Olija Review: een stijlvol zeemansverhaal
Olijais een unieke mix van klassieke avonturengames en Metroidvania van Skeleton Crew Studio en uitgegeven door Devolver Digital. Olija vertelt het verhaal van Faraday, een heer die wakker wordt aan de mysterieuze kusten van Terraphage nadat zijn schip verloren is gegaan in een storm. Faraday moet zijn scheepsmaten vinden in een griezelige wereld geïnspireerd door Aziatische mythologie en zeemansverhalen, met een gedenkwaardige sfeer en minder gedenkwaardige - maar nog steeds solide - gameplay.
Metroidvania is een steeds populairder genre, vooral voor indiegames, maar weinigen leggen zo'n nadruk op toon en verhaal als Olija. De visuele stijl van het spel zorgt voor een gevoel van onbehagen en intriges door interessante contrasten. Pixelart is geen onbekende in de indie-gamescene, maar velen Olija karakters en achtergronden zijn ruw en gekarteld, vooral in tussenfilmpjes, die doen denken aan ouderwetse avonturengames zoals de Apen eiland serie. Ondanks de gedateerde stijl zit de omgeving vol met kleine details. Stof zal zich verspreiden wanneer Faraday op een ladder springt, en het dikke, korrelige water zwaait nog steeds soepel met het getij. De oude esthetiek wordt gecombineerd met een paar moderne ontwikkelingen, zoals gradiëntverlichting en een mooie Flamenco-achtige soundtrack in plaats van 8-bit tracks, om een mix van oud en nieuw te creëren die veel nieuwsgierigheid en intriges oproept. Het is verre van de mooiste Metroidvania - een kanshebber voor die titel
De gameplay worstelt om net zo gedenkwaardig te zijn, maar is nog steeds bruikbaar en zelfs bevredigend op zijn beste plekken. Spelers doorkruisen verschillende stadia van Terraphage met de klassieke combinatie van gevechten en platformactie die bekend is bij iedereen die het genre eerder heeft gespeeld. Faraday gebruikt zijn wapen, toepasselijk de Harpoen der Legende genoemd, om de vreemde beesten en klodders van het eiland aan te vallen. De harpoen kan worden gegooid en teruggeroepen, of Faraday kan naar zijn locatie teleporteren, vergelijkbaar met de speer in Hades. Het is een leuke monteur die een aantal platformpuzzels aan de mix toevoegt en helpt de manier waarop het spel zich afspeelt te diversifiëren.
Olija moedigt verkenning aan door middel van een eenvoudig knutsel- en stadsontwikkelingssysteem. Al vroeg zullen spelers Oaktide tegenkomen, een vervallen kamp van uitgehongerde schipbreukelingen. Door dozen kapot te slaan en monsters te verslaan in heel Terraphage, valt valuta die in Oaktide kan worden geïnvesteerd in winkels en gebouwen, waardoor de sloppenwijk tot een spelerscentrum wordt ontwikkeld. Er zijn ook knutselmaterialen te vinden, zoals botten van verpletterende skeletten, die kunnen worden besteed aan magische hoeden die krachtige voordelen opleveren.
Olija betreedt een druk genre en de gameplay doet weinig om de scene te revolutioneren, maar het is nog steeds weet op te vallen met een unieke visuele stijl die sterk bijdraagt aan de intrigerende, atmosferische toon. Iedereen die geïnteresseerd is in het verhaal zou blind moeten gaan, omdat een gevoel van mysterie bijdraagt aan de ervaring. De Devolver-catalogus heeft vaak het beste samengesteld in niche-indiegames, en Olija is een andere goede toevoeging voor wie op zoek is naar een unieke, humeurige, maritieme ervaring.
Olija verschijnt op 28 januari 2021 voor pc, PS4 en Nintendo Switch. Screen Rant heeft voor deze recensie een Steam-code gekregen.
Onze beoordeling:
3,5 van de 5 (zeer goed)
De Flash-film heeft nog steeds een Batman-probleem
Over de auteur