A Shaun the Sheep Movie 2: Farmageddon Review

Er zit een geweldige lijn in de film van Aardman Animations uit 2012, De piraten! Band of Misfits, over dat het niet echt uitmaakt of je de beste of meest succesvolle bent in wat je doet, zolang je maar in je levensonderhoud kunt voorzien door te doen waar je van houdt. Het is een filosofie waar de Britse studio achter zit Wallace & Gromit lijkt ter harte te zijn genomen, ondanks het voortdurend afnemende rendement van hun films aan de wereldwijde kassa sinds ze in 2000 begonnen met het maken van speelfilms met Kippenren. Je kunt zien waarom Aardman, met hun eenvoudige verhalen en rudimentaire karakterontwerpen, het moeilijk zou hebben opvallen naast de meer ingewikkelde verhalen en realistische digitale animatie van recente Disney en Pixar films. En toch is het juist die combinatie van eenvoud in plotten en stileren die maakt: Een Shaun het Schaap-film: Farmageddon zo'n genot om naar te kijken.

De Shaun het schaap film vervolg vindt Shaun (ingesproken door Justin Fletcher), zoals gewoonlijk, hoofdpijn veroorzaakt links en rechts voor de ordelijke herdershond van Mossy Bottom Farm, Bitzer (John Sparkes), wanneer hij het pad kruist van Lu-La (Amalia Vitale), een klein, pizza-etend buitenaards wezen met buitenaardse krachten die zijn liefde deelt om in de problemen te komen. Maar met het Ministerie van Buitenaardse Opsporing, of MAD, en hun leider, Agent Red (Kate Harbour), hun staart, moet het paar samenwerken om Lu-La te herenigen met haar schip en haar thuis te krijgen voordat ze is gevangen genomen. Ondertussen hoopt de Mossy Bottom Farmer (ook Sparkes) rekruteert zijn vele schuurdieren om hem te helpen bij het bouwen van een buitenaards themapark genaamd "Farmageddon".

Het is een bewijs van Aardmans vaardigheid die je gemakkelijk vergeet Farmageddon, zoals de eerste Shaun het schaap film, slaagt erin een verhaal duidelijk te vertellen zonder dialoog (ervan uitgaande dat dierengeluiden en gebrabbel niet tellen). Schrijvers Jon Brown en Mark Burton, gebaseerd op een idee dat aan Richard Starzak is toegeschreven, hebben in feite een plot samengesteld uit elementen die zijn geleend van ET en de komedie van Simon Pegg/Nick Frost uit 2011 Paul, dus het vervolg is niet zo vrijzinnig als de eerste film, qua verhaal. Toch slagen ze erin om wat onverwachte diepte in Shaun naar voren te brengen door Lu-La te maken - die een schattige toevoeging is aan de sympathieke onverlaten van Mossy Bottom Farm - een kind, dat Shaun dwingt om voor een keer als de verantwoordelijke partij op te treden. (Nou, zo verantwoordelijk als Shaun maar kan zijn.) Gecombineerd met het verrassend tedere achtergrondverhaal voor Agent Red en een... goedaardige weergave van de fancultuur (in dit geval UFO-obsessives), waardoor het vervolg de eerst Shaun het schaap film's algemene gevoel van onschuld en plezier, maar doordrenkt het met een tikkeltje meer structuur.

Het zou natuurlijk geen Aardman-film zijn als Een Shaun het Schaap-film: Farmageddon was geen virtuele non-stop parade van verrukkelijke visuele grappen en grappige hommages. Alles van ET tot 2001, Nauwe ontmoetingen van de derde soort en, in een van de meest ingenieuze stukjes van de film, Buitenaards wezen's chest-burster-scène krijgt een slimme schreeuw op manieren die vermakelijk zijn, of je de referentie nu begrijpt of niet. De stop-motionanimatie van de studio is ook nog nooit zo geavanceerd geweest in zijn audiolandschap, waarbij het geluid van elke rennende hoef en wervelende frisbee die het scherm kruist (hoewel, toegegeven, de originele popsongs van de soundtrack een beetje aanvoelen aangeplakt). Regisseurs Will Becher en Richard Phelan vinden zelfs ruimte voor eenmalige grappen - zoals het hebben van MAD's medewerkers (en hun huisdieren) 24/7 hazmat-pakken dragen of een geweldige beloning in de vorm van een porseleinen woordspeling - zonder het tempo van de film toe te staan achterblijven.

Het gelijknamige personage speelde nu in een paar speelfilms en een tv-serie sinds zijn introductie in Aardman's Oscar-winnende Wallace & Gromit kortom "A Close Shave", maar heeft nog niets van zijn charme verloren. Als iets, Farmageddon bevestigt verder de status van Shaun als een passende opvolger van de clownprinsen van de stille film en hun vermogen om humor en pathos te creëren uit de meest elementaire scenario's (in dit geval een verloren alien) verhaal). Het is ook een leuke manier voor de studio om terug te kaatsen na de relatieve teleurstelling van hun laatste film, de prehistorische sportkomedie van 2018 Vroege man, zonder in te boeten op de kwaliteiten die hun werk zo uniek blijven maken in de moderne animatiewereld. Hopelijk, door rechtstreeks naar Netflix te streamen, de nieuwste Shaun het schaap film zal het in eigen land gemakkelijker het publiek aantrekken dat het verdient dan anders het geval zou zijn geweest.

Een Shaun het Schaap-film: Farmageddon wordt nu gestreamd op Netflix. Het is 86 minuten lang en heeft de classificatie G.

Onze beoordeling:

4 van de 5 (uitstekend)

Aquaman 2: Elke nieuwe locatie geplaagd (en wat ze betekenen)