300's verborgen betekenis Uitdagingen Wie de goeden echt zijn

Het blijft een hot topic onder de discussie over Snyders filmografie, maar wat als er meer aan de hand is in? 300 dan op het eerste gezicht lijkt? Wat als, in plaats van Gerard Butler's koning Leonidas en de Spartanen tegen te houden, hij de strijd aangaat als dappere mannen die klaar staan ​​om hun leven te geven voor hun volk, 300 trekt eigenlijk de wol over de ogen van zijn publiek met hoofdrolspelers die ze zouden moeten niet voel je je gedwongen om voor te rooten?

Het is niet ongewoon voor Snyder om de ware bedoelingen van een van zijn films onder de radar te vliegen. Afhankelijk van aan welke kant van het debat je valt, is het ijzersterke bewijs van zijn succes of falen in die arena te zien in het nooit eindigende debat over de meest iconische personages van zijn versie van DC in Man van staal en Batman v Superman: Dawn of Justice, en het zal zeker doorgaan met de aanstaande release van de Justice League Snyder Cut.Toch, voor zoveel als 300 is zowel geprezen als veroordeeld, het feit dat het zo'n verrassend cerebrale film is, is er een merkwaardig onontgonnen aspect van gebleven.

De Spartanen zijn geen helden

Ondanks het presenteren van de Spartanen als protagonisten, 300 is ook vrij openhartig over de wreedheid van hun samenleving. In de proloog van de film wordt een baby Leonidas geïnspecteerd met de mogelijkheid om van een klif te worden geworpen als er geboorteafwijkingen worden ontdekt. De mate waarin Spartanen kracht waarderen en zwakte mijden, wordt gezien in Leonidas die tijdens zijn kinderjaren van zijn moeder wordt weggetrokken voor zijn training om te vechten voor het Spartaanse leger, waar jonge mannen ongelooflijke niveaus van geweld en brutaliteit doorstaan. Om zijn training af te ronden, wordt ook een adolescent Leonidas achtergelaten in de besneeuwde wildernis, gedwongen om een ​​wolf op leven en dood te bevechten.

Snyder's (en bij uitbreiding Miller's) weergave van Sparta is in ieder geval minder barbaars dan de realiteit van het leven in de stadstaat, maar toch 300 is desalniettemin behoorlijk aanwezig in de hardheid waarin Spartanen als volk worden geïndoctrineerd. De film presenteert ook enkele relatief progressieve elementen voor de tijd binnen Sparta, waaronder: de cultuur die functioneert als een democratie en de grotere vrijheden voor vrouwen gezien in de egalitaire rol Dat Lena Headey's Koningin Gorgo houdt samen met haar man Leonidas, de laatste gaat zelfs zo ver om haar te raadplegen in tijden van twijfel. Hoe dan ook, 300 is volledig duidelijk dat Sparta een door en door onmenselijke cultuur is.

De film is ingelijst als propaganda door een onbetrouwbare verteller

Waar 300 wordt een dieper gelaagd verhaal is in de rol van Dilios, gespeeld door David Wenham. Als de verteller van de proloog van Leonidas die opkomt om Sparta's koning te worden, presenteert Dilios de verschrikkingen die hij en alle Spartaanse mannen moeten doorstaan ​​in hun militaire training als een verhaal van heroïsche triomf over bittere tegenspoed in plaats van de duidelijke oefening in koelbloedige eugenetica die het werkelijk is. Dilios vertelt verder over de slag bij Thermopylae aan de Spartaanse soldaten die zich voorbereiden om opnieuw tegen Perzië te vechten, en het is duidelijk zijn doel om ze klaar te stomen voor de komende strijd.

Met name de bijdragen van soldaten uit andere Griekse stadstaten worden gebagatelliseerd door Dilios, die ze omschrijft als "Meer vechters dan krijgers", terwijl ze hen de nogal neerbuigende lof van "Ze doen hun deel." Dilios spaart ook geen moeite om het verhaal van de strijd van de Spartanen tegen de Perzen door te geven als een glorieuze en dappere strijd tegen een binnenvallende kracht, verkondigend in zijn hervertelling van de gebeurtenissen "We doen waarvoor we zijn opgeleid. Waar we voor gefokt zijn. Waar we voor zijn geboren.In zijn presentatie van Sparta als zowel de meest beschaafde cultuur van de oudheid als de grootste krijgers die de wereld ooit heeft gekend, is Dilios uiteindelijk geen historicus maar een missionaris van Spartaanse glorie, als zowel de uitbeelding van de cultuur van Sparta op het scherm als zijn eigen doel om zijn medesoldaten energie te geven voor de overwinning tonen.

Zack Snyder daagt opzettelijk het gevoel van heldenverering van het publiek uit

Zowel gelijktijdig als retrospectief analyses van 300, hebben veel recensenten bezwaar gemaakt tegen de vermeende verheerlijking van vreemdelingenhaat en menselijke wreedheid door de film, samen met het presenteren van Sparta zelf als een plateau van vrijheid. Het was echter precies het doel van Snyder om het publiek te lokken en te schakelen door de Spartanen in zo'n positief daglicht te stellen. Snyder zou dit punt maken in een interview met Totale film, waarin hij verklaarde dat hij het publiek in een krappe positie probeerde te plaatsen door de wreedheid van de Spartaan in botte bewoordingen te tonen als mensen die bereid zijn pasgeboren kinderen van een klif te gooien als ze onvoldoende gezond zijn, en poseren voor de vraag "Zijn dit de mensen met wie je op deze reis zou moeten gaan?" Verderop ingaand vond Snyder dat "deel van het plezier" van 300 was om een ​​samenleving af te schilderen die haar zonen als kinderen aan hun lot overlaat en alleen bereid is om hen naar huis te laten terugkeren als ze het overleven, en vraagt ​​"Zijn dat je helden?"

Voor een film die zo schijnbaar simplistisch aan de oppervlakte is als 300 is, als je het onder een microscoop legt, laat het zien dat het een hoofd op zijn schouders heeft. Een binair conflict opzetten van een binnenvallend rijk en een zwakkere natie die een laatste wanhopige poging doet om zich staande te houden, 300 verbergt niet het feit dat de Spartanen een moreel primitieve samenleving zijn, maar het vertrouwt erop dat het publiek geconditioneerd is om reflexief aan boord met een aangewezen verzameling hoofdrolspelers, die hen in slaap wiegen tot juichen voor een reeks helden, puur omdat de kansen tegen hen. Nadat Leonidas en zijn Spartaanse kameraden het glorieuze einde hebben bereikt waar ze allemaal van droomden en Dilios de volgende golf Spartanen de strijd in leidt, 300'Het verborgen doel van de film is om kijkers het ongemakkelijke besef te geven dat de helden die ze tijdens de film volgden allesbehalve waren.

In zowel positieve als negatieve metingen, 300 is vaak alleen in zijn meest elementaire termen bekeken als een visueel adembenemende actiefilm of een racistisch manifest. Echter, niet anders dan de gesluierde veroordeling van vrouwelijke objectivering die hoogtij vierde in de geekcultuur die later werd gezien in Snyder's Sucker Punch, de film maakt op behoorlijk effectieve wijze gebruik van misleiding om de ware bedoeling te verbergen, door de losgeslagen aanbidding van hun cultuur en vaderland door de Spartanen met een heldere geest weer te geven eerlijkheid, waarna de kijkers meegezogen worden in de pracht van Spartaanse macht, terwijl ze vergeten dat ze op zoek zijn naar mensen met een alomtegenwoordige zieke moraal kompas. De helden van 300 zijn geen helden, maar uiteindelijk zijn de meest onverwachte elementen van de film misschien wel dat het de wereld deed denken dat dat is wat het over hen gelooft.

Tom Hardy verwijdert Venom & Spider-Man Art, waardoor crossover-speculatie wordt aangewakkerd

Over de auteur