Soul kopieert de boodschap van Toy Story 4 (en verbetert deze)

click fraud protection

Pixar's nieuwste release, Ziel, geeft een nieuwe en verbeterde draai aan het bericht in Toy Story 4 - het laatste deel van een van de meest geliefde franchises van het productiebedrijf. De film geeft een frisse kijk op wat het betekent om een ​​doel in het leven te hebben en hoe beperkend dat idee soms kan zijn.

Ziel volgt het leven - of beter gezegd, het hiernamaals - van Joe Gardner, een worstelende muzikant die een dagtaak heeft als bandleraar op een middelbare school. Nadat Joe het optreden van zijn leven krijgt aangeboden met jazzsaxofonist Dorothea Williams, valt Joe per ongeluk in een put en belandt in de Great Beyond. Op de vlucht voor zijn naderende dood, Joe (gespeeld door Jamie Foxx) belandt in de Great Before, waar hij als mentor wordt toegewezen aan 22 - een nieuwe ziel die niet enthousiast is over bijna alles. De twee vinden uiteindelijk hun weg naar de aarde, maar hun zielen passen niet bij elkaar; 22 belandt in het lichaam van Joe terwijl Joe in het lichaam van een therapiekat belandt. Terwijl ze tegen de klok racen om Joe terug in zijn eigen lichaam te krijgen, ontdekt 22 onderweg de vele nuances en wonderen van het leven op aarde.

Wat 22 ervan weerhoudt om een ​​volledig gevormde ziel te worden, is het feit dat ze haar vonk nog steeds niet heeft gevonden. Blijkbaar, 22 (ingesproken door 30 Rock acteur-producent-schrijver Tina Fey) heeft alles geprobeerd, en niets is echt blijven hangen. In Ziel, een vonk is, in theorie, waar een ziel diep gepassioneerd over is. Voor Joe is zijn eigen vonk duidelijk de piano, jazz en alles wat met muziek te maken heeft. Echter, het hele uitgangspunt van Ziel is Joe's kritieke fout om een ​​vonk samen te voegen voor een doel in het leven. Als hij een van de Jerry-consulenten in de Great Before vraagt ​​wat het doel van 22 was, antwoordt de counselor: "We wijzen hier geen doelen toe... Een vonk is niet het doel van een ziel. Oh, jullie mentoren en jullie passies! Uw doeleinden. Jouw zin van het leven. Zo basaal."

Het perceel in Ziel laat zien hoe giftig het kan zijn om een ​​passie te combineren met een levensdoel. Toy Story 4 onderzoekt dit thema op dezelfde manier, zij het vanuit het perspectief van een levenloos object, door in Woody's existentiële crisis te duiken die optreedt wanneer hij ontdekt dat hij niet langer een topspeelgoed is. Beide films stellen vraagtekens bij de werkelijke betekenis van het woord 'doel' en zetten kijkers ertoe aan een wereld te herdenken waarin wat je gelooft dat je "gemaakt bent om te doen" is niet het enige dat je inspireert, integendeel, gewoon de vreugde van het leven is de vonk.

Ziel gaat nog een stap verder met dit idee door precies te laten zien wat er kan gebeuren als een vonk een doel wordt, wat bijdraagt ​​aan de boodschap in Toy Story 4. Joe en 22 belanden uiteindelijk in 'The Zone', een plek waar zielen die nog steeds aan hun lichaam vastzitten, transcenderen naar een ander astraal gebied terwijl ze zich overgeven aan hun passies. Daar ontmoeten ze angstaanjagende, golem-achtige wezens die doelloos door de vliegtuigen van 'The Zone' zwerven. Deze zijn verloren zielen, degenen die zo geobsedeerd zijn geraakt door het vinden van hun vonken dat ze het contact hebben verloren met wat het leven de moeite waard maakt leven. Hier, Ziel maakt niet alleen duidelijk dat het leven wordt bepaald door zoveel meer dan een vonk; de film suggereert ook dat te veel focus op iemands vonk, met uitsluiting van al het andere, eigenlijk de weg is naar het uit het oog verliezen van wat echt belangrijk is in het leven.

Pixar's Ziel neemt een al belangrijke boodschap uitgedrukt in Toy Story 4 en maakt het nog sterker. Het gaat een stap verder dan alleen de les begrijpen en laat zien wat er kan gebeuren als een passie een obsessie wordt. Belangrijker, Ziel laat zien dat het leven nog steeds mooi en de moeite waard is, zelfs als je geen groot talent of passie voor een vaardigheid hebt; zelfs zonder heeft een persoon nog steeds waarde en waarde.

No Time To Die heeft de slechtste titelscène van Bond

Over de auteur