Cinemax's Jett Series Premiere Review
Terwijl de wereld wacht tot Graham Yost en Timothy Olyphant brengen Raylan Givens terug naar tv na de annuleringen van beide Stiekeme Piet en Santa Clarita-dieet, kunnen Cinemax-abonnees hun oplossing vinden door af te stemmen op Carla Gugino's levendige en stijlvolle nieuwe misdaadserie, Jett, die opmerkelijk doet denken aan de eigenzinnige, snel pratende stijl van de overleden auteur. Geschreven en geregisseerd door Sebastian Gutierrez (Vrouwen in de problemen, Gothika), Jett volgt de heldendaden van de onlangs voorwaardelijk vrijgelaten carrièrecrimineel Daisy "Jett" Kowalski terwijl ze de spreekwoordelijke "een laatste job”, waarmee hij een voortstuwende misdaadfilm op gang bracht die goed zou passen bij het werk van Quentin Tarantino en Steven Söderbergh.
Dit is niet bepaald nieuw terrein voor Gugino, die in wezen werd geboren om deze rol te spelen, aangezien ze eerder speelde in de betreurenswaardig geannuleerde ABC-serie Karen Cisco (en verscheen in een eenmalige aflevering van gerechtvaardigd
Ondanks de overlap van moeder-dochter tussen de twee series, levert Gugino een personage af dat op een totaal andere golflengte werkt, een waardoor ze een zeldzame vrouwelijke antiheld speelt die niet alleen een geslachtsverwisselde versie is van de typische mannelijke antihelden die verhalen hierover bevolken vriendelijk. In plaats daarvan vertelt Jett een verhaal over een ultracompetente dief die zich een weg baant door een niet verrassend door mannen gedomineerde onderwereld. En als de meest dominante onderwereldfiguur, wendt de serie zich tot Gustavo Fring zelf, Giancarlo Esposito, als misdaadbaas Charlie Baudelaire, die Jett enkele maanden nadat ze uit de gevangenis was vrijgelaten, weer in een gevaarlijk spel probeert te krijgen. Maar de omstandigheden van Jett's "laatste" baan zijn niet zo eenvoudig als ze lijken, als een reis naar Cuba om een ring te stelen van de slechterik uit het Oostblok (en Peter Facinelli-achtige winnaar van de wedstrijd) Milan Bestic (Greg Byrk) resulteert in een domino-effect van dubbele kruisen, gemengde loyaliteiten en het najagen van zoete, zoete wraak die misdaadverhalen zoals deze zo leuk maakt om kijk maar.
Gutierrez blinkt uit in een genre-specifiek merk van niet-lineaire verhalen, heen en weer springen in de tijd en vaak verweven de actie of dialoog met stille momenten die het innerlijk van Jett's intieme. onthullen gedachten. De informatie die uit die korte maar belangrijke intermezzo's wordt gehaald, geeft het publiek toegang tot de gemoedstoestand van het personage, en het is een waardevol hulpmiddel voor het vertellen van verhalen, aangezien Jett zichzelf het vaakst presenteert via een reeks voorgeschreven façades als een middel om haar weg te vinden door verschillende moeilijke scenario's, vaak met mannen die, hoewel ze haar expertise als dief waarderen, haar het vaakst zien als een seksuele object.
En terwijl Jettde talrijke verhalende lagen overtreffen het gebruikelijke voor een drama van een uur — zelfs een op een premiumkanaal als Cinemax — en soms wankelt het op de rand van convolutie, het stopt niet met overdreven geconstrueerd of irritant te zijn, en in plaats daarvan is het gewoon leuk kijken. Er is ook een soortgelijk sentiment met betrekking tot een deel van de dialoog van de show, omdat het af en toe opmerkelijk dicht bij de vroege Tarantino-scripts met de focus op sympathieke criminelen die uitgebreid praten over anders banale onderwerpen, zittend in een auto in Los Engelen. Maar die criminelen - vooral Bennie, de buitengewoon beleefde en keurige schurk gespeeld door Chris Backus (Roadies) - zijn zo sympathiek dat het gemakkelijk is om de Tarantino-heid van dit alles te vergeven, of het in ieder geval te zien voor wat het is: een speelse hommage.
Die sympathie strekt zich uit tot bijna de hele cast, met name voormalige Luke Cage schurk en De Deuce uitsmijter Mustafa Shakir, die Quinn speelt, een veroordeelde brandkastkraker en liefdesbelang van Jett, die niet alleen de focus is van veel van Jett's diepste gedachten, maar wordt ook de katalysator voor haar spiraalvormige plot waarin ze twee misdaadheren tegen elkaar speelt in een Yojimbo-achtig spel van heen en weer. Er zijn echter uitzonderingen, want de eerder genoemde Milan Bestic is bijna een slechterik, door Charlie's ambitieuze zoon Junior (Gentry White, Onwerkelijk). Het is door deze twee karakters dat Jett’s anders opgewekte en speelse toon is in evenwicht met een niveau van geweld dat reikt tot verontrustend, maar de serie zelf kijkt nooit met een knipoog.
En hoewel Gugino's magnetische karakter en prestaties de hoekstenen van de serie zijn, slaagt Gutierrez erin een verscheidenheid aan ondersteunende personages en subplots te introduceren die, op zijn op het eerste gezicht wegwerpartikelen, hoewel ze uiteindelijk veranderen in belangrijke draden die de noodzakelijke karakterontwikkeling bieden voor schijnbaar tangentiële leden van de gips. Dit, naast de berekende en bijna schilderkunstige manier waarop Gutierrez en zijn cameraman Cale Finot zo veel van de serieopnames componeren, maken elk uur een boeiende misdaadsaga op zich.
Met zijn excentrieke, grappige criminelen, uitgestrekte onderwereld en boeiende hoofdpersoon, Jett is een welkome, op vrouwen gerichte toevoeging aan Cinemax' typisch hyper-mannelijke line-up van originele programmering. Het zal ook die Elmore Leonard jeuken voor iedereen die dat soort dingen de laatste tijd op tv heeft gemist.
Jett gaat in première op vrijdag 14 juni om 22.00 uur op Cinemax.
Squid Game Old Man-acteur vertelt hoe de show zijn leven veranderde
Over de auteur