Liam Neeson beschrijft zijn eerste ervaring met Motion-Capture
Boy meets beast is het uitgangspunt van J.A. Bayona's nieuwste ontzagwekkende drama, Een monster roept. Deze jongen en het beest hart en leven krijgen zijn mede-sterren Lewis MacDougall en Liam Neeson, een kindacteur die slechts vorige rol was een beetje een rol in Pan, de andere een van de meest iconische stoere jongens van de 21e-eeuwse cinema dankzij thrillers Leuk vinden Batman begint, Het grijze, en de Genomen trilogie.
In Een monster roept, MacDougall schittert als arme Conor O'Malley, een jonge jongen wiens niet alleen pestkoppen op school en zijn achtersteven grootmoeder (Sigourney Weaver) thuis, maar ook de naderende dood van zijn terminaal zieke moeder (Felicity Jones). Wanneer echter een enorm monster (Neeson) in de vorm van een entachtige taxusboom van de grond naar zijn slaapkamerraam kruipt, maakt Conor een onwaarschijnlijke vriend wanneer hij die het meest nodig heeft.
In plaats van pure animatie heeft regisseur J.A. Bayona gaf de voorkeur aan een motion-capture-aanpak die de uitvoering van Neeson krachtig en de productie lastig maakte. Toen Screen Rant met Neeson en MacDougal ging zitten, vroegen we naar dit fascinerende proces en hoe
Kunnen jullie me iets vertellen over hoe jullie deze scènes hebben opgenomen? Omdat ik weet dat je motion capture hebt gedaan.
Liam Neeson: Ja. Ik deed motion capture met Lewis. Hij was daar. We schoten in deze speciale kleine "mo-cap", zoals het wordt genoemd, studio buiten Londen gedurende de eerste twee weken voordat de hoofdfotografie begon. Het was Lewis, ikzelf, onze directeur J.A. Bayona, in deze ruimte met deze geweldige computerjongens en we speelden onze scènes en werden heel, heel nauw geleid door Mr. Bayona en de computerjongens voegden al deze digitale make-up aan mij toe, aan de... monster. Ik acteerde naar een pop van deze grootte op een huis van deze grootte om het perspectief goed te krijgen. Lewis was grotendeels buiten de camera en gaf me deze buitengewone acteerprestatie.
Dat is een heel intense manier om in feite de leiding te beginnen. Dit is een enorme rol waarin je in elke scène zit en dan begint als: "We gaan je gewoon aan de kant zetten en al je regels afleveren." Hoe was dat voor jou?
Lewis MacDougall: Het was anders, maar zeer nuttig voor mij om de kans te krijgen om te repeteren omdat Liam niet echt op de set was toen we de film opnamen. Maar het was geweldig voor mij om echt met hem op te treden en de scènes daadwerkelijk met een echt persoon daar te doen en dat op de set te kunnen nemen.
Ik hoorde ook dat Tom Holland op een dag langskwam om op bezoek te komen en uiteindelijk ook wat mo-cap deed. Ben je met hem aan de slag gegaan?
Lewis MacDougall: Hij deed geen mo-cap, hij deed eigenlijk, Tom maakte een paar vaste bezoeken - zoals je weet, hij kent de regisseur heel goed van The Impossible - en op een dag hadden we iemand nodig om het monster te lezen lijnen. Het zou af en toe een opname van Liam zijn, maar hoe fantastisch de acteur ook is, als het een opname is, is het moeilijk om daarmee te acteren. Dus je krijgt daar een echt persoon, dus op een dag kwam Tom in de plaats van het monster.
Dat is best wel cool. Dus je moet acteren met Spider-Man?
Lewis MacDougall: Ja. *lacht*
Liam Neeson: Ik vind dat niet cool... Ik hoor dit voor het eerst. Spider-Man durfde het monster te spelen? *lacht*
Dit is eigenlijk je derde voice-overrol, tussen De Kronieken van Narnia en De LEGO-film...
Liam Neeson: Ik ga je tegenhouden. Het is geen voice-over.
Ja, dat is onjuist.
Liam Neeson: Het is motion capture.
O nee, juist. Omdat het motion capture is.
Liam Neeson: Het is motion capture. Ja.
Dus is het je eerste motion capture?
Liam Neeson: Eerste motion capture, ja, ja. Zeer interessant proces en erg moeilijk voor de eerste dag omdat je in een onesie zit met pingpongballen aan je vast. Maar het proces zelf, interfereerde niet met ons handelen en onze interactie met J.A. Bayona, wat heel intens en heel intiem was. En dan die computerjongens, ik had ook al die digitale make-up. Het is buitengewoon. Het is dus geen stem.
Dat is mijn fout.
Liam Neesan: Andy Serkis deed jaren geleden zijn best om dat tegenover Lord of the Rings te plaatsen, omdat hij niet een stem was die Gollum speelde. Ongelooflijk.
Dus hoe neem je de lichamelijkheid van een wandelende taxusboom aan? Het is niet alsof er veel naslagwerk of onderzoek voor is.
Liam Neeson: Het is een daad van verbeelding, nietwaar? Patrick's boek, hij heeft een klassiek sprookje geschreven... eigenlijk is het geen sprookje, het is een gelijkenis. Dus ik haalde het daaruit, uit het boek en gebruikte mijn eigen fantasie en hing drie weken rond in een bos van taxusbomen voordat we begonnen met fotograferen, dat hielp. Bij hen liggen... naakt.
Het belangrijkste hiervan is sympathie voor het monster. Wat is volgens jou op dit moment relevant in dat thema?
Liam Neeson: Vraag me dat nog eens? Mijn excuses. Ik begreep het niet helemaal. Nee nee, ga verder, vraag het nog een keer.
Is het idee van sympathie voor monsters, welk thema denk je dat relevant kan zijn?
Liam Neeson: Nou, ik denk niet dat hij een monster is. Conor's karakters, Conor heeft deze figuur getoverd uit een taxusboom aan de achterkant van zijn huis, van zijn grootvader, van zijn moeders tekeningen en zo. Het is een samensmelting van iets dat hij zijn maatje heeft genoemd. Voor ons lijkt het op een monster, maar in feite is het een genezende geest. Omdat hij niemand heeft om mee te praten in de film, dit personage.
- Een monster roept (2016)Releasedatum: 23 december 2016
Waarom Squid Game een Netflix-regel overtreedt