10 klassieke politiefilms die vandaag nooit meer gemaakt zouden kunnen worden

De politie is een van de meest populaire terugkerende personages in heel Hollywood. Ze hebben zelfs meerdere filmgenres aan hen gewijd, zoals de misdaadprocedure en buddy-cop-films. Maar smaken veranderen in de loop van de tijd, net als maatschappelijke attitudes - iets wat wordt gezien in de recente dialogen over het politieoptreden in de Verenigde Staten.

Een aantal klassieke politiefilms - zowel komedies als serieuzere films - zijn producten van hun tijd, en voor om de een of andere reden zijn ze niet goed ouder geworden (of passen ze in ieder geval niet gemakkelijk binnen de moderne sociale) dynamiek). Deze 10 klassieke politiefilms zouden vandaag nooit gemaakt kunnen worden.

10 Vuile Harry (1971)

Vieze Harry is een film die een vuile agent verheerlijkt die buitensporig geweld gebruikt. Hij verslapt regelmatig op het werk, behalve wanneer er een kans is om gewelddadig te worden.

Terwijl terug bij de district, een van de andere politiemensen in Harry's afdeling somt de vele etnische minderheden op die Harry haat (hint: allemaal). Dan is er de meest iconische scène van de film, waar Harry een groep zwarte mensen neerschiet die een misdaad begaan, hen vermoordt en zo hen een eerlijk proces ontzegt, richt dan een pistool op een van hen die gewond op de grond ligt, de man bedreigend met het beruchte "voel [je] je geluk" regel. De hele film omlijst hem als een held voor zijn verschillende daden van misbruik.

9 De stilte van de lammeren (1991)

De stilte van de lammeren won de Academy Award voor beste film en is nog steeds een van de meest intense horrorfilms om bovennatuurlijke elementen te mijden.

Wat niet ophoudt, is hoeveel van de problemen in de film kunnen worden opgelost met modern technologie. Een mobiele telefoon met een zaklamp zou letterlijk het hele einde van de film veranderen. Evenzo is de uitrusting die het SWAT-team gebruikt belachelijk verouderde apparatuur die er zielig uitziet in vergelijking met de gemilitariseerde hardware die nu door gewone politie wordt gedragen, wat suggereert dat Hannibal Lecter nooit zou ontsnappen aan een modern gevangenis.

8 Spits (1998)

De Spitsuur films zijn iconische buddy cop-films, waarbij Jackie Chan's martial arts-stunts worden gecombineerd met de bijdehante oneliners van Chris Tucker. Zij zijn ook erg gedateerd. De eerste film speelt zich af net nadat Hong Kong was teruggekeerd naar China, wat in 1997 gebeurde.

Naast het centreren rond een specifieke gebeurtenis, veroudert de raciale humor niet goed. Jackie Chan gebruikt het N-woord in een kamer vol met zwarte mensen, terwijl beide acteurs inspelen op zeer gedateerde raciale stereotypen.

7 S.W.A.T. (2003)

Om de film te bellen S.W.A.T. een klassieker is misschien wat langdradig, maar is geïnspireerd op een klassiek tv-programma uit de jaren 70 met dezelfde naam. Helaas ging deze film niet goed met de tijd mee.

In de jaren 70, S.W.A.T. teams werden in extreme omstandigheden gebruikt om gevaarlijke criminelen neer te halen. Tegen de jaren 2000 werden ze ingezet op burgers en gebruikten ze buitensporig geweld om zwarte en LatinX-gemeenschappen te terroriseren als onderdeel van de War on Drugs. De plot van de film draait om het neerhalen van een drugsbaron, die bijzonder toondoof lijkt gezien het gedrag van hun echte tegenhangers.

6 Dodelijk wapen (1987)

Dodelijk wapen lis een verrassend briljante film. Het slaagt erin om het publiek om zijn personages, agenten Martin Riggs (Mel Gibson) en Roger Murtaugh (Danny Glover) te laten geven, en geeft de personages een emotionele investering in hun zaak.

terwijl er is veel goed gedaan in deze film komen de afbeeldingen van PTSS, geestelijke gezondheidsproblemen in het algemeen en marteling allemaal over als ongevoelig en ongevoelig, met name in scènes waarin Gibsons personage wordt afgebeeld.

5 Undercover broer (2002)

Undercover broer is notoir slecht, hoewel sommigen vinden dat het zo slecht is dat het eigenlijk goed is. De film verergert absoluut giftige tropes. Het veroordeelt bijvoorbeeld interraciale relaties als op de een of andere manier de zwarte mannelijkheid ondermijnen. Dave Chapelle speelt ook een karikatuur die de titulaire Undercover Brother aanvalt voor het gebruik van het woord "goed" - vanwege de Angelsaksische taalkundige wortels van het woord.

Het hele complot houdt in dat je undercover gaat om de identiteit van 'de man' bloot te leggen, een blanke man die samenzweert om zwarte Amerikanen te ondermijnen. Aangezien moderne publicaties blootleggen hoe systemisch racisme in de Verenigde Staten heeft gefunctioneerd, is er een vooruitziende blik schittering tot Undercover broer's vermogen om facetten hiervan aan te pakken, ook al zijn de grappen ongelooflijk regressief.

4 De Franse connectie (1971)

De Franse connectie is een van de weinige serieuze actiethrillers uit de jaren 70 die nog steeds leuk is voor een modern publiek, het verhaal is gericht op officieren die ontdekten hoe drugs New York werden binnengesmokkeld.

De twee belangrijkste "helden" zijn NYPD officieren, "Cloudy" en "Popeye", twee krachtpatsers die criminelen regelmatig met buitensporig geweld neerslaan, hun verdachten slaan en dreigen met marteling. De officieren kiezen zwarte mannen uit voor misbruik en gebruiken beledigende scheldwoorden voor verschillende minderheden in de film. Hoewel deze specifieke acties nooit als heldhaftig worden afgeschilderd, worden beide personages niettemin als helden geframed en worden hun acties behandeld als louter karakterfouten.

3 Hoog en laag (1963)

De film Hoog en laag (wiens Japanse naam, Tengoku naar Jigoku kan beter vertaald worden als "Heaven and Hell) is een meeslepend en genuanceerd misdaaddrama van regisseur Akira Kurosawa dat de klassenverschillen in Japan uit de jaren 60. De film begint met Toshiro Mifune die een zakenmagnaat speelt die op het punt staat de controle over zijn bedrijf te grijpen in een agressieve buy-out wanneer hij ontdekt dat zijn zoon is ontvoerd. Na de ontvoering verschuift de focus naar de politie onderzoeken de zaak.

Een belangrijke scène waardoor de film gedateerd aanvoelt, is wanneer vertegenwoordigers van alle kranten samenkomen om een ​​vals verhaal te lekken in de hoop de politie te helpen de ontvoerder voor de gek te houden. In werkelijkheid zou de pers dit nooit doen. Ook het idee van toegewijde politie die hardnekkig vasthoudt aan een zaak is pure fictie. De Japanse politie zou een veroordelingspercentage van 99 procent handhaven, vaak als een... resultaat van gedwongen bekentenissen.

2 Aanraking van het kwaad (1958)

Meer dan een halve eeuw na de release is de openingsscène in Aanraking van het kwaad blijft een van de grootste trackingshots in de hele filmgeschiedenis. De film heeft in de loop der jaren ook meerdere versies uitgebracht, waarvan de meest recente versie in 1998 uitkwam.

Veel aspecten van deze film waren hun tijd vooruit, maar dat zou niet zo'n verrassing moeten zijn, aangezien Orson Welles erin schreef, regisseerde en mee speelde. Helaas zijn andere aspecten behoorlijk gedateerd. De andere ster, Charlton Heston, droeg een bruin gezicht. Bovendien worden de meeste Mexicaanse karakters in de film op de een of andere manier afgeschilderd als criminelen.

1 Die Hard With A Vengeance (1995)

Het origineel Die hardis ook niet zonder gebreken, maar het is niet voor niets een alom gevierde actieklassieker. Ondertussen is de derde aflevering in de serie ronduit problematisch.

Aan het begin van de film staat het personage van Bruce Willis, John McClane, in het midden van Harlem met een bord met de tekst "I HATE N******" op. De meeste zwarte mannen in de film worden afgeschilderd als criminelen, dom of ongeschoold, of stereotypen van zwarte radicalen - met Samuel L. Jackson's personage, "Zeus", valt in deze laatste categorie. Hoewel de politie in deze film veel minder racistisch is dan de politie in de andere vermeldingen op deze lijst, De raciale ongevoeligheid van Hollywood speelt een hoofdrol in deze filmische boondoggle.

VolgendeDune: 10 onpopulaire meningen over de film uit 2021, volgens Reddit

Over de auteur