Passagiers vroege beoordelingen: een glanzende puinhoop van een ruimteavontuur

Rogue One: Een Star Wars-verhaal is die meest populaire sci-fi tentpaal die in de laatste maand van 2016 in de bioscoop arriveert - maar het is niet de enige. Sony Pictures brengt zijn eigen ruimteavontuur uit, Passagiers, minder dan een week later in de bioscoop Rogue One raakt het toneel. Passagiers headliners Chris Pratt en Jennifer Lawrence hebben hun deel gedaan om de film te promoten voorafgaand aan de bioscooprelease, gebaseerd op het idee dat de collectieve sterrenkracht van de Bewakers van het Universum/Jurassic World en De Hongerspelen/X-Men franchisesterren (respectievelijk) zullen zorgen voor een solide opkomst voor Passagiers aan de kassa, ondanks concurrentie van een nieuwe Star Wars film.

Passagiers, die is gebaseerd op een origineel script geschreven door Jon Spaihts (Dokter Vreemd), vindt plaats in de verre toekomst aan boord van de Avalon: een ruimteschip dat zo'n 5.000 mensen vervoert - in leven gehouden worden in winterslaapkamers - naar een verre mijnplaneet, op een reis die 120 jaar zal duren om compleet. Echter, dertig jaar na de ruimtereis worden twee passagiers (Pratt en Lawrence) wakker en moeten ze het vooruitzicht onder ogen zien dat ze de rest van hun leven alleen moeten leven, op de Avalon. De eerste golf van beoordelingen voor

Passagiers zijn nu gearriveerd en ze richten zich in het bijzonder op een belangrijk plotpunt dat was niet opgenomen in de bovenstaande samenvatting van het perceel of de marketing voor Passagiers in het algemeen.

Dat gezegd hebbende: degenen die zich zorgen maken over SPOILERS for Passagiers hoeft u zich geen zorgen te maken over het lezen van het volgende: Passagiers recensie-fragmenten (zie hieronder), die allemaal SPOILER-VRIJ zijn. Wie op de bijbehorende links naar de volledige recensies klikt, wees gewaarschuwd: een aantal raakt wel degelijk de geheimen van de film aan.

THR - Sheri Linden

Er is in eerste instantie een spannend wat-als in het scenario van Jon Spaihts, dat een soort Titanic in de ruimte verzint, met klodders "Sleeping Beauty" en Gravity in de high-concept mix. Onder een minder glimmende, by-the-numbers richting, zou het verhaal een hoge vlucht hebben kunnen nemen, of op zijn minst meer opschudding hebben gehad. Maar terwijl Passengers een paar sluwe observaties geeft over onze steeds meer door technologie ondersteunde, zakelijke levens, zijn hardhandige mix van leven of dood eisen en feel-good bromiden voelt eindelijk als een geval van meer zijn minder.

Verscheidenheid - Owen Gleiberman

“Passengers” is het verhaal van een eenzame man in de ruimte, het drama van een ethisch raadsel, een liefdesverhaal met twee van de heetste acteurs ter wereld, en een turbulent sci-fi actie-avontuur - en ondanks dat alles slaagt het erin niet erg goed te zijn film. De twee sterren, Jennifer Lawrence en Chris Pratt, zijn allebei zeer begaafd en een lust voor het oog, en de film vertrekt vanuit een niet slecht idee, maar de setup is veel beter dan het vervolg. ["The Imitation Game"-regisseur Morten Tyldum] blijkt de verkeerde filmmaker te zijn voor een amoureuze ruimte opera.

de bewaker - Andrew Pulver

Aan de positieve kant overleeft Lawrence' schijnbaar grenzeloze schermcharme vrijwel intact: ze is hier onmiskenbaar levendig aanwezig op een manier die maar weinig huidige artiesten kunnen evenaren. Pratt is een minder stralende aanwezigheid, maar biedt een natuurlijk fatsoen dat de griezeligheid van [zijn personage] compenseert. Maar geen van beiden kan veel doen met het noodlottige uitgangspunt van [de film]: het betekent dat Passengers helaas onherstelbare schade heeft opgelopen aan zijn eigen motorbehuizing.

IndieWire - Kate Erbland

Op zijn minst zou ["Passagiers"] veel vermakelijker moeten zijn dan het platvoetige, losjes gemonteerde resultaat. En dan hebben we het nog niet eens over de icky vragen van toestemming die door het centrale verhaal lopen, alleen om terzijde te worden geschoven door de dubieus conclusie van de film. Nog teleurstellender dan het verspilde talent dat voorhanden is, is dat 'Passengers' vaak momenten van korte schittering laat glippen, van [schrijver Jon] Spaihts ' slimme wereldopbouw tot de charmante repliek tussen Pratt en Lawrence, en zelfs een productieontwerp dat de vaak vermoeide sci-fi nieuw leven inblaast genre.

de omslag - Robert Abel

[De] nieuwe interplanetaire actieroman "Passengers", opgepoetst tot een high-tech glans door "The Imitation Game"-regisseur Morten Tyldum, neemt een intrigerende constructie over existentiële eenzaamheid tussen de sterren, en introduceert een moreel gevaar dat het geen interesse heeft om intelligent of realistisch te behandelen, ondanks de aanwezigheid van twee capabele leads in Jennifer Lawrence en Chris Prat... Na het dramatische gewicht dat het dure amusement "Gravity" en "The Martian" zo opwindend maakte aangeboden over de mensheid en de kosmos, "Passengers" windt een grondig misplaatste raket op om nergens.

EW - Chris Nashaway

De tekenen om hoopvol te zijn waren er allemaal: een paar betrouwbare filmsterren, een bullish Oscar-seizoensplek op de releasekalender, een regisseur die helemaal weg is van een Oscar-genomineerde film. Maar helaas, Passengers is niet erg goed. In feite is het behoorlijk slecht. De studio positioneert deze nieuwe scifi-film van Chris Pratt-Jennifer Lawrence als een soort Adam-en-Eva-riff op The Martian... Zo laat de trailer het tenminste lijken. En ik zal eerlijk zijn, dat is een film die ik graag zou willen zien. Maar dat is niet wat we krijgen. Niet eens in de buurt. Passagiers is manier dommer dan dat.

Veel van de beoordelingen voor Passagiers neem de tijd om de betere kwaliteiten van de film te benadrukken - inclusief de uitvoeringen van de hoofdrolspelers en het indrukwekkende productieontwerp - tot nu toe bijna allemaal lijken ze het er tot nu toe over eens te zijn dat het schrijven door Spaihts en de regie door Morten Tyldum (regisseur van de met een Oscar bekroonde biopic Het imitatiespel) zijn over het algemeen matig. Zelfs de weinige meer positieve recensies (zie het fragment hieronder) geven toe dat: Passagiers biedt geen meeslepend menselijk verhaal en/of worstelt niet met de diepere implicaties van het uitgangspunt, in de mate dat andere, originele, big-budget sci-fi-films die de afgelopen jaren zijn uitgebracht, hebben.

Forbes - Scott Mendelson

In een minder merk- en tentpole-centrische tijd, zouden Passengers... nou ja, een film zijn. Het beeld staat onder grote druk om te presteren omdat het een originele, door sterren aangedreven genrefilm is in een IP franchise-tijdperk, met in de hoofdrol twee zeer beroemde filmsterren met twijfelachtige aantrekkingskracht buiten het comfort van franchise tarief. Maar dat alles wegnemen, en de door Morten Tyldum geregisseerde / door Jon Spaihts geschreven sci-fi-romantiek is slechts een film. Het is heel vermakelijk, het spettert zijn vermeende budget van $ 120 miljoen op het scherm en het biedt veel entertainment met een oppervlaktewaarde, zelfs als het danst rond de thematiek van het kernverhaal.

Het komt er kort op neer: tenzij het verhaal hierna significant verandert, klinkt het alsof Passagiers zal niet toetreden tot de gelederen van Zwaartekracht, de marsmannetje en die van dit jaar Aankomst als onderdeel van "Gouden Eeuw" van mainstream sciencefictionfilms die de afgelopen vier jaar is ontstaan. Dat voorspelt ook niet veel goeds voor de vooruitzichten voor de kassa van de film, aangezien het moet strijden om aandacht van bioscoopbezoekers met niet alleen Rogue One, maar andere tentstokken (zoals Moordenaars gelofte) - en de vele films die in de prijzen vallen, die nu ook in semi-brede releases worden uitgebracht. Passagiers Als resultaat kan het een "gok" van $ 120 miljoen blijken te zijn die niet goed uitpakt voor Sony.

Bron: Diversen [zie bovenstaande links]

90 dagen fans over Big Ed op single leven na verloving van Liz