'Banshee': Bloed in de Bayou

[Dit is een recensie van Banshee seizoen 3, aflevering 8. Er zullen SPOILERS zijn.]

-

Seizoen 3 van Banshee begon met Hood, Siobhan en Brock op jacht naar Hondo, de man die hun partner Emmett Yawners en zijn vrouw vermoordde. Het was een moment van brute wraak dat de toon zette voor de rest van het seizoen – ook al wist het publiek dat nog niet.

Maar nu, na alles wat er is gebeurd, van Siobhan's moord door toedoen van Chayton Littlestone tot de briljante first-person overval tijdens de 'Je kunt je niet verbergen voor de dood', merkt de show dat hij zich in een consistent ritme nestelt, een ritme dat draait om terugverdientijd en de vele vormen waarin het zich kan manifesteren.

Het was onvermijdelijk dat Hood en Chayton in een gevecht op leven en dood zouden eindigen. Chayton beloofde tenslotte zoveel voordat hij... verdwenen in seizoen 2. Tegen de tijd dat 'The Fire Trials' begon, was het duidelijk Banshee'De grote slechterik van een berg was niet alleen in oorlog met de vijanden van zijn stam, hij stuurde zichzelf frontaal in botsing met de imitatiesheriff van de stad. Wat niet duidelijk was, was hoe persoonlijk de strijd tussen de twee zou worden, en hoezeer Chaytons onderschatting van Hood hem zou blijven achtervolgen, net zoals hij terugkwam om Banshee te achtervolgen.

En daarmee wordt 'All the Wisdom I Got Left' de koninklijke strijd die het seizoen had beloofd, en het stelt niet teleur.

De aflevering laat meteen het overweldigende gevoel van onvermijdelijkheid het verhaal drijven zoals het Hood drijft. Toen Brock aankondigde dat hij meeging op zoek naar de moordenaar van Siobhan, was er de vraag of... Banshee misschien tijd hebben voor een snelle filler-aflevering, waarin de twee agenten elkaar tegenkomen een soort van fantastische problemen? tijdens hun geïmproviseerde roadtrip. Dat is echter niet het geval. En hoe aanlokkelijk de gedachte aan Hood en Brock's niet-vriend komische capriolen ook mag zijn, het is voor de aflevering duidelijk voordeel dat de actie begint met de twee agenten die zo ver verwijderd zijn van het platteland van Banshee, Pennsylvania.

De overgang van Banshee naar New Orleans – eerst het moeras en dan de French Quarter – is een verstandige keuze; het geeft de aflevering gewicht door de personages en het publiek uit hun comfortzone te halen, en benadrukt het belang van wat er gaat gebeuren door het verwijderen van het bekende. Maar de aflevering gaat nog een stap verder, met behulp van Banshee's liefde voor verhoogde realiteit en pulpiness om New Orleans op een surrealistische manier te schilderen door vouwen in oneven karakters zoals de gruwelijk gehavende Sani Crow (Raul Trujillo) en de roodharige Bones Tuesday (Happy Anderson), eigenaar van een ondergrondse club waar mannen vechten tot de dood - of dat doen ze tenminste wanneer Chayton de. betreedt pit.

Regisseur Greg Yaitanes schildert de club van dinsdag af als een vreemde, meedogenloze plek, boordevol chaotisch geweld en uitgehongerde toeschouwers. Zoals aangegeven door Aanwezigheid van Hood op de vloer, terwijl Brock op een hoger niveau blijft, op een gegeven moment schijnbaar niet in staat om echt waar te nemen wat is gaande is, is het een plek waar alleen een bepaald type persoon de taal spreekt en meteen de weg weet in de omgeving van. En terwijl de vechtclub het publiek voor het eerst laat proeven van wat een volledige Hood vs. Chayton-confrontatie zal eruitzien, het toegevoegde effect van de nieuwe omgeving en het vermogen van beide mannen om er vrij in te manoeuvreren, spreekt boekdelen over wie ze zijn.

En dat eerste gevecht is geweldig. De wreedheid van Hoods aanval overvalt Chayton schijnbaar, vooral gezien het relatieve gemak waarmee hij zijn vorige tegenstander afsloot. Beide mannen krijgen dramatisch verschillende vechtstijlen die bij hun lichamelijkheid passen. Maar het is niet het soort gevecht dat je tegenwoordig normaal in film en televisie ziet. De strijd staat bekend om zijn wreedheid en de manier waarop het er zo waanzinnig uitziet. De patstelling waartoe de twee mannen vechten, verhoogt dus alleen maar de verwachting voor ronde twee.

En wanneer de tweede ronde komt, gebeurt dat nadat Hood de dag heeft doorgebracht met drinken en staren naar plafondventilatoren alsof hij Martin Sheen is in Apocalyps Nu. Dus als Chayton aanvalt, is er net genoeg van een dronken waas om het publiek zich af te vragen of de Redbone-leider echt in de aanval is. Maar het duurt niet lang voordat de mist is opgetrokken, er met messen wordt gezwaaid en er bloed wordt vergoten. Het kost nog minder tijd om de kamer te vernietigen en voor Chayton om op de vlucht te slaan voor de man die hij jammerlijk heeft onderschat.

Chaytons laatste momenten weerspiegelen de openingsscène van het seizoen, tot en met het jachtgeweer dat door Hood wordt gebruikt als zijn favoriete wapen voor 'op hol geslagen criminelen'. Er is ook een griezelige leegte in New Orleans waardoor de hele ontmoeting nog griezeliger en dromeriger aanvoelt. Terwijl Hood Chayton achtervolgt door de French Quarter, een begraafplaats en de laatste rustplaats van enkele Mardi Gras-dobbers, is er een overweldigend gevoel van dood in de lucht dat wordt geaccentueerd door het feit dat Hood en Chayton de enige twee levende zielen op de planeet. Een situatie Hood verspilt niet veel tijd aan het reduceren tot één.

Wat de doden betreft, is Chayton's er een die het vermogen van de serie om over-the-top elementen te omarmen omarmt zonder te verminderen de betekenis van wat er gebeurde. Het is goofy, gooey, bloederig spul dat een onvergetelijke klap uitdeelt. Maar het wordt gecompenseerd door de andere discussies die gaande zijn, zoals de avonturen van Job en Sugar met een ander soort terugverdientijd, en Col. Stowe's besef dat hij binnenkort zijn eigen vergelding zal krijgen. 'All the Wisdom I Got Left' slaagt er zelfs in om een ​​bevredigende flashback te geven aan de noodlottige dag Burton ontmoette Kai, voordat Fraisers mannen hem ontvoerden voor de Amish-gemeenschap die hem zojuist verwelkomde.

Uiteindelijk wist Chayton dat Hood niet echt een agent was, en het is vrij duidelijk dat Brock dat ook weet. Maar dat weerhoudt hem er niet van om de sheriff te vragen om... maak af waar hij aan begon met Kai Proctor. Het lijkt erop dat Hood in de rij moet wachten.

Banshee gaat volgende week vrijdag verder met 'Zelfs God weet niet wat je van je moet maken' om 22.00 uur op Cinemax.

Foto's: Gregory Shummon/Cinemax

Waarom het geheime karakterlek van Eternals de favoriete truc van de MCU ondermijnt

Over de auteur