Wat ging er mis met passagiers?

Waarschuwing: SPOILERS vooruit voor Passagiers

-

Er waren hoge verwachtingen van de recente release van Morten Tyldum Passagiers. Met een releasedatum voor de feestdagen, een interessant uitgangspunt en Chris Pratt en Jennifer Lawrence als hoofdrolspelers, leek het erop dat de film niet te stoppen zou zijn. Na meer dan een week in de bioscoop te hebben gedraaid, heeft de film echter amper een derde van zijn budget goedgemaakt, en critici zijn het er bijna universeel over eens dat de film een ​​oppervlakkige, onbevredigende puinhoop is. Aangezien dit script op de beroemde zwarte lijst stond en het bijna tien jaar duurde voordat de film eindelijk in ontwikkeling was, is het dubbel frustrerend dat het uiteindelijke resultaat zo slecht zou zijn. Dus, waar ligt de schuld voor? Passagiers echt?

De redenen voor Passagiers' mislukkingen variëren van praktisch tot politiek. Op het meest basale niveau was het een vreselijke oproep voor distributeur Columbia Pictures om de film slechts een week later uit te brengen 

Rogue One: Een Star Wars-verhaal, een andere sci-fi-film die ook deel uitmaakte van een van de grootste sci-fi-filmfranchises aller tijden. creatief, Passagiers' script leed aan een aantal belangrijke veranderingen, terwijl de stopgezette ontwikkeling waarschijnlijk heeft bijgedragen aan het afgeleide karakter ervan. als laatste, Passagiers' plot hangt af van een concept dat zo misleidend is dat het een waarschuwend verhaal is voor toekomstige scenarioschrijvers en denigreert het jarenlange representatieve vooruitgang in het sci-fi-genre.

Om te zeggen dat Columbia overmoedig was in de planning Passagiers voor een debuut op 21 december zou een understatement zijn. Hoewel de film er veelbelovend uitzag vanwege de sterrenkracht, het intrigerende concept en de veelgeprezen regisseur (Morten Tyldum van Het imitatiespel), was het nog steeds riskant om de sci-fi-film onmiddellijk daarna te programmeren Rogue One's vrijlating. Als er iets zeker is over de filmindustrie, dan is het wel dat franchises en aanpassingen de beste kans maken om het grote geld binnen te halen, en Star Wars is een van Hollywood's populairste moderne franchises. Het was een ernstige fout om te vragen Passagiers, een origineel idee, om de sci-fi gigant in het kerstweekend op zijn kop te zetten. Om wat voor reden dan ook, Hollywood heeft nog steeds niet geleerd dat sterrenkracht een film niet altijd kan redden aan de kassa, en Passagiers - samen met andere 2016 flops zoals Een hologram voor de koning (met in de hoofdrol Tom Hanks) en de infiltrant (met in de hoofdrol Bryan Cranston) - bewijst die hypothese alleen maar verder. In dit nieuwe tijdperk van uitgebraakte scripts lijkt het erop dat een nieuwe film het gewoon niet kan winnen van een dominante franchise.

Dat gezegd hebbende, het helpt niet echt als het originele scenario in kwestie niet goed is. Terwijl fans en critici hoge verwachtingen hadden van Passagiers vanwege het veelbelovende script was het eindresultaat van de film enorm teleurstellend. Scenarist Jon Spaihts brak door in de industrie toen het script een toppositie bemachtigde op de zwarte lijst van 2007 met de beste niet-geproduceerde scenario's. Het oorspronkelijke idee was het begin van zijn carrière als Hollywood-auteur van ruimtethrillers, en hij schreef het scenario voor 2012 Buitenaards wezen voorloper Prometheus. Spaihts is de laatste tijd druk bezig geweest met de scripts voor beide Passagiers en nieuwe Marvel-toevoeging Dokter Vreemd. Hoewel de laatste film grote aantallen zag aan de kassa en over het algemeen positieve recensies (in tegenstelling tot Passagiers), sommigen zeggen dat de verbluffende beelden en opvallende uitvoeringen de afgeleide plot compenseerden. Screen Rant's eigen recensie, hoewel overweldigend positief, roept Dokter Vreemd formeel.

Het is dan ook jammer dat het script dat Spaihts zijn plaats aan de top opleverde, zo wijdverbreid is gepand. Vroege recensies van de film bekritiseerde gretig de overgeproduceerde beelden en het slechte tempo, en onze eigen recensie noemt het script "een hindernis" Passagiers kan er niet voorbij." Hoewel het mogelijk is dat deze versie van de film een ​​slechte dienst was aan de Black List-lieveling van weleer, omdat de origineel script zorgde voor een bevredigender einde en zou waarschijnlijk enkele van de meer in het oog springende tempoproblemen van de film hebben opgelost, zelfs die versie was niet zonder problemen. De hoofdpersonen die domineren Passagiers' schermtijd zijn tweedimensionaal en de plot slaagt er niet in om actie en romantiek met succes in evenwicht te brengen. Gezien die reeds bestaande problemen, plus de ongelukkige timing die ervoor zorgt dat Passagiers lijken afgeleid in een post-Zwaartekracht wereld, is het mogelijk dat de film gedoemd was te mislukken.

Misschien wel de meest in het oog springende fout in Passagiers' script is echter het verontrustende uitgangspunt en de beslissing om het als romantisch af te spelen. Het is veelzeggend dat van alle scriptwijzigingen die deze film van 2007 tot 2016 doormaakte, het oorspronkelijke concept hetzelfde is gebleven. Ingenieur Jim Preston (Pratt) ontwaakt uit de cryoslaap in een schip dat op weg is naar een nieuwe planeet, maar ontdekt dat zijn ontwaken 90 jaar te vroeg is gekomen vanwege een storing. Na een jaar van eenzaamheid raakt Preston geobsedeerd door de slapende vorm van een vrouwelijke passagier, Aurora "Thinly-Veiled Sleeping Beauty Insert" Lane (Lawrence). Hij besluit haar wakker te maken, en de twee moeten samen vechten tegen de gevaarlijkere storingen van het schip voordat ze uiteindelijk verliefd worden. En dan sterven. Want, voor het geval ik het niet duidelijk heb gemaakt, dit speelt zich niet af in een alternatieve toekomst waar mensen op magische wijze meer dan 120 jaar kunnen leven. Beide leads sterven in elke versie van het script.

De ergste overtreding van het script is dus niet Aurora's schetsmatige karakterisering (omdat een slecht geschreven vrouw) personage in een Hollywood-film is niet bepaald een ongewoon verschijnsel), maar de algemene romantisering van Jim's film in de film acties. De acties van de hoofdrolspeler laten een afschuwelijk gevoel van recht zien dat de film nauwelijks in twijfel trekt, met alleen wat lippendienst van Jim's kant voordat hij uiteindelijk besluit Aurora wakker te maken. Niet alleen maakt Jim Aurora wakker (en in feite soft-core moord); zijn dwingende reden om dit te doen is dat hij haar karige videoprofiel en de manier waarop ze eruit ziet leuk vindt. Jim overtuigt zichzelf ervan dat hij Aurora heeft leren kennen en verliefd op haar is geworden, door de meest oppervlakkige details. Dit wil allemaal zeggen dat, als de persoon op wie je denkt verliefd te worden, slaapt, je niet echt verliefd wordt op die persoon. Net als het personage zelf, bestaat Aurora nauwelijks als een menselijke vrouw, maar als een fantasie waarop Jim zijn eigen verlangens kan projecteren. En de film laat dit toe, en verwacht dat het publiek dat ook zal doen, aangezien de twee hoofdrolspelers de film verliefder dan ooit eindigen.

Passagiers' echte achilleshiel is het schisma tussen hoe de filmmakers Jim's acties zagen, en hoe ze overkwamen op het algemene publiek. Aangezien de film op de markt werd gebracht als een actie-romantiek, en de aanhangwagen handig gesuggereerd dat Aurora en Jim op hetzelfde moment wakker worden, de echte plot van de film werkt meer als een gut-punch dan als een bevredigende wending. De slechte recensies van de film en de sombere prestaties aan de kassa suggereren dat het publiek niet geïnteresseerd is in wat de film te bieden heeft, waaronder Aurora's halfbakken karakterisering en de poging om de angel uit Jim's acties te halen door een van Hollywood's meest charmante acteurs in de rol.

In contrast met Passagiers, Rogue One's hoofdpersoon, Jyn Erso, heeft een meeslepend achtergrondverhaal en een samenhangende karakterboog, ondanks dat hij deel uitmaakt van een ensembleverhaal. Ondanks dat Rogue One doet het absolute minimum voor vrouwelijke filmische representatie, het is nog steeds mijlenver vooruit Passagiers (tenminste Cassian objectiveert en vermoordt Jyn niet), en dat heeft het misschien net zo goed geholpen om de kassa te veroveren.

Misschien is het publiek het beu om vrouwelijke personages te zien die alleen zijn gemaakt als objecten van verlangen voor mannelijke hoofdrolspelers. Misschien heeft dit script een paar jaar te lang in het fornuis gezeten, of had het beter ver weg van de première kunnen gaan Rogue One. Misschien is het moderne publiek gewoon klaar met het concept van ruimteromantiek in het algemeen. Er zijn een groot aantal redenen die hebben bijgedragen aan Passagiers' volslagen mislukking, en dit is slechts een glimp van een paar van hen. Maar naarmate de filmmarkt meer en meer verzadigd raakt met futuristische films en de franchisemacht alleen maar sterker wordt, Passagiers dient als een belangrijk waarschuwend verhaal voor hoe niet om een ​​origineel idee in de filmwereld te introduceren. De film vertrouwt op verouderde ideeën over romantiek, glanzende beelden en sterrenkracht, terwijl het in plaats daarvan had kunnen zorgen voor sterkere personages en wat broodnodig tempo-onderhoud.

Waarom het geheime karakterlek van Eternals de favoriete truc van de MCU ondermijnt