'Get The Gringo'-regisseur Adrian Grunberg over Mexicaanse gevangenis en werken met Mel Gibson

Koop de Gringo (ook gekend als Hoe ik mijn zomervakantie heb doorgebracht in sommige internationale markten) is zojuist uitgebracht op dvd en blu-ray, gevolgd door een interessant releasepatroon op DirecTV en VOD. De film heeft goede recensies gekregen (lees de onze), met velen die het een terugkeer noemen voor zijn ster (en co-schrijver en producer) Mel Gibson.

Scherm razernij sprak met de regisseur van de film, Adrian Grunberg, een voormalig assistent-regisseur die zijn regiedebuut maakt met de film. Grunberg vertelt over het werken met Mel Gibson en hoe het is om een ​​ouderwetse actiefilm te regisseren in Mexico.

Vertel me over het ontstaan ​​van het script. Was je eerst als schrijver of als regisseur aan de film gehecht?

U zegt bijgevoegd, wat een heel industrieel woord is. Deze film was niet erg industrie-achtig. Op een dag kreeg ik de film aangeboden door Mel, in zijn kantoor. Hij kwam naar me toe en zei: 'Ik heb een idee voor een film over een gringo in een Mexicaanse gevangenis en ik denk dat je die moet regisseren', en ik zei 'Geweldig.' Een paar maanden later kwamen we maandelijks bij elkaar om ideeën rond te strooien en de script. Het was dus samen. Hij wilde dat ik regisseerde en hij wilde dat ik het samen met hem en Stacy zou schrijven.

 Je bent de eerste assistent-regisseur geweest van nogal wat films - waarom besloot je dat dit de film was om de sprong naar regisseren te maken? En hoe heeft uw eerdere ervaring u geholpen?

De reden dat ik besloot was omdat Mel het aanbood, en dat is een aanbod dat je niet kunt weigeren. Mel bood me de kans om te regisseren en er was geen sprake van dat ik nee zou zeggen. Niet alleen omdat het Mel was, de acteur, maar het was een man met wie ik de afgelopen jaren had samengewerkt. Ik geniet van hem als acteur en ik geniet van hem als regisseur. In termen van hoe mijn ervaring me heeft geholpen - het was het begrip van de psychologie, hoe een set dagelijks ademt en leeft. Dat is de ervaring die ik als adjunct-directeur al jaren heb. Als crewlid ga je met veel verschillende regisseurs aan de slag - als regisseur werk je nooit meer met een andere regisseur. Dus ik kon deze banen koesteren waar ik naast Oliver Stone, Mel Gibson, Tony Scott en Jim Jarmusch kon werken. Dat zijn mensen die ik al jaren bewonder.

 Je woont in Mexico - was het jouw idee om de film daar op te nemen, of kwam dat uit gesprekken met Mel Gibson en Stacy Perskie?

Toen Mel het project voor het eerst noemde, had hij het idee over een gringo in een Mexicaanse gevangenis, dus meteen het idee om het in Mexico op te zetten was er. Ik denk dat dat waarschijnlijk de reden was dat hij mij koos om het te regisseren. Het bouwde perfect op alles.

Hoeveel onderzoek was er nodig om de wereld van de film echt te laten lijken?

Heel veel. Het onderzoek was cruciaal voor het script en hoe meer we te weten kwamen over deze plek, El Pueblito, hoe meer kans om scènes te schrijven in een interessante setting. Je hebt een man en een vrouw die met elkaar praten terwijl ze naar een worstelwedstrijd kijken - het is visueel interessanter dan alleen praten in een hoek. Dus wat het onderzoek me gaf, was het vermogen om deze scènes op zeer specifieke, coole plaatsen te schrijven en er zijn personages en gebeurtenissen in de films die ook op het onderzoek zijn gebaseerd. De overval aan het einde van de film is gebaseerd op een van de dingen die in El Pueblito zijn gebeurd.

Toneel lijkt de film erg op: terugverdientijd. Was er ooit de drang om van de film een ​​vervolg daarop te maken om het commercieel levensvatbaarder te maken?

Helemaal niet. Het is grappig dat je het moet vermelden, want het is al veel genoemd en ik heb er veel opmerkingen over gelezen. Er werd nooit besproken dat dit zoiets als 'Payback' zou zijn. Ik denk van wel, nu ik erover nadenk, zijn er vergelijkbare dingen als 'Payback', maar ik denk dat er vergelijkbare dingen zijn als 'Mad Max' en 'Dodelijk wapen.' Het feit dat dit Mel was die terugkeerde naar dat soort rol, brengt dat naar de film.

De film lijkt te passen in het filmaanbod van Mel Gibson - de donkere humor is verweven met geweld. Is dat iets dat je met hem deelt?

Zeker. Ik denk niet dat elke film zo hoeft te zijn, maar bepaalde films die over die realiteit gaan. We waren de film aan het opnemen in een gevangenis. Dus zo praten mensen in de gevangenis en zo hadden we ons de film voorgesteld. Nogmaals, ik denk dat dat ook de reden was waarom Mel wilde dat ik deze film regisseerde. Er zijn bepaalde dingen die we oog in oog zien. We vinden bepaalde dingen grappig, grappig of dramatisch. Er is daar een soort affiniteit. Dus ja, zeker.

Het moet intimiderend zijn om niet alleen een met een Oscar bekroonde regisseur te regisseren, maar ook een man die zoveel weet van het actiegenre. Was je nerveus op de set, of heeft je lange relatie met Mel dit overwonnen?

Het feit dat we elkaar al zo lang kennen en het feit dat we samen het script hebben geschreven, kwam met de toon en het personage face-to-face en er zo lang aan gewerkt, alles organisch gemaakt. We wisten wat we wilden voor deze rol en in die zin was er geen druk.

De film speelt in op alle vaardigheden van Mel als acteur. Het heeft de donkere humor, het geweld, maar er is ook een sterk karakter. Waarom denk je dat Mel zo'n boeiende aanwezigheid op het scherm is?

Ik weet niet waarom, ik weet gewoon dat hij dat is. Ik weet niet hoe hij het doet, echt niet. Hij is niet de enige acteur die dit doet, maar er zijn er niet veel die met zo weinig zo veel naar voren kunnen brengen. Hij hoeft niet te praten om een ​​hele reeks emoties naar voren te brengen. De manier waarop hij zijn lichaam begrijpt en de manier waarop zijn geest werkt. Hij is een heel slimme jongen, dus het is gemakkelijk om voor hem te schrijven. Hij begrijpt het filmmaken gewoon heel goed.

 Kevin Hernandez geeft een geweldige prestatie als "The Kid". Hoe heb je hem gecast en hoe heb je hem zover gekregen om zo'n goede prestatie naast Mel te geven?

Het castingproces was een bitch. We deden massaal, massaal casten in Mexico, en in het hele land zagen we duizenden kinderen en niemand had 'het'. Deze jongen moest ‘het’ hebben. Het was een van die wanhoopsbewegingen - ik noemde deze vriend van mij - ze is een casting director, ze is Mexicaans, maar woont in LA en ik zei: 'We zijn op zoek naar dit personage en ik kan het niet vinden. Heb je iemand?' Ze zei: 'Kijk, ik ben net klaar met de casting voor een andere film en ik heb dit kind dat geweldig is.' Ze stuurde de videoband van iets anders en we waren meteen verliefd hem. We hebben hem gebracht. De man is gewoon een zelfverzekerde jongen. Weet je, hij heeft vertrouwen in zichzelf en hij is heel goed opgevoed. Zijn ouders zijn gewone, nederige mensen en ik denk dat dat veel zegt – de manier waarop je je kind opvoedt. Hij is gewoon een goede jongen met een groot hart, met een flinke dosis zelfvertrouwen.

De wereld van Koop de Gringo ziet er heel echt uit en is op locatie opgenomen. Hoeveel ervan was authentiek en hoeveel was productieontwerp?

We schoten in een echte gevangenis, dus veel van de sets waren er al. De uitstraling van deze plek was er. Maar Bernardo Trujillo, die de productieontwerper was, moest deze plek - El Pueblito - creëren en er was veel werk dat hij en zijn afdeling moesten doen, wat spectaculair was wat ze hebben gemaakt, want het ziet er echt uit, het ziet er gebruikt uit en het ziet er uit decadent. Het was heel goed bedacht en ontworpen. Mijn hart gaat uit naar hem en zijn bemanning.

Welke uitdagingen kwam je tegen bij het maken van de film?

Niets anders dan elke andere film. Ik stond nu aan het roer, dus wat ik deed was mezelf omringen met echt getalenteerde mensen, die ook vrienden waren en ze tilden me op.

Koop de Gringo is niet alleen een terugkeer naar oudere actiefoto's, maar het heeft ook een sterke westerse sfeer. Het werd warm omarmd door de critici - heb je het gevoel dat mensen genoeg krijgen van te veel speciale effectbrillen en iets meer geaard willen?

Ik kan het alleen maar hopen. Ik weet niet of ze dat willen, hopelijk is er een markt voor. Het is een ander soort film, niets dat nog niet eerder is gedaan, maar doet misschien denken aan iets uit het verleden.

De actiescènes zijn zeer goed gechoreografeerd - is dit iets dat je van tevoren plant - of ga je naar de set en probeer je het uit te zoeken en werk je het vervolgens samen in de montageruimte.

Je moet een plan hebben en je moet een basis hebben van wat je gaat doen. Je kunt dat organisch laten veranderen en er iets aan toevoegen, maar je moet wel beginnen met een vrij duidelijk idee. Je kunt wekenlang fotograferen en die luxe heb je niet.

De film had een interessante release-aanpak. Hoe betrokken was je hierbij en zie je hoe films in de toekomst zullen worden uitgebracht?

Ik was er helemaal niet bij betrokken. Dit was een beslissing van Mel en Icon. Ik denk dat het een gok was en ik denk dat Mel in het verleden alternatieve distributiemethoden heeft gebruikt. Ik denk dat het een gewaagde zet is en ik hoop dat het zijn vruchten afwerpt voor hem en voor mij. Ik denk zeker dat het een groot deel van de toekomst is, of het nu wel of niet deel uitmaakt van het heden? Dat is nog te zien. We zullen zien hoe de film ging.

Wat volgt er voor jou als regisseur?

Veel, hoop ik. Ik heb scripts gelezen. Ik begin ook wat te schrijven. Maar tot nu toe heb ik geen nieuws over iets dat eraan komt.

 -

 Koop de Gringo is nu verkrijgbaar op dvd/blu-ray.

Bucky Barnes is net geschikt als Captain America (met een nieuw schild)