Recensie 'Inside Llewyn Davis'

click fraud protection

Als je je ooit een carrière hebt voorgesteld waarin je je creatieve interesses nastreeft (of erger nog, als je die sprong echt hebt gemaakt), dan zal de film iets diep en belangrijks in je raken.

Binnen Llewyn Davisis de naam van het nieuwe soloalbum van folkmuzikant Llewyn Davis (Oscar Isaac) - maar het gaat niet erg goed, en Llewyn trouwens ook niet. De voormalige duo-man heeft moeite om in zijn eentje door te breken in de NYC-folkscene uit de jaren 60; hij brengt zijn dagen door met couchsurfen tussen zijn intellectuele vrienden uit Columbia in de Upper West Side en zijn muzikant maatjes in het dorp - in het bijzonder de power-couple muzikale groep Jim (Justin Timberlake) en Jean (Carey Mulligan). Als hij een optreden krijgt, is het een lage beloning op een lokale plek gerund door een slonzige eigenaar.

Een ongeluk met de kat van de Columbia-professoren zet Llewyn op een odyssee om zijn leven als een "authentiek" en toegewijde kunstenaar in een wereld waar de puurheid van kunst wordt vertroebeld door alles, van de mechanica van de industrie tot zaken van het hart.

Binnen Llewyn Davis is de nieuwste film van Joel en Ethan Coen, bekend om hun eigenzinnige, soulvolle - en ja, folksy - Amerikaanse verhalen (de lijst met films is inmiddels te lang). Echter, Llewyn Davis is misschien wel een van de meest persoonlijke, oprechte en uiteindelijk tijdloze films die de Coens ooit hebben gemaakt; om de zanger zelf te parafraseren, "Als het nooit nieuw was, en het wordt nooit oud, dan is het een volkslied."Dat is de waarheid van de film zelf.

Oscar Isaac, Justin Timberlake en Adam Driver in 'Inside Llewyn Davis'

Op technisch vlak zijn de Coen Bros. erin slagen om New York City, Chicago uit de jaren 60 na te bootsen (en onderweg stopt) met overtuigende nauwkeurigheid en bloeit van filmische schoonheid. De cinematografie van Bruno Delbonnel (Amélie, Dark Shadows) is in de pas met zijn kenmerkende (en prachtige) merk van warme gloed, dromerige levendigheid die alleen maar de thema's over het creatieve proces en de vrije ruimte verbetert. Zoals altijd zijn de Coens meesters in visuele verhalen en humor, en Binnen Llewyn Davis presenteert enkele van hun meest bijtende uitgestreken en ironische humor sinds Barton Fink - hun andere beroemde film over de realiteit van artistieke creativiteit binnen 'de industrie'.

De mis-en-scène en shotconstructie is fantastisch - maar het ritme en de timing van de scènes zijn wat de meesterlijke finesse van het filmmaken demonstreert die de Coens bezitten. Het helpt natuurlijk dat zij ook de schrijvers zijn van het script, dat op briljante wijze het portret van één man gebruikt als een meditatie over zoveel dingen die te maken hebben met artistieke bezigheden, onwankelbaar in zijn eerlijkheid maar in evenwicht gehouden door verstand; en daaronder enige naakte blootstelling over de filmmakers zelf, en hun mogelijke zorgen over hoe het leven zou zijn als een 'solo-act'.

Zoals elke goede Coen Bros. film, of lied (of een goed kunstwerk in het algemeen) het zit er allemaal in en toch is het dat niet noodzakelijk; hoe dan ook, er is een hart en een geest in Llewyns odyssee, en de Coens geven de stimulans (visueel, conceptueel en muzikaal) om elke stap verder te zetten. De film sleept zich in de buurt van de tweede/derde akte - terwijl het repetitieve karakter van Llewyns leven begint te speelt zich af - maar een mooie verhalende wending brengt dingen tot een aangrijpend (en thematisch geluid) conclusie. De soundtrack is fantastisch, en ten minste één nummer is voorbestemd om in je oren te leven na de looptijd van de film.

Natuurlijk krijgen de Brothers een flinke last van hun schouders dankzij een geweldige hoofdrolspeler in Oscar Isaac. Isaac is een andere kameleon-acteur in Karl Urban-stijl die in zoveel dingen uitblinkt - Rit, Robin Hood, Sucker Punch, Bourne Legacy - maar wordt meestal meer herinnerd voor het personage dan de acteur erachter (dat zou nu moeten veranderen). zo veel van Binnen Llewyn Davis hangt af van de soulvolle emotie van de titulaire zanger wanneer hij centraal staat - en in elk nummer doet Isaac dat meer met alleen zijn stembediening en gezichtsuitdrukkingen dan veel acteurs doen met een hele volle body uitvoering. De rest van de tijd vuurt Isaac sarcastische lijnen af ​​met scherpe komische timing en flitst hij uitgestreken uitdrukkingen die je aan het lachen maken, zelfs op de zwaarste momenten.

Garret Hedlund en John Goodman in 'Inside Llewyn Davis'

De ondersteunende cast is een schat aan cameo-rollen die verschillende aspecten van de volksmuziekindustrie belichten, en in sommige gevallen de acteurs zelf. Justin Timberlake komt opdagen en doet een geweldige meta-riff over zichzelf als de sympathieke en knappe "industrieman"; meisjes ster Adam Driver komt eigenlijk opdagen om er raar uit te zien en zich te gedragen als cowboy-volkszanger; Garrett Hedlund riffs in zijn eentje Op de weg optreden van een dichter uit het Beat-tijdperk; en John Goodman kauwt landschappen als geen ander. (Carey Mulligan, nou, ze is er gewoon, ze kijkt zoals gewoonlijk met doe-ogen...) Iemand die veel beter thuis is in de geschiedenis van de volksmuziek, zou alle Paaseieren en referenties in de film; Ik weet gewoon dat het er vol mee zit.

Met een goed karakter, een kat en een paar uitgelezen volksliedjes die nog lang in je hoofd blijven hangen, is de Coens heeft een van de meer authentieke portretten gemaakt van de kwelling, vreugde en angst van een kunstenaar leven. Binnen Llewyn Davis is droevig, grappig en droevig grappig. Als je je ooit een carrière hebt voorgesteld waarin je je creatieve interesses nastreeft (of erger nog, als je die sprong echt hebt gemaakt), dan zal de film iets diep en belangrijks in je raken. Er is hier een herkenning, een waarheid. En het is niet per se een gelukkige.

Bekijk de trailer voor Binnen Llewyn Davis onderstaand - Advertentieblok moet UITGESCHAKELD zijn om trailer te bekijken:

[poll id="NN"]

_____________________________________________________________

Binnen Llewyn Davisdraait nu in de bioscoop. Het is 105 minuten lang en heeft een R voor taalgebruik, inclusief enkele seksuele verwijzingen.

Volg mij en praat films @ppnkof

Onze beoordeling:

4,5 van de 5 (must-see)

Harry Potter Talisman-bordspel laat je meedoen of vechten tegen Voldemort

Over de auteur