Is The Way Back gebaseerd op een waargebeurd verhaal? Niet helemaal

Waarschuwing: spoilers voor De weg terug.

Gavin O'Connor's De weg terug is misschien niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal, maar het vertoont genoeg parallellen met de realiteit en met andere sportfilms om te voelen alsof het zo is. In de film portretteert Ben Affleck Jack Cunningham, een voormalige basketbalster op de middelbare school die sindsdien in moeilijke tijden verkeert met de ineenstorting van zijn huwelijk na de dood van zijn zoon. Terwijl Jacks depressie als gevolg van de tragische gebeurtenissen in zijn leven hem tot alcoholisme drijft, begint hij te herstellen nadat hij is gerekruteerd om het worstelende basketbalteam op zijn oude middelbare school te coachen.

Na een vertraging van zijn oorspronkelijk geplande release in oktober 2019, De weg terug heeft een zeer positieve ontvangst gezien, met veel lof voor Afflecks optreden als de worstelende Jack. De film zelf markeert een grote comeback voor Affleck na zijn eigen publieke strijd tegen alcoholisme. Afflecks ex-vrouw Jennifer Garner zou ook een belangrijke rol spelen in

houden De weg terug in leven tijdens zijn herstel.

Terwijl tegen de nominale waarde, De weg terug het uiterlijk heeft van een film die een "Based on a True Story"-titel zou hebben tijdens de openingscredits, is dit uiteindelijk niet het geval. De film heeft echter niettemin een duidelijke basis in de realiteit vanwege de parallellen met Afflecks echte strijd met alcoholisme en zijn klim terug. Hier is hoe De weg terug heeft zijn basis in echte gebeurtenissen zonder letterlijk gebaseerd te zijn op een waargebeurd verhaal.

De weg terug is niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal

In een oogopslag, De weg terug vertoont een verrassend sterke gelijkenis met wat veel bioscoopbezoekers zouden verwachten van een film gebaseerd op ware gebeurtenissen. De film wordt op de markt gebracht als een opbeurend sportdrama van een ongelukkige coach van elke man die een rol wordt model voor een groep adolescente atleten, terwijl ze hen het juiste duwtje in de rug geven om hun zwaaiende team in te spannen vorm. Dit is een veelvoorkomend uitgangspunt dat wordt gezien in veel sportdrama's en sportkomedies, zoals: Onthoud de Titanen, Glorieweg, en Cool hardlopen.

Ondanks deze gelijkenissen op het oppervlak die sommige bioscoopbezoekers waarschijnlijk zouden kunnen doen geloven De weg terug is een groot scherm navertellen van werkelijke gebeurtenissen, dit is niet het geval. Tenminste, niet in letterlijke zin. De film vertoont echter niettemin overeenkomsten met de echte worstelingen van zijn leidende man, en dit is waar de kern van zijn verhaal echt vorm krijgt.

Hoe de weg terug de persoonlijke problemen van Ben Affleck aanpakt

Waar De weg terug De meeste parallellen met het echte leven zijn in het alcoholisme van Jack, een weerspiegeling van Ben Afflecks eigen publieke strijd in de afgelopen jaren. De weg terug Tijdens de perstour is Affleck zelf heel open geweest in dit opzicht en beschrijft hij de impact die alcoholisme heeft gehad op zowel zijn carrière als zijn persoonlijke leven. Affleck is ook behoorlijk teruggekaatst in de aanloop naar De weg terug, zelfs delen van een hartverwarmend verhaal over de verjaardag van zijn zoon in een recent interview. De film zelf wijkt echter met name af van de typische formule die te zien is in de meeste sportdrama's die veel kijkers waarschijnlijk verwachten te zien, en duikt recht in Jack die de bodem raakt.

Terwijl De weg terug laat zien dat Jack zichtbaar verbetert terwijl hij het team coacht, maar het verzacht ook niet de effecten die Jacks drinken op zijn leven, waarbij Jack blijft rouwen om het verlies van zijn zoon en blijft drinken, ook al begint het team te slagen op de rechtbank. Waar andere sportdrama's ervoor zouden zorgen dat Jack cold turkey stopte, De weg terug staat in de realiteit veel meer open voor de schade die Jack's drankmisbruik nog steeds heeft op zijn leven, en uiteindelijk op zijn vermogen om het team te coachen. In dat opzicht presenteert de film een ​​zeer openhartige analogie van Afflecks recente gevechten, terwijl de effecten van alcoholisme in bredere zin op een verrassend realistische manier worden onderzocht.

De weg terug is een emotioneel waargebeurd verhaal

Terwijl De weg terug misschien geen echte feitelijke basis heeft, is het een waargebeurd verhaal in een meer esoterische zin van het woord. Om te beginnen is de film een ​​aanzienlijk donkerder verhaal dan de meeste sportdrama's, en zelfs in vergelijking met het eerdere werk van Gavin O'Connor in films als Wonder en strijder. Op veel manieren, De weg terug is veel minder bezig met het zijn van een basketbalfilm dan dat het deel uitmaakt van een groter onderzoek naar Jacks strijd met alcoholisme, en dit is waar de echte emotionele impact van de film ligt.

De weg terug is buitengewoon eenvoudig in zijn weergave van hoeveel schade Jack zijn leven aanricht met zijn drinken, en de impact die het heeft op zijn vermogen om het team te coachen. Waar andere sportfilms de coach aan de zijde van zijn team zien tot aan de laatste wedstrijd, De weg terug presenteert een zeer botte erkenning van het punt waarop Jack eenvoudigweg niet langer effectief als coach kan functioneren. In dat opzicht, De weg terug eerlijk is tegen een fout door Jack niet net op tijd terug te laten keren voor het team om de. te winnen? kampioenschap, maar hem helemaal uit het spel halen wanneer het duidelijk is dat zijn eigen welzijn is op de lijn.

Hoewel de film herkenbare overeenkomsten vertoont met andere sportfilms die zijn geïnspireerd op gebeurtenissen uit het echte leven, De weg terug vertelt een geheel eigen verhaal, maar wel een dat toch weerklank vindt in de werkelijkheid. Nu Affleck een comeback maakt met De weg terug en hebben andere projecten in de maak, vertoont de film ook duidelijke parallellen met zijn recente worstelingen. Samen met zijn compromisloze eerlijkheid in de schade toegebracht door alcoholisme, slaagt het erin om een ​​"waargebeurd verhaal" te zijn in een andere, meer abstracte zin. uiteindelijk, De weg terug is een film die niet gaat over het behalen van de overwinning op het veld, maar over het overwinnen van de emotionele tol die verlies en verslaving kunnen eisen.

Alle 26 Marvel-films en tv-programma's: laatste nieuws, aankondigingen en onthullingen

Over de auteur