Personageacteur Glenn Morshower praat over 'fladderen' en spelende gezagsfiguren

Gedurende het grootste deel van zijn carrière is Glenn Morshower vaker gecast als een hardnekkig autoriteitstype dan we een stok kunnen schudden; van vroege rollen in films als Belegerd, In het leger nu, en Air Force One, naar zijn optredens in Black Hawk Down, Pearl Harbor, de Transformersserie (waar hij een naar hem vernoemde militaire generaal speelt). En natuurlijk zijn er de tv-shows zoals Westelijke vleugel, 24, en Vrijdag nacht lichten. Morshower lijkt voorbestemd te zijn geweest om in de een of andere hoedanigheid de wet vast te stellen sinds hij begon met acteren.

Maar dat maakt gewoon zijn nieuwste film, de indie-foto Fladderen, een aangename verrassing. De film gaat over JoLynn (Lindsay Pulsipher, gerechtvaardigd, waar bloed) een jonge moeder die haar zoon Johnathan (Johnathan Huff Jr.), die lijdt aan nystagmus en ernstig nauwe-kamerhoekglaucoom, alleen opvoedt; ze kweekt marihuana in haar huis om de kwalen van Johnathan te helpen behandelen, omdat het het enige medicijn is dat de pijn die hem door zijn aandoening wordt toegebracht effectief verlicht. Het is een persoonlijke film voor regisseur Eric Hueber en, zo blijkt, ook voor Moshower, die de film hielp produceren toen hij werd benaderd om mee te doen.

We hadden onlangs de gelegenheid om met Morshower bij te praten over het werken aan Fladderen, wat de film voor hem ging betekenen als acteur en als motivator, evenals zijn werk op Netflix's Bloedlijn, schakelen in zijn rollen en het versterkende effect van het dienen van anderen.

Screen Rant: Ik realiseerde me pas na het zien van de film dat je een producer was en niet slechts een van de sterren. Hoe zijn jij en Eric Hueber bij elkaar gekomen op Fladderen?

Glenn Morshower: Erics eerste film, Regenbogen Einde, speelde een paar jaar geleden op het Dallas International Film Festival, en hij vertelde me over een project dat hij aan het schrijven was op het moment dat hij wilde creëren als een voertuig voor zijn neef, omdat zijn neef een zeer interessante omstandigheid heeft waarmee hij leeft, namelijk dat hij nystagmus. En zijn echte neef in het leven is Johnathan Huth Jr., die Johnathan in de film speelde. [Eric] stuurde ons het script, en we vonden het geweldig, en ze vroegen alleen naar mijn beschikbaarheid als acteur. Ik zat helemaal niet in het producer-aspect ervan, ik was gewoon niet gepland om in die hoedanigheid betrokken te zijn. Maar toen ze me het wilden laten doen, vroegen ze zes maanden van tevoren, en op dat moment was ik bezig met de serie Dallas voor TNT en zou niet beschikbaar zijn, en ik zei: "Waarom wacht je zes maanden later als je schieten in Austin?” Een seizoensfilm kan het niet zijn, want qua seizoenen hebben ze niet echt veel in Austin. Het ziet er het hele jaar door mooi groen uit.

Hij zei dat het een kwestie van geld was, en ik wilde de film zo graag maken dat ik hem vroeg: "Wat is je budget?" Hij vertelde me, en ik zei: "Dus in een perfecte wereld, als de financiering er nu was, hoe lang zou het duren voordat je aan de gang? Wat is je pre-productie?” Hij zei: "Nou, ongeveer drie weken, maar dat is niet de wereld waarin we leven." En ik zei: "Nou, als je je in drie weken klaar kunt maken, dan ben je officieel drie weken groen verlicht vanaf... vandaag."

Tjonge, je had een muis op katoen kunnen horen pissen, dat is een geweldig oud Texas-gezegde voor jou. Hij zei: "Wat zei je net?" Ik zei: "Mijn vrouw en ik willen graag de film financieren." Omdat we er echt in geloofden! Ze stuurden ons een demo van Johnathan, twee scènes, een kleine sizzle reel, en we dachten dat de camera van hem hield. We konden het in gedachten zien als een treintje dat dat kon, dus we besloten het te financieren en de rest was geschiedenis.

Ik maakte onmiddellijk gebruik van het bestaande relatiekapitaal en belde verschillende belangrijke vrienden die al vele, vele jaren in mijn leven waren, en vroeg of ze zich bij ons wilden aansluiten bij dit streven. We hadden een parade van "ja". Zijn visie voor de rol van Jolynn was Lindsay Pulsipher, die hij op DIFF had gezien, genaamd de Oregoniaan, en hij hield van haar op waar bloed. We kenden haar niet, maar dat was Erics keuze, en toen we haar het aanboden, zei ze ja, en zij en Charlie Halford, die Curtis in de film speelt, waren de enige twee niet-Texanen in de film. Dus het feit dat ze zo konden klinken in de film, de reden is dat we allemaal inheemse Texanen waren. Jesse Plemons, die mijn zoon speelde, komt ook uit de omgeving van Waco. We zijn dus een stel authentieke Texanen en drie generaties roodharige mannen van Texanen, en daarom wilden ze mij. Ze hadden Johnathan al gekozen, als degene die de film financierde ermee instemde, en ze hadden een vader met rood haar en een grootvader nodig. Dus toen ze me eenmaal hadden aangenomen, zei ik: "Ik heb de perfecte vader voor dit kind, en hij speelde mijn zoon in... Vrijdag nacht lichten.” Ze kenden Jesse - niet persoonlijk, maar ze kenden zijn werk - dus ik belde hem en vroeg of hij mijn kind weer wilde spelen, en hij zei 'absoluut'.

Dus we hebben het gevoel dat we een echt meeslepende film hebben gemaakt. We houden van de boodschap van de film en we hebben het gevoel dat we ons werk als filmmakers hebben gedaan.

Dat is echt geweldig. De film gaat natuurlijk over familie, maar het klinkt alsof er achter de schermen een metaforische familie gaande is met je relatie met Jesse en alle anderen. Was dat een dynamiek die alle anderen samen op de set hadden?

Glenn Morshower: Ja. En in feite is dat niet alleen een nauwkeurige beoordeling ervan, ik geloof echt dat het de drijvende kracht was achter de authenticiteit van de film. Ik geloof dat het impact heeft omdat het geworteld is in de waarheid van een familie die echt om zichzelf geeft, wat betekent dat de acteurs om elkaar geven. Ik had niet dichterbij kunnen zijn met Lindsay, en eerlijk gezegd, ongeacht welke grote ster we hadden gevraagd om de film, er is geen mega-ster op de A-lijst in Hollywood die het met die rol beter had kunnen doen dan zij deed. Dus ik ben het meest onder de indruk van Lindsay en Johnathan, en evenzeer van iedereen in de film. Maar voor mij hebben Lindsay en Johnathan die film net gemaakt.

Ik vond ze zelf best goed. Ik ben nu nieuwsgierig, want dit was het passieproject van Eric, maar het klinkt alsof het een passieproject voor jou is geworden. Is dat hoe iedereen er over dacht?

Glenn Morshower: Nou, weet je, ik reis veel in mijn persoonlijke leven als een inspirerende spreker, en veel, veel mensen beschuldigen me ervan de meest gepassioneerde man te zijn die ze ooit hebben ontmoet. Ik ben absoluut gevuld met passie, passie stroomt over en ik geloof niet in iets doen in het leven, tenzij je het met passie gaat doen. Eric deelde die passie, en we werden vrienden, en iedereen verzamelde zich rond een wederzijds respect en liefdesvibe. En dat is het mooie van indiefilm. Als je in deze films van meer dan 100 miljoen dollar komt, en ik heb er verschillende gedaan, zijn er al deze verschillende jurisdicties, al deze verschillende afdelingshoofden, en niemand gaat ooit over de grens. Als je een stuk kabel op de grond ziet liggen waar iemand over zou kunnen struikelen, willen ze niet dat je het oppakt, want dat zou in de afdeling van iemand anders stappen. In een indiefilm doet iedereen ieders werk. Als het er is en je kunt het oppakken, is het gewoon je werk geworden. Ik hou daarvan. We hadden niet veel mensen in de buurt, dus je hebt echt het gevoel dat je op zomerkamp bent en een film aan het maken bent.

Dus dit klinkt alsof het veel meer een samenwerkingservaring voor je was dan werken aan zoiets als 24 of de Transformers films, dat soort dingen?

Glenn Morshower: Ik kan zeker zeggen dat het meer samenwerking was dan... Transformers, maar niet, vreemd genoeg, niet meer dan 24. 24 was een van de meest samenwerkende dingen waar ik ooit aan heb gewerkt, omdat we elke dag om 7 uur 's ochtends als een gezin gingen zitten en spraken over het geheel van wat er klaar stond om voor die dag te worden opgenomen. John Cassar stond een beetje aan het roer, onze primaire uitvoerend producent - hij regisseerde meer afleveringen dan wie dan ook - en iedereen in die show had een stem in het welzijn van de show. Dat soort ervaringen zullen je rot verwend maken, want er is geen fijnere manier om te werken.

Dat kan ik helemaal geloven!

Glenn Morshower: En het levert altijd een geweldig resultaat op. Kijk, als alles waar je je leven in plant bij de wortel liefde, en respect, en empowerment, en dienstbaarheid aan anderen is, als dat de heersende sfeer is, dan zie ik echt niet in hoe dat fout kan gaan. Als je er om egoïstische redenen in zit, imploderen die dingen de hele tijd. Maar we hadden een leuke, hechte familie in Fladderen, en ik denk dat het erin geslaagd is om naar het scherm te vertalen.

Voor 24, jullie hebben allemaal gewerkt voor het welzijn van de serie, en als ik naar jullie luister, klinkt het alsof jullie hebben gewerkt voor het welzijn van de film, en ik ben het ermee eens - zo zou het moeten zijn.

Glenn Morshower: Ja!

Maar het is grappig om over zoiets te praten: 24 en dan praten over een film zoals Fladderen. Ik denk dat als mensen aan Glenn Morshower denken, ze aan jou denken als een militair, of een zeer gezaghebbende figuur, of een wetshandhaver, terwijl hier... jij zijn die man spelen, maar hij is met pensioen. Hij is een zachtere autoriteitsfiguur. Heb je een verre relatie gezien tussen Mark en andere personages die je hebt gespeeld?

Glenn Morshower: Nou, zoals je al zei - hij was van daaruit teruggebeld, trok zich daarvan terug, en een zachtere, zachtere ziel. Maar eerlijk gezegd, mijn interesse in het spelen van de rol is dat ik tegen Eric zei toen we elkaar voor het eerst ontmoetten - lang daarna, dus de tweede keer, via de telefoon - ik zei: "Laat me dit duidelijk maken. Herhaal alstublieft wat u me zojuist heeft aangeboden. Je biedt me een hoofdrol in een film waar ik geen badge hoef te dragen of een uniform?" En hij zei: "Dat klopt!" Dus ik zei: "Ik draag een spijkerbroek en een geruit hemd en cowboylaarzen, en het schiet in Texas? ik ben dus in!"

En dat was het! En dat is interessant, want het begon een trend in mijn leven waarbij ik de afgelopen twee jaar geen "ja" heb gezegd tegen iets dat politie, federale agent of leger is. Niks. En ik heb het drukste anderhalf jaar van mijn leven gehad, en ik speel nu een geharde moordenaar in de Netflix-serie Bloedlijn. Ik speel de drugsbaron in de show. Dus die dingen doe ik voorlopig niet. Ik ga het laten rusten. Ik werd een soort Hollywood-go-to-guy toen ze een leger- of regeringsfunctionaris met veel gezag nodig hadden. Ze zouden mijn kant op komen, en ik wilde er gewoon een pauze van nemen. Dus ik krijg nu een aantal prachtige rollen. Ik speel mijn eerste homopersonage in een indiefilm genaamd Beestje, en dat was geweldig, en ik zal dit jaar de president van de Verenigde Staten spelen bij een andere filmopname in Utah.

Dus mijn drie dingen op mijn bucketlist waren: een seriemoordenaar, een flamboyant homoseksueel personage en de president van de Verenigde Staten. Alle drie de aanbiedingen kwamen binnen ongeveer vier maanden na elkaar.

Ik moet zeggen dat ik echt niet kan wachten om je de flamboyante homoseksuele man te zien spelen. Dat zal zeker een gezicht zijn.

Glenn Morshower: [zijn accent veranderen] Hij is gebaseerd op een vriend van mij die in Nashville, Tenesee woont, en hij klinkt precies zo. Ik maak geen lol! Zijn naam is Jay, en hij zegt altijd: "Hiiii Glenn, hoe gaat het?" [teruggaand naar zijn natuurlijke accent] En dus doen we een personage wiens naam Gerold is, en hij is het hoofd van het koor in een kleine doopkerk in het noordoosten van Texas, en dat is de manier waarop hij klinkt. Ik kan niet wacht zodat mensen dit kunnen zien. Ik heb een mooie, kleine verzorgde baard, en ik denk dat mensen zullen worden weggeblazen en zich herinneren dat ik eigenlijk niet een overheidsfunctionaris! Ik ben een acteur die Toneelstukken een. Ze gaan dit zien en ze zullen zeggen: "Oh mijn god!" Dat is de enige reden waarom ik het wilde doen. Ik wilde de hoofden en harten van het Amerikaanse kijkerspubliek schudden.

Dus dit gaat over het veranderen van tempo voor jou. Met Fladderen, je verandert het tempo van wat mensen van je verwachten, namelijk de militair spelen; met Bloedlijn je verandert van tempo van Fladderen en meer een traditionele schurk spelen. En nu ga je het tempo weer veranderen met Beestje. Het klinkt alsof je echt op zoek bent naar meer gevarieerde rollen. Drukt dat typische beeld dat mensen van je hebben wel eens op je?

Glenn Morshower: Nee, eigenlijk stoort het me niet in het minst. Waar het op neerkomt, is dat ik een geweldige carrière als spreker heb en genoeg verdien om jaarlijks heel comfortabel te leven van mijn sprekersinkomen, wat betekent dat ik niet eens films hoef te maken. Ik hoef helemaal geen films of tv-shows meer te maken. Dus ik doe het puur uit vrije wil, wat betekent dat ik kan kiezen wat ik wil, en hoewel ja, Aaron Pierce was een regeringsfunctionaris als hoofd van de geheime dienst die verantwoordelijk was voor de bescherming van de president van de Verenigde Staten, hij was nog steeds een zeer, zeer gevoelvolle man, een door het hart gedreven, op het hart gericht karakter, en daarom reageerde het publiek zeer positief op hem. Dus toen ik klaar was met 24, Ik was op zoek naar meer rollen die echt vanuit het hart worden gedreven in plaats van procedure. Er is niet veel in de weg van de procedure in Fladderen, indien aanwezig. Het is een door het hart gedreven verhaal over de onvoorwaardelijke liefde van een moeder voor haar kind, en hoe ver ze zal reizen om voor hem te zorgen. Dus ik zal de komende jaren veel verhalen met een liefdesthema doen.

En tussen deze liefdesuitjes krijg ik de kans om cocaïne te dealen en mensen te vermoorden Bloedlijn!

Het klinkt alsof je de droom een ​​beetje leeft; je doet veel verschillende, gevarieerde dingen, en je zegt dat je geen films hoeft te blijven maken, maar voor de fans hoop ik dat je het blijft doen.

Glenn Morshower: Oh, dat doe ik, maar mijn primaire interesse is verreweg het helpen vergemakkelijken van veranderingen, gunstig veranderingen, in het leven van anderen wanneer mensen op zoek zijn naar een gevoel van persoonlijk restauratie. Ik heb het achtentwintig jaar gedaan, maar het was beperkt tot acteurs met een programma dat ik ontwikkelde, genaamd The Extra Mile, en het was een cursus auditiebeheersing ontworpen om acteurs te helpen hun boekingsratio te verhogen voor banen. Als acteurs is het in tweeën gedeeld: er is aan het doen de baan, maar dan is er ook nog de krijgen de baan. Totdat je de kunst van het perfectioneren krijgen het, raad eens? Je krijgt het niet voor elkaar. Daarom heb ik dat programma ontwikkeld. En mijn agent zei: "Weet je, je hebt zoveel klanten hier bij ons bureau geholpen om hun... boekingsratio, ik denk dat je het op de weg moet nemen en dit programma in het hele land moet geven. Hij had gelijk. Het was onderweg net zo populair als in LA, en op een avond, veertien jaar geleden, was ik in een theater in Houston, Texas, waar ik acteurs uit het hele zuidwesten leerde, een grote menigte van zo'n driehonderd mensen, en deze goede oude jongen kwam naar me toe aan het einde van de show, en hij zei: "Hé, Glenn," - en ik hield van hem omdat het hem kostte twee lettergrepen om mijn eenlettergrepige naam te zeggen - hij zei: "Hé, Glenn, mijn kleindochter vertelde me dat als je ooit in Houston zou zijn, ik naar je moest komen luisteren spreken. En zoals je kunt zien, zoon, heb ik dat gedaan, en ik wil je iets vertellen: onderweg hierheen vanavond, zag ik niet het gevoel om te komen omdat ik geen acteur ben. Maar zoon, je was daar niet aan het praten over acteren. Je had het over liefde, je had het over macht, je had het over wonderen, je had het over verbondenheid, je had het over over zelfrespect, zelfrespect, eer en integriteit, en ik vraag me af of u met mijn mensen bij Exxon wilt komen praten.” Die man was de CEO van Exxon. Die man veranderde mijn leven, omdat ik begon te praten met het Amerikaanse bedrijfsleven. Ik vroeg hem wat ik zou moeten doen om het aan te passen en op maat te maken voor je team, en hij zei: "Zoon, ik wil niet dat je verdomd iets verandert. Je doet precies wat je vanavond hebt gedaan en ze gaan je opscheppen als een lekker ijsje.'

En dat was een levensveranderende avond voor mij, en dat was 14 jaar geleden, en ineens begon ik geboekt te worden door zoveel bedrijven om binnen te komen en gewoon te helpen hun manier van denken herprogrammeren zodat mensen wakker worden met een hernieuwd gevoel van optimisme over de kwestie van hun persoonlijke leven, gewoon met een betere houding en een gezondere manier van leven, en meer vreugde in hun huwelijk, op het werk, voldoende werk, dat alles, en plotseling ontdekte ik dat ik niets miste überhaupt optreden. Ik zit bijna elke week in het vliegtuig om naar een stad te vliegen, daarom zijn we een paar jaar geleden naar Dallas verhuisd. We zijn deze week hier voor zaken in LA, maar we wonen regelmatig in Dallas omdat het centraal gelegen is en het rondvliegen een stuk gemakkelijker maakt.

Dat is een absoluut ongelooflijk verhaal, en het klinkt alsof het je leven op dezelfde manier heeft veranderd als dat je dat van Eric hebt veranderd door betrokken te raken bij Fladderen. Is dat iets wat je jezelf opnieuw zou kunnen zien doen - werken om de droom van iemand anders een boost te geven en hun droom waar te maken, zoals je hebt gedaan voor Eric?

Glenn Morshower: Het antwoord is "ja", en nadrukkelijk "ja", en zonder een langdradig verhaal erover, Ik zal het gewoon samenvatten door te zeggen dat dit de reden is: geen enkele persoon in het leven die egoïstisch is, kent ooit echt de betekenis van vreugde. Egoïstische mensen kennen de werkelijke betekenis van geluk niet. De enige manier om echt vreugde en geluk en vreugde in dit leven te ervaren, is door op de een of andere manier betrokken te zijn bij het dienen van anderen. Wanneer je anderen dient, heb je nu het recht om vooraan in de rij te staan ​​aan de ontvangende kant van vreugde. Ik weet dit al jaren, en jaren, en jaren, en elk stralend wezen dat ik ooit in mijn leven heb ontmoet, wat ze allemaal gemeen hebben, is dat geen van hen egoïstisch is.

Fladderenis vandaag, 7 april 2015 beschikbaar op digitale en VOD-platforms.

Dune 2 Greenlight geplaagd door Warner Bros CEO

Over de auteur