Jean-Philippe Vine & Octavio E. Rodriguez Interview: Ron's Gone Wrong

Ron is fout gegaan, een nieuwe geanimeerde komedie van 20th Century Studios en Locksmith Animation, komt op 22 oktober in de bioscoop. In het tijdperk van sociale media kan een verhaal over een jongen zonder een stabiele internetverbinding actueler zijn dan ooit, en de band die hij vormt met zijn B-Bot (ook bekend als zijn "Best Friend Out of The Box") voelt meer geloofwaardig.

Scenarist en regisseur Sarah Smith (Arthur Kerstmis) de krachten gebundeld met schrijver Peter Baynham (Borat) om het verhaal van de jonge Barney's (Jack Dylan Grazer, Shazam!) wanhoopt omdat hij het enige kind op school is zonder de nieuwste technologie om vrienden te maken. Om hem toekomstige pauzes te besparen zonder dat iemand online of offline met hem praat, schenkt zijn goedbedoelende familie hem een ​​robot genaamd Ron (Zach Galifianakis, Een rimpel in de tijd) die uiteindelijk meer problemen voor Barney veroorzaakt - maar ook een pad biedt naar echte vriendschap.

Regisseur Jean-Philippe Vine en co-regisseur Octavio E. Rodriguez, die eerder heeft gewerkt aan Pixar-producties zoals 

De goede dinosaurusen Coco respectievelijk sprak met Screen Rant over het teamwerk en de inspiratie achter het grillige geanimeerde avontuur.

Screen Rant: Op welk punt in de vroege stadia werd je aan boord gehaald en wat was het concept dat je het meest intrigeerde?

Jean-Philippe Vine: Ik werd aangenomen nadat ik een pitch hoorde, toen het nog een beetje in de schetsfase was, een pitch van Sarah Smith. Ze had er al aan gewerkt met Peter Baynham.

En het resoneerde gewoon echt met mij, in termen van het grootmoedige avontuurlijke aspect van het verhaal van de jongen en zijn hond. Maar tegelijkertijd resoneerde het als ouder echt met mij in termen van de thematiek. Omdat we allemaal proberen te achterhalen hoe het met onze kinderen gaat en hoe ze omgaan met hun zelfbeeld wanneer hun leven wordt gefilterd door sociale media.

Octavio, ik weet dat dit de eerste keer is dat je als co-regisseur aan een lange speelfilm werkt, maar je hebt al veel werk in animatie gedaan. Hoe was die sprong en hoe was je voorbereid om deze nieuwe rol op je te nemen?

Octavio E. Rodriguez: Gelukkig hadden we de mensen die we om ons heen hadden, en ook het werken met J.P. bij Pixar heeft me behoorlijk geholpen om in dat rijk te zijn. Maar tegelijkertijd is het iets waar je niet alle antwoorden op hebt. En gelukkig kun je samenwerken met de mensen om je heen om je een beetje te helpen om van daaruit op te bouwen, want het is een heel nieuw niveau van managen.

Probeer ook te achterhalen: "Wat valt er in het verhaal te ontdekken?" Want dat is iets dat we hadden altijd zoiets van: "Oké, we hebben deze film, we hebben al deze mensen en we maken dit verhaal. Maar hoe houden we het zo dat het ons in het begin inspireerde toen we het script lazen?" Ik heb het gevoel dat het een continu proces is; Ik leer en groei nog steeds en dat wil ik blijven verwelkomen. Het heeft niet alle antwoorden, maar probeert gewoon [in beweging] te blijven vooruit en wees op alles voorbereid.

Ik hou van het ingewikkelde thema dat Ron een echte vriend is en iemand die je nodig hebt, maar tegelijkertijd dat sociale media geen echte vriend zijn en dat technologie niet iets is waar je alleen op kunt vertrouwen. Hoe breng je de echte menselijke connecties in evenwicht waarvan je zou hopen dat Barney die zoekt, en de pure vriendschap die Ron biedt?

Jean-Philippe Vine: Waar we echt naar kijken in termen van het sociale-mediaaspect, is hoe het ons zelfgevoel kan beïnvloeden. En in zekere zin kunnen sociale media vaak gewoon een spiegel voor ons zijn, omdat het al deze statistieken geeft over hoe populair we zijn. Dat is echt zwaar, en ik denk niet dat kinderen met dat soort druk moeten omgaan. Omdat kind zijn moeilijk is - iemand zijn is moeilijk, want we proberen er allemaal achter te komen.

Ons belangrijkste was om Barney deze reis te laten maken, waar hij het gevoel krijgt dat hij de enige buitenstaander is. Hij is het enige kind dat het niet allemaal voor elkaar heeft, en hij werkt samen met de slechtst mogelijke B-Bot, wat het nog erger maakt. Daardoor voelt hij zich nog meer een buitenstaander. Maar in feite komt daar het avontuur vandaan, hun relatie. Ze bouwen dit gekke model van vriendschap op wanneer Barney hem probeert te leren wat een vriend is, en het is echt leuk voor het publiek om Ron daarbij te volgen.

Maar dan ontwikkelt Ron zijn manieren om dat uit te dagen, en dat is precies wat een goede vriend doet. Ze dagen je uit, ze moedigen je aan, ze duwen je naar nieuwe dingen, en daar is dat wederzijdse vertrouwen.

Hoeveel controle had je over alle details van de B-Bots? Omdat er zoveel mogelijkheden en uitvoeringen zijn. Hoeveel was je brainstorming versus animators die binnenkwamen en zeiden: "We gaan dit toevoegen?"

Octavio E. Rodriguez: Ik denk dat het voor ons een van de dingen was waar we deze persoonlijke ervaring voor de gebruikersinterface met de kinderen wilden opdoen, en iedereen had een ander idee over wat dat is. Maar tegelijkertijd wilden we voor de animators dat ze ervoor zouden gaan en iets zouden brengen en ons uitdagen en deze vragen zouden stellen over: "Kunnen we dit proberen? Kunnen we dat proberen?" en de grenzen van animatie verleggen. Wat ze deden.

Maar ik denk dat het een mooie samenwerking was van zowel ons als wat de animators brachten.

J.P., ik geloof dat je zei dat je geïnspireerd was door de... film Haar, althans thematisch gesproken. Hoe hebben jullie dat ingekookt om het verteerbaar te maken voor kinderen?

Jean-Philippe Vine: Het ding over Haar, en in feite dat ik tegenwoordig Siri of Alexa gebruik, is dat het een soort van naadloos wordt; het is moeiteloos geworden. Ik praat nog veel met Siri als ik wil weten hoe laat het is en wat de temperatuur is. Maar de manier waarop technologie gaat, zal alleen maar naadlooser worden, vanwege alle informatie die in wezen over ons wordt verzameld.

En daar wilden we het doek gewoon een beetje over optillen. Sommige kinderen weten misschien niet wat we zeggen - ze genieten misschien gewoon van het verhaal - maar we wilden zachtjes zeggen: "Nou, er is een algoritme hier, en het voegt labels toe aan de dingen die je doet." En dan is het mogelijk de vraag of je wilt Dat. Hopelijk, misschien zelfs een paar jaar later, zou een kind zeggen: "Ja, Ron's Gone Wrong soort gaf me een beeld van de apparaten die ik gebruik en hoe ik ze gebruik." Dat was een beetje onze manier van denken over het.

Toen ik sprak met Jack Dylan Grazer, vertelde hij dat hij vijf jaar aan de film had gewerkt en begon toen hij 13 was. Ik weet zeker dat het door vele stadia ging, maar waren er manieren om verhalen te vertellen die jullie moesten uitbalanceren of kwijtraken? In hoeverre is het verhaal geëvolueerd vanaf het moment dat je begon?

Octavio E. Rodriguez: Vanaf het moment dat ik begon, en daarvoor, was het verhaal ongeveer wat de kern was. En veel van wat we probeerden te achterhalen, waren de beste delen van de pitch die we uit het verhaal hadden gehaald.

Bijvoorbeeld het idee van dat hele gedoe in de tuin met Ron en Barney, en dat hij al die vrienden naar hen toe zou brengen. Op een gegeven moment hadden we het zelfs in de schuur achter in de achtertuin. Maar we hadden het gevoel dat het een betere plek was om het op school te plaatsen, omdat Barney er het meest op zou vrezen. Door dat soort dingen zijn we erachter gekomen hoe we kunnen blijven pushen, maar binnen de basis van dit verhaal blijven.

Omdat we echt geloofden in wat deze boodschap is, namelijk: "Wat is echte vriendschap?" En ook, voor kinderen in het algemeen die te maken hebben met de balans van manoeuvreren via sociale media en sociale netwerken. Dus veel ervan was gewoon duwen en proberen te vergroten wat we al hadden.

Ron is fout gegaan opent 22 oktober in de bioscoop.

Marvel wilde niet dat Captain America en Iron Man in burgeroorlog zouden vechten

Over de auteur