Total Recall & 9 andere 21e-eeuwse remakes die niet zo slecht zijn als de recensies

Remakes kunnen filmklassiekers van weleer verbeteren of hun nalatenschap verpesten. In de afgelopen jaren zijn er verschillende remakes gemaakt die vooral negatieve recensies hebben gekregen (vooral in het horrorgenre).

Sommige, zoals Totale terugroepactieen Robocop, zijn zelfs onder de loep genomen vanwege het veranderen van belangrijke plotpunten of het afzwakken van de donkere tonen ten gunste van een PG-13-classificatie. Ondanks de negatieve recensies van zowel het publiek als de critici, verdienen dergelijke films het echter nog een keer bekeken te worden, omdat ze misschien niet eens zo slecht zijn als ze worden verondersteld te zijn.

10 Robocop (2014)

Boordevol sociale satire en over-the-top geweld, Het origineel van Paul Verhoeven is zeker een klassieker op zich. De remake van 2014 Robocop vertelt hetzelfde verhaal over rechercheur Alex Murphy (Joel Kinnaman) die als mensachtige robot uit de dood wordt teruggebracht.

De satirische humor van het origineel is vervangen door een serieuzere toon, en de remake duikt dieper in de psyche van zijn hoofdpersoon, terwijl hij overgaat van een moreel verantwoord mens naar een bijna emotieloos wezen. De gemene wending van Michael Keaton als CEO van Omni Corp is nog een extra bonus.

9 Aladdin (2019)

Guy Ritchie heeft een goede staat van dienst als het gaat om volwassen gangster comedy-drama's. Vandaar, Aladdin misschien niet zijn beste werk, maar het is nog steeds een zeer vermakelijk horloge. Het uitgangspunt behoeft geen introductie, maar rijzende sterren als Mena Massoud en Naomi Scott leveren een behoorlijke klus in het spelen van de hoofdrol.

En dan is er Will Smith speelt Genie. Zijn vertolking kan niet worden vergeleken met die van Robin Williams' stemrol in het origineel, maar Smith maakt zich de rol eigen met zijn komische timing. Bovendien geven de nummers hem de kans om terug te gaan naar zijn hiphoproots.

8 Doodsrace (2008)

Net als de bovengenoemde Robocop, Doodsrace 2050 is een cultklassieker die dystopische satire nabootst en een hypergewelddadige toon heeft.

De nieuwe versie van dood race speelt zich af als een formule-actiethriller, maar het profiteert nog steeds van indrukwekkende racescènes en bruut geweld dat indruk kan maken op genrefans. Jason Statham speelt de hoofdrol, terwijl Paul WS Anderson fungeert als regisseur. Net als veel van Andersons andere films, dood race is een indrukwekkend schuldig genoegen.

7 Clash Of The Titans (2010)

Vers van het succes van Avatar, speelde Sam Worthington als de halfgod Perseus in deze hervertelling van Titanenstrijd. Met indrukwekkende decorstukken en VFX neemt de nieuwe update een bekend zwaard-en-sandalenverhaal over en geeft het een iets serieuzere toon. Er zijn een paar momenten die misschien cheesy overkomen, maar het verhaal werkt nog steeds als een actievolle update van Griekse mythen die geschikt is voor een modern publiek.

De extra cast draagt ​​ook bij aan het dramatische karakter van de film, met onder meer Liam Neeson als Zeus en Ralph Fiennes als Hades.

6 Piranha 3D (2010)

Piranha 3D is geen filmisch meesterwerk en dat zou het ook niet moeten zijn. De remake, een bewerking van de indieklassieker uit 1978, is gebaseerd op gekke humor en onrealistische gore om de spanning van de originele B-film vast te leggen.

Sommigen vinden misschien dat het 3D-aspect nutteloos is, het staat op tegen andere geweldige maar ondergewaardeerde aquatische horrorfilms en de CGI Piranha-vissen zorgen voor amusant groteske wezens die op hilarisch brute manieren verwoesting aanrichten. De zelfbewuste toon van de "goedkoopheid" van de film maakt Piranha 3D een moderne horror-komedieklassieker.

5 De toerist (2010)

De toerist is een remake van de Franse romantische thriller Anthony Zimmer, die pas vijf jaar eerder was uitgebracht. Ondanks in de hoofdrol spraakmakende acteurs, zoals Johnny Depp en Angelina Jolie, de film faalde kritisch goed. In vergelijking met het origineel, De toerist lijkt misschien zwak, maar voor degenen die de film met een frisse geest bekijken, blijkt het nog steeds een zeer boeiende rit te zijn.

De film biedt de ene plotwending na de andere, speelt zich elegant af en verdient zeker een tweede kans op verlossing. Als het niet voor het verhaal is, kan de chemie tussen Depp en Jolie voldoende reden zijn om het te bekijken.

4 Vanille Hemel (2001)

Een bewerking van de Spaanse sci-fi thriller Open je ogen, Vanille lucht is het verhaal van een uitgeversmagnaat (Tom Cruise) die na een zwaar ongeval begint te twijfelen aan het doel van zijn leven. De absurde mix van thema's en psychologische subteksten van de film maakte het voor sommige kijkers moeilijk te interpreteren.

Maar door de jaren heen is de film de moeite waard om opnieuw te bekijken vanwege zijn genuanceerde kijk op complexe kwesties vanuit het perspectief van een narcistisch, door zichzelf geobsedeerd personage. Terwijl Cruise een memorabele rol speelt in de hoofdrol, is het Cameron Diaz die de show steelt.

3 De heuvels hebben ogen (2006)

Een remake van de Wes Craven-klassieker, De heuvels hebben ogen volgt de achtervolging van een familie die de aanval van gemuteerde kannibalen in het midden van nergens probeert te overleven. Met genoeg spanning en schrik is de film net zo verontrustend en bizar als hij klinkt.

Sterker nog, sommigen geven misschien zelfs de voorkeur aan de 2006-release boven het origineel, gezien het feit dat de eerste in een sneller tempo oppakt. Hoewel het gruwelijke geweld voor sommige kijkers zeker zwaar zal zijn, zijn genrefans misschien nog steeds bereid om deze remake opnieuw te bekijken.

2 De monteur (2011)

Wederom met Jason Statham in de hoofdrol, De monteur is een remake van de film uit 1972 met Charles Bronson in de hoofdrol. Het uitgangspunt is dat van een rechttoe rechtaan wraakdrama en is zwaar in adrenaline-aangedreven actie. Arthur Bishop, het personage van Statham, is een meedogenloze huurmoordenaar die zelf een totale oorlog voert nadat de dood van een vriend zijn hele beroep in gevaar brengt.

Ondanks de clichés, De monteur is het kijken waard voor de actie van Statham en de prestaties van Ben Foster als beschermeling van de hoofdpersoon. Statham blijkt een waardige opvolger te zijn van Bronson, een even iconische actiester van zijn tijd.

1 Totaal terugroepen (2012)

Totale terugroepactie is een ander klassieker van Paul Verhoeven dat staat bekend om zijn mix van satire en sci-fi. De update van 2012 verlaat de satire echter volledig en heeft een meer existentiële en introspectieve benadering.

Colin Farrell levert een serieuze rol als Douglas Quaid, een fabrieksarbeider die ontdekt dat hij een huurmoordenaar is met een alternatieve identiteit. Quaid's zoektocht naar de waarheid brengt hem ertoe een gedetailleerde wereld met cyberpunk-invloeden te verkennen en zich over te geven aan een aantal eersteklas actiescènes.

Volgende10 Disney-verwijderde scènes We zijn blij dat ze knippen

Over de auteur