Beste videogames van 2017 waar je nog nooit van hebt gehoord

Het jaar 2017 bleek een fantastisch jaar te zijn voor videogames. Vanuit een mainstream gaming-perspectief, de beste games van het jaar bevatte enkele van de grootste videogames in de geschiedenis van het medium, uit de verbluffende open wereld van The Legend of Zelda: Breath of the Wild tot momenten van zulke briljante verhalen als NieR: Automaten.

Bovendien liet de onafhankelijke gamingscene echter ook zien hoe indrukwekkend games kunnen zijn buiten het traditionele publicatiemodel. Onderweg kregen sommige games van kleine studio's grote aanhang, zoals kop, maar in andere gevallen hebben sommige indie-eigendommen de status van verborgen juweeltjes gekregen.

Sommige van deze titels verdienen dan ook erkenning voor wat ze dit jaar hebben bereikt. Hier zijn de keuzes van Screen Rant van de beste games van 2017 waar je nog nooit van hebt gehoord.

20. Tokio 42

Een soortgelijke sfeer aannemen als het origineel Syndicaat maar met een pop-art twist, Tokio 42 is een kleurrijke maar brute tactische shooter. De game is belast met het plegen van uitdagende moorden en is in feite gebouwd als een puzzelgame met een beetje geweld erin.

Waar Tokio 42 echt uitblinkt, is echter de wens om te proberen en het opnieuw te proberen wanneer ze worden geconfronteerd met onoverkomelijke kansen. Tokio 42 is zwaar maar rechtvaardig, wat betekent dat de frustratie van een mislukte run nooit een spelbreker is, maar ervoor zorgt dat de speler doorgaat totdat ze succesvol zijn.

Een van de geneugten van de onafhankelijke gamesscene is de mogelijkheid voor studio's om ideeën te verkennen die zelden zouden vliegen binnen een traditionele setting voor het publiceren van games. Een zo'n voorbeeld in Alles, een spel dat niet zozeer een interactief avontuur is, maar meer een introspectieve, filosofische kijk op de groei van het leven.

Alles is iets interactiever dan de vorige game van ontwikkelaar David O'Reilly, Berg, maar het neemt nog steeds de vorm aan van een mooi maar losgekoppeld spel. Springen van zijn naar zijn in een artistiek weergegeven universum, Alles is een ervaring voor spelers om zich in te verliezen.

18. Hive Jump

Als een spel voor één speler, Hive Jump kan een eenzame aangelegenheid zijn. Willekeurige niveaugeneratie mengen met tegendeel-achtige vuurgevechten en groteske buitenaardse sprites om neer te halen, de toevoeging van lichte basiselementen doet er weinig toe om te voorkomen dat het een beetje aan de eenzame kant is.

Maar als je met vrienden speelt, Hive Jump is een absolute topper. Gedraagt ​​zich net als een 2D throwback-versie van grensgebieden, het is een spel dat gedijt in een coöperatieve omgeving, en de enorme bazen van het spel blijken enorm leuk te zijn om samen met bondgenoten neer te halen.

17. Nablijven

Sommige van de beste horror-eigenschappen doen een beroep op unieke locaties en achtergronden, en Nablijven past perfect bij deze beschrijving. Het speelt zich af in Taiwan in de jaren zestig, terwijl het land onder de staat van beleg was, en geeft de game een toch al beklemmende achtergrond voordat de echte gruwelen beginnen.

Als ze er echter in trappen, trappen ze er hard in. De game brengt een aantal echte psychologische angsten met zich mee die lijken op Stille Heuvel, en vertelt een aangrijpend verhaal dat de speler nog lang bijblijft Nablijven tot zijn conclusie is gekomen. Zelden blijft een horrorspel zo sterk in het geheugen gegrift.

16. Golfverhaal

Een RPG met een golfthema lijkt misschien een beetje specifiek om hoog op de lijst van gamers te staan ​​die je moet spelen, maar Golfverhaal is absoluut een spel dat het verdient om uitzonderingen te maken. Er is tenslotte een reden waarom de game furore maakt op de Nintendo-schakelaar naast spannende titels als Super Mario Odyssey.

Het biedt een levendige wereld vol met off-the-wall karakters en een extreem leuke kijk op golf, het is een titel waar spelers van kunnen genieten, ongeacht hun interesse in de sport zelf. Golfverhaal biedt een van de meest meeslepende verhalen van 2017, die veel aandacht trekt door gejuich en charme.

15. Zie de Kickmen

Golfverhaal is echter niet de enige sportgerelateerde game op onze lijst. Zie de Kickmen ziet er op het eerste gezicht niet veel uit, met een stijl die lijkt op old-school arcade-voetbaltitels zoals Verstandig voetbal en Aftrap, maar de game is eigenlijk een van de grappigste van het jaar, dankzij één centraal thema: het is gemaakt door een ontwikkelaar die beweert niets van voetbal te weten.

Als zodanig, Zie de Kickmen speelt snel en losjes met de regels en terminologie van de sport en snijdt door de po-faced bravoure die vaak gepaard gaat met voetbalsims en in plaats daarvan een hilarische kijk op voetbal biedt als een geheel. Absoluut een om te proberen voor degenen die het beu zijn van? FIFA en Pro Evo.

14. SteamWorld Dig 2

Het origineel SteamWorld Dig was een lieveling van de onafhankelijke scene en won harten met zijn prachtige robotpersonagemodellen en verslavende gameplay. Als zodanig zijn fans van de SteamWorld franchise in het algemeen waren enthousiast om te zien wat? SteamWorld Dig 2 in petto hadden.

Gelukkig bouwde het vervolg in alle opzichten voort op het originele spel. Spelerspersonage Dorothy is een genot om te spelen, terwijl de op mijnbouw gebaseerde gameplay van de game nog steeds even boeiend is als altijd. Ontwikkelaar Image & Form heeft de spelstijl effectief geperfectioneerd en het resultaat is een van de meest innemende games van 2017.

13. Ten westen van Loathing

Ten westen van Loathing ziet er misschien grof uit dankzij de stickman-kunststijl, maar dit mag nooit een reden zijn voor spelers om deze game te schuwen. De titel biedt een bizarre kijk op het Wilde Westen, met veel humor die de game een karakter geeft.

Het is deze komische kwaliteit die ervoor zorgt dat Ten westen van Loathing zo leuk om te spelen. Hoewel de gameplay af en toe een beetje aan de onhandige kant is, is er hier meer dan genoeg om spelers bezig te houden, en zeker genoeg om gebruikers voor een lange, lange tijd aan het lachen te houden. Gezien hoe wisselvallig humor in games kan zijn, is dit geen sinecure.

12. Brandstapel

Ontwikkelaar Supergiant Games heeft al een sterke erfenis van zichzelf gemaakt door eerdere titels Bastion en Transistor. Bekend om sterke rollenspellen met indrukwekkende beelden, hadden fans van de studio hoge verwachtingen van Brandstapel.

Wat de verwachtingen ook zijn, Brandstapel zal ze zeker hebben ontmoet. De game is misschien wel de meest opvallende van het geheel, en de strategische, op feesten gebaseerde gameplay heeft de game een enthousiaste reactie van spelers opgeleverd. Hoewel het misschien een beetje muf aanvoelt met lange playthroughs, is het nog steeds een fantastische toevoeging aan de portfolio van Supergiant en een game die zeker de moeite waard is om te spelen.

11. Strafe

In de loop der jaren hebben een aantal gepensioneerde gamegenres opnieuw voet aan de grond gekregen in de industrie, van de terugkeer van de Roguelike tot platformgames in retrostijl. Strafe, leek echter een beetje dichter bij de moderne tijd, aap op de snelle first-person shooters van het midden van de jaren negentig zoals Duke Nukem en beving maar dingen door elkaar halen met een procedureel generatiesysteem.

Het eindresultaat is een FPS die spelers vasthoudt en nooit meer loslaat. Hoewel het niet perfect is, met wat terechte kritiek op een aantal misschien oneerlijke moeilijkheidsgraden, is het een spel dat zal houd spelers lang bezig, en zelfs nadat de aanvankelijke vreugde voorbij is, is het nog steeds geweldig voor korte, scherpe uitbarstingen van Speel.

10. Holle Ridder

laat niet Holle Ridder's schattige afbeelding houdt je voor de gek: deze game heeft een bedrieglijke diepte. Oppervlakkig gezien lijkt de titel een nieuwe, verkennende 2D-actieplatformgame, maar de gestaag ontrafelende hints naar een groter verhaal en de incrementele toevoeging van nieuwe mechanica maken het een titel waar fans van videogames de tijd voor moeten nemen Speel.

Daarbovenop, Holle Ridder is absoluut prachtig. De met de hand getekende modellen zijn fantastisch, en die mix van positief knuffelige karakters in een vaak sombere en gothic realm biedt een prachtige botsing van ontwerpkeuzes die het spel consequent tot een wonder maken zie.

9. Tacoma

Fullbright's Naar huis gegaan was een van de games die de interactieve verhaalrevolutie populair maakte, en als gevolg daarvan won het enorm lovende kritieken en begonnen tal van discussies binnen de gaminggemeenschap over wat precies een videospel. Als zodanig waren velen buitengewoon geïnteresseerd om te zien wat de studio vervolgens zou gaan doen, en de resulterende Tacoma is nog een andere interessante duik in de gedachten en gevoelens van goed ontwikkelde personages.

Tacoma's grootste triomf is de omgeving van het ruimtestation, waarbij Fullbright in staat is om een ​​ooit bewoonde wereld minutieus te creëren. Bovendien bevat de titel een aantal driedimensionale karakters die de speler in de relatief korte speelduur heel goed leert kennen. Tacoma het is onwaarschijnlijk dat het de mening zal veranderen van degenen die er niet dol op waren Naar huis gegaan, maar degenen die waarderen a sterk lineair verhaal met emotionele impact zal hier veel vinden om van te houden.

8. Kleine nachtmerries

Kleine nachtmerries is misschien niet de engste horrorgame van het jaar, maar er is iets aan het ontwerp en de personages dat een rilling over de rug doet lopen. Het spel plaatst de speler in de schoenen van een jong meisje genaamd Six, terwijl ze probeert te ontsnappen aan de nachtmerrieachtige grenzen van The Maw.

Van de weerzinwekkende Twin Chefs tot de dinerende gasten die Six probeert te vermijden, Kleine nachtmerries zit vol met gruwelijke en krachtige vijanden, terwijl de hints naar een grotere kennis en een enorm bevredigende maar angstaanjagende eindbaas-ontmoeting het spel tot een van de grootste stoten van 2017 maken. Het is gemakkelijk in te zien waarom Bandai Namco de titel oppakte voor distributie.

7. De Mummie Demastered

Er is geen manier dat De Mummie Demastered had zo goed moeten zijn. EEN koppelspel voor het veel verguisde Tom Cruise-voertuig De mummie, de titel lanceerde ruim na de release van de originele film, met het bronmateriaal al aan flarden na een verscheuring van zowel bioscoopbezoekers als critici.

Niettemin, De Mummie Demastered is een absoluut juweeltje van een 2D-platformgame. Het nemen van franchises zoals de metroid serie als een gids, biedt de titel spannende run-and-gun-actie, terwijl de centrale gimmick van een dode voormalige avatar van een speler die een vijand wordt om te overwinnen in de volgende run voldoende is om De Mummie Demastered wees anders dan de rest.

6. Waarnemer

Videogames zijn altijd de perfecte plek geweest om cyberpunkverhalen te ontdekken, met de technologische snufjes van het medium gronden die ideaal blijken te zijn om thema's van perceptie versus realiteit en de verontrustende noties van donkere technologie te bespreken komen. Waarnemer zet deze traditie goed voort, met een verontrustende en soms gruwelijke kijk op hoe betrouwbaar onze eigen herinneringen kunnen zijn.

De rol van de titularis op zich nemen Waarnemer, springt de speler tussen het onderzoeken van de dystopische kijk op Krakau en springen in het verstoorde geesten van andere personages, gekweld en verwrongen na een digitale plaag die een groot deel van de wereld. Het is in deze surrealistische en schokkende momenten dat Observer echt schittert, hoewel het ook de moeite waard is om te prijzen Blade Runner's Rutger Hauer voor zijn uitstekende prestaties als hoofdpersonage.

5. Kwelling: Tides of Numenera

Kwelling: Tides of Numenera kreeg veel grip voordat het werd uitgebracht, en dat komt omdat het iets deed waar computer-RPG-fans al heel lang om hadden gevraagd. De game fungeert als een spirituele opvolger van de cultklassieker van Black Isle Planescape: Kwelling, een titel die volgens fans nooit helemaal de erkenning heeft gekregen die het verdiende in vergelijking met leeftijdsgenoten zoals Baldurs Gate en neerslag.

Niettemin, Kwelling: Tides of Numenera bewijst dat Planescape: Kwelling was niet zomaar een flits in de pan. Die traditionele RPG-gameplay is nog steeds even boeiend als altijd, en de titelloze benadering van het vertellen van verhalen stelt spelers in staat zich volledig onder te dompelen in de wereld van de game. Kwelling: Tides of Numenera is het zoveelste bewijs dat traditionele RPG's nog veel te bieden hebben.

4. De sexy brutale

Gelijke delen Groundhog Day en een occulte versie van een Hercule Poirot-mysterie, De sexy brutale is een van de meest originele games van het jaar. Bij het bijwonen van een gemaskerd feest in een herenhuis annex casino zit de speler vast in een tijdlus en moet hij de dood van de verschillende aanwezigen van het feest stoppen.

Dit spel gaat echter niet over het haasten met vuurwapens om de dag te redden, maar in plaats daarvan moet de speler de levens van de gemaskerd bal aanwezigen op andere manieren, subtiel manipuleren van de omgeving in een stijl die dichter bij een traditioneel avontuur spel. Met een unieke stijl en enkele van de beste locatieontwerpen van het jaar, De sexy brutale is gemakkelijk een van de meest memorabele games van 2017.

3. gesplitst

Hoewel kop heeft furore gemaakt met zijn vloeiende karaktermodellen en kunststijl, het is verre van de enige platformtitel die dit jaar zo'n uitstekend gebruik maakt van animatie. Een ander voorbeeld is: gesplitst, een briljante Metroidvania-titel met enkele van de meest gracieuze animaties die in 2017 werden gezien, samen met enkele van de beste personagemodellen om op te starten.

Hoewel de game een wonder is vanuit een ontwerpperspectief, maakt de gameplay ook gesplitst het spelen waard. Procedureel gegenereerde vijandelijke hordes zorgen ervoor dat speelsessies nooit hetzelfde zijn, terwijl de game ook enkele van de felste en meest bevredigende eindbaasgevechten van het jaar herbergt. Absoluut een voor degenen die na een mooie uitdaging.

2. Onvertelde verhalen

De indie-gamingscène is al geruime tijd de levensader van het horrorgenre, en Onvertelde verhalen laat precies zien hoe zenuwslopend een game kan zijn met een klein budget. De titel fungeert als een soort bloemlezing en bestaat uit vier korte games die zich stevig in 1986 afspelen. Met een sterke leun op tekstgebaseerd gamen uit de jaren 80 en de esthetiek van die tijd, Onvertelde verhalen werkt goed samen met andere populaire retro-horror-vibes die dit jaar populair zijn gebleken, waaronder HET en Vreemde dingen.

Echter, Onvertelde verhalen's sfeer zit op een veel donkerdere plek, van geestverruimende homebound horrors tot geïsoleerd onderzoek stations, die samensmelten om een ​​hartverscheurend verhaal te vertellen met een van de slimste verhalen van de jaar. Het levert een aantal slimme angsten op gezien de beperkte interactiviteit, Onvertelde verhalen is een korte en pittige momentopname van hoe goed videogames echte rillingen kunnen bezorgen.

1. Nacht in het bos

Possum Springs is misschien wel een van de beste locaties voor videogames van het jaar. De instelling van Nacht in het bos voelt als een levende, ademende plek, compleet met een perfect uitgebalanceerde cast van personages. De meeste van de rol van Mae, een kat en schoolverlater, op zich nemen Nacht in het bos wordt besteed aan het verkennen van deze stervende stad en het praten met zijn inwoners, en het is een van de meest betoverende game-ervaringen van 2017.

Bojack Horseman bewijst dat antropomorfe dieren een grote emotionele stoot kunnen geven, en Nacht in het bos is een andere eigenschap die humor en een gekke wereld naadloos combineert met de verkenning van serieuze thema's en ideeën. Mis dit ongelooflijke spel niet.

Dat brengt ons aan het einde van ons overzicht van de beste verborgen juweeltjes van 2017. Gezien het enorme aantal games dat in de loop van vorig jaar is uitgebracht, zijn er echter zeker nog een paar die een schreeuw verdienen. Welke games van 2017 moeten volgens jou worden genoemd? Laat het ons weten in de reacties.

Nookazon van Animal Crossing Sorry voor het censureren van BLM-protestdiscussie

Over de auteur