Richard Madden praat over 'Assepoester', acteren op paarden en dansvaardigheden
Tot voor kort stond de Schotse acteur Richard Madden vooral bekend om zijn gedenkwaardige (en hartverscheurende) rol op HBO's Game of Thrones. Als zodanig heeft hij te maken gehad met een sympathiek "Aww" -type herkenbaarheid van fans die de show hebben bekeken. Nu, met de release van zijn eerste grote speelfilm Assepoester, heeft hij te maken met een heel ander soort "Aww"-fanreactie, maar dan van de zucht en zwijmelsoort, aangezien hij in de door Kenneth Branagh geregisseerde Disney-film Prince Charming speelt.
Scherm razernij zat onlangs met de voormalige koning van het noorden voor een discussie over wat er nodig is om een nieuwe draai te geven aan een klassiek sprookjespersonage (hint: danslessen), de magie van geregisseerd door Kenneth Branagh, een verrassende demonstratie van Maddens jongleerkunsten en waarom we verheugd zouden zijn om hem en Idris Elba als een vreemd stel te zien in de komende thriller Dag van de Bastille.
-
Screen Rant: voor mensen die Kenneth Branagh alleen kennen als acteur in
Richard Madden: Intimiderend. Omdat ik van jongs af aan naar zijn werk heb opgekeken en ernaar heb gekeken. Ik heb het gevoel dat hij een behoorlijk groot ding is, een icoon, maar hij is gewoon een aardige intelligente man en echt nuchter en hij wekte elke dag veel vertrouwen in mij, wat mijn angst wegnam.
SR: Over potentiële angst gesproken, voor mensen die alleen terloops op paarden hebben gereden, wat is het meest verrassende aan dit in film te doen?
RM: Ik probeer je doel te raken. Het is moeilijk om een paard soms in een rechte lijn te laten gaan en precisiepunten met hun hoeven te raken.
SR: Ik hoorde dat je dit gisteren in een rondetafelgesprek noemde, waarbij je sprak met vaardigheden die acteurs op hun cv zetten, geleerd op school of op het werk, enz. en dat je dansen op het cv hebt gezet zonder het onder de knie te hebben, maar ik vraag me af welke vaardigheden je hebt vermeld op het acteer-cv die je kan doen?
RM: Ik kan slecht jongleren.
SR: Echt?
RM: Ja. Laten we eens kijken of er hier iets is om mee te jongleren [staat op van tafel, pakt drie mini-jampotjes en begint ermee te jongleren, helemaal niet slecht]. Vroeger kon ik trucjes doen, maar dat kan ik niet meer.
SR: Is dat een les die je volgt?
RM: Eigenlijk heb ik dat op de toneelschool geleerd. Ik ging naar die klas.
SR: Zijn er paardrijlessen?
RM: Nee, dat wil ik! Ik moest dat leren op Game of Thrones.
SR: Aha. Ik ga ervan uit dat acteurs kant-en-klaar komen met al die vaardigheden.
RM: [Lacht] Ja, ik ben er gewoon mee geboren.
SR: Dus het dansen dat je nu kunt doen, nadat je het voor deze film hebt geleerd, kun je een van de dansen toepassen op het echte leven?
RM: Dat ben ik niet van plan. Dat waren de lessen waar ik niet naar op de toneelschool ging omdat ik dacht dat ik ze nooit zou hoeven gebruiken en dat was duidelijk een vergissing. Dansen is niet een van mijn talenten, ik moest heel hard werken om het te laten lijken alsof ik wist wat ik deed, maar ik zal niet snel overhaasten om een rol te spelen met dansen.
SR: Maar kun je nonchalant dansen of stuiteren op popsongs?
RM: Als je wat gedronken hebt iedereen is een goede danser, toch? Ik gebruik mijn schouders te veel, ik moet mijn heupen er meer in krijgen. Ik ben een beetje jaren '80 met mijn dansen.
SR: Aangezien acteurs er een beetje aan gewend zijn om te moeten transformeren of uitgebreide kostuums te moeten dragen en zo, zien Lily in haar prachtige baljurk, zou je je ooit een personage kunnen voorstellen dat zoiets zou moeten dragen als Dat? Was er enige vorm van waardering voor kostuums of jaloezie?
RM: Niet jaloers, in de tijd van Willy Shakespeare waren het allemaal mannen die de jurken en korsetten droegen. Ik voel me niet bepaald aangetrokken tot het dragen van een jurk op dit moment, ik wil gewoon een tijdje in een spijkerbroek en een t-shirt zijn. Het zou een beetje raar zijn als ik dacht: 'Oh mijn god, ik wou dat ik in Assepoester's jurk had kunnen zijn', dat zou een beetje raar zijn. Ik keek naar [de jurk] en dacht: 'Godzijdank hoef ik niet in een korset zoals Lily te zijn. Niet leuk.
SR: Er is geen reden voor mannelijke acteurs om ze te moeten dragen, toch?
RM: Nee, maar ik denk dat sommigen dat doen uit ijdelheid. Ik ben er nog niet, maar geef me nog een paar jaar [lacht].
SR: Wat vind je leuk aan de nieuwe wendingen die Mr. Branagh en Co. aan het verhaal hebben toegevoegd?
RM: Ik vind het leuk dat het een klassieke wending is, maar ik vind het leuk hoe we de hele boodschap een beetje hebben veranderd, dus het is niet zo ouderwets beeld van een vrouw die een man nodig heeft om een goed leven te hebben, dat is niet meer relevant en ik hou ervan hoe we veranderden Dat. Mijn uitdaging was om een man te creëren die Assepoester waardig was, maar ik hou vooral van het gevoel voor humor dat hij in de dingen bracht, de humor die hij krijgt tussen de Prins en Assepoester en de humor tussen de prins en zijn vader, dat vind ik echt belangrijk en dat zijn mensen niet ervan uitgaand.
SR: Was er een moment waarop je voelde dat die karaktereigenschappen werden gerealiseerd? Een dag op de set of een specifieke scène?
RM: Ik denk dat toen ik scènes deed met Derrick en we giechelden en we improviseerden en lachten, ik denk dat dat als je zoiets van 'Oké, deze relatie werkt' en hopelijk naar het scherm wordt overgebracht omdat we een dialoog hebben daar.
SR: Wanneer in het proces deed? je besluit Romeo en Julia te doen?
RM: Daarna. Ik denk dat het tijdens een fotoshoot voor Vanity Fair was en Ken zei: 'Dus?' En ik had zoiets van: 'Ja! Ja.'
SR: Heb je Romeo al eerder gedaan?
RM: Ja, ik deed Romeo toen ik 21 jaar oud was, dus ik ben nu een beetje wijzer en hopelijk een betere acteur. Er is niemand die je er beter doorheen kan leiden dan Ken. Shakespeare op het podium met Kenneth Branagh, beter dan dat wordt het niet.
SR: Is er nu een beetje ongerustheid over die ene?
RM: Het is hetzelfde als de angst hierover. Je hebt de angst en dan ga je: 'Kijk, Ken leidt me er doorheen, we hebben al samengewerkt, we weten dat we een goede dialoog hebben tussen mij en Ken en Lily, dus laten we er gewoon van gaan genieten.'
SR: Een soortgelijke vraag over je eerste ontmoeting met Kenneth, hoe was je eerste interactie met Lily? Is het een onmiddellijke verbinding of meer geleidelijk?
RM: Geleidelijk denk ik. Toen ik Lily voor het eerst ontmoette, had ik net mijn haar laten verven voor het werk, ik zag er een wrak uit en Lily was een beetje half gekleed in kostuum, en ik kwam om haar te zien en we hadden deze ongemakkelijke knuffel, 'We doen het niet' t kennen elkaar, maar we gaan samenwerken,' en we stonden een beetje samen en keken om ons heen, 'Ok, dus we gaan deze delen dan doen.' We waren allebei een beetje doodsbang voor de begin, onze eerste grote film en deze delen die veel verwachtingen hebben van wat mensen weten en willen, dus ik denk dat we elkaar min of meer vasthielden en steunden en dat is waarom we zo goed werkten samen.
SR: Ik hoor dat ik misschien moet zien dat je een slechterik bent ...
RM: Een beetje een slechterik. Hij is een zakkenroller en een straatrat, niet de meest gezonde karakters. Het is leuk om iets anders te doen, maar hij is niet echt een slechte kerel, nee. Ik heb nog geen schurkenrol gespeeld, maar misschien ooit.
SR: Dus Dag van de Bastille, krijgen we het binnenkort te zien?
RM: 2016, het duurt nog even.
SR: En misschien komt het rond Bastille Day uit?
RM: Misschien, ik weet het niet. Ze hebben het me nog niet verteld, ik heb er nog niets van gezien.
SR: Je hebt al met een aantal gewaardeerde acteurs gewerkt, maar wat brengt Idris op tafel?
RM: Idris was geweldig omdat het zo'n vreemde koppeling was. Nogmaals, ik wist niet hoe het zou gaan, maar we improviseerden elke dag, we speelden echt wat rond en hij is zo grappig en hoeveel daarvan gaat de film weet ik niet, maar hij heeft veel goede komische elementen voor hem en we brengen dat min of meer in elkaar naar voren, dus ik ben benieuwd hoe dat uitpakt op scherm.
SR: Dus actie-komedie? Of toneel?
RM: Thriller denk ik, maar hopelijk met een unieke toon. Ik denk dat het is beïnvloed door films als 'The French Connection' en zo, dus we zullen zien hoe ze het spelen en hoe Idris en mijn relatie op het scherm werken.
SR: Wat is de zware actie voor jou daarin?
RM: Met geweren schieten, er zijn achtervolgingen op het dak, veel goede dingen eigenlijk.
SR: En je moest goed worden opgeleid?
RM: Oh ja, ja. Maar het is leuk, een minuutje door een studio rennen met geweren is best leuk.
_____________________________________________
Binnenkort: Kenneth Branagh praat over Assepoester
_____________________________________________
Geregisseerd door Academy Award®-genomineerde Kenneth Branagh ("Thor", "Hamlet") en met in de hoofdrollen tweevoudig Academy Award-winnaar Cate Blanchett ("Blue Jasmine", "Elizabeth"), Lily James ("Downton Abbey"), Richard Madden ("Game of Thrones") en Academy Award-genomineerde Helena Bonham Carter ("The King's Speech", "Alice in Wonderland"), "Cinderella" is geproduceerd door Simon Kinberg ("X-Men: Days of Future Past", “Elysium”), Allison Shearmur (“The Hunger Games: Mockingjay, Part 1”) en David Barron (“Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1”) met Tim Lewis (“Edge of Tomorrow”) als executive producent. Het scenario is van Chris Weitz (“About a Boy”, “The Golden Compass”).
Assepoestervanaf 13 maart in de bioscoop.
Hulk's Powers hebben net een verontrustende nieuwe draai gekregen (maar zijn eindelijk logisch)