Tales from the Borderlands Switch Review: een kluis vol goede karakters

click fraud protection

Verhalen uit de grenslanden is een interactieve verhalende Telltale Games die oorspronkelijk werd uitgebracht op meerdere platforms in een episodisch formaat van 2014 tot 2015. De keuzegestuurde, lichte gameplay-titel heeft onlangs zijn weg gevonden naar Nintendo Switch, dit keer gepubliceerd door Take-Two Interactive. Het verhaal van Verhalen uit de grenslanden is nog steeds opmerkelijk en indrukwekkend, maar het spel wordt enigszins gehinderd door zijn duidelijke leeftijd en vaak holle pogingen om de speler te betrekken.

Titels van Telltale Games zijn meestal verhalend gericht en bieden vaak een andere toegang tot de universums van verschillende franchises die perfect voor toegewijde fans. De speler heeft beperkte controle over karakteracties, meestal door middel van snelle gebeurtenissen, terwijl een vertakkend verhaal zich afspeelt afhankelijk van de dialoog die door de speler is gekozen. Ergens tussen volwaardig spel en visuele roman, Verhalen uit de grenslanden biedt een genuanceerde ervaring die uniek is in het grotere 

grensgebieden canon. De gameplay zal degenen die enorm genieten van de looter shooter-mechanica van de hoofdlijn niet opwinden grensgebieden titels, maar het verhaal is een klasse apart, met veel personages uit eerdere titels zonder het rijk van fanservice te betreden.

Verhalen uit de grenslanden geeft spelers de controle over de dubbele hoofdrolspelers Rhys en Fiona in een verhaal dat zich afspeelt tussen de gebeurtenissen van Grensgebieden 2 en 3. Rhys is een Hyperion-werknemer die vastzit in het vagevuur van het middenmanagement, terwijl Fiona een Pandoran-oplichter is die de kost probeert te verdienen voor haar en haar zus. Het onwaarschijnlijke duo wordt meegesleurd in een avontuur dat maar al te bekend is voor grensgebieden: gewelfjacht.

Een groot voordeel voor de Switch-versie wordt uitgebracht zo recent is dat de vijfdelige episodische game in zijn volledige vorm komt, wat betekent dat spelers niet hoeven te wachten om de conclusie van het verhaal te zien. Dit speelt zwaar in Verhalen uit de grenslanden' gunst, omdat de personages de meest dwingende reden zijn om het spel te spelen. Dit wil niet zeggen dat de gameplay per se slecht is, maar het is nog steeds alleen acceptabel voor wat het is. Afgezien van het indrukken van de A-, B-, X- en Y-knoppen om de dialoog van Rhys en Fiona te kiezen, zit het spel vol met QTE's die vaak zinloos en traag aanvoelen.

De game speelt zich in wezen af ​​als één uitgebreid filmpje, maar het tempo stokt wanneer alle karakters pauzeren wat ze doen, zodat de speler op een knop kan drukken of de rechter joystick in een bepaalde tijd kan bewegen richting. Dit werkt prima in een aantal prachtig gechoreografeerde actiescènes die de speler echt bezighouden met meerdere ingangen, maar wanneer een enkele druk op de knop wordt geboekt door minutenlange dialoog, voelt het meestal onnodig.

Verhalen uit de grenslanden benadert echt interessante gameplay wanneer het de speler de kans geeft om rond te lopen en interactie te hebben met een klein speelbaar gebied. Deze secties zijn vaak een grote uitstel van de constante waakzaamheid voor de volgende knopprompt. Er is enige vrijheid van de speler in met wie de hoofdpersoon praat, waar ze mee omgaan en hoe, en slaagt erin om echt interessante grensgebieden universum trivia door een omgevingsscanmechanisme dankzij het cybernetische oog van Rhys.

Helaas worden deze reeksen - net als het spel in het algemeen - tegengehouden door een vreemde neiging om Verhalen uit de grenslanden zich zenuwachtig en losgekoppeld voelen, mogelijk een bijwerking van de Telltale Tool-game-engine. Het voelt vaak alsof een animatie die begint bij het indrukken van een knop niet overeenkomt met waar het personagemodel was toen de knopprompt verscheen. Het is meestal geen groot probleem, maar dit frequente oplichten van de sluier herinnert ons eraan dat het verhaal niet 100% organisch verloopt. Dat wordt ondersteund door fenomenale voice-acting, en het scala aan emoties dat wordt weergegeven door Verhalen uit de grenslanden in slechts enkele minuten kan verrassend zijn.

Gelukkig voor Verhalen uit de grenslanden, zijn de kleine ergernissen lang niet genoeg om de ongelooflijk lonende verhalende ervaring te bederven. Hoewel het nog steeds humoristisch is, is het schrijven veel genuanceerder dan dat van de hoofdlijn grensgebieden games, die een indrukwekkende hoeveelheid karakterontwikkeling bieden. De hele cast reageert op manieren die ongeëvenaard zijn door de rest van de serie, en bereikt enkele van de meest impactvolle verhalende beats in de hele franchise, terwijl de keuzes van spelers invloed hebben op de toekomst evenementen.

Verhalen uit de grenslanden is beschikbaar voor de Nintendo Switch vanaf 23 maart 2021. Het is ook speelbaar op pc, Mac, PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One, Android en iOS. Screen Rant is voor deze review voorzien van een digitale Nintendo Switch-downloadcode.

Onze beoordeling:

3,5 van de 5 (zeer goed)

Alles komt in de The Wild-update van Minecraft

Over de auteur