Elke film waarvoor Robert De Niro zichzelf transformeerde (en hoe)

De comeback-routester Robert De Niro is een van de meest herkenbare gezichten in de filmgeschiedenis, maar door de jaren heen heeft de acteur zichzelf dramatisch getransformeerd voor talloze rollen. Hij begon zijn carrière al in het begin van de jaren 60 en werkt nog steeds elk jaar aan talloze films om deze dag blijft Scorsese's originele muze Robert De Niro een van de titanen van de filmische dramatische toneel spelen.

Van Gemiddelde straten tot The Godfather Part II, tot Razende stier, tot Goodfellas, tot Ontmoet de ouders, De iconische rollen van De Niro zijn te talrijk om op te noemen en zijn buitensporige invloed op het scherm is alleen vergelijkbaar met die van Marlon Brando en James Dean. In de loop van de decennia zijn de optredens van De Niro beloond met financieel succes op de kassa zo recent als vorig jaar Joker, twee Oscar-overwinningen en nog eens zes nominaties, en een lange geschiedenis van kritische bewondering (om nog maar te zwijgen van een Bananarama-nummer over hem).

Natuurlijk heeft deze buitengewone reputatie een menselijke prijs gekost, aangezien De Niro meer heeft ondergaan dramatische fysieke transformaties gedurende zijn carrière dan zelfs schermkameleon Christian Bale kan opscheppen. De Niro staat bekend om zijn onderdompeling in elke rol en het belichamen van de personages die hij speelt, wat betekent: veel van zijn beroemdste rollen hebben gezien dat de acteur verder ging dan zijn plicht om de karakter. Of het nu echt gaat om het werken als taxichauffeur ter voorbereiding op Martin Scorseses sombere karakterstudie met dezelfde naam of enorm aankomen en zichzelf door intensieve bokstraining voor Razende stier, De transformaties van De Niro zijn legendarisch en verdienen het om te worden vastgelegd.

Taxi chauffeur

Hoewel de intense thespian zijn tijd gefocust en geïsoleerd doorbracht, had De Niro weinig voorbereiding nodig op zijn eerste Scorsese-samenwerking Gemiddelde straten. De rauwe en vluchtige uitvoering van de acteur in die vroege hit leidde echter tot de productie van Taxiritr, een donkerdere en meer gefocuste weergave van de afdaling van een met littekens bedekte veteraan in de louche onderbuik van New York. Voor dit deel verloor De Niro 30 pond van zijn toch al dunne frame om de pezige Travis Bickle te spelen, en trainde hij zichzelf in het juiste gebruik van vuurwapens en werken als een echte taxichauffeur om de gelijknamige antiheld uit de arbeidersklasse van Scorsese's brutale Paul Schrader beter te belichamen samenwerking.

De hertenjager

Hoewel De Niro's voorbereiding op 1978 Vietnam meesterwerk De hertenjager was (iets) minder fysiek rigoureus dan zijn Taxi chauffeur beurt, de film vereiste nog meer onderzoek van De Niro. De acteur bracht weken door met het doorkruisen van Amerikaanse staalfabrieken om de rol van een fabrieksarbeider correct te belichamen, en bracht uren met hen door om te praten over spraakpatronen en lokale dialecten oppikken en uiteindelijk zelfs dagen en nachten thuis blijven om een ​​gevoel te krijgen voor de rol. Dit niveau van toewijding hield stand tijdens de opnames van de film, waarin De Niro zijn stunts uitvoerde, waaronder een val van tien meter in een Thaise rivier. Regisseur Michael Cimino werd naar verluidt weggeblazen door De Niro's fysieke toewijding aan de rol, die zo ver ging als de acteur wordt tijdens het beruchte Russische roulette herhaaldelijk geslagen door een lokale extra voor "authenticiteit" volgorde.

De koning van de komedie

Weer een minder fysiek belastende maar meer mentaal uitputtende transformatie voor De Niro, De koning van de komedie zag hoe de acteur al zijn Raging Bull-gewicht verloor en terugkeerde naar zijn slanke Taxi chauffeur frame om een ​​andere mentaal onstabiele Scorsese-hoofdrolspeler te spelen. Als Robert Pupkin straalde De Niro manische nerveuze energie uit, die de acteur kreeg door zijn echte handtekeningenjagers en echte stalkers te ontmoeten. Naast het verliezen van gewicht voor de rol die de acteur tijdens de shoot in zijn karakter bleef, weigerde hij het diner met co-ster Jerry Lewis als zijn karakter zou hebben gedood voor zo'n kans en hij kon zichzelf er niet toe brengen om met die ingebeelde te breken realiteit.

Razende stier

Misschien wel de beroemdste van De Niro's fysieke transformaties, Razende stier zag de acteur de rol van verontruste bokser Jake La Motta op zich nemen. De Niro deed haar best om zich voor te bereiden op de rol, trainde maandenlang als bokser en verloor opnieuw een Christian Bale- 30 pond waard om de jonge prijsvechter te spelen. De Niro nam zijn conditie serieus en trainde lang genoeg om daadwerkelijk deel te nemen aan een drietal echte bokswedstrijden. Om de oudere, zwaardere La Motta te spelen, kwam de acteur toen maar liefst 60 pond bij door door Europa te reizen om te eten tour met Scorsese en keert terug om zijn resterende scènes in een gecomprimeerd schema te filmen om zijn Gezondheid.

Kaap Angst

Gemakkelijk de engste van de vele intimiderende rollen van De Niro, Kaap Angst's Max Cady blijft een geweldig filmmonster aller tijden. De pezige, angstaanjagend intense antagonist van de psychologische thriller uit 1990 is een demente crimineel die op jacht is naar Nick Nolte's advocaat om hem achter de tralies te krijgen, en De Niro's toewijding aan de rol is in tegenspraak met het werk dat hij in zijn eerdere rollen. Spelen Kaap Angst's Cady, De Niro heeft zijn tanden laten vijlen door een tandarts, een proces dat $ 5000 kostte (en nog eens $ 20.000 om terug te draaien zodra de productie was afgerond). Maar zelfs dat gruwelijke, pijnlijke proces was niets vergeleken met De Niro's spiergroei voor de rol, die zelfs zijn tijd met het spelen van Jake La Motta evenaart. Voordat hij ging filmen, bracht De Niro meer dan drie uur per dag door in de sportschool om te worden versnipperd, maar dit tot vijf uur toen de productie begon. De acteur veranderde zijn uiterlijk volledig voor de rol, een onthutsend niveau van toewijding voor elke rol, behalve een die bijzonder opvallend is gezien het feit dat Kaap Angst werd algemeen gezien als een meer lowbrow, trashy film dan de meeste samenwerkingen van De Niro en Scorsese.

Mary Shelley's Frankenstein

Een van de minder geprezen schermtransformaties van de iconische acteur, De Niro's ondergewaardeerde wending als het titulaire monster in 1994 Mary Shelley's Frankenstein leed als gevolg van de gedempte ontvangst van de film door critici. Maar terwijl de opvolger van Bram Stoker's Dracula is mogelijk beschuldigd van overdreven excessen dankzij campy-regisseur en Shakespeare-legende Kenneth Brannagh, de transformatie van De Niro om het tragische monster van de titel te spelen, is moeilijk te vinden met. De acteur bracht uren door in de make-upstoel om dagelijks laag op laag latexprotheses te krijgen om de rol te spelen, maar zijn voorbereiding ging vooraf aan het filmen van de rol. Voordat de productie begon, De comeback-routeacteur bestudeerde de spraakpatronen van slachtoffers van een beroerte om te wennen aan de rol van een volwassen volwassene die geleidelijk de spraak herwint, en hij bracht de hele shoot door met het verwringen van zijn lichaam Olifant Man-stijl om de titulaire tragische figuur echt te belichamen.

Kristen Stewart reageert op fancampagne om haar als de Joker te casten

Over de auteur