Ghost of Tsushima Beoordeling
Doorspelen Geest van Tsushima is een ervaring die zowel vertrouwd als uniek is. Er zijn niet veel concepten die de titel niet heeft gehaald uit andere videogames in de open wereld, zoals het verzamelen van bronnen, het ontdekken van locaties en het bevrijden van de basis in Ubisoft-stijl. Maar welke sets? Geest van Tsushima apart is hoe het deze vaak gebruikte gameplay-mechanica vanuit een iets andere hoek benadert, een die zowel gebaseerd is op de vrijheid van de speler als op de thematische elementen van de game.
Er zijn veel spraakmakende videogames, vooral de laatste jaren, die de intentie lijken te hebben om te genieten van kleine details en onnodige animaties. Games zoals Red Dead Redemption 2 en De laatste van ons: deel 2 (beide ontwikkeld door bedrijven die er in het verleden van zijn beschuldigd onnodig lange en rigoureuze crunch-periodes) kreeg kritiek van spelers vanwege het aantal keren dat de controle van hen werd weggeworsteld om de animatie op het scherm uit te spelen. Dingen als het schoonmaken van wapens, het kopen van artikelen in winkels en zelfs het doorzoeken van huizen en lichamen naar buit werden voor velen een onnodige verveling. Terwijl
Geest van Tsushima mist veel van de meer realistische karakteranimaties die in andere titels voorkomen, maar hun uitsluiting doet niets af aan de algehele ervaring. Het plunderen van voorwerpen of vijanden (iets dat ook te paard kan) wordt gedaan met een enkele druk op de knop, waardoor hun inventaris onmiddellijk wordt overgebracht naar de de acties van spelers en grotere in-game, zoals de keren dat hoofdrolspeler Jin Sakai Mongoolse kampementen in brand moet steken, worden eenvoudig uitgedrukt met een fade-out/fade-in van de camera. Deze methode van visuele verhalen vertellen is misschien niet zo realistisch als in andere videogames, maar het is sneller, en het stelt de speler niet alleen in staat om door te gaan met zijn taak op hand (in plaats van elke keer dat ze een item opmerken een pauze van vijf seconden te nemen), maar gaven de ontwikkelaars waarschijnlijk ook extra tijd om zich te concentreren op enkele van de belangrijkere aspecten van Geest van Tsushima's spel.
vechten in Geest van Tsushima is snel en brutaal, maar niet zo meedogenloos als spellen zoals Nioh 2 of Sekiro: Shadows Die Twice.Geest van Tsushima lijkt een iets groter pareervenster te bieden dan deze andere titels, en naarmate de speler verschillende vechtstijlen ontgrendelt (Steen, Wind, Water en Maan) er wordt van ze verwacht dat ze tijdens de vlucht tussen hen wisselen, afhankelijk van wat voor soort vijand ze zijn vechten. Stone Stance is bijvoorbeeld ontworpen om de verdediging van vijanden met zwaarden te doorbreken, terwijl Water Stance beter geschikt is voor strijders die zijn uitgerust met schilden. Wisselen tussen de standen is eenvoudig, de speler hoeft alleen R2 vast te houden en op de te drukken aangewezen gezichtsknop, en deze eenvoud is belangrijk wanneer je het opneemt tegen meerdere vijanden typen tegelijk.
Veel van Geest van Tsushima's Het verhaal is gebaseerd op de Mongoolse invasie van het eiland Tsushima, een echt eiland tussen Korea en Japan. De invasie wordt geleid door Khotun Kahn, een intelligente maar meedogenloze schurk, en terwijl het leger van Kahn zich uitbreidt over Tsushima's landschap het is aan Jin Sakai, de laatst overgebleven samoerai, om hem te stoppen voordat alle inwoners van het eiland worden overspoeld door Mongoolse krachten. Jin werd opgevoed door zijn oom, de grote samoerai Lord Shimura, maar tegen het einde van de introductie van het spel wordt Shimura gevangengenomen door de Mongolen en gegijzeld. Terwijl hij probeert Lord Shimura te redden, moet Jin de titularis worden Geest van Tsushima, een daad die indruist tegen al zijn samoeraitrainingen.
Samurai sluipen niet rond in de struiken en vermoorden mensen stilletjes, maar confronteren hun vijanden face-to-face en kijken ze in de ogen. Dit is een conflict waar Jin het hele jaar mee worstelt Geest van Tsushima, en het wordt geïllustreerd door het spel dat de speler altijd de optie geeft om ofwel stiekem te zijn of zijn vijanden frontaal tegemoet te treden. Er zijn maar weinig missies in Geest van Tsushima waar stealth-moorden geforceerde interacties zijn, waarbij de speler in plaats daarvan mag rondsluipen of zijn tegenstanders aankijkt als ze dat nodig achten. De weinige keren dat stealth-moorden nodig zijn, zijn gebaseerd op de veronderstelling dat de Mongoolse vijanden hulpeloze onschuldigen zullen doden als ze worden luid vermoord, maar zelfs deze kwalificatie is geen excuus voor de morele code van de samoerai, iets waar Jin voor al zijn volwassen mee heeft geleefd leven.
Het is dit conflict, dat uiteindelijk gaat tussen doen wat moreel is en wat nodig is, dat de plot van Geest van Tsushima, en deze thema's worden op veel verschillende manieren onderzocht tijdens de reis van Jin. Dankbaar, Geest van Tsushima's ontwikkelaars weten niet alleen hoe ze deze zware thema's moeten behandelen met de zorg en aandacht die ze verdienen, maar ze stellen spelers ook in staat om de vermenselijkende momenten te zien tussen deze drastische emotionele situaties. Van scènes zoals Jin en zijn vriend die dronken worden voor een groot gevecht op een avond, gewoon omdat ze moeten ontspannen, tot kleine gameplay opties zoals de mogelijkheid om vossen te aaien (naast alle overgangsscènes waarin Jin en zijn paard samen in een open slaap veld) Geest van Tsushima is gevuld met sterke karakterisering.
Geest van Tsushima's De wereld is ook gevuld met allerlei gebieden die spelers kunnen ontdekken, van Bamboo Strike-activiteiten met een combinatie van knoppen tot verborgen warmwaterbronnen en geheime duels met zwervende Ronin. Sucker Punch Productions, het team achter Geest van Tsushima, heeft sinds 2014 geen nieuwe titel meer geproduceerd Onbekende tweede zoon, maar als deze nieuwe game een indicatie is, hebben de ontwikkelaars niet stilgezeten. Geest van Tsushima is absoluut prachtig, waarbij elke locatie in de wereld van de game eruitziet als een tot leven gebracht schilderij, en terwijl de game misschien ontbreken de eerder genoemde toegeeflijke plunderanimaties, het maakt dit verlies tienvoudig goed met de hoeveelheid kleur en detail in Tsushima's enorme open wereld.
Geest van Tsushima biedt een zwart-wit "Kurosawa"-modus, genoemd naar de bekende Japanse samoerai-filmregisseur Akira Kurosawa, maar de toevoeging ervan is meer nieuw dan nuttig, en veel spelers zullen de kleuren en landschappen van het spel waarschijnlijk veel te mooi vinden om ze allemaal naar grijswaarden te willen converteren voor het hele spel. De game beschikt ook over zowel Japanse als Engelse voicetracks, extra HUD-aanpassingsopties voor spelers die de paar prompts op het scherm die wel verschijnen willen elimineren, en heeft ook een Photo Modus. Als er één klacht is die spelers kunnen hebben, dan is het dat wel: Geest van Tsushima leunt af en toe in een "volg deze voetstappen op de grond" missiestructuur een beetje te vaak in sommige side-quests, maar het is een kleine smet op een verder plezierige gameplay-loop.
Er zijn niet veel dingen helemaal "nieuwe" in Geest van Tsushima, hoewel spelers waarschijnlijk niet veel navigatie-opties zijn tegengekomen die zo leuk zijn om te gebruiken als Tsushima's leidende wind, of bezig met een vreedzame activiteit zoals het schrijven van haiku's terwijl je tegenover een waterval zit om je voor te bereiden op de strijd, heel vaak. Het is de manier Geest van Tsushima combineert elementen waar spelers zowel bekend als onbekend mee zijn, wat het zo'n plezierige ervaring maakt, en een ervaring die spelers lang na de aftiteling willen blijven spelen. Geest van Tsushima is de beste Moordenaars gelofte spel er is, en waarschijnlijk zullen de meeste gebruikers ooit het dichtst in de buurt komen om te ervaren hoe het is om een samoerai te zijn in het 11e-eeuwse Japan.
Geest van Tsushima verschijnt op 17 juli 2020 op de PlayStation 4. Voor deze beoordeling is een PS4-code aan Screen Rant verstrekt.
Onze beoordeling:
5 van de 5 (meesterwerk)
Genshin Impact: waar vind je meer violetgrass (en waar is het voor)
Over de auteur