'Key & Peele' Seizoen 5 Première Review: Een Middelmatige Opener

[Dit is een recensie van Sleutel & Peele seizoen 5, aflevering 1. Er zullen SPOILERS zijn.]

-

Na vier seizoenen en 42 afleveringen in de lucht, Sleutel en Peele heeft zichzelf gevestigd als een van de beste en grappigste komedies op televisie. Keegan-Michael Key en Jordan Peele's kenmerkende merk van sociaalbewuste sketchcomedy met een absurdistisch randje heeft niet alleen het lexicon van de popcultuur en bezorgde het duo een optreden tijdens het diner van de correspondenten van het Witte Huis, maar het heeft ook bijna (sommigen zouden beweren, heeft) met succes de immense leegte van de schetskomedie opgevuld door Chappelle's show, toen die serie in 2006 na slechts drie seizoenen zonder pardon eindigde.

Echter, gezien alles wat het heeft bereikt, wordt het meestersatiristenduo nu geconfronteerd met de druk om te voldoen aan de verwachtingen die zijn eigen voorgaande seizoenen hebben gesteld. Kan na honderden schetsen Sleutel en Peele nog steeds frisse en steeds grappigere manieren vinden om actuele en cultureel relevante onderwerpen aan te pakken? In de première van seizoen 5 van gisteravond kwamen we erachter dat zelfs de beste komische geesten tegen een muur kunnen stoten wanneer ze naar geweldige nieuwe ideeën proberen te reiken.

Van nature is sketchcomedy vaak wisselvallig. Sommige komische concepten kunnen een hele scène bevatten, terwijl andere niet echt verder kunnen gaan dan een enkele clou. Ondanks dat Sleutel en Peele heeft de neiging om vaker niet te scoren (kijk eens terug naar enkele van) onze favoriete schetsen), het is bekend dat het van tijd tot tijd mislukt, en dat is volledig te vergeven. Helaas viel meer dan de helft van de schetsen in de opener van seizoen 5 ongewoon een beetje plat, wat resulteert in een ietwat teleurstellende inzending voor een komedie die gewend is om homeruns te slaan als hij voor groot zwaait lacht.

Hoewel de première er niet in slaagde de bal uit het park te raken, vond het een solide hit met zijn openingsschets, waarin enkele van onze favoriete belachelijk genoemde voetballers van de klassieke East/West Bowl-schetsen. Echter, in plaats van zijn visie te richten op de absurditeit van de namen van de spelers, deze keer rond de show was gericht op de neiging van professionele atleten om hun opwinding erg te uiten agressief. Natuurlijk, in traditioneel Sleutel en Peele absurdistische stijl, opgehitst worden voor een game die escaleerde tot een ongelooflijk extreem, toen twee teamgenoten zich in een hilarische actiefilm-achtige confrontatie bevonden. Sleutel en Peele zijn duidelijk gecombineerd liefde voor genrefilms en sport droegen zeker bij aan de aantrekkingskracht van deze sketch, die - terwijl hij zich op bekend komisch terrein begeeft - het seizoen sterk begon.

Helaas stokte dat momentum toen de première in zijn tweede schets groef, waarin ook de terugkeer van kenmerkende karakters - President Barack Obama (Peele) en zijn woede-vertaler, Luther (Toets). Net als de vorige schets, probeerde deze te vertrouwen op ideeën die eerder hebben gewerkt door te onthullen dat Obama niet de enige is met een woede-vertaler, als de boze sidekick van Luther en Hillary Clinton (Kate Burton), Savannah (Stephnie Weir), verwikkeld in een oorlog van woorden. Hoewel er zeker enkele grappige regels waren in hun verhitte uitwisseling, voelde de komedie een beetje muf aan na back-to-back schetsen met oude personages, vooral gezien het feit dat Sleutel en Peele gebruikte eerder een soortgelijk concept met een Michelle Obama-vertaler.

Toen namen de dingen een wending voor het rare in de middelste schets van de première. Meer bizar dan echt grappig, het tafereel betrof een paar krankzinnige antiterroristische vliegtuigpassagiers die hun arme, bescheiden stoelgenoot angst aanjagen met hun vreemde gezichtshaar en een overdreven gretigheid om een ​​"badstof" neer te halen. Als een origineel idee met interessant uitziende karakters, was dit misschien wel de meest prominente schets in de marketing van de première, maar uiteindelijk was het de grootste blindganger van de aflevering - hoewel de ironie van het sluipen van wapens in een vliegtuig tot stop terreuraanslagen was vrij goed doordacht.

De aflevering werd afgesloten met een enigszins grappige sketch met een bende piraten die onverwachts zongen over het respecteren van vrouwen en een raciaal beladen commentaar op de Ferguson schieten, waarbij een blanke agent (Key in whiteface) wegschiet op onschuldige zwarte mannen met niet-dodelijke voorwerpen in hun handen - zoals opgezette giraffen, kopjes koffie en bananen. Hoewel het waarschijnlijk wat ongemakkelijk zal maken, was de laatste schets de meest effectieve (en gedurfdere) van de twee en is precies waar Sleutel en Peele blinkt uit, omdat het een lichte - zo niet zo subtiele - aanraking biedt op een zwaar onderwerp.

Geboekt door humorous filmisch geïnspireerde scènes, Sleutel en PeeleDe première van seizoen 5 was een allegaartje van plezier, een beetje moe en echt vreemd materiaal, maar voelde uiteindelijk als een kleine teleurstelling, vergeleken met het eerdere werk van het duo. Hoewel de uitvoeringen van Key en Peele - zoals altijd - heerlijk over-the-top zijn, is het komische concepten waarmee ze werken voelden zich zwakker dan ze zouden moeten, vooral gezien de tijd die ze ervoor hadden ontwikkelen nieuw materiaal tussen de seizoenen. Dat gezegd hebbende, toonden delen van de première aan dat de serie nog steeds leven heeft en bereid is risico's te nemen, wat ons het vertrouwen geeft dat het nieuwe seizoen wat lekkers in petto heeft voor fans van sketchcomedy.

-

Sleutel en Peele seizoen 5 gaat aanstaande woensdag 15 juli om 22.00 uur verder op Comedy Central.

Fase 4 zou één MCU-personage kunnen introduceren dat zo sterk is als Odin

Over de auteur