Sphinx and the Cursed Mummy Review: een game-relikwie om te vergeten

Van alle vele Nintendo Switch-poorten Sfinx en de vervloekte mummie misschien wel het meest verwarrend. Oorspronkelijk uitgebracht in 2003 en ontwikkeld door het inmiddels ter ziele gegane Eurocom, Sfinx en de vervloekte mummie was een van de vele 3D-actieplatformgames die zijn uitgebracht voor de zesde generatie consoles. Destijds Sfinx werd over het algemeen goed kritisch ontvangen, maar een commerciële flop, en kreeg niet eens de status van cultklassieker. De vroege jaren '00 werden overspoeld met 3D-platformgames en Sfinx en de vervloekte mummie was gewoon een druppel in de oceaan.

Snel vooruit naar vandaag en THQ Nordic heeft nu de Sfinx en de vervloekte mamay-licentie. Na het uitbrengen van een geremasterde versie op pc in 2017, heeft THQ Nordic de game naar Switch gebracht. De Switch-poort is identiek aan de versie van 2017, maar problematisch genoeg speelt de game precies zoals het origineel uit 2003. Een paar nieuwe texturen kunnen niet helpen Sfinx en de vervloekte mummie van het voelen als een 16-jarige game die in het verleden had moeten blijven.

Verwant: Dragon's Dogma: Dark Arisen krijgt een switch-poort uit het niets

Sfinx en de vervloekte mummie heeft een interessant concept. Het is niet per se uniek in 2019, maar het is nog steeds intrigerend. Er zijn twee speelbare personages in het spel, de dappere krijger Sphinx en de laffe mummie van Toetanchamon. Ze spelen compleet anders, waarbij Sphinx' delen van het spel zijnZelda-achtig. Hij springt, verkent, bestookt vijanden met zijn zwaard en lost kleine puzzels op. De mummie vermijdt ondertussen gevechten, bijna volledig de voorkeur aan sluipen en plannen. Als Sphinx de kracht is, is mama de hersens.

Tot Sfinx en de vervloekte mummie’s krediet deze mix van gameplay-stijlen werkt net zo goed in 2019 als in 2003. Het schakelen tussen gameplay-stijlen maakt het mogelijk Sfinx langer fris voelen. Toch kan een fatsoenlijke game-monteur, hoe cruciaal ook, niet de hele ervaring redden. Voor beter en (veel) slechter, Sfinx en de vervloekte mummie is een game uit 2003 die met weinig updates in 2019 is gelanceerd.

De meest voor de hand liggende fout zijn de beelden. Hoewel de personagemodellen van Sphinx en The Mummy er goed uitzien, leek hetzelfde werk niet de wereld in te gaan die ze bewonen. NPC's lijken zo uit het nieuwe millennium te komen en de omgevingen zijn vlak, grillig en leeg. Dit is vooral aanwezig in de handheld-modus met een lagere resolutie van Switch. Deze beelden zijn ook meer dan alleen esthetische tekortkomingen, aangezien de slechte weergave van de omgevingen en speciale effecten sommige doelen veel moeilijker kunnen maken dan nodig is. Het is niet duidelijk wat een overlevingsplatform is en wat dodelijk is, omdat ze dezelfde blokkerige structuur hebben.

Gameplay is net zo gedateerd. De verschillende stijlen van de twee speelbare personages zijn aanvankelijk interessant, maar over het algemeen Sfinx is een frustrerend overblijfsel uit het verleden en is vaak gewoon saai. De camera werkt vaak niet mee en is te veerkrachtig, en platformactie is onhandig met het Sphinx-personage dat aanvoelt alsof hij van helium is gemaakt en veel te zweverig. De mummie, omdat hij minder platformgericht is, is in vergelijking veel gemakkelijker te besturen, maar platformbesturing is niet het enige toegevoegde gevaar. Gevechten voelen aan alsof het toeval is zonder richtsysteem en Sphinx die wild zijn zwaard heen en weer gooit in de richting van vijanden.

Het meest teleurstellende aspect van Sfinx en de vervloekte mummie verreweg is echter dat het gewoon levenloos is. Sfinx heeft enorme niveaus, maar in 2019 zullen die niveaus naar verwachting wemelen van het leven, geheimen of beide. Dit is niet het geval bij Sfinx waar de omgevingen kaal en saai zijn. Het geluidsontwerp pikt ook niet de speling op. Ondanks veel dialoog in de game is er geen voice-acting. Er zijn slechts regels en regels tekst die er niet in slagen om het lange verhaal boeiend te maken. De muziek is ook pijnlijk generiek, dus zelfs dat kan de interesse niet lang vasthouden. Sfinx en de vervloekte mummie speelt zich af in een fantasieversie van het oude Egypte, maar niets van die persoonlijkheid komt in het spel naar voren.

Een belangrijk minpunt om op te merken met Sfinx en de vervloekte mummie is een probleem met de audio tijdens het spelen in de tv-modus van de Switch. Screen Rant's recensie-exemplaar kon geen geluid afspelen tijdens het spelen van de game met de Switch in de dock. De audio werkte prima in de handheld-modus, maar alle audio viel weg zodra de Switch in het dock stond. We hebben contact opgenomen met THQ Nordic en zij hebben het probleem geïdentificeerd en beloofd dat er binnen een week een oplossing beschikbaar zal zijn.

Zelfs als het ontbreken van audio slechts een tijdelijk probleem is, is het nog steeds moeilijk aan te bevelen Sfinx en de vervloekte mummie voor zijn steile prijs. Het is een 16 jaar oud spel dat niet goed veroudert en dat niet veel nostalgische waarde heeft.

Sfinx en de vervloekte mummie is nu beschikbaar voor $ 29,99 op Nintendo Switch. Screen Rant kreeg een exemplaar ter beoordeling.

Onze beoordeling:

2 van de 5 (Oké)

Fortnite: Lexa ontgrendelen (Seizoen 5)

Over de auteur