Interview met Chuck Liddell: D-Day

Chuck Liddell speelt mee in D-Day, de nieuwste actiefilm van The Asylum, de studio achter Sharknado en Z Nation. In tegenstelling tot die campy-projecten, D-Day wil zichzelf presenteren als een serieuze oorlogsfilm, met historische personages en dramatiseringen van de echte schermutselingen van Operatie Overlord. De film bevat ook Randy Couture, Weston Cage Coppola en de productieve acteur Martin Kove.

Terwijl hij zijn rol in de film promootte, sprak Chuck Liddell met Screen Rant over zijn carrière, zowel als Hollywood-acteur als zijn opkomst als legendarische mixed martial arts vechter. Hij vertelt hoe hij op het scherm klappen uitdeelt met Dolph Lundgren en reflecteert op zijn beroemde rivaliteit met collega-atleet (en D-Day co-ster) Randy Couture. Hij bespreekt ook zijn reputatie als The Iceman, een coole en professionele atleet die zijn passie voor vechtsporten nooit buiten de arena laat lekken.

Jij en Randy Couture zitten allebei in deze film, D-Day. Je hebt helaas geen actiescènes bij elkaar, maar ik denk dat het samen zien van de twee grootste MMA-sterren aller tijden in een film voldoende is om wat kaartjes te verkopen. Was dat het idee dat binnenkwam?

Ik had daar geen rol in, maar ik denk dat het dat waarschijnlijk wel was, ja.

Ik weet dat je de Iceman bent, je draagt ​​geen bagage uit de ring, of de achthoek, maar wat is de dynamiek, acteren met Randy, in tegenstelling tot die ene keer dat je elkaar in elkaar sloeg?

Ik en Randy zijn nu vrienden! We zijn intense concurrenten en we waren lange tijd rivalen, maar we zijn allebei met pensioen en we hebben soms samen getraind bij Unbreakable. Hij heeft me een beetje geholpen om me voor te bereiden op mijn laatste gevecht. We zijn vrienden. Wij werken goed samen. Weet je, ik zou graag een scène met hem willen doen waarin we vijandig zijn, omdat het gemakkelijk is om dat weer aan te zetten.

Je zei dat hij je hielp met trainen voor je laatste gevecht, en ik krijg flitsen van Rocky III, Apollo die Rocky traint voor zijn grote gevecht met Clubber Lang...

Nou, zoveel was het niet! In het begin hebben we een beetje getraind. Hij hielp me een deel van mijn worstelen terug te krijgen. Ik was al een tijdje weg van worstelen. Het is een van de dingen waar ik spijt van heb, dat ik na acht jaar niet genoeg heb gegeven om te ringworstelen. Ik was weg uit vechtkampen. Ik ging acht jaar zonder in gevechtskampen te zijn geweest, behalve een paar dagen hier en daar. Dat had ik meer moeten respecteren.

Dus je bent nu gestopt met vechten, en ik denk dat je op dit punt in je acteercarrière misschien net zo bekend bent bij fans van actiefilms als bij sportfans. Wat is volgens jou de volgende grote acteermijlpaal voor jou? Wat is volgens jou de volgende grote stap voor je acteercarrière?

Ik denk dat ik gewoon moet blijven inpluggen. Ik moet het wat drukker krijgen om meer films achter elkaar te doen, omdat ik denk dat dat me helpt om beter te worden en beter te worden. Ik zou graag meer een hoofdrol willen spelen, meer een volwaardige... Ik heb echt geen volledige hoofdrol gespeeld waar ik drie of vier weken achter elkaar op de set sta.

Je hebt zeker je contributie betaald, ik denk dat we klaar zijn om je in dat soort rol te zien. Ik bedoel, je ziet eruit alsof je een vorkheftruck kunt oppakken en naar iemand kunt gooien.

(Lacht)

Ik weet zeker dat het ouderwets is als je praat over hoe een MMA-gevecht verschilt van het fotograferen van een vechtscène, dus dat zal ik je niet vragen. In plaats daarvan wil ik vragen, met wie zou je willen vechten in een film? Heb je persoonlijke filmhelden die je zou willen bevechten in een fictieve setting?

Ik heb eigenlijk net een film gemaakt, Versnelling, waar ik tegen Dolph Lundgren moest vechten. Ik was daarvoor in een paar films met hem geweest, maar ik had nooit een echte scène met hem, of iets in de buurt van een vechtscène. We waren in een grote vechtscène in Riot, in de gevangenis, maar we waren nooit samen in dezelfde kamer. Maar ik heb hem eindelijk kunnen bevechten in Acceleration. Dat was een moment waarop ik dacht, ik keek films met deze man erin, en nu mag ik dat nu echt doen. Ik heb met Sylvester Stallone getraind, maar ik zou het zeker niet erg vinden om met hem in een vechtscène te zitten.

Over Stallone gesproken... Ik denk niet dat hij zich hier echt over heeft uitgesproken, maar ik heb het gevoel dat als je naar zijn films kijkt, je kunt zien waar hij staat over dit onderwerp: er is wat gepraat over actiefilm sterren die contractuele bepalingen hebben dat ze slechts een bepaalde hoeveelheid schade per film of per gevecht kunnen oplopen, ze mogen niet bebloed worden, ze kunnen officieel niet verliezen, dingen als Dat. Heb je hier een mening over, iets dat je zou willen toevoegen aan het lopende gesprek?

Dit is al heel lang hun zaak, dus misschien is het een van die dingen waar hun persona met mensen dat niet kan. Voor mij kijk ik ernaar... Ik kom van vechten. Ik ben een atleet. Ik speel een rol. Als mijn rol een kerel is die een klootzak is die niet kan vechten en door iemand in elkaar wordt geslagen, dan zij het zo. Ik speel een rol. Ik speel zelf niet. Ik denk dat sommige van die actiesterren op het punt komen dat, als ze in één film in elkaar worden geslagen, het is als, "oh, mijn held is in elkaar geslagen." Dan, in de volgende film, is het alsof dat personage van film naar film gaat. Het is bijna hetzelfde personage dat ze spelen. Maar voor mij kijk ik naar acteren, afkomstig uit de vechtwereld, acteren speelt een rol. Je speelt de rol die je wordt gegeven zo goed mogelijk. Als je in elkaar wordt geslagen, word je in elkaar geslagen. Als je iedereen in elkaar slaat, geweldig! Het is maar wat, weet je?

Ik denk dat meer mensen er zo naar moeten kijken! Je bent echt The Iceman, wat betekent dat je cool bent. Je bent cool onder druk en je bent cool buiten. Dus veel atleten, in alle contactsporten, niet alleen MMA of boksen, degenen die openlijk over vechten gaan, deze atleten komen in de problemen. Ze beginnen te rommelen op straat of zeggen op een andere manier dingen waardoor ze in de problemen komen. Daar heb je voor zover ik weet nooit problemen mee gehad. Je staat bekend als professioneel en fatsoenlijk. Kun je iets vertellen over je aanpak en hoe je het allemaal professioneel weet te houden?

Ik ben een relaxte persoon in het algemeen. Ik denk dat dat iets is dat me heeft geholpen met mijn eerste acteerrollen. Als ik intimiderend ben, is dat acteren. Zo ben ik niet. Ik ben niet zo'n agressief persoon... Geloof me, ik kan het aanzetten als dat nodig is. Ik bedoel, ik heb acht jaar in bars gewerkt en dat hielp. Ik heb geleerd om met mensen om te gaan en met ze te praten. Als je iets tegen me zegt dat een beetje agressief is, weet ik wat ik moet zeggen om je te kalmeren, zodat we allebei kunnen gaan zitten en een biertje kunnen drinken. Maar ik weet ook wat ik moet zeggen als ik met je wil vechten. Ik wil geen problemen veroorzaken. Voor mij komt het vaak neer op concurrentie.

Hoezo?

Het ding dat me enthousiast maakte over vechten was de competitie. Ik ben opgegroeid met straatvechten, maar ik ben opgegroeid. Zoals ik het de hele tijd zeg, ik heb nooit ruzie gehad, maar ik kwam erachter toen ik 21, 22 was, ik zal je er ook nooit makkelijk uit laten komen. Je weet wel? Als een man iets begint, en je vertrekt met je staart tussen je benen en kruipt de deur uit, dan zie je eruit als de grootste p**** ter wereld. Maar waarom zou je dat iemand aandoen? Het is het niet waard. Dus ik heb geleerd hoe ik mensen outs kan geven. Het is duidelijk dat als je ziet dat iemand iemand pest, je ze het niet laat doen, maar je kunt ze manieren geven om ermee om te gaan zonder eruit te zien alsof ze... Je kunt ze uit hun hoofd praten. Vechten, veel tijd, is het gewoon niet waard.

Dat is een manier om te leven, toch? Begin niets, maar laat niets beginnen.

Het grappige is dat de meeste echt goede vechters die ik ken, als je ze daar ziet, niet in gevechten raken. Ze pesten geen mensen. Degenen die dat doen, proberen iets te bewijzen.

Rechts? Ik woon in New York City, ik heb dat soort macho aandachtzoekende vaak gezien in bars en dergelijke.

Ja. Nou, ik ben opgegroeid met leren... Ik maakte me nooit zorgen over het vechten tegen mensen. Ik heb me nooit zorgen gemaakt of ik je in elkaar zou kunnen slaan of niet. Het kan me niet schelen. Het maakt mij niet uit. Als je iets doet waarbij ik je moet stoppen, zal ik moeten proberen je te stoppen, of je me nu kunt verslaan of niet. Ik heb niets te bewijzen. Het maakt me niet beter dan jij. Ik zou het liever niet hoeven te doen. Maar als jij me dwingt, zal ik het doen.

Ik weet dat je hier en daar hebt nagedacht, maar op dit moment is Conor McGregor het tegenovergestelde van je coole benadering. Ik weet dat het een beetje is afgekoeld sinds zijn 'vermeende pensionering', zoals ik het graag noem, maar hij is aantoonbaar meer berucht om zijn shenanigans buiten de sport dan om zijn reputatie als atleet. Heb je enig advies dat je hem zou geven over hoe cool het is? Zoals: "Kom op, wat ben je aan het doen, man?"

Weet je, het is een van die dingen, zoals, kijk man. Wat probeer je te doen? Mensen om hem heen moeten ook helpen. Krijg hem onder controle. Als hij zo begint te worden, haal hem dan weg, haal hem uit die situatie. Hij maakt verkeerde keuzes. Het is wat het is. Hij is een geweldige vechter. Ik heb hem ontmoet en hij was een respectvolle man. Ik heb met hem gesproken, hij is een vechtsporter. Weet je, het is net zoiets als: "Waarom doe je dat?" Maar ik denk dat hij het snel te pakken krijgt.

Het doet me eigenlijk een beetje denken aan Elvis, die een grote groep jongens om zich heen had, en het enige dat nodig was, was dat een van hen zei: "Hé man, kunnen we even chillen, Tom Parker ontslaan en een salade eten?"

Ja. Ik bedoel, hij sloeg een man die nog steeds op zijn kruk zit. Kom op, het is niet zo dat hij... Kom op, je bent geen schurk meer. Misschien is hij daarmee opgegroeid, maar het is oké, jij bent dat niet meer. Misschien kun je om hem lachen. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar misschien kun je om hem lachen, hem uitlachen, alsof iemand iets zegt en zegt: "Hé, oké, stoere jongen, laten we gaan", en verder gaan. Dat deed mijn trainer vroeger ook altijd! Proberen me te pesten. Hij is hysterisch!

Nu je met pensioen bent, heb je het gevoel dat je in de toekomst meer met de sport wilt doen? Commentaar geven, mentorschap, tv, dat soort dingen?

Alle bovenstaande. Ik wil bij de sport blijven. Ik zal de rest van mijn leven iets met deze sport doen. Ik hou van gemengde vechtsporten. Ik hou ervan om ernaar te kijken. Ik vind het leuk om te helpen. Ik geniet er echt van om met jongens van hoog niveau te werken en ze wat dingen te leren. Een van mijn favoriete dingen is een man iets leren wat hij in de ring gebruikt om een ​​gevecht te winnen. Ik kan gaan: "Dat heb ik hem geleerd." Eigenlijk, tijdens zijn laatste gevecht, ging deze jongen - hij is geen kind meer - naar me toe en zei: "Weet je nog die beweging die je me liet zien? Dat lukt elke keer. Het heeft me enorm geholpen, bedankt." Dat maakt me zo blij.

D-Day releases On Digital en On Demand vanaf 13 september.

Elke grote ster afgewezen voor Twilight-rollen

Over de auteur