Waarom hebben alle LEGO-films papa-problemen?
De LEGO-film verbaasde critici in 2014 met zijn slimme stop-motion-nabootsende animatie, visueel oogverblindend ontwerpschema en inzichtelijke satire van zomer-blockbuster "heldenreis"-cliches; maar de grootste verrassing van allemaal was de langzaam opkomende wending dat het hele verhaal zich eigenlijk had afgespeeld in een uitgestrekte LEGO tentoongesteld in een kelder ergens in de "echte" wereld (en/of de verbeelding van de kleine jongen die speelt met het). Zelfs toen had de film nog een verrassing in de wending zelf: ontroering. Het is uiteindelijk gebleken dat de zoektocht van de hoofdpersonen (om te voorkomen dat de kwaadaardige President Business het LEGO Universum bevriest) een dramatisering van de gefrustreerde relatie van de jongen met zijn vader (Will Ferrell) - die zijn LEGO als een gek aan elkaar lijmt en iemand anders verbiedt om met hen spelen.
Het was een bijzonder meesterlijke wending, die zowel diende als een versterking van de LEGO-merkidentiteit als een op creativiteit gericht gezinsspeelgoed, en ook als een legitieme ontroerende emotionele ontknoping zodra Ferrells niet nader genoemde vaderpersonage eindelijk de krachtige creativiteit van zijn zoon opmerkt en zich realiseert wie "President Business" wordt verondersteld zijn. Toegegeven, het verhaal en de visuele zwier van de film waren waarschijnlijk sterk genoeg om anders een hit te zijn geweest, maar zelfs degenen raken die geen nostalgische connectie hadden met het beroemde speelgoedmerkplein in "the Feels" hielp absoluut verheffen
De eerste van die follow-ups (waarvan er slechts één is gepland als een direct vervolg), De LEGO Batman-film, gericht op het herhalen van een versie van die meerlagige verrassingsdiepte op zijn eigen einde. Het belangrijkste complot betrof een plan van The Joker om een leger LEGO-schurken uit andere eigendommen van Warner Bros. te importeren om Gotham te veroveren. City, terwijl de emotionele kern van het verhaal zich concentreerde op Will Arnetts Batman (die een brutale parodie maakt op de "dark loner" van na de jaren 80 versie van het personage) leren dat hij toch familie nodig heeft in zijn leven - voornamelijk door een betere surrogaatvader te zijn voor zijn geadopteerde zoon Robin.
Het zoeken naar ideologische 'patronen' en terugkerende thema's is een van de meest voor de hand liggende manieren waarop een publiek dat een dieper begrip van kunst en entertainment wil krijgen, dit doet. Het is de basis van de meeste scholen voor kunstkritiek, met name de "auteurmodel" dat vertegenwoordigt de standaard van filmkritiek sinds het voor het eerst werd gesuggereerd in de pagina's van Cahiers du Cinema meer dan een halve eeuw geleden: Terugkerende visuele motieven, stilistische keuzes en verhalende thema's vormen de basis van de 'handtekening' van een filmmaker over meerdere schijnbaar niet-gerelateerde werken. Het is ook de manier waarop de meeste mensen informatie over het algemeen verwerken door middel van extrapolatie en deductief redeneren - zoek naar hoe vaak iets gebeurt om aan te voelen hoe waarschijnlijk het is dat het opnieuw gebeurt, en de patronen te volgen om hun bron.
Waar dat model echter potentieel kapot gaat, is dat er meer handen zijn die het filmmaakproces sturen dan ooit. De LEGO-films beïnvloeden opzettelijk een kleine, handgemaakte stilistische esthetiek en een eigenzinnig gevoel voor humor, maar het zijn niettemin studio-investeringen van miljoenen dollars. Ze "ster"-personages afkomstig van populaire gelicentieerde merken opnieuw uitgevonden door middel van een ontwerpschema dat zelf het "merk" is van 's werelds machtigste speelgoedbedrijf (ter waarde van meer dan $ 14,6 miljard). Hoewel het mogelijk is dat een of twee hooggeplaatste stemmen in de ontwikkeling van de LEGO-filmfranchise heeft een aantal specifieke familiale zorgen die niet anders kunnen dan zich manifesteren in het werk - dat is het ook niet aannemelijk.
De LEGO Ninjago-film arriveerde vorige week in de bioscoop, en het is een primeur voor de franchise omdat het de LEGO Film formule om de komedie te gebruiken die inherent is aan personages die zich ervan bewust zijn dat zij en hun universum bestaan als verwisselbare plastic stenen, maar verder inmiddels bekend terrein betreden. Er is nog een onzekere held, nog een zoektocht om te voorkomen dat een LEGO-stad wordt vernietigd door sinistere krachten, nog een magische macguffin die (hilarisch) is onthuld een veelvoorkomend item zijn dat op de een of andere manier is geïmporteerd uit de "echte wereld" en - ja - een andere belangrijke verhaallijn die uiteindelijk draait om een jongen die worstelt met Bad Dad Problemen.
Guardians of the Galaxy 3 is nog niet begonnen met filmen, zegt James Gunn