10 essentiële films voor Blade Runner-fans
Blade Runner is een van de meest typische sciencefictionfilms aller tijden, maar omvat ook een aantal subgenres. Visionair regisseur Ridley Scott herzag een grungy look voor zijn cyberpunk-dystopie, die op briljante wijze voortborduurt op Philip K. Het bronmateriaal van Dick.
Het mysterie is aangrijpend, en de gesprekken over kunstmatige intelligentie zijn zowel verhelderend als ontroerend, welke versie je ook ziet. Verrassend genoeg was het recente vervolg bevredigend genoeg omdat het paste in het gevestigde universum terwijl het zijn eigen verhaal vertelde. Niets voelde als een schoenlepel, en de beelden waren nog steeds uniek en opvallend. Afgezien van het voor de hand liggende vervolg, is er echter genoeg sci-fi die de honger van fans naar meer kan lessen.
10 Salaris (2003)
John Woo staat hoog aangeschreven vanwege zijn oogverblindende actiefilms in het buitenland, die altijd briljant en inventief zijn. Helaas zijn zijn Amerikaanse heldendaden niet altijd uitgekomen, zoals zijn intrede in het oneindige
Ten eerste bevat de film een all-star cast, met iconische karakteracteurs zoals Joe Morton. De plot draait om het vermogen om herinneringen te wissen, en hoe dat past in bloeddorstige zakelijke oorlogen. Deze film is misschien niet bijzonder geïnteresseerd in het volledige potentieel van zijn thema's, maar stijlvol is hij zeker. De actiescènes zijn gelikt en het mysterie is interessant genoeg dankzij het conceptuele vermogen van Dick.
9 Evenwicht (2002)
Deze inventieve, vaak vergeten sci-fi-klassieker is gebaseerd op een slimme, high-concept premisse. Zoals veel old-school auteurs, is het een futuristische dystopie die het wereldwijde levensonderhoud op één specifieke, thematisch boeiende manier verandert. De regisseur heeft niet veel geschoten, maar ze hebben zeker veel geschreven. En hier schittert Christian Bale in hun verhaal over een vreselijke toekomst waarin emoties fel zijn verboden.
Dat kernidee is misschien relatief eenvoudig, maar het is creatief genoeg om te worden geperst voor tal van boeiende thema's. Verder past zelfs de begeleidende actie goed, aangezien de personages een vreemde vorm van vuurgevechthoudingen bestuderen die strategisch en mechanisch zijn.
8 Kinderen van mannen (2008)
Alfonso Cuarón maakt maar zoveel films, maar stuk voor stuk is een artistieke locomotief. Deze tot nadenken stemmende dystopie verbeeldt een wereld waarin mensen zich niet langer kunnen voortplanten. Het pure niveau van realisme in zijn gedetailleerde gevolgen is beangstigend en emotioneel onthutsend. Het geweld slaat dubbel zo hard toe dankzij onze investering en het meeslepende camerawerk van Cuarón.
Ook voegt de sombere cinematografie een onmiskenbaar gevoel van angst toe aan het overtuigende realisme van de film. Maar er is ook oprechte humor en hoop, die de schoonheid van het natuurlijke geboorteproces vastleggen. De film dwingt ons intelligent om veel dingen te erkennen die we als vanzelfsprekend beschouwen.
7 Gattaca (1997)
Dit trage, futuristische drama is een onverwacht genoegen over de opkomst van genetische interferentie. Het resulteert in een samenleving die mensen voortbrengt met genetisch gefabriceerde vermogens en eigenschappen. De resulterende onderdrukking en verdeeldheid is fascinerend genoeg, maar het moordmysterie helpt zeker.
De uitvoeringen kunnen soms een beetje muf zijn, maar het verhaal zelf is fantasierijk en zelfs ontroerend. De relatie van de hoofdpersoon met zijn broer voelt oprecht, zij het vertrouwd. Zijn prikkende vriendschap met het personage van Jude Law is eindeloos amusant. En zijn dromen om ruimtereizen te realiseren zijn van nature sympathiek, omdat hij de duidelijk oneerlijke kansen moet overwinnen die technologie heeft geoogst.
6 A.I. Kunstmatige intelligentie (2001)
Degenen die zich het meest vermaakten met Blade Runner's reflectie op de aard van de mensheid zou moeten genieten van dit onderschatte juweeltje van Steven Spielberg. De man regisseerde talloze klassiekers in het genre, en deze film draagt zijn iconische handelsmerken.
Het project werd echter ook gevoed door de aanvankelijke interesse van Stanley Kubrick, wat soms resulteerde in een andere toon. De film bestudeert bijna elke relatie die de mensheid zou kunnen hebben met wijdverbreide robotmensen. Haley Joel Osment speelt de hoofdpersoon en de volwassenheid in zijn uitvoering is griezelig. Zijn kinderlijke invalshoek grijpt elke harten aan en roept op tot serieuze reflectie op de ethiek en aard van kunstmatige intelligentie.
5 De matrix (1999)
Een andere cyberpunk-dystopie, deze transformerende filmische ervaring is duidelijk flagrant met zijn invloeden. Dit opende echter een massapubliek voor talloze thema's en filosofieën. En de Wachowski's waren zeker zelf innovatief, met nieuwe technologieën en meer om een duidelijke visie te realiseren. De film is structureel degelijk, met een grandioze overlevering die kijkers vraagt om de werkelijkheid zelf in twijfel te trekken.
De onderdrukkende machines zijn metaforische klei, die zich vormen tot een breed scala aan interpretaties. En toch is het escapisme altijd vermakelijk. De gruwelen zijn echt verontrustend en de actie is altijd adembenemend. Alleen al de effecten en visueel ingenieuze concepten zijn mijlpaalprestaties in sciencefiction en in de bioscoop.
4 Geest in de schelp (1995)
Nee, niet de tamme remake met Scarlett Johansson. Ze heeft ongetwijfeld de mogelijkheid om een film te dragen, en zeker een actiescène. Helaas hadden de omringende uitvoeringen en het scenario nooit het origineel kunnen waarmaken. Deze betoverende anime heeft nog steeds invloed op sci-fi-cinema, met een bijna ongeëvenaarde durf en creativiteit.
Elk frame is esthetisch geladen en elk thema is boeiend fris. Deze film heeft een non-stop kinetiek, gevoed door het enthousiasme en de overdrijving van het anime-genre. In die wereld voelt overdrijving natuurlijk aan, wat zo'n dichte mythologie ondersteunt.
3 Een scanner donker (2006)
Filip K. De boeiende roman van Dick wordt aangepast tot een al even intrigerend experiment in de klassieker van regisseur Richard Linklater. Het enorme bereik van Linklater blijft altijd indruk maken, van timide drama naar geanimeerde misdaad. De vreemde animatie van deze film past perfect bij het verhaal, dat groter is dan het leven. Al de beste sciencefiction vraagt kijkers om zichzelf in vraag te stellen, psychologische prikken die kritisch denken aanwakkeren.
Drugs zijn altijd sociaal controversieel geweest, en misschien niet strikt sci-fi. Maar de aanpak is zeker origineel genoeg. Keanu Reeves en Winona Ryder zijn weer herenigd, maar gelukkig hoeft de eerste deze keer geen accent te leggen. De uitvoeringen houden stand en de artistieke verve is overal aanstekelijk.
2 Totaal terugroepen (1990)
Filip K. Dick speelt opnieuw met de zwakheden van het geheugen, en de consequent scherpe regisseur Paul Verhoeven heeft een diep unieke stem. Zijn frequente vaardigheden in donkere komedie worden gecombineerd met het blockbuster-territorium van Arnold Schwarzenegger in dit bizarre, rumoerige avontuur.
Verhoeven is, net als veel van zijn andere films, geïnteresseerd in het verkennen van brede thema's op ongebruikelijke manieren. Het kronkelende sci-fi-mysterie zelf blijkt een perfecte springplank voor die doelen. De speciale en visuele effecten zijn nu gedateerd, maar blijven charmant. En voor die tijd waren ze zeker top. De actie is meedogenloos, de grappen zijn vertederend cheesy en de sci-fi-stichting sluipt in Dicks intrigerende ideeën.
1 Minderheidsrapport (2002)
Filip K. Het korte verhaal van Dick zorgt voor een ander meesterwerk van Steven Spielberg. De onvergelijkbare Max von Sydow, die hier de sluwe en wrede antagonist speelde, zal diep worden gemist. Dit verhaal duikt verrassend in paranormale verschijnselen, maar de omringende wereld van zijn toekomst zit vol met technologische vooruitgang. De glanzende, heldere wereld vormt een groot contrast met alles wat grungy of verweerd is.
Het schetst echter zo'n krachtig en intrigerend beeld, met grote thema's en methodisch tempo. Dat maakt het een perfecte pasvorm voor Blade Runner fans. Het avontuur van de hoofdpersoon om zijn naam te zuiveren stelt hem in staat om de hele achtergrond te doorkruisen en blijft constant urgent. De effecten zijn nog steeds opvallend, de muziek van John Williams is iconisch en elk concept is eindeloos fantasierijk. En hoewel de film zijn pathos op zijn mouw draagt, voelt hij oprecht aan.
VolgendeDune: 10 onpopulaire meningen over de film uit 2021, volgens Reddit
Over de auteur