Planescape: Torment & Icewind Dale Enhanced Edition Review

click fraud protection

Planescape: Torment en Icewind Dale zijn de vreemdste inzendingen uit de D&D-fase van Black Isle, maar dat betekent niet dat ze het spelen niet waard zijn.

Er zijn een aantal vreemde wezens en ideeën in het meer obscure Kerkers en Draken pantheon, en de Planescape Torment & Icewind Dale verbeterde editiesonlangs uitgebracht op de Nintendo-schakelaar, PlayStation 4, en Xbox One bevatten een meerderheid van deze obscure gekte. Hoewel beide games oorspronkelijk zijn gemaakt in BioWare's Infinity Engine, werd dezelfde gebruikt om aan te drijven de Baldurs Gate franchise, beide Icewind Dale en Planescape: Kwelling speel heel verschillend van elkaar, niet alleen met betrekking tot dialoog en gameplay-mechanica, maar ook met betrekking tot gevechten en algemene sfeer.

Icewind Dale is een meer traditionele Kerkers en Drakenervaring, een die een groep avonturiers in het bevroren noorden ziet vertrekken om... Nou ja, avontuur, uiteindelijk. In tegenstelling tot beide Baldurs Gate spelletjes en Planescape: kwelling,

in de allereerste menuschermen van Icewind Dale spelers worden aangespoord om hun hele gezelschap van maximaal zes personages helemaal opnieuw aan te passen, met de daadwerkelijke gameplay (die sterren in een taverne, natuurlijk) pas beginnen nadat deze zes personages elkaar al hebben ontmoet en zich bij elkaar hebben aangesloten buiten beeld. Hoewel dit de manier waarop bijna elk echt tafelblad nauwkeurig kan weergeven, spel van Kerkers en Drakenbegint, doet het heel weinig om de eigenlijke plot van het spel in gang te zetten.

Planescape: kwelling, aan de andere kant begint het met een vroeg 3D vooraf gerenderd videofilmpje waarin het lichaam van het hoofdpersonage wordt weergegeven dat op een stenen leisteen wordt gesleept en langzaam uit de dood herrijst. Spelers nemen de rol aan van The Nameless One, een wandelend lijk met zware littekens en tatoeages, en binnen enkele seconden na reanimatie worden ze begroet door Morte, een zwevende schedel met een behoorlijk scherp gevoel voor humor, en belast met onder andere uit te zoeken hoe ze precies nog steeds zijn in leven. De game is luchtiger en minder serieus, terwijl hij ook veel donkerder is dan eerdere titels, een balans die je kunt zien magisch zwaaiende rioolratten intrekken in de ondergrondse schuilplaats van een sekte.

Terwijl Icewind Dale voelt meer als Baldurs Gate in de presentatie en mechanica zijn bepaalde wijzigingen aangebracht die de manier waarop het spel wordt ervaren volledig veranderen. Ten eerste lijken aanvallen veel vaker toe te slaan dan in de vorige titel, waardoor de actie sneller verloopt. Ten tweede, en vooral, vanwege de partijgerichte aard van het verhaal van de game, kan elk personage in een gevecht vallen en, tenzij elk lid van de groep sterft, kan het spel doorgaan.

De dood wordt nog interessanter behandeld in Planescape: kwelling, waar de onsterfelijke aard van het personage niet alleen relevant voor het plot is, maar ook functioneel, omdat bij elke dood de Naamloze gewoon weer wakker wordt in een nabijgelegen veilige omgeving. Zonder de angst voor een fout bij het beëindigen van het spel die voortkomt uit elke gevechtsontmoeting of een verkeerd begrepen dialoogboom, zijn spelers vrij om te experimenteren met verschillende ideeën en acties zonder toevlucht te hoeven nemen tot het besparen van schuim om te blijven maken voortgang.

Dit wordt geholpen door het schrijven in Planescape: Kwelling, die zowel grappiger als langer is dan in een van de eerder genoemde titels. Gevechtsontmoetingen komen ook veel minder vaak voor, tenzij een speler specifiek rondgaat mensen expres boos maken, wat misschien verklaart waarom de inventaris- en apparatuurschermen zijn geweest vereenvoudigd.

Problemen die veel voorkwamen in de Baldur's Gate & Baldur's Gate IIVerbeterde editieszijn nog steeds te vinden in de titels hier, vooral als het gaat om AI-padvinding. Het blijft frustrerend om te kiezen tussen meerdere nabijgelegen items en NPC's in de bovenwereld, en de Geavanceerde kerkers en draken Het THAC0-systeem blijft helaas de primaire methode waarop schade wordt gescoord. Er zijn ook enkele ongevallen gebeurd bij het overstappen tussen gebieden, eenmaal in Icewind Dale en twee keer tijdens Planescape: Kwelling.

Zelfs met die problemen Icewind Dale & Planescape: Torment beide bevatten voldoende toevoegingen en verfijningen aan de Baldur's Gate AD&D formule om een ​​aankoop te rechtvaardigen van spelers die van ouderwetse rollenspellen houden. de muziek van Icewind Dale is mooi en betoverend, perfect contrasterend met Planescape: Torment's bloed en zombie ellende. Deze spellen zijn zeker niet voor iedereen, maar voor spelers die bereid zijn een sarcastische, zwevende schedel of een kwaadaardig hol te verdragen gevuld met hagedismannen die de edelsteen van een vergeten demon bevatten, is het moeilijk om een ​​betere of vreemdere ervaring te vinden in deze genre.

Planescape: Torment & Icewind Dale verbeterde edities is nu uit voor PlayStation 4, Xbox One, pc en de Nintendo Switch. Voor deze beoordeling is een PS4-code aan Screen Rant verstrekt.

Onze beoordeling:

3,5 van de 5 (zeer goed)

De door de mens gemaakte mutant van RDR2 is het grootste geheim van Red Dead Redemption

Over de auteur