10 beste boksgevechten in de filmgeschiedenis, gerangschikt

De relatie van Hollywood met boksen was moeilijk. Filmmakers hebben vaak moeite gehad om de fijne lijn te vinden tussen het romantiseren van de brute sport en het echt verkennen van de psyche van degenen die ervoor kiezen om zo'n carrière vrijwillig na te streven. Maar het regisseren van een boksscène is geen makkie, vooral niet als het gaat om films als Rotsachtig of Razende stier, waar de arbeidersklasse, het gemiddelde verdienende publiek waar voor hun geld wil, maar dat geldt ook voor de critici. Er zijn technische details bij betrokken, individuele vechtstijlen die moeten worden onderzocht (vooral in biopics), en natuurlijk het in scène zetten en uitvoeren van het daadwerkelijke gechoreografeerde gerommel.

Van de meerdere boksfilms die Hollywood in de loop der jaren heeft geproduceerd, zijn er maar een paar boksfilms sequenties hebben de tand des tijds doorstaan ​​en zijn erin geslaagd om fris te blijven in het publiek herinneringen. Laten we eens kijken naar enkele van de meest succesvolle en bekende boksscènes in de filmgeschiedenis.

10 Credo: Adonis Creed vs. Ricky Conlan

Ryan Coogler's Geloofsovertuiging is vooral een slimme film. De film, die een soort spin-off is van de legendarische Rotsachtig films, met Michael Jordan als Adonis Johnson, de onwettige zoon van Apollo Creed die de voormalige zwaargewichtkampioen, Rocky Balboa, als zijn trainer rekruteert.

Het gevecht tussen hem en de Britse licht-zwaargewicht kampioen Conlan is zo gedenkwaardig omdat het een element van onvoorspelbaarheid had. Niemand wist wanneer Creed zijn zet zou doen. De spannende reeks van 15 seconden waarin ze schoten verwisselden, die eindigde met de schreeuw van Mary Anne Creed, was fantastisch omdat het technisch degelijk was zonder flamboyant te zijn.

9 De vechter: Micky Ward vs. Naamloos tegenstander

David O Russell's 2010 sport biopic werd genomineerd voor zeven Academy Awards en was een van de meest veelbelovende releases van het jaar. Het sterren Christian Bale als een voormalig bokser en een herstellende cocaïneverslaafde en Mark Wahlberg als voormalig kampioen weltergewicht Micky Ward.

Het undercard-gevecht tussen Micky en zijn tegenstander, die 20 pond zwaarder is, straalt een gevoel van urgentie uit. Als Micky niet na elke stoot terug zou vechten, zou hij heel snel verliezen. De regisseur maakt gebruik van die spanning en maakt van Micky geen voorspelbare vechter; in plaats van elk schot te beantwoorden, laat hij zijn tegenstander hem meerdere keren slaan voordat hij zijn houding onderbreekt.

8 Ali: Mohammed Ali vs. Joe Frazier

Will Smith speelt de legendarische bokser en filantroop Muhammad Ali in deze meeslepende sportbiopic, geregisseerd door Michael Mann. Ali's gevecht met zwaargewichtkampioen Joe Frazier was erg drama omdat het werd omschreven als het 'gevecht van de eeuw'.

Het was echter ook technisch zeer degelijk en niet te opzichtig of opzichtig in termen van het nemen van risico's. Het gevecht had geleid tot het eerste verlies van Ali's carrière, maar in plaats van de hele reeks te veranderen in een hartverscheurende ballad voor de verslagenen, legt de choreografie de nadruk op Ali's veerkracht. Het fungeert ook als een metafoor voor zijn persoonlijke verhaal.

7 Assepoester Man: James Braddock vs. Max Baer

Hoewel De film van Ron Howard is voorspelbaar en heeft een verhaallijn die wat schuurwerk aan de randen had kunnen gebruiken, het gevecht tussen bokskampioen James J. Braddock (Russell Crowe) en Max Baer waren in alle opzichten spectaculair. Crowe's overtuigende lichamelijkheid was zijn grootste troef voor de film.

Het verhaal dreef Baer voort als een veilige gok, en daarom kon de overwinning van Braddock tegen hem, zelfs met een gebroken arm, worden opgezet als een verbazingwekkende prestatie. De strijd was pretentieloos en ongelooflijk standvastig. Interessant is dat het verhaal van Braddock ontrafelt tijdens de Grote Depressie, en critici hebben vaak gesuggereerd dat: De onmiskenbare veerkracht van Braddock in zijn gevechten was bedoeld als een metafoor voor een pechvogel Amerika.

6 Kampioen: Midge Kelly Vs. Naamloos tegenstander

Kampioen, met in de hoofdrol Kirk Douglas, was gebaseerd op een kort verhaal van sportcolumnist en auteur Ring Lardner. Douglas speelde de rol van Midge Kelly, een immorele vechter die in een undercard-gevecht om het geld terechtkomt. Dit is Kelly's allereerste ringgevecht en het ontbreekt hem duidelijk aan afwerkingsvaardigheden en zelfs de boksrechter kon zien dat hij een amateur is.

Hij is niettemin een schone vechter en gaat niet gemakkelijk ten onder. Wanneer hij weer op de been is om zijn duidelijk beter uitgeruste tegenstander het hoofd te bieden, probeert hij hem te vermoeien, wat de beste zet is voor elke beginner. Het gevecht, als geheel, houdt vast aan een aantal zeer simplistische shots die goed werken voor de scène om het feit vast te stellen dat Kelly geen professionele bekwaamheid heeft.

5 Krijger: Brendan Conlon Vs. Tommy Conlon

In het drama van 2011 strijder, Tom Hardy en Joel Edgerton zijn van elkaar vervreemde broers die een confrontatie hebben in de boksring voor een van de meest wrede gevechten in de moderne filmgeschiedenis. In feite zijn de eerste ongeveer twee minuten van de vechtsequentie bijna te pijnlijk om te zien, omdat Tommy's meedogenloze aanval op zijn broer op zoveel niveaus schokkend is.

Het gevecht is duidelijk gechoreografeerd op een manier die opgekropte woede verbeeldt en is briljant omdat geen van beide vechters probeert te verbergen dat hun rivaliteit niet alleen professioneel is. Het gevecht is geenszins een schone, want er zijn verschillende aanvallen van ongebreidelde agressie, maar het is erg synchroon met het verhaal van de film.

4 De orkaan: Rubin Carter vs. Emile Griffith

In de Norman Jewison-film uit 1999 speelt Denzel Washington de zwaargewicht bokser Rubin "The Hurricane" Carter, die ten onrechte werd veroordeeld voor drievoudige moord en 20 jaar in de gevangenis had doorgebracht. De film begint met het gevecht tussen Carter en kampioen weltergewicht Emile Griffith.

In die tijd stond Carter op het punt om 's werelds grootste bokskampioen te worden, dus zijn bewegingen waren strak, beslissend en niet buitengewoon agressief. De scène heeft veel gedaan om Carter te vestigen als een superieure, meer geavanceerde jager, in termen van aanpak. In het echte leven en in de film duurde het gevecht twee minuten en dertien seconden en eindigde het natuurlijk met de overwinning van Hurricane.

3 Rocky IV: Rocky vs. Ivan Drogo

Ivan Drogo is heel anders dan Rocky's eerdere krachtige ringrivalen; hij is niet flitsend of uitgebreid. De stille Sovjetolympiër was in veel opzichten intimiderender dan Apollo Creed of zelfs James Lang. In Rocky IV, de vechtscènes zijn meer gestileerd; Ivan laat Rocky zijn schoten hebben en leunt in zijn stoten, en gebruikt het verrassingselement om hem te stoppen en hem met één klap neer te slaan.

Ook is Ivan magerder en heeft hij langere armen, waardoor hij afstand kan nemen tussen Rocky en zichzelf, terwijl hij tegelijkertijd zijn zet doet tegen zijn tegenstander. Het gevecht tussen hen was ongelooflijk bevredigend om te zien, vooral omdat deze beide kanshebbers bijna even competent waren (hoewel Ivan maar liefst 1.80m was).

2 Raging Bull: Sugar Ray Robinson vs. Jake LaMotta

Robinson en LaMotta hadden twee zeer verschillende vechtstijlen en het was belangrijk voor de film om dat in visuele termen weer te geven, en Scorsese deed dat. In Razende stier, Robinson staat tegenover LaMotta in het middengewichtdebuut van de eerste, en Robinson is om voor de hand liggende redenen een beetje wankel met zijn headshots.

De scène is briljant in het vastleggen van Robinson's nederlaag en bevat enkele gespannen cameraverschuivingen en felle paparazzi-flitsen om Robinson's knockdowns meer vernederend te maken. De film, ondanks dat het een onderzoek naar mannelijkheid was, wilde bewijzen dat LaMotta zonder twijfel de beste van het beste was, en deze scène alleen al doet een behoorlijk deel van het werk om LeMotta's bekwaamheid vast te stellen zoals het zich voordoet tijdens de eerste 20 minuten.

1 Rocky: Apollo Creed vs. Rocky Balboa

In Rotsachtig, was het gevecht tussen een wereldkampioen als Apollo Creed en een niemand als Rocky Balboa de ultieme verwerkelijking van de American Dream, en het vertegenwoordigde duidelijk iets breders. Rocky slaat Apollo neer in wat wordt beweerd dat het de eerste knock-down ooit van laatstgenoemde is. Het is een gedenkwaardige prestatie, toegejuicht door arbeiders uit het hele land die zichzelf als Rocky zien.

Creed wordt zichtbaar van de wijs gebracht door Rocky's bekwaamheid en zijn eerste gevechtsstijl, waardoor Creed benadeeld wordt. Na vier minuten bewijst Rocky dat hij een volledig competente tegenstander is van de wereldkampioen, en slaat hem meedogenloos neer totdat hij fysiek wordt tegengehouden door ringrechters.

Volgende5 Harry Potter-wezens geïnspireerd door mythologie (& 5 uitgevonden voor de franchise)

Over de auteur