10 essentiële zombiefilms om te bekijken vóór Zombieland: dubbeltikken
Zombies hebben het publiek lang gefascineerd, vooral na de George Romero-mythologie. Nergens anders zou je je grotesk kannibalisme en scherp sociaal commentaar op hetzelfde scherm kunnen voorstellen. Het gecementeerd de overlevering als een voortdurend blijvende hoofdbestanddeel van horror. Dus, zelfs na een heel decennium, een vervolg op Zombieland wordt nog steeds hoog verwacht. Horrorkomedies gedijen door hun creativiteit en alomvattend begrip. Ze spelen vaak in op de bekendheid van het publiek door het slim te ondermijnen. Zombieland zeker in dat opzicht uitblonk, zelfs in zo'n bevolkt genre. Het kan dus even leuk en interessant zijn om na te denken over soortgelijke films of cruciale invloeden. Hier zijn enkele essentiële dingen om in de stemming te komen voor het komende, langverwachte Dubbeltik.
10 REC
In eerste instantie lijkt dit misschien een ongebruikelijke keuze. Romero dook echter zelf in gevonden beeldmateriaal, en dat vergeet je gemakkelijk Zombieland opent met die stijl. Een zombie pakt zijn tanden direct in de camera. Gevonden beeldmateriaal is niet helemaal verdwenen, dus het is ideaal om de beste opnieuw te bekijken -
9 28 dagen later
Dit was een overweldigend invloedrijke terzijde voor het genre, wiens 'zombies' fel worden betwist. Maar hoe dan ook, 28 dagen later's verhaal vestigde talloze stijlfiguren en gruwelijke situaties die tot het einde zijn nagebootst — om het punt dat het opnieuw bekijken van de film bijna overbodig zal voelen, al was het maar vanwege de uitgebreide gevolg. De hele periode bij het leger spreekt bijvoorbeeld boekdelen. Het camerawerk van regisseur Danny Boyle is zo gestileerd dat het de onderdompeling van het publiek niet verbreekt. De uitvoeringen zijn overtuigend en het bloed heeft in de loop der jaren zijn scherpte niet verloren. Dit is een hoeksteen van het genre, ondanks de omstreden aard van de uitbraak.
8 Nacht van de levende doden (1968)
Natuurlijk zouden we nergens zijn zonder Nacht van de levende doden, Romero's opzettelijk zwart-wit meesterwerk. Als de oorsprong voor moderne zombiefilms, is het volkomen onvermijdelijk, hoewel het de komedie mist die we zullen zien met de komende Zombieland vervolg. Nacht van de levende doden is een thematisch substantieel uitje, met sociale ondertoon en ongelooflijk drama. Het is echter ook enorm vermakelijk en de speciale effecten zijn verrassend goed gedateerd. De iconische regels, intense overlevingssituaties en het slimme scenario houden de film tijdloos. Het is moeilijk voor te stellen dat iemand de film nog niet heeft gezien, maar het is altijd leuk om opnieuw te bekijken. Het DNA ervan gaat veel verder dan een eerbetoon, het is een cruciaal ingrediënt voor elke moderne zombiefilm.
7 Dode sneeuw
In deze buitenlandse film zien we enkele conventionele jongeren feesten op een afgelegen locatie. Ook is de Engelse nasynchronisatie behoorlijk ruw, dus het is ideaal om ondertitels te gebruiken, wat niet voor iedereen is weggelegd. De film is echter af en toe zelfbewust, dankzij de opname van een zogenaamde filmnerd. Het is een casual pardon voor het speelse plezier dat het toelaat met verschillende horrorstijlen. Het gevoel voor humor kan behoorlijk uniek aanvoelen, dankzij de buitenlandse bron. En het maakt absoluut optimaal gebruik van zijn besneeuwde omgeving, zorgvuldig doordrenkt met interessante overlevering. Het bloed is zeker bevredigend - de film leunt eigenlijk verder in regelrechte horror in plaats van komedie. Maar het is uiteindelijk nog steeds bedoeld om te entertainen, en slaagt daar overwegend in.
6 Dood levend
Peter Jackson's Lord of the Rings fans zijn misschien niet zo geïnteresseerd in deze maffe, bloederige komedie. Het zou moeilijk zijn om zoiets te vinden, met zo'n nadruk op het bizarre. De hoofdpersoon brengt het grootste deel van de film door in de hoop de zombie-uitbraak te verbergen die zijn moeder verspreidt. Het is een zeer duistere komedie, met meer bloed dan elke Peter Jackson-fan zou kunnen dromen. Van begin tot eind, Dood levend geniet van het onverwachte. Het is dus nauwelijks een parodie of parodie, hoewel het zeker een zombiefilm is. Hetzelfde, Zombieland vermaakt een aantal behoorlijk morbide grappen - zoals de gedenkwaardige cameo van Bill Murray. Maar fans die op zoek zijn naar een vergelijkbare originaliteit zullen blij zijn.
5 Nacht van de griezels
Dit is iets van een ondergewaardeerde cultklassieker, waarin zombies worden veroorzaakt door buitenaardse parasieten. Nacht van de Creeps is geschreven en geregisseerd door Fred Dekker, die ondanks de geringe betrokkenheid van Hollywood een grote indruk maakte. Natuurlijk, hij is een van de scenarioschrijvers van Het roofdier, wat velen niet beviel. Maar hij weet absoluut hoe hij gestoord plezier moet hebben, en in dit geval past het absoluut. Nacht van de Creeps is duidelijk van zijn tijd, maar dat geeft alleen maar zijn charme. Met het begin van de film in de jaren vijftig geeft Dekker echter duidelijk aan welk eerbetoon hij overal zal brengen. Het is een leuke, vlotte film die een perfecte balans biedt tussen schlocky sci-fi en zombie-horror.
4 Planeet Terreur
Dit is veel meer dan een zombiefilm, gezien door het prisma van het exploitatiegenre. deze helft van Grindhouse heeft een werkelijk verrassende cast, inclusief Michael Biehn als de sheriff. Het is een ongegeneerde grafische film, die met gemak extreme gore en grappen in evenwicht brengt. In feite leunt het zo hard tegen elke vorm van overdaad aan, het is zelfs leuker dan zijn invloeden. Het tomeloze enthousiasme is echt uitnodigend. Er is een relaxte dwaasheid door de hele film, met pittige dialoog die elke Tarantino-fan zou plezieren. Natuurlijk, het is veel vulgairder en er worden minder grappen per minuut gemaakt dan... Zombieland. Het deelt echter zeker dezelfde geest van speelsheid.
3 Dageraad van de doden (1978)
Met alle respect voor de remake, die op zich al leuk is, maar het origineel dekt al alles... en nog wat. Dageraad van de Doden durfde zelfs abortus te bespreken, wat zelfs vandaag nog een controversieel onderwerp is. Romero gooit ook vrijelijk ingetogen commentaar over racisme en bekritiseert schaamteloos de commercie. In wezen verdubbelde hij zijn eerste baanbrekende zombiefilm met een even belangrijk vervolg dat nog compacter is. Deze had echter ook gevoel voor humor, om iets van de tragedie en somberheid in de apocalyps tegen te gaan. Als zodanig maakt dit het een perfect aperitief voor Zombieland, met zijn realisme en fascinerend samenspel tussen de hoofdrolspelers.
2 De terugkeer van de levende doden
Deze buitensporige film zou elke zombiefan kunnen vermaken, rechtstreeks verwijzend naar Romero en regelmatig gelachen. Nogmaals, allesbehalve een parodie, de film heeft gewoon een geweldige tijd om te genieten van de aangeboren absurditeit van het genre. Toch ondermijnt het af en toe een paar verwachtingen. De terugkeer van de levende doden is geschreven en geregisseerd door Dan O'Bannon, de beroemde auteur van Buitenaards wezen. Maar dit is lang niet zo serieus, met sprekende zombies en knipogend eerbetoon. Het introduceert echter ook zowel snelle zombies als de aantrekkingskracht van hersenen. De punkcultuur is een unieke invalshoek voor het genre en de effecten zijn slijmerig leuk.
1 Shaun van de doden
De enige vergelijkbare zombiekomedie die Zombieland, en op zijn eigen manier zelfs superieur. Er is een ongelooflijk gevoel van verve, aangezien regisseur Edgar Wright zowel slapstick als echt drama hanteert. Shaun van de Dodenop de een of andere manier verzamelt een gelijk deel van zombieplezier en karakterontwikkeling, via echte romantiek en vriendschap. Simon Pegg en Nick Frost hebben zeker een voelbare chemie die het scherm van brandstof voorziet. Maar Shauns relatie met Liz is even geloofwaardig en boeiend. Uiteindelijk stelt de apocalyps Shaun in staat om op te staan en geeft Liz de voorkeur aan het eenvoudige leven. Het verhaal is ronduit geniaal en combineert sociaal commentaar perfect met een bijna ongeëvenaarde verscheidenheid aan komedie. Het biedt alles, van fysieke grappen en visuele aanwijzingen tot hilarische verschuivingen in context. Dit is een perfecte film ieder tijd.
VolgendeDune: 10 onpopulaire meningen over de film uit 2021, volgens Reddit
Over de auteur