Paws and Soul Review: een zwak overgeleverde Wolf Sim

Terugkijken op fouten uit het verleden kan helpen bij het verbeteren van beslissingen die in de toekomst worden genomen, en hulpmiddelen zoals boeken of online programma's kunnen het proces van zelfverbetering bevorderen. Wat Poten en ziel aanbiedingen is een ontspannende reis door dromerige sferen terwijl het spelers aanmoedigt tot zelfreflectie en laat zien hoe bepaalde keuzes iemands leven kunnen beïnvloeden. Tussen de prachtige landschappen en krachtige soundtrack ligt echter een saaie en onrealistische verhaallijn vol clichés en slecht advies.

Op het oppervlak, Poten en ziel is een vrij uniek idee. De speler neemt controle van een hond die verschillende mystieke gebieden verkent om energie te verzamelen en vaak wordt bezocht door verschijningen uit zijn eigen verleden. De openingsreeks is een van de beste momenten van het spel als plaers ontwaken in een nieuw wolvenlichaam en vertrekken een grot tot het bot-rammelende getokkel van een akoestische gitaar en worden geconfronteerd met een open stuk land om ontdekken. Het enige probleem is dat er geen prikkel is om gebieden buiten de gebaande paden te verkennen die aan spelers worden aangeboden.

In de loop van het spel bezoekt de speler een aantal prachtige landschappen, van dichte bossen tot reeks drijvende eilanden, maar er is geen reden om van het ingestelde pad van het spel af te wijken. Er zijn maar heel weinig verborgen items in Poten en ziel, en ze leveren de speler niets meer op dan extra regels dialoog als ze worden gevonden. Er zijn enkele verborgen heiligdommen die maar weinig tussen de grote open landschappen zijn, maar zelfs deze kunnen alleen zijn geactiveerd als de speler voldoende energiebollen heeft verzameld - terwijl de speler nog steeds slechts een secundaire verhaallijn van weinig krijgt gevolg.

Tijdens het reizen over de onverharde weg zullen spelers af en toe spookachtige figuren tegenkomen. Deze figuren praten met elkaar en vertellen het verhaal van het vorige leven van de speler vanaf de geboorte tot de dood. Dit idee is heel uniek, maar het wordt verspild door vreselijke voice-acting, onrealistische dialogen en een reeks slechte beslissingen die worden genomen om eruit te zien als de juiste beslissing. Gelukkig deze momenten van dialoog zijn geen tussenfilmpjes dus de speler wordt niet gedwongen om in een gebied te blijven om naar hen te luisteren, maar de dialoog kan niet worden overgeslagen, wat het slechtste deel van elke ontmoeting is. Hoe ver de wolf ook wegrent, de stemmen zijn nog steeds te horen.

Terwijl de muziek een ander sterk onderdeel is van Poten en ziel, de soundtrack met drie nummers wordt snel oud. De nummers worden in een loop afgespeeld, dus in een tijdsbestek van 20 minuten heeft de speler de soundtrack al een paar keer beluisterd. Van de drie nummers is er één intens, één vredig en één vrolijk. Dit zijn allemaal goed gecomponeerde stukken, maar ze spelen op willekeurige tijden die de sfeer van een scène kunnen verpesten. Een vrolijk lied kan worden afgespeeld terwijl een personage overlijdt, en een intens lied kan worden afgespeeld tijdens een huwelijksaanzoek. Dit kan een handvol keren gebeuren in een enkele run van het spel, en het kan zorgen voor een humoristische maar ongemakkelijke ervaring.

De verhaallijn en gameplay van Poten en ziel zijn vergelijkbaar met Die Draak, Kreeft, dat is een emotioneel verhaal gebaseerd op echte gebeurtenissen. Maar de Poten en zielen verhaallijn speelt zich af als een slecht geschreven Hallmark-film. De hoofdpersoon wordt het slachtoffer van elke deprimerende filmstijl die leidt tot een zeer anti-climax dood. Er zijn ook verschillende momenten in het verhaal waardoor de speler zich afvraagt ​​wie ze heeft geschreven. De robotdialoog en vreselijke stemacteurs zorgen ervoor dat het verhaal goedkoop aanvoelt en haalt de speler uit elke schijn van onderdompeling die ze misschien hebben gehad.

Poten en ziel is een erg mooi spel om naar te kijken, en als het gewoon een wolf-sim collect-a-thon was, zou het een best leuk spel kunnen zijn. Helaas is het onaantrekkelijke verhaal vermengd met slechte stemacteurs en ongepaste achtergrondmuziek genoeg om het weinige dat de game in petto heeft te doden. Poten en ziel kan aantrekkelijk zijn voor diegenen die willen spelen als een wolf die door lege maar prachtige landschappen dwaalt, maar het is niet voor diegenen die op zoek zijn naar zelfreflectie of die willen genieten van een diep en tot nadenken stemmend verhaal.

Poten en ziel is nu beschikbaar voor pc. Screen Rant heeft voor deze recensie een Steam-code gekregen.

Onze beoordeling:

2 van de 5 (Oké)

The Witcher's Geralt krijgt geen cameo in Cyberpunk 2077

Over de auteur