Netflix's Narnia-serie: 5 dingen waar we enthousiast over zijn (en 5 waar we ons zorgen over maken)

Naast J.R.R. Tolkien's Lord of the Rings serie, De Kronieken van Narniadoor C.S. Lewis is een pijler van het fantasy-genre en een van de meest geliefde boekenreeksen in alle fictie. Hoewel Disney en Walden Media fans van de serie een behoorlijk indrukwekkend trio films op basis van de boeken gaven, zijn ze nu toe aan de Netflix-behandeling.

Leuk vinden The Witcherdaarvoor zal Narnia een nieuw publiek zien op het streamingplatform, maar zal het net zo groot en magisch zijn als het land achter de garderobe? Geen enkele aanpassing is perfect, maar een serie rond Narnia roept een paar hoop en angst op.

10 Hope: It Covers The Prequel

Hoewel het verhaal van de Pevensie-kinderen begint met: De Leeuw, de heks en de klerenkast, Lewis schreef een oorsprongsverhaal voor zijn beroemde fantasieland met Het neefje van de tovenaar. Het is zeker een beetje vreemder vergeleken met de rest van de serie, maar dient als Narnia's Genesis met fantasierijke parallellen met het bijbelse scheppingsverhaal en de introductie van zonde. Het is absoluut tijd voor deze inzending om zijn eigen fantasierijke aanpassing te krijgen.

9 Angst: het is te algemeen

Vandaag de dag, Narnia is bijna net zo bekend als Middle-Earth of een ander vergelijkbaar fantasierijk. Als iemand een magisch land zou beschrijven dat wordt bevolkt door pratende dieren, draken, dwergen en andere mystieke wezens, aan welk land zou je dan als eerste denken?

Vergelijkbaar maar niet congruent, Narnia zou een plaats moeten zijn van diepe magie en betoverende personages, niet alleen de standaardzwaarden en tovenarij die te zien zijn in andere Netflix-fantasiedrama's.

8 Hope: het gaat verder waar Disney was gebleven

Disney's aanpassing van de serie is in wezen het antwoord van de studio op: Lord of the Rings, en dat is gewoon goed. Disney had echter de cirkel rond moeten hebben en eindigen met Het laatste gevecht in plaats van Reis van de Dawn Treader. Met dat in gedachten moet de nieuwe serie zeker leren van Disney, vooral met Coco schrijver, Matthew Aldrich, aan het roer. Maar tegelijkertijd moet het verder gaan met zijn eigen ideeën en concepten.

7 Angst: het probeert te hard

Narnia werkt zo goed omdat het eenvoudig is. Hoewel het de meeste fantasieboxen controleert, doet het dat openlijk en bewust. Het heeft zijn kastelen, draken en epische veldslagen, maar het voelt nog steeds als zijn eigen vertolking.

Het laatste dat het land van Narnia nodig heeft, is een duistere en realistische aanpassing met over-the-top vechtscènes en zwaar verzadigde CGI. Het moet visueel indrukwekkend en verhalend aantrekkelijk zijn, maar het mag niet smeken om deelname van de kijker.

6 Hoop: het gaat volledige mythologie met zijn wereld

Waar Tolkien met zijn orks, elfen en hobbits uit de Noorse mythologie putte, liet C.S. Lewis zich inspireren door de rijken van de klassieke mythologie met faunen, dryaden, naiaden en minotaurussen. Dit is een smaak die niet vaak wordt gezien in moderne fantasiemedia, en de nieuwe Narnia-serie zou er volledig mee moeten gaan. Laat Aslans leger een Grieks-geïnspireerd harnas dragen, maak Mr. Tumnus meer geit dan man a la Het labyrint van Pan, wat de beslissing ook is, ze moeten zich eraan committeren en er volledig voor gaan.

5 Angst: het verwatert zijn fantasie-elementen

Aan de andere kant van de medaille is er altijd de dreiging van onderschrijding en underplaying van hun materiaal. The Witcher, is bijvoorbeeld een geweldige serie gebaseerd op een nog betere boekenreeks.

Voor een serie met monsters en mythische wezens waren er echter tijden dat de monsters een beetje teleurstellend waren. De strijd met de djinn had een episch conflict moeten zijn, geen strijd tegen een rookzuil. Je kunt beter over-the-top zijn dan ondermaats presteren.

4 Hoop: het behoudt de allegorie

Als er één ding is dat de serie moet doen, is het de op geloof gebaseerde allegorie van C.S. Lewis behouden. De parallellen tussen de Narnia-boeken en de christelijke leringen hebben het altijd doen opvallen, dankzij Lewis' verontschuldigende filosofie. Het is in wezen de ruggengraat van de serie en als Netflix het recht wil doen, moet het niet bang zijn om zich aan de Schrift te houden.

3 Angst: het wordt te predikend

Tegelijkertijd moet de serie de allegorie kunstzinnig gebruiken en niet schaamteloos hameren op de moraal en symboliek. De tekst heeft alle symboliek die de show nodig zou kunnen hebben, niet meer en niet minder.

Als het te ver gaat, verliest het volledig de boodschap in zijn flagrante moraliteitsverhaal. De allegorie zou er moeten zijn, maar delicaat en respectvol behandeld.

2 Hoop: het behoudt zijn eigen fantasie-identiteit

Narnia moet niet opnieuw gemaakt worden, maar eerder vernieuwd en opnieuw uitgevonden. Fans van de boeken zijn al bekend met de Disney-serie en misschien zelfs de BBC-aanpassing, maar deze nieuwe serie moet een geheel nieuwe wereld zijn met bekende vrienden. Geef kijkers een majestueus rijk van faunen en pratende leeuwen, maar blaas ze ook nieuw leven in.

1 Angst: het wordt een Witcher/Game of Thrones-kloon

De grootste fout die Netflix kan maken, is proberen om van de serie een te donker middeleeuws drama te maken. Ja, de serie had zijn donkere hoofdstukken en bloedige veldslagen, maar uiteindelijk kreeg het een gelukkig einde waarin het goede zegeviert over het kwade. Het is niet zoals andere moderne fantasy-shows die om de een of andere reden een duister randje nodig hebben. Het genre kan zeker wat licht gebruiken in de sneeuwstorm.

VolgendeThe Vampire Diaries: de 10 beste bijnamen die Damon bedacht heeft

Over de auteur