10 acteurs die zijn geboren om schokken te spelen
Omdat conflicten de kern vormen van alle goede films, is het logisch dat er veel rijke personages zijn geweest wiens enige doel in het leven lijkt te zijn om de hoofdpersoon op te winden. Of ze nu irritant zijn, grappen maken, pesten, lastig vallen, vernederen, aanzetten tot, intimiderend, in gevaar brengen of jagen de hoofdpersoon, deze go-to-eikels hieronder zijn er bij elke beurt, gewoon om ervoor te zorgen dat de held op de juiste manier wordt gedwarsboomd gedurende. Een eikel uit een goede film klinkt meestal als een eikel, alleen al vanwege zijn naam. En hij weigert gewoon om weg te gaan - hij moet gewoon de laatste maniakale lach hebben.
Hier zijn Screen Rant's 10 acteurs Wie zijn er geboren om eikels te spelen?. Of dat is tenminste wat castingdirectors hebben gevonden.
10 Alan Rickman
BAFTA-, Golden Globe-, Emmy- en Screen Actors Guild Award-winnaar Rickman is duidelijk een zeer goede acteur, dus hij is waarschijnlijk gewoon toneel spelen als een eikel. Maar jongen, wat is hij er goed in. De man heeft drie keer de slechtste persoon ooit gespeeld: eerst als Hans Gruber in
Het is duidelijk dat een deel van het geheim van Rickmans succes zijn fijne gebruik van affect is. Zijn heiligheid en recht geven zijn personages een extraatje. Maar misschien is een ondergewaardeerde reden de stem van Rickman, die niet alleen goed is opgeleid door de Royal Shakespeare Company, maar wiskundig is berekend als de "perfecte menselijke stem’ door wetenschappers. Nou, laten we de eer geven waar het hoort, perfectie werd bereikt door Rickman's stem te combineren met zijn Die hard broer, Jeremy Irons.
9 William Atherton
Die hard is opmerkelijk omdat hij niet slechts één uitstekende eikel heeft, maar drie. We komen later bij de derde, maar Richard Thornburg van Atherton hielp mediatypes een vreselijke naam te geven, die ze nooit echt hersteld van (oké, veel daarvan is hun eigen schuld.) Maar misschien zijn Athertons beroemdste eikels de machtsmisbruikende vriendelijk. Is er ooit een grotere power-tripping prik geweest dan Walter Peck in? Ghostbusters? Nou, behalve professor Jerry Hathaway in... Echt genie. Absoluut niet Dr. Noah Faulkner in Bio-Dome, maar hij zat er niet ver naast. Wat een verzameling eikels!
Atherton speelde niet altijd zulke gemeen. Zijn grote doorbraak kwam in Steven Spielbergs eerste speelfilm, De Sugarland-Express, en hij verscheen in een paar films naast George C. Schot. Maar toen kwam Ghostbusters, in 1984, zes maanden later gevolgd door Echt genie, en daarna haatte elk kind uit de jaren 80 hem. Dus waarom niet cashen? “Ze verdienden geld. Dus de muze verandert als het geld rinkelt, weet je?'zei Atherton in 2010.
Misschien is het nu een goed moment om een eervolle vermelding te geven aan een man die deze lijst niet helemaal heeft gehaald, Robert Prescott, die de stroman van Hathaway, Kent, speelde in Echt genie (evenals Cole Whittier in Vrijgezellenfeest.) Kent u Kent nog, toch? Hij is degene die aan het einde van de film door "God" wordt geleid, alleen om te worden verdronken in popcorn die uit de ruimte is gekookt. Interessant genoeg was dit vóór het wijdverbreide gebruik van CGI, dus volgens Atherton maakten ze al die popcorn in de loop van drie maanden; de machine in de studio stopte nooit met knallen.
8 Paul Gleason
Er is duidelijk iets aan de leiding dat ervoor zorgt dat mensen zich zo slecht gedragen. Dat is de basis voor Gleason's beroemdste gezaghebbende eikel: Richard Vernon, de detentiemonitor van de klootzakken in John Hughes' meest Hughesiaanse prestatie, De ontbijtclub. Vernon was zo'n eikel dat hij hersens als Brian Johnson, een atleet als Andrew Clark en een prinses als Clair Standish ertoe bracht de regels te breken die Vernon zo ongelukkig probeerde af te dwingen. En de over-the-top gezaghebbende dwaasheid van Gleason maakte het leven net zo moeilijk voor mensen in Die hard (de trifecta van schokken!), Handelsplaatsen, Van Wilder, en nog veel meer.
Het is de moeite waard om nogmaals op te merken dat we het hier hebben over een andere zeer goed opgeleide acteur; Gleason studeerde bij Lee Strasberg, alias Hyman Roth in The Godfather Part II, ook bekend als de vader van method acting, oftewel de man die onder meer Anne Bancroft, Dustin Hoffman, James Dean, Marilyn Monroe, Jane Fonda, Paul Newman, Al Pacino en Robert De Niro heeft opgeleid. Dus Gleason heeft zijn weg gevonden om je hem te laten haten, als een echte professionele eikel.
7 William Zabka
Als je in de jaren '80 een eikel op de middelbare school of universiteit moest casten, heb je gefaald als je William Zabka niet kon krijgen. Na een gastoptreden op De grootste Amerikaanse held, Zabka werd gebeld om binnen te komen en voor een ander deel te lezen, kreeg te horen dat hij ter plekke perfect was en kreeg zijn allereerste filmrol, om nog maar te zwijgen van zijn allereerste script. En boem, hij was een natuurtalent, die altijd de Arische lucht uitstraalde als de mooie en boze Johnny Lawrence in de verrassingshit van 1984, Het karate kind. Voor velen zou het moeilijk zijn om hem als iemand anders te zien.
Natuurlijk verstevigde hij die reputatie van blonde eikel alleen door in zijn volgende vier rollen een even slechte WASPiness te vertonen: als de "stoere handschoenen van leergaas” het dragen van Greg Tolan in Gewoon een van de jongens; als Jack, de Lothario die Audrey's beste vriend ziet terwijl ze weg is op een... Europese vakantie; als de leeuw-maned frat boy Chas in Terug naar school; en dan als Johnny weer in The Karate Kid, deel II. Misschien was het niet zo veel type-casting als het bedoeld was; Zabka was gewoon zo goed in het spelen van een eikel in de jaren 80, hij deed het zelfs nog een keer zo'n 20 jaar nadat het decennium was geëindigd, in de jaren 2010 Bubbelbad tijdmachine.
6 Mark Metcalf
Als je terugdenkt aan Dierenhuis, een van de beste films ooit gemaakt over de universiteit, je herinnert je waarschijnlijk een huis vol eikels, Omega Theta Pi. Dit waren enkele van de meest onaangename elitaire klootzakken die de bioscoopwereld ooit had gezien, en toch, wie was de grootste klootzak van alle hen? Douglas C. Neidrmeyer, Rush-voorzitter, leger ROTC Cadet-officier. En Metcalf was zo goed in het in het gezicht spugen van mensen en hen tot tranen intimideren, dat hij behendig de rol van "Douglas C.' in Twisted Sister's video uit de jaren 80 voor 'We're Not Going to Take It'.
Hoe erg Neidermeyer ook was, het was misschien niet zijn grootste eikel. Hoewel het misschien minder bekend is, had Aguilla Beckersted met hondsdolheid en kruisboogkreeften erger kunnen zijn. In Savage Steve Holland's Een gekke zomer, de meedogenloze vastgoedontwikkelaar Beckersted en zijn snuivende zoon Teddy maken het leven onnodig moeilijk voor Demi Moore, John Cusack, Bobcat Goldthwait, de grote Curtis Armstrong en een van de broers van Bill Murray. En opdat we niet vergeten, werkte Metcalf ook schokkerig op tv; hij speelde The Master in Buffy de vampiermoordenaar en de Maestro op Seinfeld. Iedereen die eist dat hij de Maestro wordt genoemd, weet dat hij een eikel is.
5 James Spader
Spader heeft een fenomenaal bereik, inclusief robots, maar de kern van de meeste van zijn verschillende rollen is een uitgesproken hooghartige eikel. Er is gewoon iets in de toon van Spader dat hem zo'n verwaande, verfoeilijke lucht geeft. En het is er schijnbaar altijd geweest, helemaal terug naar zijn doorbraak in 1985's Tuff Turf, ook al was hij meer een “straat rebel’ dan een eikel. Maar zijn volgende grote hit, uit 1986 Mooi in roze, voor eens en voor altijd de verachtelijke talenten van Spader volledig tentoonspreiden. Er waren veel grote eikels in de film in 1986, maar niet veel hadden een grotere eikelnaam dan Steff. En Spader straalde gewoon Steff-ness uit, het drong door van zijn witte blazer en perfect blond gevederde Duran-Duran-haar.
Maar hij was leuk om te haten. Net als de meeste van Spader's beste eikels, zoals Rip in Minder dan nul, Stewart Swinton in Wolf, meneer Gray in Secretaris, en veel van zijn personages tot op de dag van vandaag - die allemaal een sympathieke afkeer vertonen die door en door meeslepend blijft.
4 Bill Murray
Nog een eikel die je graag haat. Maar als Murray dat wil, kan hij de eikel zo dik neerleggen als wie dan ook. Meestal is hij een eikel die verlossing vindt, waardoor je je misschien de goede man eronder herinnert. Of misschien is het gewoon omdat zijn schokken zo verdomd grappig zijn dat we Bill meestal een pass geven en geen wrok koesteren.
Neem Phil Connors mee naar binnen Groundhog Day, bijvoorbeeld de weerman die aan het begin van de film zijn superkracht gebruikt om vrouwen te misleiden om naar bed te gaan met hem, maar tegen het einde van de film is hij het soort man dat echt een vrouw moet uitzoeken voordat hij haar naar bed kan krijgen omlaag. En in Scroged, als Francis Xavier "Frank" Cross, hij is het klassieke Scrooge-personage, die de film begint met het nieten van geweien aan een muis, maar verandert in het soort man dat stomme kinderen kan laten zingen. Zelfs Steve Zissou komt uiteindelijk langs. Hoewel Boven-de-wet Big Ern McCracken uit Kingpin zal altijd gewoon een Munson zijn.
3 Jason Schwartzman
Hoewel hij een heel lieve jongen lijkt te zijn als je met hem praat, lijdt Schwartzman geen twijfel over de neiging tot prikkelbaarheid. Maar goed, soms is er gewoon een eikel voor nodig om dingen voor elkaar te krijgen, om de geest te vormen, om onze opvattingen uit te dagen. Waar Max Fischer misschien zijn motivatie vond om een van de slechtste studenten te zijn? Rushmore en de vloek van Bill Murray's bestaan.
Hoe dan ook, hij was aanvankelijk een moeilijke jongen om van te houden. Net als Jeremy in winkelmeisje, een man die daadwerkelijk om kleingeld vraagt terwijl hij om het telefoonnummer van het meisje vraagt, en haar later feliciteert dat ze met hem uitgaat. Net als Gideon Graves, de "perfecte klootzak" die het meisje van Scott Pilgrim steelt omdat hij beter is dan Scott. Net als de titulaire Philip in Luister Philip, wat in feite een onderzoek is naar hoe ver je je hoofdpersoon tot het verwerpelijke uiterste kunt duwen en toch je publiek bij een film kunt laten blijven. En dan is er Doodverveeld, waar, hoewel hij lief en goedbedoeld is, je nog steeds weet wat voor soort zelfhaat hij is: het soort wiens neurosen alle anderen neurotisch maken.
2 Kevin Spacey
Weer zo'n fenomenale acteur die alles kan. En soms betekent dat dat je verachtelijke, vreselijke, geen goede, hele slechte mensen speelt. Als je het niet eerder zag, werd Spacey's skeevyness duidelijk in 1992 Glengarry Glen Ross, waar John Williamson, de keeper van de leads, volledig te veel macht uitoefent. Nogal de voorbode van een andere eikel die te veel macht uitoefent: Francis "Frank" Underwood in Kaartenhuis.
Spacey heeft inderdaad een grote voorliefde getoond voor het spelen van vreselijke bazen, in films of tv-shows die vrijwel over vreselijke bazen gaan, waarvan de meest voor de hand liggende Verschrikkelijke bazen. Spacey is zo heerlijk slecht als David Harken, hij laat ons hoopvol worden voor zijn moord, ook al moet het worden uitgevoerd door twee andere kwaliteitsvolle eikels, Jason Bateman en Jason Sudeikis. Maar hoewel Harken verschrikkelijk is, is het moeilijk te zeggen dat hij een slechtere baas is dan Buddy Ackerman in Zwemmen met de haaien, die waarschijnlijk meer deed om mensen bang te maken om in de filmindustrie te werken dan Ari Gold.
1 Jeremy Piven
Hier is een man die zo'n grote eikel was, dat zelfs als hij aan jouw kant stond, hij een eikel was, zoals hij ontelbare keren liet zien als de eerder genoemde Ari Gold op Entourage, de agent met de mond die ergere woorden spuugde dan velen van ons wisten dat ze bestonden. Maar lang daarvoor vormden zijn eerste twee rollen, hoewel klein, het toneel: als de sinaasappelverpletterende voetballer Spike in Lucas en als snuivende Teddy's eikel maatje in Een gekke zomer.
Zijn gedrag werd veel erger in de jaren 1994 PCU als James "Droz" Andrews, een totale nachtmerrie die zich zeker kwalificeerde voor een sensitiviteitsbewustzijnsweekend. Of wat dacht je van Michael Berkow in? Zeer slechte dingen, een man met wangedrag een zeer goede stripper laat vermoorden? Of Rodney's kleine broertje die een keer opgesloten zat in een vuilcontainer, Dean Gordon "Cheese" Pritchard in Ouderwets. Helaas kwam hij uit die container.
–
Er zijn in de geschiedenis van Hollywood zoveel heerlijk mollige rukrollen geweest, waarvan vele bepaalde acteurs om de een of andere reden naar toe trekken. Met zoveel eikels om uit te kiezen, verwachten we veel argumenten hieronder te zien voor wie er nog meer op deze lijst zou moeten staan.
VolgendeElke versie van Spider-Man, gerangschikt van zwakste tot meest krachtige