10 thrillerboeken die te verdraaid zijn om te verfilmen
Een actuele trend in het filmmaken zijn adaptaties. Deze bewerkingen variëren van remakes en reboots van oudere films en filmseries tot het maken van films op basis van boeken en stripboeken. Sinds thrillers en verschrikking romans zijn momenteel een populair genre in de leeswereld, veel verfilmingen zijn van thrillers en horrorromans.
Thrillerromans volgen meestal een formule met spanning, een onbetrouwbare verteller die vaak resulteert in hersenspelletjes voor de lezer, en een soort van verminking of dood op of naast de pagina. Verschillende thrillers gebruiken deze stijlfiguren in verschillende mate, afhankelijk van de stijl en intenties van de auteur voor de roman. Dat gezegd hebbende, soms worden deze stijlfiguren zo intens en levendig dat de lezer echt gestoord wordt door de inhoud van de roman. Hier zijn tien van dergelijke romans die zo verdraaid zijn dat ze niet verfilmd zouden moeten worden.
10 De chirurg door Tess Gerritsen
De chirurg van Tess Gerritsen is eigenlijk het eerste boek in haar
De chirurg is ongelooflijk grafisch en volgt rechercheurs Thomas Moore en Jane Rizzoli terwijl ze een seriemoordenaar opsporen die later werd onthuld als Charles Hoyt. Zijn behandeling van slachtoffers en zijn modus operandi worden in grafisch detail in het boek beschreven, waardoor de meeste lezers wankelen. Dit in combinatie met het feit dat de televisieserie ervoor koos om zich aan te passen De stagiar liever dan De chirurg want de pilot-aflevering laat zien dat De chirurg afzonderlijk is mogelijk niet geschikt om van pagina tot scherm te worden aangepast.
9 De kastanjeman van Soren Sveistrup
De kastanjeman is scenarioschrijver en televisiemaker Soren Sveistrup's (bekend van de tv-show de moord) romandebuut. Het is geclassificeerd als een Nordic Noir en beschrijft de politie in Kopenhagen, Denemarken terwijl ze op zoek zijn naar een serie moordenaar bekend als The Chestnut Man vanwege zijn visitekaartje, een pop gemaakt van een kastanje en lucifer stokjes.
De sterfgevallen worden in grafisch detail beschreven, zoals die van Tess Gerritsen De chirurg. Verder discrimineren de in het boek beschreven sterfgevallen onder meer niet op leeftijd of geslacht. Alle sterfgevallen zijn even grafisch en veel recensenten beschrijven het boek als "niet voor bangeriken."
8 De stille patiënt door Alex Michaelides
De stille patiënt gaat over schilder Alicia Berenson en hoe ze naar verluidt haar man Gabriel heeft vermoord en daarna nooit meer iets heeft gezegd. Als gevolg hiervan werd ze door de rechtbank bevolen om in een psychiatrische inrichting te verblijven waar ze uiteindelijk onder de hoede wordt gesteld van psychotherapeut Theo Faber, die haar motieven voor de moord wil begrijpen en waarom ze niet meer kan spreken.
Deze roman is niet gruwelijk, of zelfs niet grafisch. Het is nog steeds gedraaid vanwege de twist zelf. Het boek biedt een wending die geen enkele lezer heeft zien aankomen en die voor een film waarschijnlijk moeilijk te repliceren zou zijn.
7 Huis van bladeren door Mark Z. Danielewski
Huis van Bladeren volgt een plot dat structureel lijkt op een thriller, maar bevat ook elementen van de verschrikking genre. Het verhaal gaat over een gezin dat naar een huis verhuist om te ontdekken dat het van binnen groter is. Het verhaal heeft meerdere vertellers, die allemaal op een bepaald moment in het boek met elkaar communiceren.
De opmaak van het boek zelf is onconventioneel. Danielewski speelt met de opmaak om verschillende gevoelens voor de lezer over te brengen, waaronder claustrofobie en desoriëntatie. Het is dit aspect van het boek dat het moeilijk zou maken om je aan te passen aan een film, terwijl film dat wel kan veroorzaken dezelfde emoties, het kan niet op dezelfde manier als het boek kan, wat deel uitmaakt van de aantrekkingskracht van het boek zelf.
6 The Wives van Tarryn Fisher
de vrouwen gaat over donderdag en haar man Seth, die nog twee andere vrouwen heeft. Donderdag is zich bewust van hun bestaan, maar weet niet wie of waar ze zijn en is bereid het te verdragen omdat ze zoveel van Seth houdt. Uiteindelijk ontdekt ze informatie die haar kijk op haar afspraak met haar man en zijn twee andere vrouwen verandert.
De roman bevat thema's van misbruik, die in het verleden in film zijn afgebeeld. Het boek is echter ook beschreven als 'scherp', 'verdraaid' en 'verontrustend', wat inhoudt dat het misschien moeilijk is om een film te maken die niet te uitbuitend is voor het algemene publiek.
5 De goede zoon door jou-Jeong Jeong
De goede zoon volgt Yu-Jin, die lijdt aan chronische aanvallen en op een dag wakker wordt en zijn moeder dood en in een plas van haar eigen bloed aantreft. Door zijn aanvallen heeft Yu-Jin geheugenproblemen en weet hij niet wat er de avond ervoor is gebeurd.
De roman is een claustrofobische en spannende psychologische thriller. Net als anderen op deze lijst, hoewel het kwaliteiten bevat die film zeker, effectief kan overbrengen, de middelen om het overbrengen van de kwaliteiten zal niet hetzelfde zijn en heeft misschien niet hetzelfde effect op de kijkers als het boek zou hebben lezers.
4 Sluit elke deur door Riley Sager
Sluit elke deur door Riley Sager gaat over Jules Larsen, die in een appartement zit in de Bartholomew, een spraakmakend appartementengebouw omringd door mysteries. Volgens de synopsis vindt Jules connecties tussen het flatgebouw en de verdwijning van haar zus Ingrid, jaren eerder, en vanaf daar wordt het alleen maar vreemder.
Deze roman is zeer spannend en bevat een twist-einde. Het is gunstig vergeleken met: Rozemarijn baby door Ira Levin. Terwijl Rozemarijn baby is zeer verontrustend en werd ook aangepast in een film met dezelfde naam, Sluit elke deur, met zijn modernere context, is zo spannend en spannend dat het het beste als een boek kan worden gelaten.
3 The Whisper Man door Alex North
De fluisterman vindt plaats nadat de seriemoordenaar is gepakt en opgesloten. De seriemoordenaar, Frank Carter, of, The Whisper Man, heeft twintig jaar lang vijf jongens gekidnapt en vermoord, ze naar buiten gelokt door te fluisteren door hun ramen, voordat ze gepakt werden. Gedurende de tijd van de roman, hoewel hij opgesloten zit, beginnen het gefluister en de verdwijningen opnieuw.
Deze roman is zeer spannend en creëert nieuwe kennis die de lezers 's nachts wakker zal houden. Het zit ook vol met verrassende wendingen die misschien niet met succes op film kunnen worden overgebracht.
2 Nachtfilm door Marisha Pessl
Marisha Pessl's Nachtfilm gaat over journalist Scott McGrath die onderzoek doet naar de dood van Ashley Cordova, de dochter van de fictieve, bekende en beruchte filmregisseur Stanislaus Cordova. McGrath heeft een rotsachtige geschiedenis met de familie Cordova, die in het verleden heeft geprobeerd vernietigende artikelen over de regisseur te schrijven. Hij gelooft dat er iets sinisters is betrokken bij de dood van Ashley Cordova en gebruikt informatie en middelen over haar vader om de waarheid te achterhalen.
De roman, zoals Huis van bladeren, is onconventioneel in zijn opmaak. In dit geval zijn delen van de roman geschreven als webpagina's, aangezien McGrath een prominente Stanislaus Cordova-fansite gebruikt bij zijn onderzoek. De donkere toon en verontrustende inhoud van de roman, gecombineerd met zijn onconventionele opmaak, zou het moeilijk maken om verfilmd te worden.
1 Achtervolgd door Chuck Palahniuk
Behekst is een verzameling korte verhalen verbonden door een raamverhaal dat door het hele boek loopt. Het meest bekende korte verhaal uit het boek is getiteld "Guts" en beschrijft drie verschillende en steeds gruwelijkere ongelukken met masturbatie. Dit korte verhaal, in het bijzonder, is ongelooflijk grafisch en zogenaamd gebaseerd op waargebeurde verhalen.
Afgezien van 'Guts', houdt het verhaal van het raamverhaal in dat elke verteller van de korte verhalen langzaam één voor één wordt gedood. Terwijl Chuck Palahniuk's boeken maken vaak lezerslijsten met de meest verontrustende boeken, Behekst misschien wel de meest verontrustende van al zijn boeken.
Volgende10 manieren waarop Adam Warlock een rol kan spelen in Guardians Of The Galaxy Vol. 3
Over de auteur