Nioh 2 Review: een frisse kijk op het soulachtige genre
Team Ninja's Nioh 2 releases in een industrie die wordt bevolkt door een grote hoeveelheid van Donkere zielen klonen en ripoffs. Zelfs From Software heeft de afgelopen tien jaar zes souls-achtige games uitgebracht. Op dit moment kunnen fans van het genre kiezen uit tientallen verschillende titels om hun oplossing te vinden, en dit heeft geleid tot een oververzadiging van games die erg op elkaar lijken. Nioh 2, terwijl hij leunt op enkele van dezelfde stijlfiguren en ideeën van zijn voorgangers, weet hij zich de hele tijd fris en opwindend te blijven voelen.
Nioh 2 speelt zich eigenlijk een paar decennia voor de gebeurtenissen van de eerste game af. Deze keer krijgen spelers de kans om zich volledig aan te passen en te spelen als hun eigen personage genaamd Hide, in plaats van te spelen als de blondharige William met blauwe ogen. In tegenstelling tot William is Hide echter deels Yokai, een soort Japanse demon, en heeft hij daarom toegang tot krachtige vaardigheden door het gebruik van Soul Cores. Spelers krijgen de taak om samen te werken met een man genaamd Tokichiro die zijn best doet om zijn stempel op de wereld te drukken, en niet bang is om Hide te gebruiken om hogerop te komen in de samenleving.
Nioh 2 eigenlijk een van de meest diepgaande tools voor het maken van personages die ooit in een mainstream videogame zijn gezien. Spelers kunnen bijna elk facet van Hide aanpassen, van geslacht, gezichtsvorm, lichaamstype, stemstijl en meer. Spelers kunnen tatoeages en littekens toevoegen en zelfs hun personage highlights geven. De hoeveelheid aanpassingen is leuk om mee te spelen, en nog interessanter is dat Hide kan zijn volledig herwerkt op elk moment in het spel, gewoon door hun startpunt tussendoor te bezoeken missies.
Nioh 2 ziet er beter uit dan zijn voorganger. De omgevingen zijn gevarieerd terwijl spelers met regen doordrenkte bergen, sombere bossen en zonnige dorpen verkennen. De vijanden zijn ook veel gevarieerder en talrijker dan in de eerste game, en het voelt alsof elk niveau een nieuwe en unieke set vijanden introduceert. Animaties zijn vloeiend en het voelt alsof er gewicht achter elke zwaai van een zwaard of speer zit. Elke keer dat de speler een hoek omgaat, is er een prachtig nieuw stuk landschap om te verkennen terwijl ze proberen te overleven. Nioh 2 is grafisch indrukwekkend.
Op het eerste gezicht voelt de gameplay vrijwel hetzelfde aan als voor de eerste game. Dit is nog steeds een game in hart en nieren, dus fans van het genre zullen zich snel aanpassen aan Nioh 2's systemen en mechanica. Het besturingsschema is bijna precies hetzelfde en de gebruikersinterface is niet veel veranderd. Het voordeel hiervan is dat spelers die de eerste game hebben gespeeld er snel in kunnen springen en toegang krijgen tot werken, maar ben misschien een beetje teleurgesteld dat er niet veel gameplay-innovaties lijken te zijn op eerst.
Al snel zullen spelers beginnen te beseffen dat de formule voor: Nioh 2 op interessante nieuwe manieren is geëxperimenteerd. De introductie van Yokai Skills en de Burst Counter-monteur maken het veel gemakkelijker om vijandelijke Ki uit te putten en krachtige vaardigheden af te weren. Yokai-vaardigheden zijn toegankelijk door Soul Cores van vijanden te verwerven en speciale vaardigheden aan te wenden die specifiek zijn voor bepaalde soorten vijanden. Met de Enki Soul Core kan de speler bijvoorbeeld een gigantische speer werpen en kan hij vijanden op kritieke momenten verdoven.
De Burst Counter is een van de meest intrigerende toevoegingen aan de gameserie, omdat het spelers in staat stelt om specifieke aanvallen tegen te gaan. Elke keer dat een vijand rood gloeit voordat hij aanvalt, hebben spelers een kort venster om de Burst-teller te activeren. Dit zal niet alleen de vijandelijke aanval stoppen, maar ook een enorme Ki-uitputting veroorzaken. Dit kan voorkomen dat spelers veel schade oplopen terwijl ze vijanden opzetten voor een paar snelle combo's.
De nieuwste toevoeging waar spelers misschien even aan moeten wennen, is de Yokai Shift. Deze ongelooflijk krachtige transformatie stelt spelers in staat tijdelijk gebruik te maken van hun Yokai-krachten en onkwetsbaar te worden. Dit verhoogt ook hun schade-output aanzienlijk en kan erg handig zijn voor baasgevechten. Al deze nieuwe mechanica hebben afkoelperiodes en spelers moeten bepaalde meters vullen door tegen vijanden te vechten voordat ze kunnen worden gebruikt. Dit betekent dat ze niet herhaaldelijk kunnen worden gebruikt, maar zeker het tij van een moeilijk gevecht kunnen keren.
De moeilijkheidsgraad van Nioh 2 is hoog, maar tegelijkertijd behoorlijk vergevingsgezind. Spelers zullen zichzelf overweldigd voelen tenzij ze geduldig en slim spelen, en het spel beloont spelers die de tijd nemen om de mechanica te begrijpen. In tegenstelling tot andere spellen zoals Donkere zielen of Bloodborne, kan het hebben van toegang tot die speciale vaardigheden helpen om de moeilijkheidsgraad te verlagen. Spelers hebben veel gevechtsmethoden tot hun beschikking en kunnen experimenteren met wat het beste werkt voor hen of voor de huidige situatie.
Dit geldt ook voor het aantal wapentypes waartoe spelers toegang hebben. Elk type wapen voelt anders aan en heeft bepaalde sterke en zwakke punten. Een zwaard kan bijvoorbeeld aanzienlijk sneller zijn dan een bijl, maar zal niet zoveel schade kunnen aanrichten. Sommige spelers kunnen besluiten dat ze meer bereik willen en daarom een speer kiezen om van ver naar vijanden te porren. Nioh 2 geeft spelers ook toegang tot bogen, geweren, bommen en andere werpbare wapens die kunnen worden gebruikt om tegenstanders pijn te doen.
Het buitsysteem is een van de grootste nadelen van Nioh 2 Hoewel. Dode vijanden laten een grote hoeveelheid buit vallen zoals in games zoals Diablo 3, en de eerste paar keer dat dit gebeurt, is het spannend. Spelers zullen snel merken dat ze in een zee van nutteloze buit zwemmen zonder enig idee wat ze ermee moeten doen. Het is frustrerend om enkele minuten door het voorraadsysteem te spitten om te beslissen of een bepantsering is het waard om een verlichtingsweerstand te verliezen of als een toename van 1% tot verworven amrita echt is zaken. Het hele buitsysteem is opgeblazen, maar tegelijkertijd willen spelers de buit niet negeren en mogelijk iets missen dat het spel verandert.
Zoals in alle spellen van dit soort, zijn baasgevechten het belangrijkste onderdeel. Nioh 2 doet geweldig werk hier omdat spelers tegen allerlei moeilijke wezens worden gegooid. De eerste baas, Mezuki, is bijvoorbeeld een gigantische demon met een paardenkop die met een groot hakmes naar spelers zwaait. Dit gevecht is leuk, uitdagend en bizar tegelijk. Alle niet-menselijke baasvijanden geven prioriteit aan leerpatronen en zijn elk uniek. Menselijke bazen zijn een heel ander probleem, aangezien de meeste van hen goedkoop kunnen worden verslagen door bepaalde aanvallen te spammen. Spelers die erachter komen hoe ze deze personages snel kunnen uitschakelen, zullen zich begrijpelijkerwijs bedrogen voelen omdat ze een aantal even unieke gevechten mislopen.
Aan het einde van de dag Nioh 2 neemt de formule van andere souls-achtige games en slaagt erin deze bij bijna elke beurt te verbeteren. De game is zowel een unieke uitdaging als met dezelfde verslavende kwaliteit als andere games in het genre. De toevoeging van mechanica zoals de Yokai Shift weten in te stellen Nioh 2 afgezien van het pakket en voeg een gevechtslaag toe die niet in vergelijkbare titels wordt gezien. Zowel veteranen als nieuwkomers in het soulachtige genre zullen tientallen uren uit kunnen persen Nio 2.
Nioh 2 is beschikbaar op PlayStation 4. Voor deze recensie is een PlayStation 4-code verstrekt.
Onze beoordeling:
4,5 van de 5 (Must-Play)
Beste zeldzame pantser in Baldur's Gate 3: Locatie en hoe te vinden
Over de auteur