De verloren wereld: Jurassic Park
Op de filmafdeling zijn de Jurassic Parkfranchise heeft een overwegend rotsachtige plaat gehad. Kijkend naar de algehele kritische en algemene ontvangst van het publiek, werden slechts twee van de vijf films over het algemeen positief ontvangen. De originele 1993 Jurassic Parkkreeg lovende kritieken en wordt beschouwd als een Steven Spielberg-klassieker. De enige andere film die daarna over het algemeen positieve reacties kreeg, was de vierde inzending: Jurassic Wereld.
Critici en publiek vonden de film over het algemeen goed omdat het een leuke, opwindende zomerse sci-fi-thriller was, hoewel het niet in de buurt komt van het origineel. Hoe dan ook, ze haalden over het algemeen bootladingen geld binnen, inclusief de tweede film De verloren wereld: Jurassic Park ondanks de slechte kritieke/kwaliteitsprestaties. Hier zijn vijf dingen/scènes die de film goed deed en vijf die het boek drastisch beter deed.
10 FILM: Het blijft indrukwekkende beelden geven
Als we het hebben over de visuals in elk?
De verloren wereld: Jurassic Park verschuift de focus meer naar CGI, maar bootst de dinosaurussen nog steeds getrouw na op het scherm om er geweldig uit te zien. De film deed het op een manier dat de CGI niet te aanmatigend werd zoals in Jurassic Wereld.
9 BOEK: Een beter gebruik van horrorelementen
Hoewel mensen misschien niet zeggen dat de romans van Michael Crichton, Jurassic Parkof De verloren wereld, zijn echte horrorromans, beide gebruiken elementen ervan om hun verhaal te vertellen en de spanning en angst op te voeren. Omdat dit echter een boek was en geen PG-13-theaterfilm, De verloren wereld gebruikt deze horrorelementen beter.
Alle zware hitters in het dinosaurusrooster uit het boek waren angstaanjagend van de Velociraptors, Tyrannosauriërs, enz. De Carnotaurus, die pas verscheen... Gevallen Koninkrijk, was eigenlijk te zien in de roman in een huiveringwekkende scène waarin de cast zich verstopt in een schuur, om er nauwelijks in geslaagd om gecamoufleerde Carnotaurs buiten te ontdekken.
8 FILM: Het bracht een geweldige omgeving tot leven
Het visualiseren van scènes en instellingen in je hoofd bij het lezen van een boek heeft zijn eigen voordelen als de auteur het goed genoeg doet om het je levendig te beschrijven via tekst, wat Michael Crichton doet. De film visualiseert dit dinosauruseiland echter perfect. de aantrekkingskracht van De verloren wereld: Jurassic Park en het bronmateriaal is dat het zich afspeelt op de geheime site B. Dit is waar InGen de dinosaurussen heeft gemaakt en gekweekt voordat ze werden geselecteerd om naar het park op Isla Nublar te verhuizen.
Hier zijn de dinosaurussen veel wilder, vooral omdat InGen nu ter ziele is. De film doet het geweldig op filmlocaties en voegt later de speciale effecten toe in de vorm van dinosaurussen, die volledig een wilde, exotische omgeving realiseren die lijkt op een plek waar dinosauriërs dat zouden kunnen live.
7 BOEK: Het houdt brutaliteit niet tegen
Dit is natuurlijk een punt dat het boek over de film heeft sinds de Crichton De verloren wereld heeft het voordeel dat het een op volwassenen gericht boek is. Het enige waar de film aan had kunnen doen... kan zijn overeenkomen met de actie van het boek is als het een R-rating had. Voor wat het waard is, de film was behoorlijk bloederig voor het PG-13-label.
Spielberg wilde duidelijk niet de meeste leeftijdsgroepen vervreemden van het zien van de film en zo veel mogelijk geld verdienen. Het boek houdt de intense brutaliteit en griezeligheid in het conflict tussen dieren en mensen niet tegen. Het is duidelijk dat dit de terreur-, thriller-aspecten van de plot verhoogt.
6 FILM: Het gaf nog steeds enkele intense scènes
Zoals inmiddels duidelijk is geworden, De verloren wereld: Jurassic Park en De verloren wereld boeken hebben veel verschillen. Dit is uiteindelijk de grootste ondergang van de film, aangezien het bronmateriaal op zichzelf al sterk was. Hoewel de film op de kwaliteitsafdeling niet naar behoren presteerde, had hij een aantal geweldige momenten die er nog steeds uit springen.
Het deed het met afschuw goed met wat het was toegestaan, zoals met de T-Rex-aanval op de camping met een prachtig wrede dood tot gevolg scène die een letterlijke bloedige waterval achterlaat en de scène met de Raptors die door het hoge gras schieten en de slachtoffers één voor een.
5 BOEK: Het houdt de actie op het eiland
Een van de grootste sterke punten van het boek ten opzichte van de film is dat het grootste deel van de plot met de dinosaurussen zich afspeelt op Site B/Isla Sorna. Ondanks dat het onder druk wordt gezet om dit vervolg te schrijven, doet het er goed aan om de actie te houden waar het altijd had moeten zijn en er een beetje een draai aan toe te voegen.
Dat is de dingen op dit mysterieuze eiland houden, maar de dieren wilder maken. De film neemt bijvoorbeeld een belachelijke kijk door dinosaurussen - voornamelijk de T-Rex - naar San Diego te laten brengen en door de stad te razen.
4 FILM: Het herschept op briljante wijze de meest iconische scène
De meest iconische scène uit de film, en een van de meest iconische uit de Jurassic Parkfranchise, is degene waar de Tyrannosaurus-ouders komen om hun baby terug te nemen. Hoewel de film helaas een groot deel van het boek negeert, werd deze scène briljant nagebouwd.
Het was de meest angstaanjagende scène uit de film, die leidde met de angstaanjagende reeks van de trailer die aan een klif bungelde. Het resulteerde ook in een van de meest wrede (en toegegeven onverdiende) sterfgevallen in de franchise — hoewel Zara in Jurassic World is een goede kanshebber.
3 BOEK: Het probeert niet iets te zijn wat het niet is
Dit bericht zal een uitwerking zijn van het vorige punt over de gekke act van de film waarin de T-Rex werd losgelaten in de straten van San Diego. Zoals eerder vermeld, was dat subplot in San Diego puur uit het hoofd van Spielberg-Team en helemaal niet uit het boek. Het is duidelijk dat Spielberg hier met een ander genre/subgenre wilde experimenteren, maar het hielp de film niet.
Naast het negeren van belangrijke punten uit het boek, proberen om te keren De verloren wereld in een Godzilla-achtige Kaiju-film maakt de plot erger. Als iets, Jura- Wereld heeft aantoonbaar beter werk geleverd door het "monsterfilm" -element op te nemen in de Indominus Rex (voordat het helaas werd uitgespeeld in Gevallen Koninkrijk).
2 FILM: Jeff Goldblum
Jeff Goldblum is natuurlijk al lang een favoriete acteur en personage in de Jurassic Park franchisenemer. Het is niet verwonderlijk dat Goldblum en zijn personage, Ian Malcolm, een van de sterke punten van de film waren. Natuurlijk was het nooit de bedoeling dat Malcolm terug zou worden gebracht, net als De verloren wereld, ondanks dat het een goed boek is, was het nooit bedoeld om te worden geschreven.
In het eerste boek werd Malcolm zwaar gesuggereerd als vermist / mogelijk dood op zijn best en bevestigd dat hij in het slechtste geval dood was. Zijn optreden in de film was echter geweldig en leverde een aantal klassieke lijnen op.
1 BOEK: Better Villain (s)
Een ander aspect dat helemaal niet werd onderzocht in de film die in het boek stond, waren de antagonisten. In de roman is InGen ter ziele, maar hun concurrent Biosyn is nog steeds op jacht om te slagen en geld te verdienen aan de creaties en fouten van InGen. Daarnaast is Lewis Dodgson de specifieke, individuele slechterik in conflict met de hoofdrolspelers.
Dodgson kreeg alleen een cameo als werkgever van Dennis Nedry in de eerste film en helemaal niet in de tweede. Zijn opname voegt wat continuïteit tussen boeken toe en hij zorgt voor een betere vijand. Dit leidt tot een aantal geweldige, spannende scènes met de dinosaurussen en een race tegen de klok voor de protagonisten en de antagonisten om elkaar te overwinnen.
VolgendeDCEU: de 10 meest trieste citaten, gerangschikt
Over de auteur