Geweldige videogames met vreselijke box-art
Box art is een verrassend belangrijk onderdeel van een videogame. Zelfs met de vooruitgang van digitale distributie, is de belangrijkste kunst voor een game nog steeds het allereerste wat een speler ziet. Dit was zelfs nog belangrijker bij vorige generaties, omdat een stuk boxart de ogen van spelers moest grijpen terwijl ze door de winkelschappen dwaalden.
Een goed stuk boxart voor videogames moet een opvallende uitstraling hebben en tegelijkertijd een beetje een samenvatting geven van waar de game over gaat. Het is niet altijd een gemakkelijke balans om te vinden, voor games van elk genre.
Er is een handvol geweldige games die de landing gewoon niet volhielden met hun box-art, of het nu is vanwege twijfelachtige kunst of een aantal hoofdbrekende ontwerpbeslissingen.
BioShock Infinite
BioShock Infinite treedt in de voetsporen van de andere games en creëert een boeiende wereld om te verkennen, bovenop een aangrijpend hoofdverhaal. Terwijl BioShock is een schietserie, het ging nooit alleen over vuurgevechten en grote decorstukken. Helaas,
Binaire domein
Binaire domein is een fascinerend spel van de makers van Yakuza, die plaatsvindt in een toekomst waarin de opwarming van de aarde het grootste deel van de planeet onbewoonbaar heeft gemaakt en humanoïde robots zijn verboden. verhaalgewijs, Binaire domein heeft een aantal echt fascinerende thema's over menselijkheid en technologie, en de gameplay heeft een uniek squadronmechanisme. De boxart daarentegen doet niets om de unieke visie van het spel over te brengen. Dit is nog een ander slachtoffer van de boze man met een geweertrope, maar verder is de boxart gewoon veel te druk. Er gebeurt heel veel tussen het mooie logo-ontwerp, squadleden, robots, achtergrond en meer.
Geheugenverlies: de donkere afdaling
Het is moeilijk om een stuk boxart te vinden dat cheesier aanvoelt dan Geheugenverlies: de donkere afdaling, van het belachelijke monstergezicht tot het overweldigende gebruik van onscherpte. Geheugenverlies is een fantastisch horrorspel met een angstaanjagende sfeer, maar deze boxart heeft het tegenovergestelde effect en voelt komischer aan dan wat dan ook.
Ico
Praten over een verandering in kunststijl; Ico's box art voelt alsof het voor een heel ander spel is. Zonder zelfs maar te vermelden hoe deze personages er totaal anders uitzien, laat de kunst het voelen alsof Ico is meer een actiegerichte ervaring dan een spel dat draait om verkenning en het oplossen van puzzels. Het wordt allemaal nog erger als je de Noord-Amerikaanse kunst vergelijkt met... de Japanse versie, wat een meesterwerk is in minimalisme.
Yakuza 3
Yakuza 3'sNoord-Amerikaanse boxart is waarschijnlijk de slechtste die de serie ooit heeft gezien, simpelweg omdat het zo statisch en saai aanvoelt. Dit geldt vooral omdat het de eerste game op PS3 was en de taak had om nieuwe spelers voor de serie aan te trekken. Yakuza 3's art geeft geen enkele hint over waar het spel over gaat, en geeft zelfs geen goed beeld van Kazuma Kiryu. De Japanse boxart, aan de andere kant, voelt humeurig en suggestief aan. Het is verbijsterend dat Sega zou kiezen voor zo'n wilde toonverandering.
Super Street Fighter II Turbo
De box-art voor Super Street Fighter II Turbo spreekt eigenlijk voor zich, kijk er maar naar. De kunststijl creëert een aantal serieus lelijke versies van deze iconische personages, en met name Akuma ziet eruit als een bootlegversie van het echte personage. Super Street Fighter II Turbo was een geweldige update van het origineel, maar Capcom had beter bij de originele kunst kunnen blijven.
Vuurademhaling III
De grootste zonde begaan door Breath of Fire III's box art is precies hoe generiek het aanvoelt. Adem van vuur is een legendarische JRPG-serie die een echte impact had op het genre als geheel, maar de boxart die hier te zien is, voelt als iets dat je zou zien in tientallen generieke fantasieromans. Het vertelt spelers letterlijk niets over het spel en doet niets om zelfs maar een greintje interesse te wekken.
Castlevania: Symfonie van de Nacht
Castlevania: Symfonie van de Nacht verdient een speciale vermelding, simpelweg vanwege hoe belachelijk het hele ding is. Op het eerste gezicht is het niet verschrikkelijk, hoewel het kasteel er niet zo groots uitziet. Het hilarische is echter dat het kasteel op de omslag gewoon een verduisterde versie is van Mont-Saint-Michel, een beroemd eiland en klooster in Frankrijk. Nu voelt het hele ding gewoon een beetje lui en slap aan, vooral voor zo'n genrebepalend iconisch spel.
Far Cry 6's Dog: De leukste dingen die Chorizo in de game doet
Over de auteur