Andrew Garfield praat over 99 huizen en het verlaten van Spider-Man

Een van de meest verwoestende en krachtige films die dit najaar uitkomen, is die van regisseur Ramin Bahrani 99 woningen, waarin Andrew Garfield – vers uit de Geweldige Spider Man films – speelt Dennis Nash, een jonge alleenstaande vader die zijn baan verliest en, samen met zijn moeder (Laura Dern) en zoon (Noah Lomax), geconfronteerd wordt met uitzetting uit hun familiehuis in Florida. Wanneer hij de kans krijgt om te werken voor de steengoede vastgoedmagnaat (Michael Shannon) die de huis, ziet Nash het als een manier om zijn huis terug te krijgen, maar begint te beseffen dat hij een deal heeft gesloten met de duivel.

Garfield geeft een geweldige prestatie als een alledaagse, eerlijke werkende man die inziet dat de American Dream een ​​leugen is en dat hij er slechts een greintje van kan claimen ten koste van zijn eigen ziel. Hoewel de film zich afspeelt in de onmiddellijke nasleep van de banken- en huizencrisis die de VS bijna op de knieën bracht, is de impact vijf jaar later net zo schrijnend. We spraken met Garfield over het verdiepen in de rol en hoe het voelde om uit de schaduw te zijn van

Spider Man.

Kun je je voorstellen in het scenario waarin je personage, Nash, zich bevindt?

Ja, ik denk dat dat mijn taak was die ik in deze film moest doen. Dus ja, ik deed dat zo veel, zo goed als ik kon. En ik denk, weet je, toen ik het script las, kwam ik bij die ontruimingsscène op pagina 30 en om de een of andere reden - nou ja, niet om de een of andere reden - begon ik gewoon te huilen. Het was erg diep en trof me gewoon op een heel viscerale manier. Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Ik ben nooit uitgezet. Maar ik weet hoe het voelt om verbannen te worden, ik weet hoe het voelt om waardeloos te worden geacht, ik weet het hoe het voelt om uit mijn leven te worden buitengesloten en verbannen te worden door een systeem dat zou moeten dienen mij. Ik denk dat we allemaal op de een of andere manier weten wat dit is, dus ik denk dat het daarom een ​​belangrijk verhaal en een belangrijke film is.

Wat voor soort onderzoek heb je gedaan naar de eigenlijke industrie?

Mijn instinct was om zoveel mogelijk tijd door te brengen met mensen die het hebben meegemaakt, die hebben meegemaakt wat ik in de film probeer na te leven. Dus ja, ik heb een paar weken in Florida doorgebracht met gezinnen die doormaken wat Dennis doormaakt. En het is gewoon verwoestend om in de buurt te zijn en zo belangrijk dat we opletten en zien hoe het systeem niet dient iedereen - de mensen die de uitzetting doen zijn niet gelukkig, de mensen die worden uitgezet zijn absoluut niet gelukkig. Het is een systeem en een samenleving waarin we ons bevinden die ons tegen elkaar opzetten en ons uit elkaar scheuren.

Weet je, het idee van gemeenschap is, voor zover ik kan zien, al lang niet meer in dit land. Sterker nog, om succesvol te zijn, van waarde en waarde te worden geacht, wordt je gevraagd - zoals deze film laat zien - je broer te vertrappen, je medemens te vertrappen. Dat is wanneer je waardig en waardevol wordt geacht. Het is een enge psychologie. Het is een enge mentaliteit. Weet je, ik denk aan The Wolf of Wall Street en dat soort verhalen en hoe grote bedrijven uit Wall Street theaters kochten om naar te kijken en vier de overdaad en de hebzucht en het gebrek aan aandacht voor andere mensen die die film een ​​beetje probeert te laten zien en niet verheerlijken, ik van mening zijn. Maar ik denk dat dit de keerzijde is. Dit zijn de menselijke kosten van de excessen en de hebzucht en het hond-et-hond competitieve systeem waarin we gedwongen worden te leven.

Dit is de eerste film waarin we je hebben gezien sinds je de laatste Spider-Man-film hebt voltooid. Heb je het gevoel dat je de rest van je carrière weer in het spel zet nu je je geen zorgen hoeft te maken over het maken van een derde?

ik weet niet echt wat je bedoelt...

Met andere woorden, met Spider-Man is het alsof ze behoorlijk snel en furieus naar buiten kwamen. Maar nu heb je de kans om te ademen en andere dingen te doen.

Nou ja, vijf jaar één personage en toewijding aan iets waar ik echt om gaf - zo dankbaar dat ik dat heb mogen doen, weet je. En ik ben echt blij dat het voorbij is en ik ben opgewonden over wat de toekomst biedt. Ik weet niet echt wat het volgende is. Ik probeer er niet zo veel over na te denken. Ik probeer gewoon te volgen waar mijn hart heen wil en hoop dat ik dat kan vertrouwen, weet je.

99 woningen is geregisseerd door Ramin Bahrani op basis van het scenario en verhaal van hem en Amir Naderi en met in de hoofdrollen Andrew Garfield, Michael Shannon, Tim Guinee en Laura Dern.

De meedogenloze en charismatische zakenman Rick Carver (Academy Award-genomineerde Michael Shannon), maakt een moord door huizen terug te nemen en de vastgoedmarkt te bespelen. Wanneer hij Dennis Nash (Andrew Garfield) uitzet, probeert een alleenstaande vader voor zijn moeder (Academy Award-genomineerde Laura Dern) en jonge zoon (nieuwkomer) te zorgen. Noah Lomax), wordt Nash zo wanhopig om voor zijn gezin te zorgen dat hij gaat werken voor Carver – de man die hen in de eerste plaats. Carver belooft Nash een manier om zijn huis terug te krijgen en veiligheid voor zijn gezin te verdienen, maar verleidt hem sluw tot een levensstijl van rijkdom en glamour. Het is een deal met de duivel die gepaard gaat met steeds hogere kosten. Op bevel van Carver moet Nash families uit hun huizen verdrijven - een onderneming die brutaler en gevaarlijker wordt dan hij ooit had gedacht.

99 woningen draait in de bioscoop op 25 september 2015.

Netflix: elke film en tv-show die in november 2021 wordt uitgebracht