10 beste Jim Carrey-komedies, gerangschikt (volgens IMDb)

Jim Carrey heeft zichzelf consequent bewezen als een veelzijdige acteur, die ontroering weet vast te leggen in zowel ontroerende drama's als de gekste komedies. En toch is het de laatste die hem zo'n geliefd icoon maakte. Zijn fysieke komedie zorgt voor een geheel unieke, bijna ongeëvenaarde slapstick. Er is organische creativiteit die als constante, gedurfde improvisatie van het scherm straalt.

Dus natuurlijk, zijn terugkeer naar die hectische modus in Sonic de egel is van harte welkom. Net als de film zelf is zijn optreden erg nostalgisch. Carrey mag dan een enorm bereik hebben, lachen is altijd het meest aanstekelijk omdat het ons allemaal kalmeert en verenigt. Oké, laten we alle films vieren waarin Carrey's meest onstuitbare grappenmakers werden getoond.

10 Ik, mezelf en Irene - 6.6

Dit is de film waarmee Carrey gewoon kon pronken met zijn Clint Eastwood-indruk. En om eerlijk te zijn, het is echt overtuigend en hilarisch. Het wijst zeker op de gekte van De traditionele stoere jongens van Eastwood

, zoals ze er in werkelijkheid uit zouden zien. En het contrast van het ontbreken van de feitelijke vaardigheden achter de persoonlijkheid zorgt voor behoorlijke humor.

Jim Carrey los laten is een soort plaatsvervangende traktatie voor het publiek. Zo vaak fungeert hij als de dwangmatige personificatie van onze id. Helaas is het voertuig voor alle waanzin hier enigszins teleurstellend. De plot goochelt met verschillende bekende thema's en verhaallijnen met betrekking tot de maffia, de FBI en het begeleiden van een doelwit, een la Middernachtloop. Maar Carrey zelf is fantastisch.

9 Bruce Almachtige - 6.7

Een high-concept uitgangspunt is altijd de beste agent voor de methodische waanzin van Jim Carrey. En dit handige concept geeft hem letterlijk bevoegdheden die alleen door verbeeldingskracht worden beperkt. In feite was dit idee veelbelovend genoeg om een ​​vervolg te rechtvaardigen. De cast hier heeft een paar grote namen en Morgan Freeman past verdacht goed in de rol van God.

Carrey's hoofdpersoon Bruce leert vooral over verantwoordelijkheid. Egoïstisch en altruïstisch misbruik van fantastische macht veroorzaakt onvoorziene chaos, vergelijkbaar met elk verhaal over wensen. Deze vertrouwde reis is gevuld met een groot aantal capriolen die even wisselvallig zijn, maar hard in beide richtingen slingeren. Het lijdt erg als het hapert, maar levert echt op wanneer de grappen fantasierijk en leuk zijn.

8 Lemony Snicket's Een reeks ongelukkige gebeurtenissen - 6.8

Dit is op alle fronten een geslaagde film, die zelfs de eigenzinnige humor van het bronmateriaal vastlegt. Het bevat uitstekende uitvoeringen van de hele cast, vooral indrukwekkend met kindacteurs. De truc van Jim Carrey's optreden hier is zijn openhartige schurkenstreek.

Er is iets buitengewoon grappigs aan het getuige zijn van zo'n onbeschaamde, maffe wreedheid jegens kinderen. Het helpt dat de kinderen de antagonist altijd verijdelen. Maar Carreys natuurlijke charme en de surrealistische sfeer van de film dragen ook bij aan een humoristische toon. Niet in tegenstelling tot veel van De grootste hits van Roald Dahl, dit is een avontuur voor volwassen kinderen dat jongere kijkers met respect behandelt.

7 Ja man - 6.8

Voordat regisseur Peyton Reed en megaster Bradley Cooper allebei bij het MCU kwamen werken, werkten ze samen aan deze eigenzinnige komedie. Gedateerd door zijn verwijzingen naar de popcultuur, liet het uitgangspunt Carrey opnieuw toe om op wilde impulsen te reageren. Deze keer gaat het gewoon om het openstaan ​​voor nieuwe ervaringen, waar iedereen soms echt naar streeft.

Iedereen wil het beste uit het leven halen. Het is dus een eenvoudig en sympathiek plot met wat lichte romantiek erin gegooid, zoals gewoonlijk. Carrey is deze keer echter niet ronduit manisch. In plaats daarvan is hij gewoon vrijgevochten, en de humor bij het verlaten van iemands comfortzone biedt veel gelach. Het is allemaal bemoedigend, luchtig plezier.

6 Sonic The Hedgehog - 6.9

Deze familiekomedie is de triomfantelijke terugkeer van een ongefilterde Jim Carrey, als Dr. Robotnik. Hij brengt een groot deel van de runtime door met het uitschelden van inferieure intellecten, met de meest ongelooflijke vertoningen van gekke woordspelingen en houding. Het is echter overal in evenwicht met slechts de geringste aanraking van oprechtheid. De kleinste verwijzingen naar het verleden van Robotnik zijn intrigerend en ontroerend. En als Carrey wil intimideren, is zijn dreiging even overtuigend.

Uiteindelijk is de film net zo vrolijk en snel als zijn hoofdpersoon, die neerkomt op een onstuimige, sympathieke jongen. De ondersteunende cast is leuk en er is genoeg fanservice voor oude gamers. Hoewel de plot en thema's eenvoudig zijn, worden ze goed genoeg uitgevoerd. Deze verrukkelijke film was een absolute verrassing, tegen alle verwachtingen in - die beruchte trailer overstijgt, en elke rampzalige aanpassing van videogames.

5 Leugenaar Leugenaar - 6.9

Er is een vreemde onbalans tussen de uitgebreide seksuele dialoog van de film en de gevoeligheden van de kinderen voor de komedie. Het is zeker een geweldige kinderfilm, maar het geval van de hoofdpersoon is meedogenloos volwassen. Toegegeven, beide richtingen werken, maar ze passen niet helemaal bij elkaar. En toch is het high-concept uitgangspunt perfect voor Carrey's briljante komedie.

Het standpunt van het kind is ook ontroerend, waardoor de film openlijk zoetsappig is, maar toch toegankelijk en oprecht. Carrey's dramatische momenten zijn echt ontroerend, terwijl hij leert over ouderschap, egoïsme en de ware impact van liegen. Er zijn talloze gedenkwaardige scènes die het uitgangspunt melken voor alles wat het waard is, en zelfs de eindopnames zijn iconisch.

4 Het masker - 6.9

Hier mag Jim Carrey een letterlijke tekenfilm spelen, alsof hij nog niet genoeg geanimeerd was. Dit is een van de films uit de jaren 90 die zijn carrière definieerde en zelfs Cameron Diaz op het scherm introduceerde. Nogmaals, Carrey is de man wiens innerlijke impulsen tegen zijn wil worden losgelaten. Maar de overlevering van het titulaire masker, en dus de plot zelf, is zeker opvallend.

Het is een edgy kinderfilm die verwijst naar het donkere bronmateriaal. Het stuitert tussen Looney Tunes slapstick en verdraaide grappen die waarschijnlijk niet geschikt zijn voor jongere kijkers. Het is nogal onevenwichtig, maar een product van zijn tijd. De CGI is zeker slecht gedateerd, maar toen was hij behoorlijk en Jim Carrey is nog steeds absoluut magnetisch.

3 Stom en dommer - 7.3 "

Komedie is een vluchtig, subjectief iets. Dit is een van die polariserende films waar iemand van kan houden of die iemand kan haten. En hoewel het niet zo goed is gedateerd als anderen in Carrey's filmografie, blijft het een van zijn meest gekoesterde hits. Jeugdig van begin tot eind, de film is op de beste manieren onbeschaamd, onbezonnen en losgeslagen.

Het is een buddy-komedie en een roadtrip in één, waarbij de grenzen van cartoon en realiteit worden verlegd. Het leunt zo bewust, zo slim, in de echte domheid dat het wordt vergeven en zelfs wordt genoten. Dat is geen geringe prestatie, en zou onmogelijk zijn zonder dat dynamische duo in de hoofdrollen. De hoofdrolspelers zijn beminnelijk vanwege hun onschuld en speelsheid.

2 Man op de maan - 7.4

Jim Carrey's vertolking van Andy Kaufman is niets minder dan diepgaand. Het pure niveau van ongebreidelde openhartigheid is overweldigend, maar hij verliest nooit de scherpe vreugde en ambitie. Het is een meeslepend, tragisch verhaal dat wordt bepaald door Kaufmans absolute, duizelingwekkende levendigheid. Maar vergis je niet, de komedie levert net zo krachtig als het drama.

Ongeacht de tragedie, die de vreugde in Kaufmans leven nooit overschaduwt. Zijn excentrieke, fantasierijke humor was een schat, hoewel hij soms verkeerd werd begrepen. Misschien was Carrey de enige die echt geschikt was voor de interpretatie van zo'n even stralende ster als Kaufman.

1 De Truman Show - 8.1

Dit commentaar op reality-televisie is in de loop van de tijd alleen maar relevanter geworden, met de komst van sociale platforms. Mensen zijn geobsedeerd geraakt door het trekken van aandacht en onthullen zelfs hun meest triviale details online. Uiteindelijk hanteert dit slimme drama een nieuw uitgangspunt om ernstige ethische dilemma's met onverwachte thematische volwassenheid te bespreken.

Het gaat ook over vrijheid, en stelt zelfs de realiteit in vraag de matrix deed. Het is zowel een diep cynische als optimistische film, afwisselend bekritiserend en bemoedigend. Het is zeker een leuke spannende rit, want Carrey's plotselinge besef van zijn omgeving zorgt voor een inventieve, ongewone komedie.

VolgendeDCEU: de 5 meest praktische superheldenuniformen (& 5 meest onpraktische)

Over de auteur