Waarom horror geen categorie heeft in prijsuitreikingen (maar zou moeten)
Horror lijkt nooit uit de mode te raken bij het publiek en heeft door de jaren heen grote erkenning gekregen, maar aangezien er geen specifieke categorie om het te eren bij de meeste grote prijsuitreikingen, het wordt vaak over het hoofd gezien ondanks het immense talent dat ermee gepaard gaat het genre.
De vorm van water, Eruit, en De stilte van de lammeren ze delen allemaal de schijnwerpers omdat ze horrorfilms zijn die de kloof met de critici hebben weten te overbruggen door de nominaties voor Beste Film bij de Academy Awards. De vorm van water en De stilte van de lammerenbeide wonnen daadwerkelijk, wat bewijst dat horrorfilms meer zijn dan alleen slonzig, low-budget en ultra-gewelddadig. Toch leidt een gebrek aan ruimte die wordt gecreëerd om horrorfilms te laten passen er vaak toe dat ze over het hoofd worden gezien, ondanks enorme prestaties op het gebied van cinematografie, effecten en acteren.
Er zijn kritisch goede horrorfilms, evenals televisieseries met een horrorhoek, en deze slagen voortdurend aan de kassa en krijgen hoge kijkcijfers met loyale, blijvende fans. Het toevoegen van een categorie die horror omvat, zelfs als het niet horrorspecifiek is, zou opengaan de poorten voor makers en artiesten om ook hun inhoud te verbreden, wat leidt tot overwinningen voor iedereen betrokken.
Horror is een breed genre met een enorme aantrekkingskracht
Waar andere genres de neiging hebben om meer enkelvoudig gefocust te zijn, is horror uniek omdat het zich door vele ruimtes kan uitbreiden en combineren, soms zelfs tegelijkertijd. De subgenres voor horror zijn bijvoorbeeld potentieel onbegrensd, omdat angst het middelpunt van de inhoud zelf is en angst altijd verandert met de samenleving en cultuur. Echt, angst kent geen grenzen, aangezien veel ervan aan de verbeelding kan worden gekoppeld. Horror strekt zich ook uit tot ruimtes die al erkend zijn, zoals historisch drama, komedie en musicals, en past al in grote lijnen in de categorie drama. In het verleden is de categorisering van thriller tot een horrorfilm geplakt om het een betere kans op kritische herkenning te geven. Dit was het geval met De stilte van de lammeren in 1992, die een thriller of psychologische thriller is genoemd om de klap te verzachten. Van daaruit hebben horrorfans een term ontwikkeld die bekend staat als 'verheven horror' om een duidelijk verschil vast te stellen verschil tussen horrorfilms in meer arthouse-stijl en films die vaak worden gezien als lagere wenkbrauw.
Horror is door de jaren heen net zo succesvol gebleken als elk genre met zijn enorme hits en missers, maar het lijkt consistent te zijn op een manier die tijdloos is. Bijvoorbeeld franchises zoals: Vrijdag de 13een Een nachtmerrie op Elm Street zouden waarschijnlijk niet in aanmerking komen voor grote prijzen, maar ze zijn bijna gegarandeerd aan de kassa en hebben fanondersteuning die generaties lang duurt. Dit soort loyaliteit is niet zo aanwezig bij andere genres buiten grotere filmuniversums zoals Star Warsen wonder. Technisch gezien zijn de cinematografie, effecten en acteerprestaties van horrorfilms allemaal meer gepolijst en passen ze in dezelfde stijl als grote producties. Ari Aster's Midsommarverbaasde het publiek met zijn unieke visuele aantrekkingskracht en esthetiek waardoor het meer op kunst lijkt door een horror lens dan de ruige, low-budget horrorfilms uit het verleden, die hun verdiensten hadden, maar nog steeds niet werden beschouwd als par.
De vorm van water liet zien hoe uitstekend horror kan zijn door middel van zijn geromantiseerde monsterfilm van Guillermo del Toro die terugging naar de oude dagen van Universele monsters en nam de Academy Award voor Beste Film in 2018. Eruit begonnen grote culturele discussies over wat horror kan vertegenwoordigen en eruit zien, en werd een onderdeel van de reguliere conversatie. Sommige ceremonies, zoals de Golden Globes en de SAG-awards, hebben gespecialiseerde categorieën voor komedie en beperkte series, waar horror in het verleden is weggelaten, maar films zoals Eruit zeker niet kwalificeren als een komedie, ondanks dat ze daar tijdens het prijsseizoen zijn gehuisvest. Terwijl kunst blijft evolueren, is het tijd om slechte reputaties in het verleden achter te laten en open te staan voor de hoogten die horror in de toekomst kan bereiken.
De Flash-film heeft nog steeds een Batman-probleem
Over de auteur