Stan Lee schreef enkele DONKER verhalen voordat hij gedwongen werd te stoppen
Het moderne publiek kan overwegen: Stan Lee als de geniale oude man kwam hij altijd over zoals in zijn latere jaren, maar een blik op enkele van zijn vroege geschriften zal aantonen dat de kerel een serieuze donkere streep in zijn verbeelding had. En als de Comics Code Authority zijn macabere machinaties niet binnenhaalde, zou de indruk van de lezer van de man heel anders kunnen zijn.
Uitgegeven door Atlas Comics, een vroege voorloper van de Marvel Comics lezers weten vandaag Dreiging Strips liep voor 11 nummers tussen 1953 en 1954, met Lee de eerste acht boeken te hebben geschreven. Meeliften op de populariteit van andere series zoals Verhalen uit de crypte, dreiging was bedoeld om griezelige en gruwelijke verhalen te produceren, en Lee's schrijven stelde zeker niet teleur. Van moorddadige robotopstanden, tot gereanimeerde lijken, tot geest-gecontroleerde moordenaars, tot dansende skeletten, moordenaars rodeoclowns en verder, Lee's schrijven schuwde de donkere en verontrustende elementen niet om in stripverhalen te verkennen formulier.
Een goed voorbeeld van hoe duister sommige van Lee's verhalen waren, kwam pas in het tweede boek, in een verhaal genaamd Op met de dans. Het volgt een zelfingenomen danseres genaamd Stella Stevens die viert dat een collega haar been breekt, omdat het betekent dat ze een kans heeft op de hoofdrol. Als Stevens op een avond het werk verlaat, krijgt ze bezoek van een man genaamd Jack, die blijkbaar net drie jaar in de gevangenis had gezeten voor het stelen van een halsketting voor Stella. Jack zwaait hem weg, zet een pistool tegen zijn hoofd en belooft dat hij zelfmoord zal plegen zonder haar. Stella antwoordt eenvoudig "Ok... Maar maak het niet te rommelig!" Jack schiet zichzelf op de achtergrond terwijl Stella wegloopt, niet eens de moeite nemend om zich om te draaien. Ze grapt tegen zichzelf: "Ik wou dat ik zo gemakkelijk van al mijn problemen af kon komen."
De volgende dag is Stella geschokt als ze hoort dat haar droomrol al is gecast door een nieuwe danseres genaamd Mona Durell, die Stella constant een heks noemt. Stella bedenkt een plan om haar nieuwe rivaal uit het optreden te jagen. Als een op de een of andere manier nog krankzinnigere versie van Zwarte zwaan, dwingt Stella Mona onder schot naar haar appartement (het is niet duidelijk of het hetzelfde pistool is dat ze uit Jacks koude, dode vingers heeft gehaald) en staat erop dat ze ermee ophoudt. Als Mona vraagt waarom ze de rol zo graag wil, antwoordt Stella'Omdat ik van dansen houd! En ik zou veel beter zijn dan een heks zoals jij!"Het blijkt dat Stella op het punt stond Mona ervan te beschuldigen een heks te zijn, terwijl de nieuwe actrice Stella betoverd om haar voor altijd te laten dansen. De tijd verstrijkt in de loop van een paar panelen, terwijl lezers Stella's lichaam zien verslechteren en rotten terwijl ze op haar plaats danst. Het enige dat overblijft is een zwaaiend skelet terwijl Mona letterlijk op een bezemsteel stapt en wegvliegt.
De serie werd halverwege de productie van nummer 12 geannuleerd, net voor de implementatie van de Comics Code Authority, die zware beperkingen zou opleggen op het soort inhoud dat uitgevers zouden kunnen gebruiken. Nu het regulerende orgaan aan de macht was, waren de dagen van Lee's meer lugubere verhalen voorbij toen de industrie in een meer gezinsvriendelijke richting werd geduwd.
Veel van de verhalen in de boeken hebben een zeer schemerzone/zwartSpiegel sfeer voor hen, vaak met de verhalen die eindigen in tragikomische wendingen van ironische lot voor de betrokken personages. Hoewel het interessant zou zijn geweest om meer van Lee's griezeligheid te zien, zonder dat het de kibosh zou krijgen, zou Marvel Comics zoals het nu bestaat misschien nooit zijn gebeurd. Gelukkig voor alle fans die willen uitchecken Stan Lee's verwrongen vroege werk, Menace is beschikbaar via Marvel Unlimited.
Superman onthult het meest hartverscheurende detail over zijn hond, Krypto
Over de auteur