R.L. Stine schreef een verschrikkelijke strip over het slechtste personage van Marvel

Waarschuwing: bevat spoilers voor Mensending (2017)

Uit de diepten van het moeras, wonder hun slechtste karakter opgegraven, Man-dunG zodat R. L. Stineeen afschuwelijke strip zou kunnen schrijven. Een moerasmonster nemen en het aan een eersteklas horrorschrijver geven, klinkt alsof het meteen een succes zou zijn. Toen Marvel R. L. Stine's Mannen ding hoewel, het werd een van de slechtste optredens van het personage.

Man-Thing is een moerasmonster dat voor het eerst verscheen in 1971, in de pagina's van Savage Tales #1. Hij was een briljante wetenschapper genaamd Ted Sallis - totdat hij werd aangevallen. Sallis ontwikkelde een serum voor het leger - in een poging om... repliceer Captain America's supersoldatenserum - maar slikte het zelf in toen agenten van A.I.M. kwam om het te stelen. Omdat hij op dat moment in een moeras was, nam hij aspecten van het moeras over en muteerde. Zijn krachten omvatten doorgaans het vermogen om te genezen, een brandende aanraking geactiveerd door angst, het vermogen om... open en reis door portalen, en superkracht, maar ze worden niet echt getoond in de strip R. L. schreef Stijn.

Mensending (2017) ls een vijf-issue mini-serie geschreven door R. L. Stine met kunst van de Duitse Peralta en Rachelle Rosenberg. Het volgt Man-Thing terwijl hij probeert een indruk te maken in Hollywood - heel kort. Hij vind zichzelf terug in zijn moeras, niet in staat om te spreken ondanks dat hij net zijn spraak herkreeg. Het torenhoge moerasmonster ontdekt dat er chaos is uitgebroken in het moeras en hij is de enige die kan ontdekken wat er aan de hand is.

De serie begint met het filmen van een scène voor een film door Man-Thing, zonder succes. Hij wordt ontslagen en vertrekt, maar belandt in een gevecht met zichzelf. Het gevecht resulteert erin dat Man-Thing via een portaal terug naar het moeras wordt getransporteerd, waar een nutteloos vrouwelijk personage wordt aangevallen door gigantische wezens. Dit personage komt uit het verleden van Ted Sallis, maar ze is alleen gewend om een ​​zelfmedelijdenfeestje te beginnen en een jonkvrouw in nood te zijn. Ze wordt gevangen genomen, maar nooit echt gered. De grote massa mos ontdekt dat de man die moet voorkomen dat chaos de aarde verpest, is ontvoerd. Hij vecht tegen een slechterik die chaos veroorzaakte omdat ze zich verveelde, er niet in slaagt een dynamische held te zijn en de dag een beetje redt - als het zo mag worden genoemd. De serie culmineert in Man-Thing die landt in een alternatieve wereld met een typisch Stine-twist-einde - waar hij wordt beledigd door wezens die...precies op hem lijken. Er zijn ook continue, langdurige herinneringen aan wat er eerder is gebeurd, wat relatief nuttig is omdat niemand echt actief zou willen leg deze serie vast in het geheugen.

Helaas lijkt het erop dat het complot dat de chaos in het moeras veroorzaakt nooit ontdekt had mogen worden. De hele serie is zo modderig als het lichaam van Man-Thing en het faalt in het tempo van plotpunten, het ontwikkelen van de personages of het creëren van enige vorm van legitieme spanning. De kunst is het beste deel, dat elk aspect bevat dat R. L. Stine deed het niet. Toch is adequate kunst dat niet genoeg om een ​​serie op te slaan alleen. Het andere acceptabele aspect zijn de extra korte horrorverhalen aan het einde van elk nummer. Deze verhalen zijn eenvoudig maar nog interessanter dan Man-Thing. Ze zouden een behoorlijke horrorbloemlezing hebben gemaakt als ze in plaats daarvan de focus waren geweest.

Mannen ding is een overdreven grap over hoe lelijk Man-Thing is, hoe niemand hem wil en hoe ongelukkig hij is. Elke pagina is bezaaid met oneliners en slechte woordspelingen die vanwege hun frequentie niet kunnen lachen. Komische timing komt niet voor in dit boek en elk personage is tragisch niet grappig. Dit wordt nog duidelijker wanneer iedereen die Man-Thing tegenkomt erop staat dat hij moet stoppen met het verpesten van hun tapijten. Deze serie slaagt erin om de spot te drijven met Mannen ding maar slaagt er niet in om vermakelijk of de moeite waard te zijn. R. L. Stine zou moeten hebben liet hem in het moeras en vroeg om een ​​originele horrorbloemlezing te maken.

De relatie tussen Black Adam en Shazam is voor altijd veranderd

Over de auteur