Cowboy, ondanks de ongelooflijke verliezen die de Fletcher Street-rijders hebben geleden, zetten ze door, maar niet omdat ze alle juiste antwoorden hebben. In plaats daarvan volharden ze omdat ze vertrouwen op hun erfgoed, en nog belangrijker, op elkaar. Ze zijn misschien de plek kwijt die ze thuis noemen, maar uiteindelijk herinneren ze zichzelf eraan dat thuis geen plek is - het is een familie.
Safin won in het geheim in geen tijd om te sterven - 007-theorie uitgelegd
Over de auteur