15 dingen die je niet wist over de schurken van Final Fantasy
De Final Fantasyserie heeft enkele van de meest iconische schurken in de geschiedenis van videogames voortgebracht. Personages als Kefka, Kuja en Sephiroth staan vaak bovenaan de lijst met 'beste videogameschurken aller tijden'. Er zijn een paar redenen voor dit niveau van genegenheid van fans. De langere lengte van de meeste RPG's betekent dat we de neiging hebben om meer van de Final Fantasy slechteriken dan veel antagonisten van videogames. Ze hebben ook meestal creatieve ontwerpen, epische baasthema's en een freaky ogende transformatie voor hun laatste ontmoeting.
We zijn hier vandaag om in het duistere verleden te kijken van enkele van de meest angstaanjagende vijanden uit de geschiedenis van Final Fantasy. Van de verhaallijn over drugsverslaving die nooit is uitgekomen, tot de waarheid achter een van de langste aanvallen in de serie.
Hier zijn 15 dingen die je niet wist over de schurken van Final Fantasy!
15 Sephiroth de verslaafde
Het verhaal en de personages van Final Fantasy VII
Een personage dat veel veranderingen onderging, was Sephiroth. Hij zou oorspronkelijk de broer van Aerith worden en daarna haar minnaar. Er zou ook worden onthuld dat Cloud een creatie van Sephiroth was nadat het origineel stierf tijdens het Nibelheim-incident.
In de vroegste plannen voor Final Fantasy VII, Sephiroth zou vanaf het begin slecht en sadistisch zijn geweest. Zijn bovennatuurlijke vermogens zouden zijn gewekt door: Mako-blootstelling. De Mako zou zijn hersenen hebben aangetast als een medicijn. Sephiroth zou uiteindelijk lijden aan ontwenningssyndromen, die hem verder tot waanzin zouden drijven.
14 De vloek van de keizer
Keizer Mateus uit Final Fantasy II is een van de meest frustrerende schurken in de serie. Zijn plannen hielden in dat hij zou sterven zodat hij zowel de hemel als de hel kon overnemen. Hij was verantwoordelijk voor de dood van veel van de personages in het spel, waaronder de familie van de vier hoofdrolspelers. Alsof dat allemaal niet erg genoeg was, was Mateus ook het meest irritante personage om in te vechten Dissidia Final Fantasy. Zijn vechtstijl omvatte het plaatsen van een selectie van vallen en het gebruik van homing-aanvallen om je te verleiden tot het nemen van schade.
Het lijkt erop dat het klootzakgedrag van keizer Mateus eerder is geërfd dan aangeleerd. Er was een novelization van Final Fantasy II uitgebracht in Japan, genaamd Final Fantasy II Muma no Meikyū. In dit verhaal wordt gezegd dat alle keizers van Palamecia zijn gecorrumpeerd door demonen. Mateus' vader verkocht zijn eigen ziel aan Satan, in ruil voor macht. Toen Mateus meerderjarig werd, verbant hij zijn moeder uit het koninkrijk. Ze bracht de rest van haar leven door op zoek naar een manier om Mateus te bevrijden van zijn demonische erfenis.
13 De gecombineerde Zorn & Thorn
Zorn en Thorn zijn een stel verachtelijke narren die de cast van Final Fantasy IX gedurende de vroege stadia van het spel. Zij zijn verantwoordelijk voor het extraheren van de eidolons uit het lichaam van prinses Garnet. Dit leidt tot de vernietiging van verschillende steden, terwijl krachtige opgeroepen monsters op de wereld worden losgelaten.
Volgens Hironobu Sakaguchi had hij oorspronkelijk gepland dat Zorn en Thorn als een enkel wezen zouden beginnen. Ze zouden een bejaarde tovenaar worden, genaamd Zorn. Zijn rol in het verhaal lijkt vergelijkbaar te zijn geweest, aangezien hij een van de mensen was die koningin Brahne manipuleerde om oorlog te voeren.
Wanneer je Zorn en Thorn voor de laatste keer tegenkomt in Final Fantasy IX, ze combineren tot één wezen. Ze veranderen niet in de oude man uit de oorspronkelijke plannen van het spel. Zorn en Thorn veranderen in Meltigemini, een monsterlijke gruwel die beide schedels op zijn hoofd draagt.
12 Het Kefka-experiment
Kefka is misschien wel de meest succesvolle schurk in de Final Fantasy serie. Hij begint als een wrede en sadistische dienaar van keizer Gestahl, die Kefka de vrijheid geeft om gruweldaden te plegen in naam van de oorlog. Halverwege het spel werpt Kefka de keizer omver en wordt de god van de magie. Hij neemt effectief de wereld over, want er is niemand meer om hem in de weg te staan.
Final Fantasy VI neemt nooit de tijd om uit te leggen wat Kefka's deal is. Wat maakte hem gek? Hoe kwam hij zo ver in de gelederen van het rijk toen hij zo duidelijk losgeslagen was?
De game verklaart wel het achtergrondverhaal van Kefka, hoewel het heel gemakkelijk te missen is, zoals wordt verteld door een enkele NPC. Kefka was eigenlijk de eerste soldaat die het proces onderging om een Magitek-ridder te worden. Cid hield toezicht op de procedure, maar die moest nog worden geperfectioneerd. Kefka's geest was gebroken, maar hij kreeg het vermogen om magie te gebruiken. Een bijgewerkte versie van de procedure werd later gebruikt op Celes Chere, die ook de kracht ontwikkelde om spreuken uit te spreken. Dit verklaart waarom een gekke clown en een vrouw van twijfelachtige loyaliteit zo hoog opkwamen in het rijk. Gestahl wilde hun magische vermogen op het slagveld gebruiken.
11 Ultimecia's Body Battle
Het verhaal van Final Fantasy VIII sluit af met de hoofdpersonen op reis naar de toekomst van hun wereld. Ze moeten de tovenares Ultimecia verslaan voordat ze haar plan om tijd en ruimte samen te brengen tot één punt kan voltooien. De speler moet Ultimecia's kasteel doorkruisen en de talloze baasmonsters verslaan die haar bewaken.
Wanneer de laatste strijd tegen Ultimecia begint, ziet ze eruit als een menselijke vrouw die rode gewaden draagt. Naarmate de strijd vordert, neemt ze meer monsterlijke vormen aan. Ultimecia's uiteindelijke vorm vermengt een bondage-motief met veel paarse aanhangsels.
Het meest eigenaardige aan het eindgevecht tegen Ultimecia is dat het zich in haar lichaam afspeelt. Door de personagemodellen uit het spel te halen, ontdekten de fans dat de met ruimte gevulde eindbaasarena is onderdeel van Ultimecia. Dit wordt verondersteld het feit te vertegenwoordigen dat Ultimecia het hele bestaan in zichzelf absorbeert.
10 De Shuyin Retcon
Final Fantasy X had een ongebruikelijk releaseschema. Amerikaanse gamers moesten zes maanden wachten op de Engelstalige versie van de game, terwijl fans in Europa bijna een jaar moesten wachten voordat ze van de game konden genieten. De Europese versie van het spel bevatte enkele nieuwe functies om de vertraging goed te maken. Deze omvatten een nieuw Sphere Grid en veel nieuwe post-game eindbazen om tegen te vechten.
Een nieuwe versie van Final Fantasy X werd uitgebracht in Japan, inclusief de toevoegingen aan de Europese versie van het spel. Final Fantasy X: Internationaal bevatte ook een nieuw filmpje, genaamd Final Fantasy X: Eeuwige rust. In deze scène wordt Yuna een video getoond van een gevangengenomen man, die erg op Tidus lijkt.
Toen deze video voor het eerst werd uitgebracht, waren er geen plannen gemaakt voor een vervolg. Als zodanig was de persoon in de video bedoeld om Tidus te zijn. Toen het vervolg werd uitgebracht, Eeuwige rust tussenfilmpje was veranderd, zodat het Shuyin was die in de video verschijnt. Dit betekende dat het karaktermodel werd gewijzigd tussen de verschillende versies van Eeuwige rust.
9 De dood van de wees
Het is mogelijk om meerdere te doden Final Fantasy eindbazen door het gebruik van glitches en exploits. Maakt keizer Mateus het je moeilijk? Final Fantasy II? Werp gewoon Wall op hem, gevolgd door de Toad-spreuk. Dit zal de heerser van de hel veranderen in een kleine amfibie. De duistere koning van Final Fantasy Mystic Quest lijkt misschien een imposante kerel totdat je hem dood geneest door gebruik te maken van een Overflow-probleem in de code van het spel.
De eindbaas van Final Fantasy XIII is een gigantisch wielvormig monster, Orphan genaamd. Het uiterlijk ervan zou de Ophanim uit de Bijbel oproepen. Dit waren engelen die op een brandend wiel leken met een oog in het midden. Hoewel Orphan op het eerste gezicht misschien indrukwekkend lijkt, is het eigenlijk echt gemakkelijk te doden. Als je de definitieve vorm van Orphan wankelt, kun je deze doden met een volledig opgeladen Death-spreuk.
De gemakkelijke dood van een wees is eigenlijk een opzettelijke verwijzing naar een ander Final Fantasy spel. In De Final Fantasy-legende voor de Game Boy was het mogelijk om de eindbaas in één beweging te doden door er met een kettingzaag op te slaan.
8 Stop met jezelf te slaan
De elementaire aartsvijanden van Final Fantasy IV zijn enkele van de meest populaire schurken in de serie geworden. Ze verschijnen meestal in de Final Fantasy crossover-games, zelfs meer dan de echte schurken van Final Fantasy IV. Hun populariteit wordt geholpen door het feit dat: NS is een van de meest populaire inzendingen in de serie in Japan.
Rubicante is de leider van de Elemental Archfiends. In tegenstelling tot zijn collega's heeft Rubicante zijn eigen verwrongen eergevoel. Hij zal de partij genezen voordat ze hem in de strijd tegenkomen, zodat de strijd als eerlijk kan worden beschouwd. Als een op vuur gebaseerd monster heeft Rubicante een ernstige zwak voor ijsmagie. Als hij zich echter achter zijn mantel verbergt, zullen alle niet-vuurspreuken hem genezen.
In latere versies van Final Fantasy IV, er is een bug geïntroduceerd in de Rubicante-strijd waardoor hij een oplichter is. Hij is geprogrammeerd om een oproepspreuk tegen te gaan door Blizzara op zichzelf te werpen. Dit zal hem genezen als zijn mantel op is. Door een programmeerfout, hij zal echter de spreuk uitspreken wanneer de mantel naar beneden is. Rubicante zal zijn eigen zwakke punt raken voor enorme schade.
7 Neo Exdeath overslaan
De eindbazen van de Final Fantasy serie werd alleen maar meer bizar in uiterlijk naarmate de tijd verstreek. Chaos van het origineel Final Fantasy zag eruit als een normaal ontwerp voor een demon. De keizer van II zag eruit als een drijvend harnas. De wolk van duisternis van III zag eruit als een mollige vrouw omringd door tentakels. Zeromus van NS zag eruit als een gigantisch insect bedekt met enorme rode zweren.
Final Fantasy V heeft de meest ongewoon ogende eindbaas van allemaal. Neo Exdeath ziet eruit als een stel bizarre demonen en schaars geklede animemeisjes die aan elkaar zijn geplakt. Als je deze baasstrijd niet wilt zien, kun je deze in de SNES-versie van de game overslaan door middel van een glitch.
Als je de eerste vorm van Exdeath (de boom in de ruimte) bevecht, kun je hem doden door: stuiterende magie af van je Reflect-spreuk. Door Exdeath te doden met gereflecteerde schade, slaat het spel het laatste baasgevecht over en gaat het rechtstreeks naar het einde.
6 Pensioen van Don Corneo
In de sloppenwijken van Sector 6 in Midgar bevinden zich enkele van de meest controversiële delen van de Final Fantasy serie. Er zijn locaties zoals de Honeybee Inn, die in wezen een bordeel is dat wordt bemand door Bee-cosplayers. Je kunt de herberg bezoeken als onderdeel van een zoektocht naar sexy vrouwelijk ondergoed voor Cloud. Dit komt omdat hij zich als een vrouw moet kleden om het huis van Don Corneo te infiltreren. Eenmaal binnen in het landhuis van Corneo, is het duidelijk dat daar veel verknipte dingen gebeuren. Een van de grote vragen over de Final Fantasy VII-remake is of deze locaties onaangeroerd in het spel zullen blijven.
Don Corneo is een slonzige viezerik, die Shinra bedriegt en alle materiaal van de partij in Wutai probeert te stelen. De laatste keer dat we Corneo zien, is wanneer hij vanaf de top van een gigantisch standbeeld wordt gegooid, vermoedelijk zijn dood tegemoet.
In de Final Fantasy VII spin-off roman, Final Fantasy VII laterale biografie Turken - De kinderen zijn in orde, Het lot van Don Corneo is onthuld. Hij overleefde de val in Wutai, maar verloor het gebruik van zijn benen. Corneo keerde terug naar zijn landhuis in de sloppenwijken, maar is sindsdien verhuisd naar meer legitieme zakelijke ondernemingen. Hij stemt ermee in om de hoofdpersoon van brandstof te voorzien voor zijn reis.
5 De vereenvoudigde Deathgaze Battle
Deathgaze is een van de meest irritante bazen in de Final Fantasy serie. Het is een monster met de kracht van de vlucht, dat zich ergens op de wereldkaart verbergt. De enige manier om een ontmoeting met de Deathgaze te veroorzaken, is door er met het luchtschip tegenaan te lopen. De meest efficiënte manier om het te vinden is door het luchtschip zo te draaien dat het in een enigszins diagonale hoek op de kaart staat. Als je vooruit blijft gaan, zul je uiteindelijk de Deathgaze raken.
Volgens ongebruikte dialoogbestanden in het spel was de Deathgaze-strijd bedoeld om veel te zijn ingewikkelder. Oorspronkelijk moest je het raken met aanvallen met statuselementen. Deze zouden het vermogen van Deathgaze om een tegenaanval uit te voeren met elementaire spreuken afsluiten. Deze aspecten van de strijd hebben de definitieve versie van het spel niet gehaald. In plaats daarvan moest je de hele dag achter hem aan zitten over de hele wereld.
Terwijl de Deathgaze strijd in Final Fantasy VI misschien niet zo indrukwekkend, zijn aanwezigheid inspireerde de veel geweldigere achtervolgingsscène met Ultima Weapon in VII.
4 Seifer de fanboy
Seifer is de rivaal van Final Fantasy VIIIhoofdpersoon, Squall Leonhart. Het duurt niet lang voordat hij zijn vaderland verraadt en zich aansluit bij de tovenares Edea. Hij biedt aan om haar trouwe ridder te worden en op te treden als haar onderbevelhebber. Seifer blijft de hoofdpersonen gedurende het spel trotseren.
In de Final Fantasy VIII Ultimania gids, Seifer's karakter motivaties werden onthuld. In zijn jeugd zag hij een film over een ridder die een tovenares beschermde tegen een draak. Hij verafgoodde de ster van deze film en kopieerde zelfs zijn poses in de strijd. Wanneer een echte tovenares in de echte wereld verschijnt, grijpt hij de kans aan om zijn kinderdroom opnieuw te beleven. Deze film is dezelfde film die je filmt terwijl je als Laguna speelt, tijdens de delen van de game waarin je zijn leven ervaart. Dit betekent dat Seifer per ongeluk Squall's vader heeft verafgood.
Hoewel dit de motivaties van Seifer's karakter verklaart, geeft het nog steeds geen antwoord op hoe hij in godsnaam Odin in één klap kon doden.
3 Verliezen tegen de zwarte wals
Er zijn een paar gevallen in de Final Fantasy serie waar het mogelijk was om een Game Over te krijgen via andere middelen dan de hele partij die omkwam in de strijd. Sommige getimede missies, zoals ontsnappen aan de reactor aan het begin van VII, of de strijd tegen Vegnagun in X-2, zal je vermoorden als je er te lang over doet. Als je Sin zijn Overdrive-meter laat opbouwen tijdens het luchtschipgevecht in Final Fantasy X, dan zal hij een enorme zwaartekrachtaanval ontketenen die je schip in gruzelementen zal schieten.
Verliezen is mogelijk Final Fantasy IX terwijl een van je groepsleden is nog in leven. Tijdens het gevecht tegen de Black Waltz #2 zal het zich niet richten op Princess Garnet in de strijd. Mocht het erin slagen de andere drie partijleden te vermoorden, dan zal het de hypnose-spreuk op Garnet uitspreken, wat haar knock-out zal slaan. De Black Waltz #2 zal dan prinses Garnet ontvoeren en haar terugbrengen in de klauwen van de kwaadaardige koningin Brahne.
2 Het verloren wapen
De wapenmonsters van Final Fantasy VII zijn berucht geworden onder gamers, omdat ze zo moeilijk te verslaan zijn. Fans hebben bijna twee decennia besteed aan het bedenken van effectieve middelen om met het Ruby en Emerald Weapon om te gaan.
In Final Fantasy VII, er bestaan vijf wapenmonsters. Het Sapphire-wapen wordt vernietigd door het Shinra-leger tijdens een filmpje. Het Diamond Weapon moet worden bevochten als onderdeel van het verhaal. Ultima Weapon is een optionele baas, die over de hele wereld moet worden achtervolgd in een luchtschip. De laatste twee zijn de notoir moeilijke bazen, Ruby en Emerald Weapon. Een zesde wapen, bekend als Omega, werd geïntroduceerd in Dirge of Cerberus: Final Fantasy VII.
Er is een zevende wapenmonster in de Final Fantasy VII universum, bekend als de Jade Wapen. Het verscheen in het spel voor mobiele telefoons, alleen in Japan, Voor Crisis -Final Fantasy VII-. Het was het eerste wapenmonster dat wakker werd als reactie op de dreiging van Zirconiade. De locatie van dit monster was eigenlijk afhankelijk van waar je in Japan was tijdens het spelen van het spel. Als je aan het spelen was voor de crisis in Tokio, dan zou Jade Weapon in Midgar verschijnen. Als je in Kyoto zou spelen, zou het in Wutai verschijnen.
1 De echte supernova
De voorlaatste baasstrijd tegen Sephiroth in Final Fantasy VII is een van de meest memorabele in de serie. Het hele gevecht heeft iets dromerigs. Je vecht tegen Sephiroth op een locatie die lijkt op een verwrongen vorm van de hemel, ook al ben je ondergronds. Sephiroth lijkt nu op een gruwelijke zevenvleugelige engel, terwijl hij voor je op en neer fladdert. De muziek dat speelt tijdens deze strijd is een van de meest geliefde nummers in de serie geworden, vanwege hoe episch het is.
Tijdens het gevecht tegen Sephiroth bestaat de kans dat hij een vaardigheid gebruikt genaamd "Supernova". Dit begint een twee minuten durende tussenfilmpje, waarin je getuige bent van een komeet die de meeste planeten in het zonnestelsel vernietigt, voordat het feest begint. Deze beweging is niet bedoeld om letterlijk te worden genomen, aangezien Sephiroth deze meerdere keren in de strijd kan gebruiken (waarbij alle planeten terugkeren naar hun posities). De Supernova kan het feest ook niet doden, vanwege het feit dat het een percentage schade aanricht.
Dus wat is Supernova precies? Wanneer Sephiroth het gebruikt, wordt hetzelfde geluid afgespeeld als wanneer je een oproep gebruikt. Dit bracht fans ertoe te geloven dat Supernova een summon-spreuk is. De waarheid werd onthuld in Crisis Core -Final Fantasy VII- voor de PlayStation Portable. Volgens een lid van de fanclub van Sephiroth is de Supernova-aanval eigenlijk zijn Limit Break.
Deze uitleg is logisch, aangezien een aantal van de Limit Breaks in het spel niet letterlijk bedoeld zijn. Aerith's Grote Evangelie roept een stel engelen uit de hemel op, terwijl Barrett vijanden kan raken met een satellietlaser, zelfs als je binnen bent. Het is logisch dat Sephiroth's Limit Break net zo belachelijk is als degene die door de hoofdcast worden gebruikt.
Volgende10 films die niet op boten mogen worden bekeken
Over de auteur